«Ανδρών επιφανών πάσα γη τάφος»

Φάκελος : Τεχνική επαγγελματική εκπαίδευση
Απόσπασμα από ευρύτερη εργασία της
Ευρυδίκης Λειβαδά-Ντούκα       με τον τίτλο :
 Το 1900 ιδρύθηκε η «Πρακτική Γεωργική Σχολή Παναγή Βαλλιάνου». Το πρώτο καταστατικό της Σχολής φέρει χρονολογία το έτος 1905. Αλλαγές έγιναν με το δεύτερο καταστατικό το 1913 ...- με την υπογραφή του Φραγκόπουλου- και με το τρίτο, το 1928, με πρόεδρο της Δ.Ε. τον Ανδρέα Πεταλούδη, ενώ το 1911 κρατήθηκε το πρώτο πρακτικό . Το ίδιο έτος και με δαπάνη του Αθου Ρωμάνου, στήθηκε στην είσοδο της Γεωργικής Σχολής προτομή του Παναγή Βαλλιάνου, έργο και αυτό του Γεωργίου Μπονάνου.

Β) Η Βαλλιάνειος Επαγγελματική Σχολή Ληξουρίου

Φάκελος : Τεχνική επαγγελματική εκπαίδευση Ο Γεράσιμος Σωτ. Γαλανός το 1994 πραγματοποίησε με ιδιαίτερη επιτυχία έκθεση για την περίφημη ΒΕΣ, για την πρωτοπόρα αυτή Σχολή που η έναρξη λειτουργίας της ήταν ταυτόχρονη με τη Σιβιτανίδειο, το 1927. Η κατασκευή της μέσα σε ένα χώρο 15 στρεμμάτων στο κέντρο του Ληξουριού άρχισε το 1915. Πρώτα λειτούργη...σε ως Μέση Τεχνική Σχολή (με τμήματα σχεδιαστών δομικών έργων, ηλεκτρολογίας και εργοδηγών) και ως Κατωτέρα Τεχνική Σχολή (με τμήματα υφαντουργίας και βιβλιοδεσίας. Το τελευταίο αυτό τμήμα λόγω μη προσέλευσης μαθητών αντικαταστάθηκε με το τμήμα Ξυλουργίας και Επιπλοποϊας). Το 1942-1943 το Ε.Μ.Π. αναγνώρισε τους αποφοίτους της Μέσης Σχολής ως υπομηχανικούς και πέντε χρόνια αργότερα, λειτούργησε Ανωτέρα Σχολή υπομηχανικών. Το 1955 καταργήθηκε αυτή η Σχολή και στη θέση της ιδρύθηκε η Σχολή Μηχανικών Εμπορικού Ναυτικού, η σχολή εργοδηγών Δομικών έργων και Εργοδηγών Μηχανολόγων-ηλεκτρολόγων. Στη Σχολή αυτή φοίτησε το μεγαλύτερο μέρος του επαγγελματικού δυναμικού της Κεφαλλονιάς – και όχι μόνο-. Όμως, το 1976 πέρασε σε κρατικά χέρια και τον επόμενο χρόνο ... έκλεισε, όταν με το Νόμο 576/77 καταργήθηκε ο θεσμός των Μέσων και Κατωτέρων Σχολών. Από εκεί και πέρα εγκαταλείφθηκε και λεηλατήθηκε και μόλις τα τελευταία χρόνια και με Υπουργό Παιδείας τον Γεράσιμο Αρσένη, η Σχολή αναγεννήθηκε και αναβαθμίστηκε σε Τ.Ε.Ι.

Θεωρία και πράξη

 Οι θεωρίες για την αντιμετώπιση κρίσιμων στιγμών στη ζωή ενός ανθρώπου είναι πάμπολλες. Αναλυτικά κι όμορφα διατυπωμένες σαν δώρο τυλιγμένες με χρυσό περιτύλιγμα. Όταν ενημερώνεσαι διαβάζοντάς τες καθησυχάζεις, νιώθεις ασφάλεια και σιγουριά στην περίπτωση που θα βρεθείς αντιμέτωπος μ’ ένα τέτοιο άσχημο ενδεχόμενο.
Τα πράγματα γίνονται διαφορετικά όταν εσύ πραγματικά βρεθείς μπ...ροστά σε μια περίπτωση. Ενώ γνωρίζεις ότι η ψυχραιμία είναι ο πρωταρχικός όρος για την αντιμετώπισή της, εκείνη τη στιγμή αντιλαμβάνεσαι ότι άλλο η θεωρία κι άλλο η πράξη
Ξαφνικά το μυαλό αρχίζει να υπολειτουργεί, οι προϋπάρχουσες ικανότητες είναι κουτσουρεμένες κι έτσι το πέρας της κρίσης δεν δίνει λύση αντάξια των προσδοκιών. Όταν κι αν αργότερα σου δίνεται η ευκαιρία ενός απολογισμού διαπιστώνεις αδυναμίες, χαμένες ευκαιρίες, λαθεμένους χειρισμούς κι όλα τα παρόμοια.
Το κακό είναι ότι και στην επανάληψη της κρίσης, πάλι ως ένα βαθμό αναβιώνουν οι παλαιότερες διαπιστωθείσες αδυναμίες.
Συμπέρασμα : Άλλο η θεωρία κι άλλο η πράξη. Κυρίαρχος ο ανθρώπινος χαρακτήρας με τις αρετές και τα ελαττώματά του

Θυμίζω πως το 1949 και 1950 μέσα στη Ραδιοτεχνική λειτουργεί και φροντιστήριο υποψηφίων για τις ανώτατες σχολές. Για τα επόμενα χρόνια δεν έχω πληροφορίες. Εικάζω ότι η επιτυχία της τεχνικής σχολής τους απορρόφησε ολοκληρωτικά σε αυτό το αντικείμενο

Ραδιοτεχνική Σχολή Αθηνών : γ) Οι δάσκαλοι της σχολής

Φάκελος : Τεχνική Επαγγελματική Εκπαίδευση (ΤΕΕ)
….Πρέπει να σημειωθεί εδώ ότι η στάθμη σπουδών στη Ρ.Σ.Α. ήταν στην πραγματικότητα Ανώτατη. Σ' αυτήν δίδαξαν • Μη τακτικοί, τότε, καθηγητές Πανεπιστημίου, όπως οι: Μ. Αναστασιάδης, Θ. Κουγιουμτζέλης και Λ. Καραπιπέρης. • Βοηθοί - Επιμελητές Α.Ε.Ι.: Γ. Λεγάτος, Μαθηματικός, αργότερα καθηγητή...ς του Πανεπιστημίου Αθηνών, Γ. Βουδούρης, Ηλεκτρολόγος-Μηχανολόγος, μετέπειτα καθηγητής και Πρύτανης του Ε.Μ.Π., Δ. Δασκαλόπουλος, Μαθηματικός, μετέπειτα Καθηγητής του Ε.Μ.Π., Δ. Ηλίας, Ραδιοηλεκτρολόγος - Φυσικός, αργότερα καθηγητής Πανεπιστημίου Πατρών, Κ. Καρούμπαλος, Ραδιοηλεκτρολόγος - Φυσικός, αργότερα καθηγητής Πανεπιστημίου Αθηνών, • Ειδικοί επιστήμονες, όπως οι Ραδιοηλεκτρολόγοι-Φυσικοί: Ι. Καφετζάκης, Διευθυντής της Ρ.Σ.Α. και Μηχανικός του Ε.I.P., Π. Φρυδάς, Διευθυντής του Τμήματος Ηλεκτρονικών Μέσων Επικοινωνίας των Ελληνικών Σιδηροδρόμων, Πάρις Παρασκευόπουλος, μετέπειτα Γενικός Τεχνικός Διευθυντής του ΟΤΕ, Ευάγγελος Τσαγάκης, μετέπειτα Πρόεδρος του ΤΕΙ Πειραιά, Δ. Κασάπης, Επιμελητής, τότε, του Ε.Μ.Π., Ευάγγελος Σερβετάς, Ραδιοηλεκτρολόγος, τότε, της Ρ.Σ.Α. και Ραδιοηλεκτρολόγος Μηχανικός του British Institute of Radio and Electronic Engineers, Ηλεκτρονικός του Ε.Κ.Ε.Φ.Ε. «ΔΗΜΟΚΡΙΤΟΣ», μετέπειτα Δρ. Αυτοματισμού και καθηγητής του ΤΕΙ Πειραιά, καθώς και πολλοί άλλοι, κατά καιρούς, ειδικοί επιστήμονες και τεχνικοί. • Τέλος, στα άρτια Εργαστήρια της Ρ.Σ.Α. δίδαξαν αρχικά οι Δ. Ηλίας, Ραδιοηλεκτρολόγος-Φυσικός και Διευθυντής, τότε, του Ιονοσφαιρικού Ινστιτούτου Αθηνών, Εμμανουήλ Νάθανας, Ραδιοηλεκτρολόγος-Φυσικός, Η. Μπουλοχέρης, Φυσικός, Αργύρης Χαιρετάκης, Ραδιοηλεκτρολόγος της Ρ.Σ.Α., Ραδιοηλεκτρολόγος Μηχανικός του British I.R.E. και αργότερα Ηλεκτρονικός του

Νέα 1948

 

Ραδιοτεχνική Σχολή Αθηνών : β) Η ιστορία της

Φάκελος : Τεχνική Επαγγελματική Εκπαίδευση (ΤΕΕ)
 Α π ό σ π α σ μ α ο μ ι λ ί α ς
Ευάγγελος Σερβετάς, ΤΕΙ Πειραιά, Αιγάλεω, Ιανουάριος 2013
……………Το Μάρτιο του 1948 ιδρύεται η Ραδιοτεχνική Σχολή Αθηνών. Η φοίτηση, αρχικά, ήταν διετής με προσόν εισαγωγής το Απολυτήριο του τότε 8-ταξίου Γυμνασίου. Στο επόμενο εξάμηνο η φοίτηση γίνεται πέντε (5) εξάμ...ηνα και στο τέλος του 1949 οριστικοποιείται στα έξι (6) εξάμηνα (τρία έτη σπουδών). Στα 2 πρώτα εξάμηνα ο σπουδαστής ειδικεύεται στη Ραδιοτεχνία και μετά από ειδικές εξετάσεις σε κρατική επιτροπή του τότε Υπουργείου Βιομηχανίας, λαμβάνει Δίπλωμα Ραδιοτεχνίτη ειδικού στη μελέτη, κατασκευή, επισκευή και συντήρηση ραδιοφώνου αλλά και συναφών συσκευών. Έτσι δίνεται η δυνατότητα στο σπουδαστή, εάν το επιθυμεί, να ξεκινήσει αμέσως εργασία δική του (να ανοίξει Εργαστήριο) ή να προσληφθεί σε άλλο Εργαστήριο ή Υπηρεσία. Στα επόμενα 4 εξάμηνα, ο σπουδαστής ειδικεύεται στις συσκευές εκπομπής

 

Φάκελος Φροντιστήρια: Ακαδημία Τσίκα

 Σε μια από τις συνήθεις μου βόλτες στα παλαιοπωλεία στο Μοναστηράκι, όλως τυχαίως, έπεσα πάνω σε έναν διαφημιστικό οδηγό της Ακαδημίας του Δημητρίου Τσίκα, που εκείνη την εποχή στεγάζεται στο γνωστό κτίριο της πλατείας Κάνιγγος 17. Πρόκειται για ένα καλαίσθητο βιβλίο 96 σελίδων, δηλαδή έξι τυπογραφικά. Η ημερομηνία έκδοσης του οδηγού είναι Ιούνιος 1931 και α...ναφέρεται στη σχολική και ακαδημαϊκή χρονιά 1931-32 Σε αυτό περιλαμβάνονται ιστορικές φωτογραφίες της εποχής, φωτογραφίες καθηγητών και μαθητών. Ο οδηγός περιλαμβάνει πληροφορίες για την οργάνωση του φροντιστηρίου, αλλά το κυριότερο εμπεριέχει νέα ονόματα απασχολούμενων καθηγητών.

Φάκελος : Τεχνική Επαγγελματική Εκπαίδευση (ΤΕΕ)

Ραδιοτεχνική Σχολή Αθηνών : α) Ο ιδρυτής της
Ο Μιχάλης Αναστασιάδης είναι χαρισματική προσωπικότητα. Πληθωρικός και αποτελεσματικός, πήρε εγκαίρως πρωτοβουλίες που σφράγισαν τα μεταπολεμικά χρόνια σε πολλούς τομείς της επιστημονικής και κοινωνικής μας ζωής.
• Γίνεται τακτικός καθηγητής στην έδρα της Ηλεκτρονικής του Πανεπιστημίου Αθηνών.
• Ιδρύε...ι το πρώτο μεταπτυχιακό πρόγραμμα στην Ελλάδα το «Ενδεικτικό Ραδιοηλεκτρολογίας», οι κάτοχοι του οποίου έγιναν ανώτερα στελέχη στον ΟΤΕ, την ΔΕΗ κτλ.
• Διετέλεσε επί δεκαετίες πρόεδρος της Ένωσης Ελλήνων Φυσικών. Με δική του πρωτοβουλία, επανεκδίδεται η Φυσική του Ρήγα, στους εορτασμούς για τα 150 χρόνια του ελληνικού κράτους.
• Έγραψε ενδιαφέροντα και πρωτοποριακά άρθρα για τους μεγάλους έλληνες διαφωτιστές και κυρίως αυτούς που ασχολήθηκαν με τη Φυσική.

Ε ι σ α γ ω γ ι κ έ ς ε π ε ξ η γ ή σ ε ι ς

   Μεθαύριο αρχίζει η δημοσίευση ενός νέου αφηγήματος μου με τον προσωρινό τίτλο
«Ο δηλωσίας».
Αυτή θα γίνει με τη γνωστή μέθοδο της καθημερινής αποσπασματικής συνέχειας. Το αφήγημα έχει πλοκή και τα συνήθη σκαμπανεβάσματα. Όλα τα γεγονότα που περιγράφονται συνέβησαν. Μην νομίσετε ότι είναι αποκυήματα τ...ης φαντασίας μου. Θέλω να ξεκαθαρίσω κάτι. Δεν έδωσα ιδιαίτερη προσοχή στην ακρίβεια ονομάτων και τοποθεσιών. Γιατί κυρίως με ενδιέφεραν οι άνθρωποι και τα συναισθήματα που τους διακατείχαν σε εκείνες τις φάσεις. Για αυθαίρετους δικούς μου λόγους τοποθετώ την υπόθεση στο γενέθλιο μου τόπο, δηλαδή τη Νέα Ιωνία κυρίως, αλλά και την ευρύτερη περιοχή του Βόλου.

Παρατηρήσεις για τα τουριστικά ταξίδια

 Είναι στον άνθρωπο έμφυτη η περιέργεια να γνωρίσει νέους τόπους, άλλους λαούς και τις συνήθειές τους. Να δει από κοντά τα ονομαστά μνημεία και τα άλλα θαυμά-σια δημιουργήματα του ανθρώπου.
Αυτή η περιέργεια δεν είναι ανεπτυγμένη το ίδιο σε όλους. Ακόμα αλλάζει και στον ίδιο τον άνθρωπο στις διάφορες ηλικιακές του φάσεις. Η ικανοποίηση της έχει ακό-μα σχέση μ...ε τις οικονομικές δυνατότητες του καθενός, τις εργασιακές υποχρεώσεις και προφανώς τα υπάρχοντα προβλήματα υγείας. Όμως η αλήθεια να λέγεται. Το πείσμα, η επιμονή κι ο προγραμματισμός υπερνικά πολλές φορές τις δυσκολίες. Η θέληση, λένε, μπορεί να μετακινήσει βουνά.
Προσωπικά για υποκειμενικούς κι αντικειμενικούς λόγους άργησα αρκετά να βγω έξω απ’ τα σύνορα της χώρας. Αυτό έγινε μπορετό μετά τα 38 μου χρόνια και για λόγους εύκολα εξηγήσιμους είχα προτίμηση σε χώρες που στο παρελθόν άνθισε Ελληνικός πολιτισμός.

Φάκελος Τεχνική Επαγγελματική Εκπαδίευση (ΤΕΕ) Χαροκόπειος (1929)

Φάκελος : Η επαγγελματική τεχνική εκπαίδευση στην Ελλάδα
 
Ο Παναγής Χαροκόπος γεννήθηκε στην Κεφαλονιά το 1835 και πέθανε στην Αθήνα το 1911. Επί πολλά έτη διέμεινε στη Ρουμανία, όπου και διετέλεσε σύμβουλος του βασιλέως Καρόλου του Α’ επί γεωργικών θεμάτων. Το 1899 επέστρεψε οριστικά στην Ελλάδα. Το 1910 εξελέγη βουλευτής του κόμματος των Φιλελευθέρων του Ελ. Βενιζέλου. ...
Παναγής Χαροκόπος
Ο Παναγής Χαροκόπος, ενδιαφέρθηκε για την εκπαίδευση στον τομέα της Οικιακής Οικονομίας και μερίμνησε με τη διαθήκη του για την ίδρυση και χρηματοδότηση αντίστοιχης Σχολής. Για τον σκοπό αυτόν αγόρασε το 1906 από την Οικοδομική Εταιρεία οικόπεδο 20.000 τ.μ. στην Καλλιθέα, επί του οποίου αναγέρθηκε (1915-1920) εκπαιδευτήριο με τη φροντίδα του αδελφού του Σπυρίδωνα Χαροκόπου. Στο κτιριακό αυτό συγκρότημα στεγάστηκε το 1929 η Χαροκόπειος Οικοκυρική και Επαγγελματική Σχολή Θηλέων.

Βραδυνή 1946

 

Υστερόγραφο για την οικογένεια Ρουσόπουλου - 14

Ο Όθωνας Ρουσόπουλος παντρεύτηκε την Ελένη Ναούμ, σημαντική γυναικεία προσωπικότητα στις πρώτες δεκαετίες του 20ου αιώνα. Γεννήθηκε στη Λειψία της Γερμανίας από Έλληνες γονείς, εμπόρους. Μορφωμένη, πολύγλωσση, ασχολήθηκε νωρίς με τα προβλήματα της γυναικείας χειραφέτησης. Εκτός από τη διοικητική διεύθυνση της Σχολής, την επιμέλεια του περιοδικού «Δ...ελτίο της Εμπορικής και βιομηχανικής Ακαδημίας», εργάστηκε ακούραστα μέσα από το «Λύκειο Ελληνίδων» και το περιοδικό του «Δελτίο των Ελληνίδων». Στενή συνεργάτης της Καλλιρόης Παρρέν. Το 1908 κυκλοφορεί βιβλίο για τη φωτογραφική τέχνη. Ήταν καλή πιανίστρια και το σπίτι της, στην πλατεία Κουμουνδούρου, ήταν κέντρο καλλιτεχνικών εκδηλώσεων.
Απέκτησαν δυο κόρες. Την Αγνή Ρουσοπούλου- Στουδίτου και την Πολυξένη Ρουσοπούλου- Ματέυ
Η Αγνή Ρουσοπούλου (1901-1977) γεννήθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε νομικά στα πανεπιστήμια Αθηνών και Λειψίας. Δικηγόρος, φεμινίστρια, συγγραφεύς, 'Εκ των πρώτων Ελληνίδων δικηγόρων,

Νέα 1955

 

13 ) Ακαδημία ΡΟΥΣΌΠΟΥΛΟΥ

                                    ΕΠΙΜΕΤΡΟ
Το έργο της σχολής παρέμεινε ακέραιο και σημαδιακό των δυνατοτήτων αλλά και των ορίων της ιδιωτικής πρωτοβουλίας.
Οι πτυχιούχοι της Ακαδημίας ήταν η «μαγιά» που στελέχωσε τον ιστό της παραγωγής και των υπηρεσιών στη Πατρίδα μας τις πρώτες δεκαετίες του 20ου αιώνα.
Ο Όθωνας Ρουσόπουλος ήταν ένας φωτισμένος ηγέτης. Έτσι πρέπει ν...α τον δούμε παρά τις αντιρρήσεις ορισμένων για τα ύστατα χρόνια της ζωής του, δηλαδή την αλλαγή του πολιτικού του προσανατολισμού, κάτι που την εποχή που μιλάμε ήταν φαινόμενο σύνηθες και θα έλεγα διαχρονικό.
Άφησε πίσω έργο, που καμιά δύναμη ή παρεκτροπή δεν μπορεί να εξαφανίσει.
Η εργασία αυτή είναι μια τιμή στη μνήμη του.

Νέα 1955

 

12 ) ΑΚΑΔΗΜΙΑ ΡΟΥΣΟΠΟΥΛΟΥ

……….Λίγο χρόνο μετά την έκκληση, στέλνεται επιστολή από τον εκπρόσωπο του Γρ. Μαρασλή στην Ελλάδα, πράγμα που μας βάζει την υπόνοια ότι είχαν προηγηθεί και άλλες συνεννοήσεις.
(Έγγραφο 5)
Ο όρος που βάζει ο δωρητής να υπάρξει παροχή οικοπέδου γίνεται πράξη μετά την απόφαση της μονής Πετράκη να παραχωρήσει το οικόπεδο.
Δημιουργείται επιτροπή ανέγερσης του κτιρίου όπο...υ πρωτοστατεί ο Όθωνας Ρουσόπουλος και ο Αρχιτέκτονας του κτιρίου κ. Μεταξάς. Ενώ τα χρήματα εκταμιεύονται και το έργο προχωράει, στην Οδησσό πεθαίνει ο Γρ. Μαρασλής. Σε λίγο δημοσιεύεται η διαθήκη του. Κάποιοι κυβερνητικοί παράγοντες, ερμηνεύοντας «κατά το δοκούν» τη θέληση του δωρητή, παρά τις επανειλημμένες διαμαρτυρίες του εκτελεστή της διαθήκης, παραβαίνουν τους όρους της και το κτίριο δίνεται για άλλη χρήση..

Ένα όνομα φροντιστη ακόμα

 Σε πρωτότυπο φύλλο της εφημερίδας «ΠΑΤΡΙΣ» της 2 Νοεμβρίου 1914, που μου έστειλε ευγενικά ο καλός φίλος των φοιτητικών χρόνων, Μάκης Παπούλιας, περιλαμβάνονται διαφημίσεις φροντιστηρίων ήδη γνωστών ονομάτων, όπως του Κ. Γ. Παπαπλιάκα, αλλά και ένα νέο, για μένα, όνομα. Ιδού η διαφήμιση:

ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΟΝ
Φ Ρ Ο Ν Τ ... Ι Σ Τ Η Ρ Ι Ο Ν
ΑΝΔΡ. ΟΙΚΟΝΟΜΟΠΟΥΛΟΥ
( Διδάκτορος των μαθηματικών )
και πρώην καθηγητού του Α΄ εν
Αθήναις Γυμνασίου

1.  

1. Αυγή 1957
2. 

1.  

 

 

 

11 ) ΕΜΠΟΡΙΚΉ ΚΑΙ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΚΉ ΑΚΑΔΗΜΙΑ ΡΟΥΣΟΠΟΥΛΟΥ

 Με τη δημοσίευση του διατάγματος ξεσηκώνονται «εν πλήρει συμφωνία» όλα τα κοντόφθαλμα και κατεστημένα συμφέροντα.
Οι σύγκλητοι του Πανεπιστημίου και του Πολυτεχνείου, οι φοιτητές της Φυσικομαθηματικής, του Πολυτεχνείου και όλως παραδόξως οι μαθητές της «Αθηναϊκής Σχολής» του Ιω. Γεράκη.
Παρά τις αντιθέσεις τους ενώθηκαν ομοθυμαδόν έναντι του «κοι...νού εχθρού»
διότι κατά τις εφημερίδες της εποχής «διείδον κίνδυνον δια τα επαγγελματικά τους δικαιώματα».
Αυτή η ανίερη συμμαχία και η κοντόφθαλμη αντίδραση είχε ως συνέπεια το Βασιλικό διάταγμα να αποσυρθεί σιωπηρώς, παρά τις διαμαρτυρίες πολλών παραγόντων, όπως αρθρογράφων εφημερίδων, φορέων του εμπορίου και της βιομηχανίας.

