Αναρωτιέσαι: Θα μπορούσε ποτέ ο
άνθρωπος να αποκτήσει το δικαίωμα ή την ικανότητα να σηκώνει εγκαίρως το καπάκι
και να βλέπει τα χρονικά περιθώρια που έχει; Να ξέρει να τακτοποιήσει τις
εκκρεμότητες που εν ζωή έχει; Δε θα ήταν τότε καλύτερος ο κόσμος μας;
Δεν είμαι καθόλου σίγουρος γιατί
υπάρχει και η άλλη όψη του νομίσματος, όπως ισχύει σε κάθε θέμα. Μήπως η γνώση της κρίσιμης ώρας αντί να ηρεμήσει τα πράγματα δημιουργεί νέες
αναστατώσεις; Σίγουρα η απώλεια της έκπληξης μετριάζει την ομορφιά της ζωής και
την τοποθετεί σε στενά καλούπια. Υπάρχει ακόμα και η διάσταση του θρησκευόμενου
ανθρώπου που η γνώση του τέλους, του δίνει ασφαλή περιθώρια για την τελική
αίτηση συγχώρεσης των εν ζωή αμαρτημάτων. Η ειλικρίνεια του αιτήματος
συγχώρεσης αφήνεται βεβαίως στην κρίση
του αντίστοιχου Θεού.
Κι εγώ που δεν έχω τέτοιου είδους
διλήμματα ομολογώ ειλικρινά ότι δε θα μου άρεσε η εν των προτέρων γνώση της
εξόδου…. Άλλωστε υπάρχει και η εναλλακτική λύση. Κάθε μέρα να έχεις
τακτοποιημένες τις υποχρεώσεις σου…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου