Σάββατο 5 Ιουλίου 2014

Πρότυπο Φροντιστήριο Αθηνών

 Αξιοσημείωτη περίπτωση είναι το Πρότυπο Φροντιστήριο, ψυχή του οποίου υπήρξε ένας μεγάλος δάσκαλος και άνθρωπος, ο Χημικός Αντρέας Παπαγεωργίου, που πέρασε στα πρώτα μεταπολεμικά χρόνια τις συνήθεις διώξεις λόγω... φρονημάτων. Το φροντιστήριο ιδρύθηκε πριν από το 1950.

Σ’ αυτό, εργάστηκαν άνθρωποι που αργότερα διέπρεψαν σε άλλους χώρους. Όπως ο μαθηματικός Πέτρος Στεριώτης, που έγινε καθηγητής και πρύτανης στην ΑΣΟΕΕ.

Ο Δημήτρης Παπαμιχαήλ, καθηγητής και πρύτανης της Ανωτάτης Γεωπονικής. Ο Σ. Καλαμιώτης, επιμελητής στην έδρα της Μηχανικής του Παπαϊωάννου. Αργότερα, είχα τη χαρά να είναι δάσκαλός μου στο Πανεπιστήμιο.

Το 1960, το φροντιστήριο βρισκόταν σε ένα νεοκλασικό κτίριο της Μαυροκορδάτου, μπροστά ακριβώς από τα σκαλιά της εκκλησίας της Ζωοδόχου Πηγής. Λίγα χρόνια πριν, αποτελούσε κατοικία του πρωθυπουργού Γεωργίου Παπανδρέου. Αργότερα, έγινε πολυκατοικία, στο ισόγειο της οποίας λειτουργούσε το βιβλιοπωλείο Σύγχρονη Εποχή.

Το Πρότυπο Φροντιστήριο μετακομίζει στο κτίριο Ακαδημίας και Γενναδίου. Σήμερα και το κτίριο αυτό είναι γκρεμισμένο. Στη θέση του, ανεγέρθηκε μια άχαρη πολυκατοικία, που πριν στο ισόγειο ήταν η Κτηματική Τράπεζα και τώρα το βιβλιοπωλείο των εκδόσεων «Πατάκη».

Όταν φεύγουν οι Στεριώτης, Παπαμιχαήλ και Καλαμιώτης το Πρότυπο Φροντιστήριο ενισχύεται με άλλους καθηγητές. Στο Πρότυπο, διδάσκει για ένα διάστημα ο μεγάλος μαθηματικός Στράτης Παπαδόπουλος, που αργότερα συνεργάζεται με τον Μαντά. Ο Φυσικός Ηλίας Χριστοφίδης, που αργότερα ανοίγει το Ιατρικό Φροντιστήριο (ψηλά στη Σόλωνος, μετά τη Νομική), και ο πετυχημένος εκθεσάς-φιλόλογος Κώστας Καλογεράς.

Αξίζει να αναφέρουμε ότι ο μεγάλος, αργότερα, φροντιστής Κώστας Μανωλκίδης, ξεκίνησε την φροντιστηριακή του καριέρα (πριν από το 1958) στο Πρότυπο Φροντιστήριο. Το 1958 ανοίγει το δικό του.

Έχω μια προσωπική ανάμνηση από τον άνθρωπο Αντρέα Παπαγεωργίου που αξίζει να αναφερθεί. Όταν τον Ιούνιο του 1960 τελείωσα το πρακτικό στο 2ο Γυμνάσιο Βόλου, πήγα και δούλεψα στα ψυγεία ΑΓΡΙΑΣ «ΕΨΑ». Έκανα 15 μεροκάματα (48 δρχ. το μεροκάματο, 8 δραχμές η ώρα υπερωρία).

Σ’ αυτό το διάστημα, αποθηκεύσαμε μαζί με άλλους εργάτες τα πρώιμα αχλάδια «κρυστάλλια» του Πηλίου. Με αυτά τα λεφτά, αφαιρώντας κάποια έξοδα για ρουχισμό και το εισιτήριο του τρένου, ήρθα στον Πειραιά σε μια ξαδέλφη μου.

Ήρθα, προχωρημένο Αύγουστο, να κάνω λίγο φροντιστήριο και στη συνέχεια να δώσω εξετάσεις στη Φυσικομαθηματική Σχολή. Εντελώς τυχαία, ανάμεσα στις δεκάδες φροντιστήρια εκείνης της εποχής στο χώρο πέρασα την πόρτα του «Πρότυπου» (Σε απόσταση 100 μέτρων βρισκόταν τότε το Φροντιστήριο στο οποίο θα εργαζόμουν αργότερα πάνω από 30 χρόνια συνεχώς).

Τότε, η παρακολούθηση των μαθημάτων ήταν πιο ελεύθερη. Δεν υπήρχε ίσως ο φόβος της εφορίας. Μπορούσες να μπεις σε τμήμα δοκιμαστικά για 2-3 μέρες. Τα δίδακτρα της θερινής περιόδου ήταν 600 δραχμές. Εγώ, επειδή πήγα αργότερα, ο γραμματέας μου είπε 300 δραχμές.

Όμως έκανα το παράπονο ότι τόσα είναι σχεδόν όλα μου τα λεφτά. Και ο Παπαγεωργίου, που ήταν κοντά, έκανε αμίλητος στο γραμματέα με τα δάχτυλά του, τη χαρακτηριστική κίνηση του ψαλιδιού: «κόψε-κόψε». Έδωσα μόνο 150 δραχμές Αυτά για τους… εμπόρους της παιδείας.
 

1 σχόλιο:

  1. Ο Παπαγεωργίου μου είχε κάνει και σε μένα καλή εντύπωση, είχα αγοράσει και την ανόργανη χημεία του με το "σταυρό του αγίου Ανδρέα". Εκεί πήγε φίλος μου (1967) που τελικά σπούδασε αεροναυπηγός στις ΗΠΑ. Την εποχή εκείνη πολλά φροντιστήρια ήταν καλά με ενθαρρυντική συμπεριφορά προς τους υποψήφιους, όπως του Μανωλκίδη, Σαββαϊδη,Κανέλλου Κουτουμάνου (πήγε ο μικρότερος αδελφός μου). Προσωπικά παρακολούθησα το Φροντιστήριο Ι. Μαντά. Μερικές φορές αναρωτιέμαι για την τύχη των φροντιστηρίων αυτών, και ιδίως του Ι. Μαντά. Η αξιοσημείωτη αναφορά σας για τα φροντιστήρια της εποχής θα μπορούσε ίσως να πεί λίγα και για το καθένα από τα φροντιστήρια αυτά και άλλα, συμπληρώνοντας όσα τα στοιχεία των φροντιστηρίων που δίνετε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή