Εκτροφείς ψευδαισθήσεων- εκδορείς ελπίδων

Κυκλοφορούν ευρέως ανά την επικράτεια διάφοροι μάγοι και ψευτόμαγκες, που υπόσχονται τη θεραπεία πάσας νόσου αν στοιχηθούμε πίσω απ’ το λάβαρό τους. Αυτούς που ανέξοδα υπόσχονται ότι με το άνοιγμα ή κλείσιμο ενός διακόπτη, ως δια μαγείας, θα λυθούν τα μόνιμα προβλήματα που ταλανίζουν διαχρονικά τη χώρα μας. Μην τους εμπιστεύεστε!

Βεβαίως οι λαοί με τους αγώνες τους έχουν κατακτήσει μια σειρά δικαιώματα, που έκαναν τη ζωή τους πιο υποφερτή. Στη πραγματικότητα έγινε μια δικαιότερη αναδιανομή του υπάρχοντος πλούτου. Και καλώς συνέβη. Όμως ας ξεκαθαρίσουμε μερικά πράγματα για να ξέρουμε γιατί μιλάμε.

Την περίοδο αυτή που διανύουμε τα πράγματα είναι σε μια ιδιαίτερη φάση και οι ειδικές φάσεις απαιτούν και ειδικές αντιμετωπίσεις. Όταν η χώρα-πατρίδα κινδυνεύει, βάζουμε πλάτη. Με ό,τι περνάει απ’ το χέρι μας. Είναι τόσο εύκολο να κριτικάρουμε, να βρίσκουμε αδυναμίες, γιατί υπάρχουν, και σε άλλη φάση θα άξιζε κάτι τέτοιο. Τώρα όμως δεν αρκεί ή ακόμα καλύτερα δεν βοηθάει. Μερικοί μετέτρεψαν τον εαυτό τους σε ευρηματικό συλλέκτη αρνητικών ειδήσεων. Λες κι εύχονται την κατρακύλα. Αυτοί ας συνεχίζουν τη μοιρολατρία και το παράπονο ότι ο πολύς ο κόσμος δεν ακολουθεί τον δικό τους δρόμο.

Αντίθετα εκείνο που χρειαζόμαστε είναι να εξάρουμε την κάθε θετική δράση. Να πούμε ένα καλό λόγο για τον νέο που πήρε στο χέρσο χωράφι της οικογένειας  και το καλλιέργησε, να τιμήσουμε με την προτίμησή μας έναν συμπατριώτη, που τυποποίησε ένα προϊόν και το προώθησε στην εγχώρια και διεθνή αγορά, να πούμε μπράβο σε έναν Έλληνα που διακρίθηκε σε ένα διεθνές φόρουμ και γενικώς να πριμοδοτήσουμε  μια σειρά αντίστοιχες πράξεις.

Η χώρα μας χρειάζεται ανθρώπους που θα αυξήσουν τον πλούτο της. Κι αυτό δεν γίνεται από τη μια μέρα στην άλλη. Χρειάζεται χρόνος, πίστη, πείσμα, επιμονή και στοχοπροσήλωση. Ναι ! Να σηκωθούμε από τους καναπέδες μας για να δουλέψουμε, ο καθένας στον τομέα του. Καλές και χρήσιμες οι διαδηλώσεις, αλλά όταν χάσουν το μέτρο αντί να προσφέρουν γίνονται ανασταλτικός παράγοντας. Αν με τις απεργίες παραγόταν πλούτος σήμερα θα ήμασταν ο παράδεισος της Ευρώπης.

Η χώρα θα ζήσει έτσι κι αλλιώς. Ευτυχώς δε γίνεται διαφορετικά. Απλώς να κοιτάξουμε η ανάρρωση της να συμβεί όσο πιο σύντομα γίνεται. Έρρωσο!