Τρίτη 18 Μαρτίου 2014

Α π ό π ε ι ρα ρ ε α λ ι σ μ ο ύ

              

Για όλους αυτούς που, ταμπουρωμένοι στις ασφαλείς κι ακίνδυνες θέσεις της αντιπολίτευσης, φωνάζουν και «διαμαρτύρονται» θα πρέπει να ξέρουν κάτι. Αν κάποτε έρθουν στην εξουσία -θέλοντας και μη- στο τέλος θα ακολουθήσουν τα ίδια περίπου βήματα με μικρές παραλλαγές, αλλά ίσως με μια διαφορετική ρητορική. Οι νόμοι της οικονομίας είναι δυστυχώς άτεγκτοι και σκληροί κι αν πας να τους αγνοήσεις οι συνέπειες θα επιπέσουν, ως μπούμερανκ, επί της κεφαλής σου Μόνη συνέπεια για την έρημη χώρα μας θα είναι η επιπλέον καθυστέρηση με ό,τι αρνητικό αυτή συνεπάγεται. Το έργο το έχουμε ξαναδεί στο παρελθόν. Αλλιώς κρίνεις τις καταστάσεις έξω απ’ το χορό κι αλλιώς όταν έρχεται η ώρα της δικής σου συμμετοχής

Για την ιστορία των χρόνων της κρίσης ας κάνουμε έναν αντίστροφο συλλογισμό : Αν εξαρχής, χωρίς γκρίνιες, μεμψιμοιρίες και καθυστερήσεις, ακολουθούσαμε κατά γράμμα το πρόγραμμα που θα ήμασταν, αλήθεια τώρα; Το λάθος του προγράμματος βρισκόταν περισσότερο στο ότι οι σύμμαχοί μας δεν μπορούσαν να φανταστούν πόσο τζαναμπέτης λαός είμαστε, μέσα στα τόσα άλλα πραγματικά και πανθομολογούμενα προτερήματά μας. Το μνημόνιο δεν ήταν κατάρα κι ούτε πρέπει να αντιμετωπίζεται με τόση ανευθυνότητα σαν κάτι που με το ζόρι μας το επέβαλαν κάποιοι άλλοι. Εμείς το ζητήσαμε, ως την ύστατη σωτήρια λέμβο, λίγο πριν το σίγουρο πνιγμό μας. Το τραγικό της υπόθεσης είναι ότι οι «υπερασπιστές» του ήταν και οι κύριοι υπεύθυνοι που η χώρα έφτασε στο χείλος της καταστροφής.

Οι πολυπληθείς αρνητές και κατήγοροι δεν μας έχουν ποτέ εξηγήσει την εναλλακτική διαδρομή, λαμβάνοντας υπόψη τους νόμους της οικονομίας στην παγκοσμιοποιημένη εποχή μας. Ο δρόμος που απέμενε στην πραγματικότητα θα ήταν ο ηρωισμός του ηγούμενου Σαμουήλ στο Αρκάδι. Αισθάνομαι πως είμαι ο μόνος που ευθέως κι ευθαρσώς δηλώνει πως υποστηρίζει το μνημόνιο. Οι ανεπαρκείς μας εκπρόσωποι στη Βουλή σε κάθε ευκαιρία το καταριούνται, νιώθουν τις ενοχές της ψήφου τους και ζητάνε συγνώμη για τη στάση τους.

Για αυτούς που γνωρίζουν πώς συμπεριφέρεται μια οικονομία σε κατάσταση κρίσης θα πρέπει να αναλογιστούν ότι σχεδόν ακαριαίως τα κρατικά έσοδα θα μειώνονταν ραγδαία, από τους υπόχρεους πολίτες που θα έβλεπαν την επερχόμενη καταστροφή. Δε θα έφταναν ακόμα κι αν αρνούμασταν ολοκληρωτικά να εκπληρώσουμε τις δανειακές μας υποχρεώσεις. Είναι, εκ της εμπειρίας γνωστό, ότι στο χάος ο πλούτος κρύβεται! Και εσύ μόνο με αστυνομικά μέτρα θα μπορέσεις να τον φορολογήσεις και μάλιστα άπαξ. Η στάση πληρωμών θα ήταν άμεση κι ολοκληρωτική.

Η δική μου αγωνία είναι άλλη. Με το κομματικό δυναμικό που διαθέτουμε κι έναν λαό, που πάντα απαιτεί πράγματα που δεν υπάρχουν – ίσως γιατί έτσι τον καλοσυνήθισαν λαοπλάνοι πολιτικοί -, ποια θα είναι σε λίγο χρόνο πάλι η οικονομική κατάσταση της χώρας. Μοιράζουν το πλεόνασμα με τόσες και τόσες υποχρεώσεις- βάρη και κανείς δεν υψώνει μια αντίθετη φωνή. Πρέπει οι υπεύθυνοι πολίτες να πείσουν τους υπόλοιπους για τις πραγματικές δυνατότητες της χώρας. Κι εγώ θα ήθελα να είμαι νέος και πλούσιος. Όμως άλλο οι επιθυμίες κι άλλο η σκληρή πραγματικότητα.

Ξέρω ότι αυτά δεν θ’ αρέσουν στους περισσότερους, μα ο κυβερνήτης ενός σκάφους πρέπει να είναι ρεαλιστής. Και ρεαλισμός σημαίνει :

το δυνατόν κι όχι το δέον

Σημαίνει προσγείωση στη σκληρή πραγματικότητα και όχι άσκοπη περιπλάνηση στην επιθυμία του οποιουδήποτε. Οι ονειροπόλοι και οι αλαφροΐσκιωτοι είναι χρήσιμοι γιατί προετοιμάζουν το έδαφος για τις μελλοντικές αλλαγές. Δεν τους δίνεις όμως απερίσκεπτα το τιμόνι διακυβέρνησης του σκάφους. Αλίμονο!



Αρχή φόρμας



Υστερόγραφο 1)Για όσους εκπλήσσονται με τις θέσεις μου, τους ενημερώνω ότι από την έναρξη της κρίσης υποστήριξα, σε πληθώρα άρθρων, παρόμοιες θέσεις. Βρίσκονται δημοσιευμένα σε ιστοσελίδες κυρίως του Παλμογράφου και τώρα στο προσωπικό μου μπλοκ «Κείμενα Λευτέρη Τσίλογλου». Η αντίληψη μου είναι σαφώς διαφορετική από τα ένοχα κόμματα των τελευταίων δεκαετιών, που κυβέρνησαν τη χώρα και την οδήγησαν στο χείλος της καταστροφής. Βεβαίως οι ευθύνες υπάρχουν και μάλιστα σημαντικές και σε άλλα κόμματα, συνδικάτα κι οργανώσεις.

2) Είναι εντελώς τυχαίο ότι η δημοσίευση του συνέπεσε με την άγνωστη ακόμα συμφωνία που υπογράφτηκε σήμερα. Λ. Τ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου