Πλημμυρίσαμε από «κοινωνική ευαισθησία», από αναρίθμητους εθελοντές με διάθεση προσφοράς στο κοινωνικό σύνολο. Όπου και να σταθείς, ό,τι και ν’ ακούσεις ή να διαβάσεις σε εφημερίδες στην τηλεόραση, σε κοινωνικά δίκτυα, σε φιλικές παρέες θα αναφερθεί με έμφαση η ανάγκη αυτής της προσφοράς. Λογικά αναρωτιέσαι. Μέσα σ’ αυτή την ατμόσφαιρα, το ιδιαίτερο ενδιαφέρον, λογικά η κοινωνία μας έπρεπε να είναι παράδεισος.
Κι όμως πίσω από αυτές τις
διακηρύξεις, που οι περισσότερες είναι ειλικρινείς και αρκετές φτάνουν και στην
υλοποίησή τους, υπάρχει μια κοινωνία- ζούγκλα, όπου κυρίαρχο στοιχείο και
βασιλιάς είναι το ατομικό συμφέρον και σε αρκετούς κάτι ακόμα χειρότερο. Η
επιδίωξη με κάθε τρόπο του πλουτισμού και της επίδειξης.
Ας μην τρέφουμε ψευδαισθήσεις ότι
το πρόβλημα είναι η έλλειψη καλών προθέσεων. Αυτές υπάρχουν σε περίσσευμα.
Εκείνο που δεν μπορεί εύκολα ν’ αλλάξει είναι ο ανθρώπινος χαρακτήρας και τα
γενετικά του ελαττώματα…..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου