Ο θ υ μ ό ς

 Ένας θυμός συμπυκνωμένος σαν χυλός
Βράζει σε χύτρα χωμένη βαθειά στη θράκα
ανεκδήλωτη πίεση χρόνων και χρόνων
από καταστάσεις, πράγματα κι ανθρώπους.

Σκέφτεσαι με τρόμο την ώρα που η κοχλάζουσα λάβα
θα διασπάσει το λεπτό φλοιό και να πεταχτεί
σα φλεγόμενο σύννεφο πάνω στα κεφάλια...
επί δικαίων κι αδίκων χωρίς διακρίσεις

Την ώρα της έκρηξης η κατανομή των ευθυνών
αγνοεί χωρίς ντροπή τη λογική
Η λογική λειτουργεί όταν συνυπάρχει
η ψυχραιμία και η νηφαλιότητα

Σε διαφορετικές συνθήκες παραμερίζει
Κάθεται στην άκρια σιωπώντας.
Όμως κοιτάζει με απορημένα μάτια
τα συμβαίνοντα γύρω της….
2013