Παρασκευή 7 Μαρτίου 2014

Δημοσίευση στην Καθημερινή ( 3 Νοε 2007 )

   Ένιωσα πίκρα

Με την ευκαιρία της επίσημης παραδοχής από την Αμερικανίδα πρωταθλήτρια Μάριον Τζόουνς ότι υποβοηθήθηκε από αναβολικά και την αυθόρμητη και αυτονόητη επιστροφή των μεταλλίων της, μου ήρθε στη μνήμη η έντονη πίκρα που ένιωσα τη μέρα της έναρξης των Ολυμπιακών Αγώνων της Αθήνας.

 Ένα σημαντικό μέρος της προσοχής της παγκόσμιας κοινότητας αποπροσανατολίστηκε από την απαράδεκτη συμπεριφορά των δυο πρωταθλητών μας.

 Μια μέρα που προετοιμάστηκε με τόσο κόπο και τόσες οικονομικές θυσίες αμαυρώθηκε από την ανεύθυνη συμπεριφορά τους.

 Αργότερα, ύστερα από δικαστικούς δικολαβισμούς και έωλα επιχειρήματα «λύθηκε» το πρόβλημα με την παραδοχή ότι απέφυγαν τον έλεγχο.

 Προσωπικά τους αγαπώ, γιατί στο παρελθόν μου έδωσαν χαρές, αλλά μέσα μου υπάρχει ένας κόμπος. Δεν ξέρω και δεν θέλω να μάθω τι έγινε, εκείνο που μένει ως ανεκπλήρωτο χρέος είναι μια απλή συγγνώμη από τα εκατομμύρια των Ελλήνων.

 Οι ηλίθιες σκηνοθεσίες, οι ιδιοτελείς υποστηρικτές τους μέσα στο στάδιο και η βαρύγδουπη αθώωση τους από τα εγχώρια «αρμόδια» όργανα με αφήνουν αδιάφορο.

 Λευτέρης Τσίλογλου

 Τσιμισκή 40

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου