Τ ο κ ρ υ μ μ έ ν ο μ υ σ τ ι κ ό

( απόσπασμα από ευρύτερο κείμενο)

 …………..    Προηγουμένως οφείλω να αναφέρω κάποια στοιχεία, που είναι απόρροια της πολύχρονης επαφής μου με νέους ανθρώπους που έλκυαν την προέλευσή τους από τις πλέον διαφορετικές αφετηρίες. Ανάμεσα σ’ αυτούς συνάντησα παιδιά να τα «πιεις στο ποτήρι», με αξιοζήλευτα  προτερήματα. Συγχρόνως, πολλές φορές συνάντησα και τις κακομαθημένες περιπτώσεις που εγκαίρως είχαν προσαρμοστεί στην κυρίαρχη αντίληψη της εποχής μας. Την αντίληψη της ήσσονος προσπάθειας, της κατανάλωσης του έμφυτου νεανικού ενθουσιασμού σε ανώφελα και πολλές φορές βλαπτικά ενδιαφέροντα και της αναζήτησης με οποιονδήποτε τρόπο και έξω από αρχές μιας διεξόδου προσωπικού βολέματος ανεξαρτήτως ηθικών αξιοκρατικών κριτηρίων.

  Το ερώτημα μπήκε αυτονόητα στο μυαλό μου και η απάντησή του με ενδιέφερε γενικότερα λόγω του εκπαιδευτικού επαγγέλματός μου (….)

   Τι είναι αυτό που κάνει κάποιο παιδί να ξεχωρίζει; Να διαθέτει μια αξιοζήλευτη ικανότητα να αφομοιώνει τη γνώση. Να έχει την ακόρεστη περιέργεια να έρθει σε επαφή με τα επιτεύγματα του ανθρώπου μέσα στην ιστορία. Όλα αυτά να συνοδεύονται με ευαίσθητο χαρακτήρα και ευγένεια ψυχής.

Συνδυασμός τέλειος για έναν άνθρωπο.

  Μια φορά σε μια από τις εκατοντάδες θεσμοθετημένες «ενημερώσεις γονέων» δεν άντεξα στην ερώτηση μιας μάνα ενός ταλαντούχου κοριτσιού πώς πάει το κορίτσι της στα μαθήματα, της απάντησα:

  «Δεν μου το δίνετε εμένα;»

 Εκείνη δε κατάλαβε το νόημα και  παρεξήγησε την πρότασή μου.

      Από αυτή την πολύχρονη κι επίμονη έρευνα ν’ ανακαλύψω το «μυστικό» απάντηση δεν υπήρξε. Τέτοια προικισμένα παιδιά αναπτύχτηκαν και ξεπετάχτηκαν μέσα στις οποιεσδήποτε συνθήκες. Σε προστατευμένο περιβάλλον, με γονείς αφοσιωμένους στον καλό σκοπό, αλλά και μέσα σε αδιάφορο και ουδέτερο περιβάλλον. Σε άνετες υλικές συνθήκες αλλά και σε καταστάσεις στέρησης. Σε ομονοούσες αλλά και διαλυμένες οικογένειες. Σε εύφορο και καλλιεργημένο χώμα, αλλά και πάνω στα βράχια, σ’ αγκάθια και σε νερόλακκους.

  Το τελικό αποτέλεσμα είναι ότι δεν κατόρθωσα να βγάλω ένα συμπέρασμα. Το μυστικό είναι καλά κρυμμένο. Αν ήμουνα θρησκευόμενος, η λύση του ερωτήματος θα ήταν μπροστά μου: Έτσι προνοεί ο Κύριος. Είναι θέλημά του. Αυτός επιλέγει με λογική που οι κοινοί άνθρωποι δεν μπορούν να φτάσουν. Όμως- δυστυχώς ή ευτυχώς- προσωπικά δεν ικανοποιούμαι με τέτοιας ευκολίας υπερβατικές απαντήσεις. Αν η λύση ήταν βατή θα είχε από νωρίς βρεθεί και θα πουλιόταν πανάκριβα από τους επαΐοντες.  Ίσως είναι κρυμμένη σε άγνωστους ακόμα παράγοντες του ανθρώπινου DNA συνδυασμένους με ανεπαίσθητες-επίσης απροσδιόριστες- επιδράσεις του εξωτερικού περιβάλλοντος. Ποιος ξέρει; …….