Τρίτη 4 Μαρτίου 2014

Μια άλλη άποψη για την «επέτειο»

         Εγκαίρως και σε ουδέτερη ημερομηνία ανεβάζω το παρακάτω κείμενο. Έχω παρατηρήσει ότι την μέρα του απριλιανού πραξικοπήματος επικρατεί μια τάση να αναφερόμαστε στο γεγονός δίνοντάς του μια αξία που δεν έχει. Δεν είναι μέρα γιορτής, είναι μια αποφράδα μέρα κι έτσι πρέπει να αντιμετωπίζεται. 

Ποια είναι η δική μου άποψη;   Να αγνοούμε παντελώς την «επέτειο», να την τιμωρήσουμε με τη στάση της απόλυτης σιωπής.


Υπάρχει βεβαίως η προφανής ανταπάντηση: Όχι κύριε! Είναι η ευκαιρία να καταδικάσουμε το γεγονός και να διατρανώσουμε την αντίθεσή μας σε τέτοιες ανοίκειες μεθόδους. Λογικό και ευκολοεξήγητο.

Στο σημείο αυτό υπεισέρχεται η δική μου οπτική γωνιά:

Γιατί αυτό πρέπει να γίνεται πάνω στην «επέτειο». Μήπως εμμέσως της δίνουμε αξία και ικανοποιούμε τις ψευδαισθήσεις και τις επιθυμίες των λίγων αμετανόητων νοσταλγών της ;

 Καλύτερο θα ήταν να οριστεί μια άσχετη μέρα όπου θα γιορτάζεται η ιδέα της δημοκρατίας, θα τονίζεται η υποχρέωση του κάθε πολίτη να υπερασπίζεται τους θεσμούς, να σέβεται τους νόμους, να συμπαρατάττεται στη μάχη ενάντια σε κάθε είδους και μορφής φανατισμό. Τότε ο εορτασμός αυτός θα γίνει και ένα μάθημα φρονηματισμού για τις νεώτερες γενιές.

 Κλείνοντας θέλω να πω μια κουβέντα για αυτούς που- ελαφρά τη καρδία- συγκρίνουν την κατοχική πείνα, την αυταρχικότητα και τα εγκλήματα της χούντας με τη σημερινή κατάσταση :

  Τόσα ξέρουν, τόσα λένε !    Λευτέρης  Τσίλογλου



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου