Τετάρτη 31 Δεκεμβρίου 2014

H Γεωργική εκπαίδευση- Μέρος 3ο


    Ο ΚΑΤΑΛΥΤΙΚΟΣ ΡΟΛΟΣ ΤΟΥ Σ. ΧΑΣΙΩΤΗ ΚΑΙ ΟΙ ΑΛΛΑΓΕΣ ΣΕ ΘΕΣΜΙΚΟ ΕΠΙΠΕΔΟ
Σημαντική ήταν προς την κατεύθυνση αυτή, η συμβολή του Γεωπόνου και μετέπειτα πρώτου Διευθυντή (Πρύτανη) της Ανωτέρας (αρχικά) Γεωπονικής Σχολής Αθηνών Σπυρίδωνα Χασιώτη (1862 - 1945), ο οποίος ως απόστολος της ιδέας αυτής, κατάφερε πραγματικά μέσα από τις θέσεις που κατείχε ως Τμηματάρχης του Υπ. Γεωργίας - Εμπορίου και Βιομηχανίας, Γενικός Επιθεωρητής Γεωργίας και ως γερο...υσιαστής (βουλευτής) αργότερα, καθώς επίσης μέσα από την αρθρογραφία του στις εφημερίδες που ο ίδιος δημιούργησε και διηύθυνε («Νέα Γεωπονικά» και «Γεωργική Πρόοδος»), να προσελκύσει το ενδιαφέρον των αγροτών, του κοινού και εν τέλει της ίδιας της Κυβέρνησης.

Το Κολλέγιο Αθηνών

Το Κολλέγιο Αθηνών ιδρύθηκε το 1925 από μια ομάδα φωτισμένων Ελλήνων (με πρωτεργάτες τον Εμμανουήλ Μπενάκη και τον Στέφανο Δέλτα) και με την υποστήριξη Αμερικανών φιλελλήνων, όπως ο Bert Hodge, Διευθυντής της Αμερικανικής Σχολής Κλασικών Σπουδών.
Όραμα των ιδρυτών -που πραγματώθηκε από τα πρώτα χρόνια λειτουργίας του Κολλεγίου- ήταν η δημιουργία ενός σχολείου, όπου "αρμονικά θα αναπτύσσονται οι πνευματικές, οι ηθικές και σωματικές δυνάμεις των μαθητών και ιδιαίτερα ο χαρακτήρας τους" μέσω του εμπλουτισμού του ισχύοντος εκπαιδευτικού συστήματος "με σύγχρονες μεθόδους μορφώσεως, προσαρμοσμένες στην ιστορία, στην παράδοση, στην ψυχολογία και στις εθνικές ανάγκες της χώρας".
Το 1980 δημιουργήθηκε το αδελφό σχολείο Κολλέγιο Ψυχικού με τις ίδιες αρχές, την ίδια εκπαιδευτική φιλοσοφία, όπως το Κολλέγιο Αθηνών. Και τα δύο σχολεία ανήκουν στο

Τρίτη 30 Δεκεμβρίου 2014

Η ιστορία του Ελληνικού Κολλεγίου Θεσσαλονίκης

 Εισαγωγή, το Ξεκίνημα
Οι κληροδότες του Ελληνικού Κολλεγίου, Κωνσταντίνος και Αιμιλία Ρέτσου
Το «Ελληνικό Κολλέγιο Θεσσαλονίκης» κληροδότημα των αείμνηστων Κωνσταντίνου και της Αιμιλίας Ρέτσου θεμελιώθηκε το 1957 από τους ιδρυτές του κ. Πέτρου και Ιωάννα Φουντά στην περιοχή της Καλαμαριάς της Θεσσαλονίκης, που σήμερα φέρει το όνομα του σχολείου.
Η ίδρυσή του αποτέλεσε επανάσταση στο χώρο της ιδιωτικής εκπαίδευσης εκείνης της εποχής, καθώς το Ελληνικό Κολλέγιο ήταν το πρώτο (?) ελληνικό σχολείο, που διέθετε ιδιόκτητες σχολικές εγκαταστάσεις και σχολικά λεωφορεία.
Οι Διευθυντές του σχολείου κ. Πέτρος και Ιωάννα Φουντά με την πολύχρονη εμπειρία τους σε θέματα παιδείας, δημιούργησαν μια πρωτότυπη παιδαγωγική μέθοδο, βασισμένη στα προγράμματα « Μοντεσσόρι » και «Ντεκρολί» που εφαρμόστηκε με μεγάλη επιτυχία και προσαρμοσμένη στις σύγχρονες παιδαγωγικές απαιτήσεις, εφαρμόζεται σήμερα στο Ελληνικό Κολλέγιο Θεσσαλονίκης. Έτσι ξεκίνησε η πετυχημένη πορεία του σχολείου στο χώρο της ιδιωτικής εκπαίδευσης, που σηματοδότησε την πορεία της παιδείας, ώστε σήμερα το Ελληνικό Κολλέγιο Θεσσαλονίκης να αποτελεί το μεγαλύτερο Εκπαιδευτικό Οργανισμό της Βόρειας Ελλάδας και έναν από τους μεγαλύτερους της Ελλάδας.

Η ΙΔΡΥΣΗ ΤΩΝ ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΙΔΕΙΩΝ ΓΕΩΡΓΙΚΩΝ ΣΧΟΛΩΝ- 2o


 Το πρώτο ουσιαστικό θεσμικό βήμα για την εμπέδωση της γεωργικής εκπαίδευσης και την ανάπτυξη της ελληνικής γεωργίας, υπήρξε η ίδρυση από την κυβέρνηση του Χ. Τρικούπη του Τμήματος Γεωργίας στο Υπουργείο Εσωτερικών το 1887, με πρώτο Τμηματάρχη τον γεωπόνο Π. Γεννάδιο (1847 - 1917). Η ενέργεια αυτή έδωσε ουσιαστικά το έναυσμα προκειμένου να αξιοποιηθεί επιτέλους και η δωρεά του Παναγιώτη Τριανταφυλλίδη (1810 - 1863), ενός πλουσίου... εμπόρου από τη Βυτίνα, ο οποίος ήδη από το 1863 είχε αφήσει με τη διαθήκη του το ποσό των 42.000 αυστριακών φλουριών στο ελληνικό δημόσιο προκειμένου να ιδρυθεί και να υποστηριχτεί σχολείο, το οποίο θα έφερε το όνομά του και θα συνέβαλε στην πρόοδο της πατρίδας. Η διαθήκη αυτή αποτέλεσε αντικείμενο ατέλειωτων συζητήσεων, προτού προκριθεί τελικά η λύση της αξιοποίησης των χρημάτων αυτών για την ίδρυση των Τριανταφυλλιδείων γεωργικών σχολείων, μόλις το έτος 1887, που ψηφίστηκε ο νόμος ΑΦΜΒ΄/28-5-1887 «Περί συστάσεως γεωργικών σχολείων», είκοσι πέντε χρόνια μετά το θάνατο του Τριανταφυλλίδη(1863).

Δευτέρα 29 Δεκεμβρίου 2014

Η γεωργική εκπαίδευση στην Ελλάδα 1o


Η γεωργική εκπαίδευση στην Ελλάδα έχει μια ιστορία η οποία ουσιαστικά συμπορεύεται και εμπλέκεται με την ιστορία και την εξέλιξη του ίδιου του νεοελληνικού κράτους. Αν επιχειρηθεί η ανασύνθεση της πορείας και εξέλιξης της γεωργικής εκπαίδευσης, η προσπάθεια θα συμβαδίσει με τα προβλήματα και διλήμματα που απασχόλησαν το νεοελληνικό κράτος και την κοινωνία, αφού αυτή συνδέεται άμεσα με τον αγροτικό τομέα, τον εκσυγχρονισμό της παραγωγής και τα ίδια τα πολιτικά και κοινωνικά δεδομένα. Άλλωστε η Ελλάδα υπήρξε από το 19ο αιώνα μέχρι και τη δεκαετία του 1950 μια κατεξοχήν αγροτική χώρα, όπου η γεωργία αποτελούσε τη βάση της ελληνικής οικονομίας.
Η παραγωγή ωστόσο παρέμενε σε μέτριο επίπεδο, εξαιτίας κυρίως της έλλειψης υποδομής, κατάλληλου εξοπλισμού, καλλιεργητικών μεθόδων και ανάλογης εκπαιδευτικής υποδομής. Οι αγρότες μέχρι και το πρώτο τέταρτο του 20ου αιώνα στην πλειοψηφία τους όργωναν με το αλέτρι που έσυραν ζώα και ακολουθούσαν καλλιεργητικές μεθόδους, που λίγο διέφεραν από αυτές της αρχαιότητας ή του μεσαίωνα. Πολλοί ήταν οι παράγοντες που σε συνδυασμό με τη γενικότερη

1ου Δημοτικού Σχολείου Βέροιας

Η ίδρυση του 1ου Δημοτικού Σχολείου Βέροιας χρονολογείται κατά τα τελευταία χρόνια της τουρκοκρατίας στην αρχή με την ονομασία «ελληνικόν κατάστημα» και αργότερα με τον τίτλο «σχολείο αρρένων Βεροίας».
Για διδακτήριο, αρχικά, χρησιμοποιήθηκε κτίσμα που βρισκόταν στον κήπο του Μητροπολιτικού Ναού της πόλης, στην οδό Μητροπόλεως και αργότερα όταν το κτίσμα αυτό κατέρρευσε, χρησιμοποιήθηκε το σπίτι της Μυσιρλούδας στην περιοχή «Μακαριώτισσα» στο κέ...ντρο της πόλης.
Στη διετία 1906-1908 ολοκληρώθηκε η οικοδόμηση του διδακτηρίου του Ημιγυμνασίου Βεροίας με πρωτοστάτη το Μητροπολίτη Απόστολο και τη συνδρομή όλων των Βεροιέων. Ο Τούρκος καϊμακάμης της πόλης εξέφρασε την υπόνοια ότι η οικοδόμηση αυτού του διδακτηρίου έγινε με συνδρομή της ελληνικής κυβέρνησης γι’ αυτό και με ανταγωνιστική διάθεση έδωσε εντολή να χτίσουν οι Τούρκοι επιβλητικό διδακτήριο στην περιοχή του Βήματος του Αποστόλου Παύλου κοντά στο Μεντρεσέ τζαμί.

Κυριακή 28 Δεκεμβρίου 2014

ΒΑΛΤΑΔΩΡΕΙΟΝ ΓΥΜΝΑΣΙΟ (Κοζάνη)

Το 2ο Γυμνάσιο Κοζάνης ξεκινάει την παρουσία του σε ένα ιστορικό κτίριο της πόλης, το Βαλταδώρειο Γυμνάσιο Κοζάνης το οποίο χτίστηκε το 1899 με δωρεά των αδερφών Βασίλειου και Λάμπρου Βαλταδώρου. Το 1900 οργανώνεται και λειτουργεί σε πλήρες εξατάξιο Γυμνάσιο με πρώτο γυμνασιάρχη τον Παναγιώτη Λιούφη και δέχεται μετά από επιτυχείς εισιτήριες εξετάσεις μαθητές που τέλειωναν τις Αστικές σχολές αρρένων και μαθήτριες που τελείωναν το Παρθεναγωγείο. ...Στον πρώτο όροφο λειτουργεί η Α’ αστική σχολή και στον Β’ όροφο το Γυμνάσιο. Ένα από τα επιγράμματα που βρίσκονται πάνω από τις εισόδους του διδακτηρίου αναφέρει:
<< ΔΡΑΞΑΣΘΕ ΠΑΙΔΕΙΑΣ ΜΗ ΠΟΤΕ ΟΡΓΙΣΘΗ ΚΥΡΙΟΣ ΚΑΙ ΑΠΟΛΕΙΣΘΕ ΕΞ ΟΔΟΥ ΔΙΚΑΙΑΣ . ΜΑΚΑΡΙΟΣ ΓΑΡ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΟΣ ΕΥΡΕ ΣΟΦΙΑΝ ΚΑΙΘΝΗΤΟΣ ΟΣ ΕΥΡΕ ΦΡΟΝΗΣΙΝ…>>.

Δωρεές Βλάχων ευεργετών


(Αβερώφειο) Γυμνάσιο Μετσόβου. Κτίστηκε με χρήματα του Γεωργίου Αβέρωφ στην ιδιαίτερη πατρίδα του.
(Αβερώφειο) Παναθηναϊκό στάδιο Αθηνών. Αναμαρμαρώθηκε από τον Γεώργιο Αβέρωφ το 1895, ο οποίος προσέφερε συνολικά 2.000.000 χρυσά φράγκα και χάρη στον οποίο έγινε δυνατό να διοργανωθούν οι Ολυμπιακοί Αγώνες του 1896.
Αβερώφειος Γεωργική Σχολή Λάρισας. Δώρο προσφορά του Γεώργιου Αβέρωφ στην πόλη της Λάρισας το 1911....
Αβερώφειος Σχολή (Γυμνάσιο) Αλεξάνδρειας. Ιδρύθηκε από τον Γεώργιο Αβέρωφ (περιελάμβανε Δημοτικό, Γυμνάσιο και Παρθεναγωγείο).
Αβερώφειος Σχολή Ευελπίδων Αθηνών. Όλο το συγκρότημα των κτιρίων έγινε με δωρεά του Γεωργίου Αβέρωφ.
Φυλακές Αβέρωφ. Κτίστηκαν από τον Γ. Αβέρωφ (1896) και αρχικά προορίζονταν για τους ανήλικους.
Ωδείο Αθηνών. Άλλη μία προσφορά του Γεωργίου Αβέρωφ.
Θωρηκτό «Γ. Αβέρωφ». Θωρακισμένο καταδρομικό το οποίο ναυπηγήθηκε (1909-1911) στην Ιταλία με κληροδότημα 2.500.000 χρυσών φράγκων του Γεωργίου Αβέρωφ. Σήμερα αποτελεί εθνικό μνημείο – μουσείο.
Αρσάκειο - Ελληνικό Εκπαιδευτήριο θηλέων. Έγινε από τον Απόστολο Αρσάκη.
Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος. Ιδρύθηκε από τον Γεώργιο Σταύρου.
Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο Αθηνών. Έργο των Μετσοβιτών Γεωργίου Αβέρωφ, Νικολάου Στουρνάρα και Μιχαήλ Τοσίτσα (1878).
Ζάππειο Μέγαρο Αθηνών. Κτίστηκε από τον Κων/νο Ζάππα ο οποίος ήταν εκτελεστής του κληροδοτήματος του Ευαγγέλου Ζάππα, σε σχέδια Ευαγγέλου Ζάππα (1874-1888). Ξεπέρασε τα 2 εκατομμύρια δραχμές εκείνης της εποχής.
Ακαδημία Αθηνών. Κτίστηκε με δαπάνες αποκλειστικά του Σίμωνα Σίνα. Θεωρήθηκε ως ¨ένα από τα λαμπρότερα δημόσια οικοδομήματα όλης της Ευρώπης¨.
Αστεροσκοπείο Αθηνών. Κτίστηκε και εξοπλίστηκε το 1842-1846 με έξοδα του Γεωργίου Σίνα. Ήταν ένα από τα πιο σύγχρονα στην Ευρώπη εκείνη την εποχή.
Μητροπολιτικός Ναός Αθηνών. Κτίστηκε με δαπάνες του μεγάλου ευεργέτη Γ. Σίνα.
Τοσίτσειο Παρθεναγωγείο Αθηνών. Ιδρύθηκε από το Μιχαήλ Τοσίτσα.
Φοιτητική Εστία Μιχαήλ Τοσίτσα. Κτίστηκε από το Μιχαήλ Τοσίτσα στην Κάτω Κηφισιά και παρέχει δωρεάν στέγη σε φοιτητές του νομού Ιωαννίνων
 
Η ¨Επαγγελματική Σχολή Σπάρτης Ιωάννη & Αικατερίνης Γρηγορίου¨, καθώς και η μικρή εκκλησία της Αγίας Αικατερίνης στον περίβολο αυτής, κτίστηκε στις αρχές του 20ου αιώνα με δαπάνες του ζεύγους, με σκοπό τη στέγαση Επαγγελματικής Σχολής, ε π ι θ υ μ ί α π ο υ ό μ ω ς δ ε ν π ρ α γ μ α τ ο π ο ι ή θ η κ ε. Το όμορφο αυτό οίκημα πάντως στέγασε κατά καιρούς το μεγαλύτερο μέρος του μαθητικού πληθυσμού της μέσης εκπαίδευσης της Σπάρτης. Σήμερα το παλιό κτίριο της Σχολή...ς έχει γκρεμιστεί και στη θέση του ανεγέρθησαν σχολικά κτίρια.
Επίσης, με δωρεά του ζεύγους κτίστηκε στη Σπάρτη και το Σανατόριο, το οποίο σήμερα έχει μετατραπεί στο Νοσοκομείο Σπάρτης. Μεταξύ άλλων, δικές τους δωρεές ήταν ακόμη το Ειρηνοδικείο στη Γκοριτσά και το Σχολαρχείο στα Τσίντζινα, χωριά και τα δύο του Πάρνωνα.
Ο Ιωάννης Γρηγορίου πέθανε στην Αθήνα στις 21/5/1920 και η σύζυγος του Αικατερίνη στις 24/1/1931.
Δείτε περισσότερα

Η ΔΗΜΟΣΙΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΣΤΗ ΣΠΑΡΤΗ

19ος – αρχές 20ού αιώνα)
Στις αρχές του 19ου αιώνα η νέα πόλη της Σπάρτης αντιμετώπιζε πολλά προβλήματα κατά τη συγκρότησή της. Ανάμεσα σ΄ αυτά ήταν και η οργάνωση της εκπαίδευσης των νέων. Ήδη τον Ιούνιο του 1833 η «συνέλευση των Σπαρτιατών» ενέκρινε πρόταση σύμφωνα με την οποία ο νομάρχης θα συγκροτούσε επιτροπή αρμόδια για την αντιμετώπιση των αναγκών της Σπάρτης, ανάμεσα στις οποίες ήταν η φροντίδα για ανέγερση ναών και σχολείων. Η επιτροπή κινήθηκε στον τομέα καθορισμού χρηματικής συνεισφοράς των κατοίκων και προσφυγής στις Αρχές για πρόσθετους πόρους.
Στην αρχή ιδρύθηκε από τον Κων. Γκίκα ένα αλληλοδιδακτικό σχολείο, όπου φοιτούσαν 40 μαθητές με «μίαν πολλά μετρίαν αντιπληρωμήν», το οποίο όμως λειτούργησε μόνο μέχρι το τέλος του Σεπτεμβρίου, οπότε ο δάσκαλος έφυγε λόγω οικονομικών δυσχερειών.

Παρασκευή 26 Δεκεμβρίου 2014

2ο Δημοτικό Καστοριάς

 Το σχολείο μας είναι το 2ο 6/θέσιο Δημοτικό Σχολείο Καστοριάς. Βρίσκεται στην οδό Αγίου Μηνά. Ιδρύθηκε το 1888 ως η Μεγάλη "Ελληνική Σχολή" και λειτουργεί από τότε. Το διδακτήριο χτίστηκε το 1885, όταν η πόλη μας ήταν ακόμη σκλαβωμένη στους Τούρκους.
Η σχολή σωζόταν μέχρι τον Ιανουάριο του 1958. Από το έτος 1930 στέγαζαν το 2ο Δημοτικό Σχολείο της πόλης μας. Το 1958 κατεδαφίστηκε, επειδή κρίθηκε ετοιμόρροπο. Στη θέση ανεγέρθηκε το σημερινό Σχολικό κτί...ριο με δαπάνες του Νομαρχιακού ταμείου Καστοριάς, του ελληνικού Δημοτικού πολλών δωρητών από την ομογένεια Καναδά, καθώς και άλλων κατοίκων της πόλης μας.
Το κατεδαφισθέν παλιό διδακτήριο-στου οποίου το οικόπεδο ανεγέρθηκε το νέο διδακτήριο- ανήκε στην ελληνική κοινότητα και σ’ αυτό στεγάζονταν <<Η Μεγάλη Ελληνική Σχολή>>, η οποία περιλάμβανε παραδόσεις ελληνικού σχολείου και τελείου Γυμνασίου. Για την ανέγερση αυτής της σχολής ( Διδακτήριο Δωδεκατάξιο, λιθόκτιστο, διώροφο με πρόσοψη από Λαξεμένο λίθο) δαπανήθηκαν συνολικά 1205 τουρκικές λίρες, 82 γρόσια και 32 παράδες. Το χρηματικό αυτό ποσό προήλθε εξολοκλήρου από δωρεές Καστοριανών που διέμεναν στην Κωνσταντινούπολη και στο εξωτερικό. Επίσης, σχεδόν όλοι οι Καστοριανοί με την προσωπική τους εργασία συνέβαλαν στη συγκέντρωση και των οικοδομικών υλικών και στην ταχεία ανεγερθεί του. Η παράδοση αναφέρει χαρακτηριστικά ότι ο ίδιος ο Μητροπολίτης Κύριλλος επέβλεπε την μεταφορά της ξυλείας από την παραλίμνια τοποθεσία <<Ντολτσό>> μέχρι το χώρο της οικοδομής και ότι μετέφερε στον ώμο του το πρώτο ξύλινο δοκάρι.
Πριν την ανέγερση της Σχολής στο οικόπεδο αυτό υπήρχε παλιά κατοικία που ανήκε στον Παναγιόδωρο, και αγοράστηκε από την ελληνική κοινότητα.

Δείτε περισσότερα

Πέμπτη 25 Δεκεμβρίου 2014

Από το χθεσινό υπέροχο βράδυ στο σπίτι του Σταύρου και της Έφης

. Δίπλα μου ο αγαπημένος Μπίλι

Το Αστικό σχολείο Ποταμού Κυθήρων

Το Αστικόν,αγγλικό δημοτικό σχολείο του Ποταμού,λειτούργησε το 1824.Το 1825 το σχολείο έχει 90 μαθητές,τρεις απο τους οποίους είναι ξένοι.
Ο πρώτος δάσκαλος φαίνεται να είναι ο Παύλος Σκούφας Πελοπίδας.Αυτές τις δύο χρονιές,παρατηρείται αύξηση των φοιτώντων,διότι πολλοί είχαν καταφύγει στα αγγλοκρατούμενα Κύθηρα,λόγω της ελληνικής επανάστασης,ως προσωρινοί πρόσφυγες.Η σχολή λεοτουργούσε με το αλληλοδιδακτικό σύστημα και η φοίτηση ήταν υποχ...ρεωτική,όπως και σήμερα.
Σχεδόν οι μισοί μαθητές μεταφέρονταν από ζώα,αφού οι αποστάσεις ήταν μεγάλες.Σε κάθε χωριό οπρόεδρος,έπρεπε να διατηρεί καταλόγους με τα ονόματα των φοιτούντων.Από έναν τέτοιο κατάλογο του 1830,βλέπουμε ότι στα Τριφυλλιλανικα ζούσαν 18 παιδιά,ηλικίας 9 χρόνων και πάνω.Με βάση αυτούς τους καταλόγους οι αρμόδιες αρχές γνώριζαν,εάν οι γονείς ανταποκρίνονταν στην υποχρεωτική φοίτηση των αρρένων.Η ηλικία των μαθητών του Ποταμού,σύμφωνα με τους καταλόγους είναι 7 έως 29 ετών.

Η κυβέρνηση και η ευκαιρία της Αριστεράς να γίνει πρωταγωνίστρια

( Στα χρόνια της κρίσης)
Η δική μου άποψη - και την επαναλαμβάνω για μια ακόμα φορά - είναι πως το μνημόνιο ήταν μια μοναδική ευκαιρία να γίνει επιτέλους η ψωροκώσταινα σύγχρονο ευρωπαϊκό κράτος, εφόσον η συνταγή εφαρμοζόταν χωρίς καθυστερήσεις μέχρι κεραίας. Από τα κυβερνητικά κόμματα υπήρξαν ισχυρές αντιδράσεις γιατί έχαναν τον έλεγχο των καταστάσεων και τη μόνιμη δυνατότητα εξαγοράς συνειδήσεων για τη διατήρηση της εξουσίας τους. Ας θυμηθούμε τη στάση της δεξιάς και του ηγέτη της Αντώνη Σαμαρά για το μνημόνιο, παρά τις εμφανείς πιέσεις του ευρωπαϊκού λαϊκού κόμματος να την μεταβάλλει. Αντίστοιχη ήταν και η στάση των δυνάμεων γύρω από το ΠΑΣΟΚ, που άρχισε να φυλλοροεί. Ο ΓΑΠ γεμάτος ενοχές πήγε στο ακρότατο σημείο της χώρας για να εξαγγείλει - με μεγάλη του λύπη- αυτό που οι καταστάσεις του υπέβαλλαν θέλοντας και μη, αλλά μη έχοντας τη συνείδηση ότι αυτή του η πράξη ήταν η πρώτη και μάλλον η τελευταία - χωρίς να το καταλαβαίνει- θετική προσφορά στην «πολιτική του καριέρα»

Δευτέρα 22 Δεκεμβρίου 2014

Δημοτικό σχολείο στο Φανάρι Καρδίτσας

Στο Φανάρι αναπτύχθηκαν ιδιαίτερα και τα γράμματα κι είναι χαρακτηριστικό ότι εδώ λειτούργησε στις αρχές του 17ου αιώνα, ένα από τα 31 σχολεία που υπήρχαν τότε σε ολόκληρη την κεντρική Ελλάδα, όπως αναφέρει ο Τρύφων Ευαγγελίδης, στο βιβλίο του "Παιδεία επί τουρκοκρατίας". Στην διδακτορική του διατριβή ο Θ. Νήμας με θέμα Η ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΣΤΗ ΔΥΤΙΚΗ ΘΕΣΣΑΛΙΑ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΠΕΡΙΟΔΟ ΤΗΣ ΤΟΥΡΚΟΚΡΑΤΙΑΣ. - ΣΥΜΒΟΛΗ ΣΤΗ ΜΕΛΕΤΗ ΤΟΥ ΘΕΣΣΑΛΙΚΟΥ ΔΙΑΦΩΤΙΣΜΟΎ (Εκδόσεις Κυριακίδη, Θεσσαλονίκη 1995) αναφέρει ότι στο ιστορικό χωριό του Φαναρίου ιδρύθηκε σχολή στις αρχές του ΙΘ΄ αιώνα. Ιστορικές αναφορές κάνουν λόγο ότι για πρώτη φορά λειτούργησε σχολείο στο Φανάρι το 1626, με τη μορφή του κρυφού σχολειού.
Το 1818 υπηρετούσε εκεί ως υποδιδάσκαλος ο Νικόλαος Δημητριέας. Η σχολή αυτή είχε χαρακτήρα προκαταρκτικό, όπως σημειώνει ο ο ίδιος ως συνδρομητής των Φυσιογνωμικών του Αριστοτέλη. Επίσης στο Φανάρι λειτούργησε το πρώτο σχολαρχείο του νομού Καρδίτσας το 1884, όπου και

Καθαρά λόγια, χωρίς υπεκφυγές και «ναι μεν αλλά

» (Αυτές τις μέρες απέφυγα επιμελώς να ασχοληθώ με τα συμβάντα της συγκυρίας. Αποπνικτική ατμόσφαιρα και λυπηρή συμπεριφορά παραγόντων της πολιτικής μας ζωής. Όμως μη γίνει καμιά παρεξήγηση. Με νοιάζει και με παρανοιάζει η πορεία της πατρίδας μου και συχνά πυκνά έλεγα τις προσωπικές μου απόψεις που αποκλίνουν από το κυρίαρχο ρεύμα. Θα συνεχίσω με πείσμα να τις λέω με την αμυδρή ελπίδα να βοηθήσουν. Ευτυχώς πολιτικές φιλοδοξίες δεν έχω και δε μου χρειάζονται τακτικισμοί. Επαναφέρω ένα από τα πολλά άρθρα μου για τα πολιτικά δρώμενα. Όλα είναι δημοσιευμένα στο μπλοκ μου
«Κείμενα Λευτέρη Τσίλογλου» στην ετικέτα «Απόψεις»)
Είναι γνωστή η θέση μου ότι η ένταξη μας στο μνημόνιο, δηλαδή η απόφαση να ζητήσουμε βοήθεια από τους ευρωπαίους συμμάχους μας, ήταν -στη φάση που διερχόμασταν- η μόνη ρεαλιστική λύση. Οι άλλες- έως ανύπαρκτες- προτάσεις θα μας οδηγούσαν σε αυτοκτονικές λύσεις για τη χώρα. Όλοι αυτοί που ομιλούν πως το μνημόνιο έφερε την καταστροφή είναι αφελείς ή λένε συνειδητά ψέματα..
Τα ετήσια έξοδα του ελληνικού προϋπολογισμού ήταν πάνω από 20 δις περισσότερα των

Παρασκευή 19 Δεκεμβρίου 2014

Αστική Σχολή Βαρδαρίου Δεύτερο μέρος

, 1897-1922: ιστορικές τομές και προέλευση μαθητών -
Copyright © 2004-2013 Αστέριος I. Κουκούδης
Από την απελευθέρωση έως τη λήξη του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου, 1912-1918
Το φθινόπωρο του 1912, έχοντας, ήδη, συμμαχήσει κρυφά, τα Βαλκανικά Κράτη επιτέθηκαν στον κοινό εχθρό. Κατά τον Α’ Βαλκανικό Πόλεμο, ο στρατηγός Ταχσίν Πασάς παρέδωσε τη Θεσσαλονίκη στους προελαύνοντες Έλληνες. Στις 26 Οκτωβρίου, ο ελληνικός στρατός πρόλαβε κι απελευθέρωσε τη Θεσσαλονίκη πριν εισέλθουν σε αυτή οι τότε βούλγαροι σύμμαχοι. Ο πόλεμος έληξε τον Απρίλιο του 1913, αφήνοντας όλα τα μέλη της συμμαχίας, μα ιδιαίτερα τους Βούλγαρους, ανικανοποίητους με τη μοιρασιά των απελευθερωμένων εδαφών. Κατά το σχολικό έτος 1912-13, και σύμφωνα με την έλλειψη καταγραφών στα αρχεία που σώθηκαν, η Αστική Σχολή Βαρδαρίου δε λειτούργησε. Το πιθανότερο είναι πως πολλά από τα σχολεία της πόλης, αν όχι όλα και όλων των κοινοτήτων, μαζί με άλλα δημόσια κτήρια, στέγασαν ένα μεγάλο αριθμό στρατευμάτων και προσφύγων που συνέρρευσαν στην πόλη. Στις 29 Ιουνίου του 1913, ξεκίνησε ο Β’ Βαλκανικός Πόλεμος, ξεσηκώνοντας ακόμη μεγαλύτερα κύματα προσφύγων, που κινούνταν προς κάθε

Φροντιστήρια

Η συλλογή μου είναι ήδη πλούσια. Τίποτα όμως δε θα την πείραζε αν γίνει πλουσιότερη. Όποιος θέλει μπορεί να μου στείλει άλλα ή να τ' ανεβάσει στον τοίχο του κι εγώ θα το κοινοποιήσω στο δικό μου......
  • Αρέσει στους Kaiti .

Πέμπτη 18 Δεκεμβρίου 2014

Όμορφος κόσμος ... !!!!

Αστική Σχολή Βαρδαρίου Πρώτο μέρος

, 1897-1922: Copyright © 2004-2013 Αστέριος I. Κουκούδης
ιστορικές τομές και προέλευση μαθητών - Πρώτο μέρος
Η Αστική Σχολή Βαρδαρίου υπήρξε το δεύτερο πρωτοβάθμιο εκπαιδευτήριο για αγόρια που έθεσε σε λειτουργία η ελληνορθόδοξη κοινότητα Θεσσαλονίκης, μετά από αυτό της Κεντρικής Αστικής Σχολής. Το πιθανότερο είναι πως πρωτολειτούργησε στα 1866, στα δυτικά της περιτειχισμένης ακόμη πόλης, σε μια προσπάθεια να καλύψει τις διογκούμενες εκπαιδευτικές ανάγκες της κοινότητας. Κατά το σχολικό έτος 1874-1875, στην Αστική Σχολή Βαρδαρίου φαίνεται πως είχαν εγγραφεί 93 μικροί μαθητές, ενώ στην Κεντρική Σχολή είχαν εγγραφεί 340 μαθητές και στο παρθεναγωγείο 344 μαθήτριες. Σε αυτούς τους αριθμούς συμπεριλαμβανόταν και οι μαθητές και οι μαθήτριες των εξαρτημένων μικτών νηπιαγωγείων. Από τους 93 μαθητές της Αστικής Σχολής Βαρδαρίου μόλις 5 δεν κατάγονταν από την ίδια την πόλη.

Ανωτάτη Βιομηχανική

Έθνος 1950 : Η Ανωτάτη Βιομηχανική ακόμα στα σπάργανα... Από τους πρωταγωνιστές της δημιουργίας της Ο οικονομολόγος Στράτος ΠΑΠΑΙΩΑΝΝΟΥ, καθηγητής προηγουμένως στην Ακαδημία Ρουσόπουλου, καθηγητής στην Εμπορική σχολή του Βόλου κα.. Αρχική έδρα η οδός Ακαδημίας. Αγώνας για επιβίωση, μεταφορά στον Πειραιά, αναγνώριση ως Ανωτέρα Κρατική σχολή κι αργότερα το σημερινό πανεπιστήμιο Πειραιά, το ΠΑΠΕΙ

Τετάρτη 17 Δεκεμβρίου 2014

Σήμερα η σχολή στο Χαλάνδρι και το σχολείο στο χωριό τους , το Μονοδέντρι

Η Ριζάρειος Εκκλησιαστική Σχολή

Η Ριζάρειος Εκκλησιαστική Σχολή άρχισε να λειτουργεί το 1844 και σήμερα αποτελεί ένα από τα μεγαλύτερα εθνικά κληροδοτήματα. Οι ιδρυτές της, Μάνθος και Γεώργιος Ριζάρης, καταγόμενοι από το Μονοδένδρι της Ηπείρου, ξενιτεύτηκαν από τα παιδικά τους χρόνια στη Ρωσία. Εκεί απέκτησαν κολοσσιαία περιουσία από εμπορικές επιχειρήσεις, την οποία διέθεσαν εξ ολοκλήρου στο ελληνικό έθνος, αρχικά με την ενεργή στήριξη της Φιλικής Εταιρείας και στη συνέχεια ...με την ίδρυση της ομώνυμης εκκλησιαστικής σχολής στο ανεξάρτητο ελληνικό κράτος. Ο Γεώργιος Ριζάρης, μετά το θάνατο του αδερφού του Μάνθου, εγκαταστάθηκε στην Αθήνα και συνέταξε τη διαθήκη του με αποκλειστικό σκοπό την ίδρυση εκκλησιαστικής σχολής, σύμφωνα με τα σχέδια των δύο αδελφών και τις παλαιότερες υποδείξεις του Αδαμάντιου Κοραή. Την πραγματοποίηση της επιθυμίας των δωρητών ανέλαβαν, μετά το θάνατο του Γεωργίου Ριζάρη το 1842, οι εκτελεστές της Ριζαρείου διαθήκης, το δεκαμελές συμβούλιο του Ριζαρείου ιδρύματος. Η σχολή κτίστηκε και λειτούργησε στην Αθήνα, σε οικόπεδο ιδιοκτησίας του Γ. Ριζάρη, απέναντι από το Νοσοκομείο «Ευαγγελισμός», από το 1844 μέχρι την έναρξη του ελληνοϊταλικού πολέμου.

Τρίτη 16 Δεκεμβρίου 2014

Γυμνάσιο Σερρών

Πιο πρόσφατες ....

Το γυμνάσιο Σερρών -Ιστορική διαδρομή

Οι Σέρρες, χωρίς αμφιβολία, αποτελούσαν ήδη από τα μέσα του 19ου αι. το επίκεντρο της εκπαιδευτικής ακτινοβολίας του Ελληνισμού στην Ανατολική Μακεδονία. Μαζί με τη Θεσσαλονίκη και το Μοναστήρι ήταν τα τρία μεγαλύτερα εκπαιδευτικά κέντρα του Ελληνισμού της Μακεδονίας.
Στα 1853 άρχισε να λειτουργεί στις Σέρρες το Παρθεναγωγείο ( τρεις πρώτες Γυμνασιακές τάξεις ). Η συμβολή του Μακεδονικού Φιλοεκπαιδευτικού Συλλόγου Σερρών ( 1872 ) υπήρξε ανεκτίμητη στην οργάνωση της Ελληνικής Παιδείας. Στα τέλη του 19ου αι. και κυρίως στις αρχές του 20ου αιώνα λειτουργούσαν στις Σέρρες εξατάξιο Γυμνάσιο ( ο πρόδρομος του σημερινού 1ου Γυμνασίου Σερρών - 1ου Λυκείου Σερρών ), εννεατάξιο Σχολείο ( 6 τάξεις Δημοτικό και 3 Γυμνάσιο ), Κεντρικό Παρθεναγωγείο, εξατάξια αστική σχολή Αρρένων, τέσσερα ( 4 ) Δημοτικά Σχολεία Αρρένων, τέσσερα ( 4 ) Δημοτικά θηλέων και το "Δούμπειον", κεντρικό νηπιαγωγείο.
Κατα τη διάρκεια του Μακεδονικού Αγώνα, την 1 η Αυγούστου του 1905 ιδρύθηκε στις Σέρρες ο μουσικογυμναστικός σύλλογος "ΟΡΦΕΥΣ", ο οποίος, παράλληλα με τις γενικές δραστηριότητές του, αποτελούσε και μυστική πολιτική οργάνωση.

Δευτέρα 15 Δεκεμβρίου 2014

Το σχολείο με τους μαθητές του (Πάνορμος Τήνου)

Π Ρ Ο Π Α Ρ Α Σ Κ Ε Υ Α Σ Τ Ι Κ Ο Κ Α Ι Ε Π Α Γ Γ Ε Λ ΜΑΤ Ι Κ Ο Σ Χ Ο Λ Ε Ι Ο Κ Α Λ Ω Ν Τ Ε Χ Ν Ω Ν

Ο Ιδρυτικός Νόμος
Με το Ν.3136/1955 ιδρύεται το Προπαρασκευαστικό και Επαγγελματικό Σχολείο Καλών Τεχνών Πανόρμου Τήνου στον Πύργο, την ιδιαίτερη πατρίδα πολλών καλλιτεχνών με μακραίωνη παράδοση στις καλές τέχνες και ειδικότερα στο μάρμαρο.
Η Πολιτεία για να τιμήσει και να κρατήσει ζωντανή αυτήν την παράδοση ιδρύει τη Σχολή με σκοπό την επαγγελματική κατάρτιση των μαθητών στην καλλιτεχνική μαρμαροτεχνία. Παράλληλα με τον Ιδρυτικό Νόμο παρέχεται η δυνατότητα στους “προικισμένους με καλλιτεχνική ιδιοφυΐα” μαθητές να συνεχίζουν τις σπουδές τους στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών, επιτρέποντας στους δύο πρώτους στη βαθμολογία αποφοίτους να εγγράφονται χωρίς εξετάσεις σε αυτήν.
Η Σχολή αρχικά υπαγόταν στο Υπουργείο Παιδείας και Θρησκευμάτων και έκανε δεκτούς κατόπιν εξετάσεων μαθητές που είχαν τουλάχιστον απολυτήριο εξατάξιου Δημοτικού σχολείου. Η φοίτηση ήταν τριετής και τα διδασκόμενα μαθήματα διακρίνονταν σε καλλιτεχνικά και θεωρητικά.

Η εξέλιξη

Πίνακας ιδιωτικών σχολών Εμπορικού Ναυτικού

( Δε λειτουργούν πια, αλλά στις προηγούμενες δεκαετίες, εκπαίδευσαν τα αναγκαία τεχνικά στελέχη που χρειαζόταν η συνεχώς αναπτυσσόμενη Ελληνική Εμπορική Ναυτιλία και την έκαναν πρωτοπόρο στον κόσμο)
I) ΣΧΟΛΕΣ ΠΛΟΙΑΡΧΩΝ Ε.Ν.
1. ΠΡΩΤΕΥΣ
2. ΡΑΝΗΣ...
3. ΣΧΟΛΗ ΕΜΠΟΡΟΠΛΟΙΑΡΧΩΝ ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ
4. ΒΡΑΝΑ
5. Γ. ΦΥΤΙΛΑΣ
II) ΣΧΟΛΕΣ ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ Ε.Ν.
1. ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΩΝΑΣΗΣ
2. ΑΙΝΣΤΑΪΝ
3. ΑΝΑΞΑΓΟΡΑΣ

Τετάρτη 10 Δεκεμβρίου 2014

Ραλλού Μάνου και Ανώτερη Επαγγελματική Σχολή Χορού

H Ραλλού Μάνου (1915- 15 Οκτωβρίου 1988) ήταν ελληνίδα χορογράφος, χορεύτρια και μία από τις χαρισματικές προσωπικότητες του 20ού αιώνα. Άφησε με τη ζωή και το έργο της ανεξίτηλα τα ίχνη του οράματος που έθρεψε για τον χορό και την τέχνη. Αληθινή αρχόντισσα με την εκ μητρός και πατρός καταγωγή της (οικογένειες Μαυροκορδάτου, Μάνου και Τομπάζη), έφερε στην προσωπικότητά της δύο γόνιμα συστατικά στοιχεία: εκλεπτυσμό, καλλιέργεια από τη μια και βαθύτατη αίσθηση της ελληνικότητας από την άλλη, σεμνή και αποτελεσματική φιλοπατρία. Έζησε στο νησί της Ύδρας.
Συστηματική μαθητεία
Άλλες ειδικότητες ...

Οι τεχνικές σχολές του Κ. Μανωλκίδη

Όταν ολοκληρώθηκε η δεύτερη πολυκατοικία που έχτισε στην Κωλέττη ο Κ. Μανωλκίδης με ένα εκλεκτό επιτελειο ίδρυσε μια σειρά σχολές σε χρήσιμες ειδικότητες τις εποχής, που αμέσως απόκτησαν σεβαστό αριθμό μαθητών.
Στη Κωλέττη 19 το 1966 λειτουργούν οι σχολές, αλλά όταν στη δικτατορία αφαιρούνται οι άδειες από τον Κ. Μανωλκίδη για δυο χρόνια λειτουργούν με προσωρινό ιδιοκτήτη τον γνωστό φροντιστή και χημικό Βασιλειάδη. Μετά επανέρχονται στα χέρια του Κ. Μανωλκίδη που τις λειτούργησε μέχρι το περίπου το 1990 οπότε τις μεταβίβασε, μαζί με όλον τον εξοπλισμό στο γνωστό συγκρότημα «Σχολές Κοντοράβδη» που είχαν κτήρια στην οδό Εμ. Μπενάκη και ιστορία στην Τεχνική Επαγγελματική εκπαίδευση

Τρίτη 9 Δεκεμβρίου 2014

Για το όνομα Χημεία

Τις πρώτες δεκαετίες του 20ου αιώνα υπήρξε προσπάθεια από τη πλευρά των δημοτικιστών γύρω από το περιοδικό Νουμά για την εκλαΐκευση των επιστημονικών όρων, που δυστυχώς δεν ευδοκίμησε. Να ένα παράδειγμα από τον πρωτοπόρο της τεχνικής Παιδείας στην Ελλάδα Όθωνα Ρουσόπουλο.

Σχόλιο

Αν θέλετε να εξηγήσετε τον ανεξήγητο θυμό και την καταστροφική μανία νέων παιδιών το μυαλό σας να πάει στις καταλήψεις των σχολείων. Είναι ένα άγριο "παιχνίδι" για το νεανικό μυαλό τους. Ο πολυπράγμων υπουργός παιδείας, που λέει και ξελέει ας απαγορεύσει δια παντός το κλείσιμο του σχολείου. Ας αρχίσει η διδασκαλία ότι δεν υπάρχουν μόνο δικαιώματα, αλλά και υποχρεώσεις. Να χαϊδεύεις είναι χρήσιμο, χωρίς όμως να νουθετείς είναι επικίνδυνο. Τόσες σχολές παιδαγωγικής κάποιος δε θα βγει να πει το αυτονόητο?

Η λέξη Χημεία

 Για το πώς πρέπει να γράφεται η λέξη Χημεία στο παρελθόν (1870- 1950) έγιναν πολλές συζητήσεις από ήρεμες έως γεμάτες ένταση μεταξύ διαφόρων επωνύμων και καθηγητών του αντίστοιχου κλάδου. Αρθρογραφία σε εφημερίδες και επιστημονική περιοδικά μέχρι ειδικά βιβλία με αντικείμενο το θέμα (π.χ ο καθηγητής της Οργανικής Χημείας Γεώργιος Θ. Ματθαιόπουλος με τίτλο
«Η Ελληνική χημική ονοματολογία…»).
Εκείνος που με πείσμα έδωσε μάχη στο θέμα είναι ο Λέσβιος από... το Μανταμάδο καθηγητής στο Π. Α, ο Μιχαήλ Στεφανίδης, που το 1924 διορίστηκε έκτακτος καθηγητής στην ειδικώς γι αυτόν ιδρυθείσα έδρα της Ιστορίας των Φυσικών Επιστημών, που διατηρήθηκε μέχρι το θάνατό του, το 1957 και μετά κανείς δε διορίστηκε στη θέση του μέχρι την ανασύσταση της ανάλογης έδρας στα τελευταία χρόνια. Στις 6 Αυγούστου του 1935 γίνεται μόνιμος και το 1938 τακτικό μέλος της Ακαδημίας Αθηνών.

Σύνδεσμος Αποφοίτων Ζωσιμαίας Σχολής Ιωαννίνων- Μέρος 3ο

Όλα τα σχολεία που, κατά καιρούς, λειτούργησαν στα Γιάννινα πρόσφεραν ανεκτίμητες υπηρεσίες. πάνω όμως απ' όλα στέκεται η Ζωσιμαία Σχολή. Συνδέθηκε, επί ολόκληρες δεκαετίες, τόσο πολύ με την πόλη μας, ώστε, όταν έλεγε κανείς Γιάννινα, εννοούσε πάντοτε τη Ζωσιμαία και όταν έλεγε Ζωσιμαία η σκέψη του ερχόταν στα Γιάννινα.
Στα 1828, αμέσως μετά το τέλος του Αγώνα της Ανεξαρτησίας και τη σύσταση του πρώτου ελληνικού κράτους, αποφάσισαν οι Ζωσιμάδες να ιδρύσουν «σχολείον φερώνυμον» στα Γιάννινα και να δώσουν σ' αυτό όλα τα μέσα για να εξακολουθήσει η πόλη να αποτελεί την εκπαιδευτική πρωτοπορία του Γένους. Κατά τα δύσκολα χρόνια της σκλαβιάς και αργότερα, μέχρι τις πρόσφατες περιπέτειες του Ελληνισμού, η Ζωσιμαία Σχολή αποτέλεσε κέντρο αξιόλογο της Ελληνικής και της Χριστιανικής Παιδείας.

Η Ζωσιμαία Σχολή -Μέρος 2ο

  Η Ζωσιμαία Σχολή υπήρξε ένα από τα πιο σημαντικά ελληνικά εκπαιδευτικά ιδρύματα (γυμνάσια) στη διάρκεια της τελευταίας περιόδου της Οθωμανικής κυριαρχίας στην περιοχή (1828-1913). Η Ζωσιμαία ιδρύθηκε το 1828 με προσωπική δαπάνη των αδερφών Ζωσιμά και εξακολουθεί να λειτουργεί ως γυμνάσιο, σύμφωνα με τους κανονισμούς του Υπουργείου Παιδείας και Θρησκευμάτων, Πολιτισμού και Αθλητισμού. Κατά τη διάρκεια των ετών της Ελληνικής Επανάστασης (1821-1830)ενώ , οι συγ...κρούσεις ακόμα μαίνονται στην περιοχή της Ηπείρου, τα Ιωάννινα, μια πόλη που φημίζονταν για το πολιτιστικό και εκπαιδευτικό υπόβαθρο της, , και που ήταν ένα σημαντικό κέντρο του Νεοελληνικού Διαφωτισμού, έπεφτε σε μια βραχυπρόθεσμη παρακμή.
Η Ζωσιμαία σχολή τον 19ο αιώνα.

Αδελφοί Ζωσιμάδες – Ζωσιμαία Σχολή - Μέρος 1ο΄


Η γνώμη μου είναι ότι οι Ζωσιμάδες είναι υποτιμημένοι μέσα στα ιστορικά βιβλία, που διδάσκονται στα σχολεία τα παιδιά μας κι αυτό πρέπει ν’ αλλάξει γιατί είναι κρίμα κι άδικο. Η ηρωική τους απόφαση να μείνουν ανύπαντροι έτσι ώστε όλη η περιουσία τους να «πάει για το γένος». Η «Αγγελία» τους ότι αναλαμβάνουν τα έξοδα για την έκδοση διδακτικών βιβλίων, το δωρεάν μοίρασμα σ’ ένα μεγάλο κατάλογο σχολείων και σχολών σε κάθε τόπο ...που δίνεται η μάχη να παραμείνει «ζώσα» η Ελληνική γλώσσα, η έκδοση των απάντων του Αδαμάντιου Κοραή, σαν πράξεις αρκούν να τους τοποθετήσουμε στην κορυφή της Εθνικής τιμής και μνήμης. Για την ιστορική σχολή που ίδρυσαν στα Γιάννενα και τις άλλες δωρεές θα αναφερθώ στο δεύτερο μέρος της παρουσίασης

Ένας 74άρης περιγράφει και στοχάζεται Μέρος δεύτερο

Με γέμισαν με ψέματα! Μα η αλήθεια να λέγεται. Μου άρεσαν και τα κατάπια αμάσητα. Έτσι η ευθύνη ανήκει σε μένα και δεν κάνω απόπειρα μεταβίβασης....
«Δευτέρα θα μπεις στην κλινική. Τρίτη θα γίνει η εγχείρηση, Τετάρτη θα σηκωθείς»
Έτσι κι έγινε. Η περιπέτεια άρχισε μετά τις δυο πρώτες μέρες της εγχείρησης. Πόνος, πόνος και πόνος. Όχι ντε και καλά της πληγής, αλλά όλου του σώματος με τα κρέατα των κάτω άκρων να τα αισθάνομαι «σκοτωμένα έως σάπια». Τα πάνω άκρα γεμάτα με σωληνάκια πάσης φύσεως, που κατέληγαν σε δυο πεταλούδες εισροής φαρμάκων και τρείς ακόμη εκροές ούρων και αιμάτων-εκκρίσεων της πληγής. Να το πω καθαρά και χωρίς πολλά λόγια
Ο πόνος είναι ένα μαύρο σύννεφο που σκεπάζει σχήματα, ικανότητες, σκέψεις και προβληματισμούς. Είναι ένα ισοπεδωτικό μηχάνημα που σε εξουδετερώνει και σε μετατρέπει σε άνευ αντιστάσεως λεία στα δόντια και τα νύχια ενός σαρκοβόρου ζώου. Πρέπει εδώ να το ξεκαθαρίσω για να μη γίνονται παρεξηγήσεις
Εκείνος ο Λευτέρης, που κάποιοι ήξεραν, κάποιοι άκουσαν και κάποιοι φαντάζονται έχει πεθάνει ανεπιστρεπτί. Τώρα στη θέση του υπάρχει ένας ηλικιωμένος άνθρωπος, περιορισμένης αντοχής, μικρής υπομονής, με το μόνο πλεονασματικό στοιχείο τα νεύρα μου, τα οποία βεβαίως ξεσπάω στο μόνο άτομο που με παίρνει, την υπομονετική γυναίκα μου
Η επόμενη εβδομάδα ήταν ένα επταήμερο απόλυτης αγρύπνιας, παρά την ενίσχυση της δόσης των ηρεμιστικών φαρμάκων. Οι δείκτες των ρολογιών αγκιστρώθηκαν και επιβεβαιώθηκε η αντίληψη για τη σχετικότητα του χρόνου. Βάσανο !!!
Ας τολμήσω εδώ να πω και κάτι μεταφυσικό κι ας με παρεξηγήσουν μερικοί. Στο βιβλίο μου «Κι όμως ήταν όμορφα» μια παράγραφος έχει τίτλο «19 Νοεμβρίου» όπου τη χαρακτηρίζω αποφράδα μέρα και κάθε φορά που έρχεται ασυναίσθητα με κυριεύει ένα αίσθημα αγωνίας ότι κάτι κακό θα μου συμβεί. Ο θάνατος του Πατέρα μου και η σύλληψη μου από την ασφάλεια της Χούντας συνέβησαν αυτήν την ημερομηνία. Έ! λοιπόν. 18 Νοεμβρίου έγινε η επέμβαση και 19 Νοεμβρίου είμαι στο θάλαμο της εντατικής με περιστατικά γύρω μου ίσως σοβαρότερα από το δικό μου. Σύμπτωση θα μου πείτε, μα έλα να εξηγήσεις στον Λευτέρη που πονάει και ξαγρυπνά τη ..σύμπτωση !
Εν πάση περιπτώσει στη συνέχεια βελτιώθηκα, πήγα στο σπίτι μου, άρχισα τη φυσιοθεραπεία, που θα πάρει χρόνο. Στη 17 ημέρα έκοψα τα ράμματα, που με ενίσχυσαν ψυχολογικά και από τότε βλέπω καθημερινή βελτίωση. Θα χρειαστεί εύλογος χρόνος και το ξέρω, αλλά είμαι σίγουρος ότι όλα θα πάνε καλά.
Με την εξομολόγηση αυτή βοηθήθηκα κι εγώ κι έτσι να το δείτε και σεις.
Φιλάκια σ’ όλους….

Ένας 74άρης περιγράφει και στοχάζεται- Μέρος πρώτο

Την τελευταία διετία της ζωής μου παρατήρησα μια διαρκώς ογκούμενη ελάττωση της ικανότητάς μου στο περπάτημα. Θυμίζω ότι το περπάτημα και η συνεπαγόμενη δυνατότητα παρατήρησης των διαδοχικών εικόνων, των μικροσυμβάντων, της εναλλαγής της θέας και των τοπίων ήταν και παραμένει μια από τις λίγες αγαπημένες κι εναπομένουσες απασχολήσεις, που γέμιζαν τον ελεύθερο χρόνο μου. Σε πρώτη φάση έδωσα την άμεση λογ...ική εξήγηση, που πέρασε από το μυαλό .
«Για στάσου νεαρέ εισήλθες όρθιος και χωρίς σοβαρές περιπέτειες υγείας στην όγδοη δεκαετία της ζωής σου! Δεν είναι λογικό τα μαντάτα να φτάσουν και σε σένα; Άντε τυχεράκια !»
Ήδη με τα μέτρα της μέσης προσδόκιμης ηλικίας πριν λίγα χρόνια είμαι στα όρια. Άρα είναι αναμενόμενες οι πάσης φύσεως εκπτώσεις και ψυχολογικά είμαι σχεδόν προετοιμασμένος γι αυτές
«Κακομοίρη μου» είπα στον εαυτό μου «μετράς πλέον τα υπόλοιπα που σου απομένουν»
Σημάδι του χρόνου που έφυγε και προμήνυμα του υπόλοιπου που απέμεινε. Όμως να σας πω την αμαρτία μου δε μου καλοάρεσε η κατάσταση κι άρχισα να το ψάχνω. Θέλοντας και μη αφού ζω μαζί με δυο γλυκούς κέρβερους, τη γυναίκα και την κόρη μου, που μου έφαγαν τ’ αυτιά.
«Θα πάμε στους γιατρούς και θα μας δώσουν μια εξήγηση».
Όπως συμβαίνει πάντα, εγώ είπα την τελευταία κουβέντα συμφωνώντας μαζί τους
«Εντάξει κορίτσια! Θα πάμε»
Άρχισα εξετάσεις. Πρώτα στο Ωνάσειο για την καρδιά μου. Η ευκολοσυγκίνητη και κακοζωισμένη καρδούλα μου, πέρα από μερικά δευτερεύοντα στοιχεία, κρατούσε καλά ακόμα και δεν ήταν η αιτία του εύκολου λαχανιάσματος. Συνέχισα με νευρολόγο κι αφού του πήγα τις απαντήσεις από την πρώτη σειρά των εξετάσεων, συν τα αναλυτικά τεστ στα άκρα μου, που μου έκανε ο ίδιος ανακοίνωσε το χαρμόσυνο νέο
«Από Αλτσχάϊμερ δεν κινδυνεύεις!»
Σιγά το νέο! Έτσι κι αλλιώς δεν είχα να χάσω και πολλά….
Έγραψε μια νέα σειρά εξετάσεων ανάμεσα στις οποίες ήταν και η μαγνητική τομογραφία της σπονδυλικής στήλης που έκανα στο ΙΑΤΡΟΠΟΛΙΣ. Εκεί δόθηκε η απάντηση. Στους τελευταίους σπονδύλους είχε επέλθει συνωστισμός. Πέρα από τις αλλοιώσεις του χρόνου είχαν συσσωρευτεί ξένες ουσίες, άλατα ουδέτερα κι άλλες πρόσθετες ουσίες που «έπνιγαν» τον νωτιαίο σωλήνα και δεν τον άφηναν να τροφοδοτήσει ομαλά το κάτω μέρος του σώματος, δηλαδή πιο συγκεκριμένα τα δυο πόδια. Είναι χαρακτηριστικό ότι ενώ η διάμετρος του σωλήνα έπρεπε να είναι τουλάχιστον 20 mm στη περίπτωση μου είχε περιοριστεί σε 6,5 mm. Σα συνέπεια θα είχα σταδιακό περιορισμό της ικανότητας κίνησης με πιο πιθανό ενδεχόμενο να κάτσω σύντομα σε καροτσάκι.
Παρόλα αυτά το ενδεχόμενο της εγχείρησης το αντιμετώπιζα αρνητικά φοβούμενος το άγνωστο……..
Συνέχεια… αύριο

Κυριακή 30 Νοεμβρίου 2014

2ο Δημοτικό Καστοριάς


Το σχολείο μας είναι το 2ο 6/θέσιο Δημοτικό Σχολείο Καστοριάς. Βρίσκεται στην οδό Αγίου Μηνά. Ιδρύθηκε το 1888 ως η Μεγάλη "Ελληνική Σχολή" και λειτουργεί από τότε. Το διδακτήριο χτίστηκε το 1885, όταν η πόλη μας ήταν ακόμη σκλαβωμένη στους Τούρκους.
Η σχολή σωζόταν μέχρι τον Ιανουάριο του 1958. Από το έτος 1930 στέγαζαν το 2ο Δημοτικό Σχολείο της πόλης μας. Το 1958 κατεδαφίστηκε, επειδή κρίθηκε ετοιμόρροπο. Στη θέση ανεγέρθηκε το σημερινό Σχολικό κτί...ριο με δαπάνες του Νομαρχιακού ταμείου Καστοριάς, του ελληνικού Δημοτικού πολλών δωρητών από την ομογένεια Καναδά, καθώς και άλλων κατοίκων της πόλης μας.
Το κατεδαφισθέν παλιό διδακτήριο-στου οποίου το οικόπεδο ανεγέρθηκε το νέο διδακτήριο- ανήκε στην ελληνική κοινότητα και σ’ αυτό στεγάζονταν <<Η Μεγάλη Ελληνική Σχολή>>, η οποία περιλάμβανε παραδόσεις ελληνικού σχολείου και τελείου Γυμνασίου. Για την ανέγερση αυτής της σχολής ( Διδακτήριο Δωδεκατάξιο, λιθόκτιστο, διώροφο με πρόσοψη από Λαξεμένο λίθο)
Φάκελος Φροντιστήρια

Παρασκευή 28 Νοεμβρίου 2014

Η εισήγησή μου για το Facebook


Η πρώτη μου επαφή με το θέμα των Η/Υ ήταν ένα άρθρο που μου ζητήθηκε να γράψω στα τετράδια της φυλακής το 1970. Το έγραψα, πράγματι, χρησιμοποιώντας την υπάρχουσα εκεί βιβλιογραφία. Το άρθρο είχε τον βαρύγδουπο τίτλο
«Από τον άβακα στον ηλεκτρονικό υπολογιστή» και διασώθηκε
Όμως στη συνέχεια το ενδιαφέρον μου για τη σχετική τεχνολογία ατόνησε και μάλιστα στο ενδιάμεσο χρονικό διάστημα αφελώς έκανα δηλώσεις του στιλ
«Εγώ δε θα ακουμπήσω το δάκτυλό μου σε πληκτρολόγιο»
Βλέπετε είμαι επιρρεπής σε τέτοιες αστόχαστες δηλώσεις αγνοώντας ή υποτιμώντας τη νομοτέλεια των εξελίξεων που φέρνει ο χρόνος. Όταν μετά από 35 χρόνια πλησίαζα να γίνω απόμαχος της εργασίας μέσα μου φούντωσε η επιθυμία να υπερασπιστώ το αντικείμενο της εργασίας μου, που με τόση ευκολία αντιμετώπιζε τα πυρά από ποικίλες πλευρές, μέσα στην κυρίαρχη κρατικιστική ατμόσφαιρα που επικρατούσε στη χώρα, ιδιαίτερα από ανθρώπους που δεν είχαν τον αντίστοιχο πνευματικό εξοπλισμό και την καλή έξωθεν μαρτυρία. Έτσι κάθισα και έγραψα αναλυτικά την άποψή μου για το θέμα αξιοποιώντας το υλικό που επί χρόνια επιμελώς συγκέντρωνα.

Ελληνογαλλική Σχολή Βόλου


Η Ελληνογαλλική Σχολή Βόλου ιδρύθηκε το 1904 στο Βόλο από τις Αδελφές του Τάγματος (Αδελφότητα) του Αγίου Ιωσήφ της Εμφανίσεως. Στον ελλαδικό χώρο οι Αδελφές έχουν ήδη ιδρύσει σχολεία στη Σύρο, τη Χίο, τα Χανιά, την Αθήνα και τον Πειραιά.
Το Τάγμα των Αδελφών του Αγίου Ιωσήφ της Εμφανίσεως προσανατολίζει το αποστολικό του έργο στην εκπαίδευση με ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τους φτωχούς, στην περίθαλψη των αρρώστων με τη δημιουργία νοσοκομείων και στα έργα Φιλ...ανθρωπίας.
Σε αυτό το πνεύμα λοιπόν οι Αδελφές ήρθαν στο Βόλο το 1904, για να δημιουργήσουν ένα σχολείο το οποίο είχαν σκοπό να κάνει γνωστό στις νέες κοπέλες τα χριστιανικά καθήκοντα, να εμπνεύσει σε αυτές το ζήλο και να αναπτύξει τις χριστιανικές αρετές, να προσφέρει τις γνώσεις που πρέπει να διακρίνουν μια νέα.
Μοναδικός σκοπός των Αδερφών είναι να υπηρετήσουν την Αγάπη του Θεού και να προσφέρουν τη φροντίδα τους στον Πλησίον. Μέσα στα πλαίσια αυτού του σκοπού ζητούν να γίνουν χρήσιμες στην κοινωνία με τη διδασκαλία και τη μόρφωση.

Φροντιστήρια : Το φυλλάδιο του έτους 1967. Για να κυκλοφορήσει το "επαναστατικό φυλλάδιο" έπρεπε να πάρει την έγκριση της επιτροπής λοφοκρισιας. Πάνω δεξιά υπάρχει σφραγίδα και υπογραφή

Νικόλαος Γιαγτζής ,ο μεγάλος ευεργέτης και το σχολείο στην Άμφισσα



Γεννήθηκε στα Σάλωνα (σημερινή Άμφισσα) το 1786. Γιός του έμπορα Στάθη Γιαγτζή, έζησε για μεγάλο χρονικό διάστημα στην Ευρώπη –Ιταλία για εμπορικούς σκοπούς. Το 1819 μυήθηκε στη Φιλική Εταιρεία από τον Παλαιών Πατρών Γερμανό και ήταν από τους πρωτεργάτες της κήρυξης της επανάστασης στη Στερεά Ελλάδα (24 Μαρτίου 1821).Δημογέροντας των Σαλώνων, από τους μεγαλύτερους χρηματοδότες του αγώνα, δημιούργησε δικό του πολεμικό σώμα, με το οποίο βοήθησε όχι μόνο τη Στερεά Ελλάδα αλλά και άλλες περιοχές.
Στις 5 Μαίου 1825 παντρεύεται την κόρη του Στάθη Κεχαγιά με κουμπάρο τον Ι. Γκούρα. Την ίδια μέρα καλείται κι αυτός να εμποδίσουν επίθεση των Τούρκων. Μετέχει στη φονική μάχη των Πέντε Ορίων ενώ τα Σάλωνα μένουν ανυπεράσπιστα με κίνδυνο για την οικογένειά του.
Αφού έδωσε και τα τελευταία χρήματά του στον απελευθερωτικό αγώνα, το 1827 εγκαθίσταται στην Ερμούπολη της Σύρου και ασχολείται με το εμπόριο, συνεργαζόμενος με το γυναικάδελφό του Ηλία Κεχαγιά.

Τετάρτη 26 Νοεμβρίου 2014

Λεόντειο Λύκειο Πατησίων

Το Λεόντειο Λύκειο είναι ένα ιδιωτικό ελληνογαλλικό σχολείο της Αθήνας το οποίο περιλαμβάνει δυο παραρτήματα: Το Λεόντειο Λύκειο Νέας Σμύρνης και το Λεόντειο Λύκειο Πατησίων (οδός Νεϊγύ 17, τέρμα Πατησίων).
Η ιστορία του αρχίζει το 1838 όταν ο Διοικητής Αττικής έδωσε στον καθολικό ιερέα Κωνσταντίνο Σαργολόγο άδεια ίδρυσης δημοτικού σχολείου που πήρε το όνομα του πολιούχου της Αθήνας Αγίου Διονυσίου Αρεοπαγίτου και λειτούργησε στην Πλάκα. Το 1889, μετά από προσπάθειες του Καθολικού Επισκόπου Αθηνών Ι. Μαραγκού, επεκτάθηκε σε σχολείο με δύο κύκλους σπουδών (στοιχειώδη και μέση εκπαίδευση) και ονομάστηκε «Λεόντειο Λύκειο» Αγίου Διονυσίου, προς τιμή του Πάπα Λέοντος ΙΓ΄, ο οποίος υποστήριξε οικονομικά το εγχείρημα. Το 1897 το σχολείο μεταφέρθηκε σε νεοκλασικό κτίριο της οδού Σίνα 4, απέναντι από την Ακαδημία Αθηνών, όπου λειτούργησε μέχρι και το 1962, έτος μεταφοράς του στη Νέα Σμύρνη.