Νέα 1949

 ·

10 ) Ρουσόπουλος

 Όμως η κορύφωση των αναγνωρίσεων ως επιστέγασμα των πολύχρονων προσπαθειών είναι το βασιλικό διάταγμα που υπογράφει «εν ονόματι του Βασιλέως» ο Αντιβασιλεύς και διάδοχος Κωνσταντίνος με υπουργό Παιδείας του Λ. Καλλιφρονά. Με το διάταγμα αυτό αναγνωρίζεται η Ακαδημία του Ρουσόπουλου ως Ανώτερο ίδρυμα τεχνικής εκπαίδευσης.
Παραθέτω το κείμενο του διατάγματος:

ΠΕΡΙ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΕΩΣ
Τ...ΗΣ ΕΝ ΑΘΗΝΑΙΣ
ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΚΗΣ ΚΑΙ ΕΜΠΟΡΙΚΗΣ ΑΚΑΔΗΜΙΑΣ
ΩΣ ΙΔΡΥΜΑΤΟΣ ΑΝΩΤΕΡΑΣ ΤΕΧΝΙΚΗΣ
ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΕΩΣ κλπ.

ΓΕΩΡΓΙΟΣ Α΄
ΒΑΣΙΛΕΥΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ

Φροντιστήριο

Σκριπ 1905

ΤΟ ΜΕΘΥΣΜΕΝΟ ΦΡΟΝΤΙΣΤΗΡΙΟ Την πρώτη δεκαετία του 20ου αιώνα εκτός από τα συνηθισμένα φροντιστήρια λειτούργησε και φροντιστήριο οίνων και ποτών. Οι διδασκόμενοι «δι’ 20 μαθημάτων» παρείχαν «αρκετήν εγγύησιν» δια την δια την κατ’ έτος «τακτοποίησιν 100 χιλιάδων βαρελών οίνου».Η σχετική διαφήμιση στην εφημερίδα “Σκριπ”,30/9/1905 (Αρωγή Σοφίας Λιλιμπάκη)

Νέα 1955

 

9 ) Ρουσόπουλος

 Μέσα στα ίδια χρόνια γράφονται σε διάφορες εφημερίδες διθυραμβικά άρθρα και κρίσεις από πολλές πλευρές και με διάφορες αφετηρίες.
Από όλα αυτά παραθέτω ένα πολεμικό και γλαφυρό άρθρο του Βλ. Γαβριηλίδη με τον τίτλο: ΤΟ ΑΝΤΙΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΝ
Είναι ένα άρθρο υψηλής γλωσσικής επάρκειας και βαθειάς πίστης σ’ αυτά που υποστηρίζει παρά τις κάποιες , με τα σημερινά κριτήρια, υπερβολές του.

ΤΟ ΑΝΤΙΠΑ...ΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΝ

Χιλιάδες χιλιάδων επιλέκτων –και πρώτη η «Ακρόπολη» κατά τα τελευταία είκοσι– εικοσιπέντε έτη εφώναξαν κατά της πληθώρας των κλασσικών γυμνασίων και της από τούτων ως από κεφαλαρίου εκπορευόμενης άλλης πληθώρας δικηγόρων, γιατρών, δασκάλων δια της μεθόδου των φθηνών, των ευκόλων, των ακόπων πενεπιστημιακών εξετάσεων. Αι καλλίτεραι δυνάμεις του Έθνους όχι μόνον πήγαιναν χαμέναι δια τον πλούτον του τόπου, αλλά και δια τον εαυτό τους. Οι ανεπτυγμένοι όλοι δικηγόροι, ιατροί, δασκάλοι. Και οι μη ανεπτυγμένοι εις το εμπόριον, την βιομηχανίαν, τη γεωργίαν, την κτηνοτροφίαν. Όλοι δε αυτοί οι κλάδοι της πλουτοπαραγωγής στάσιμοι, εξαντλημένοι, χωρίς τον νέον αέρα των γιγαντιαίων προόδων της Δύσεως.

Ι. Παιδικές αναμνήσεις ( Η Νέα Ιωνία στις δεκαετίες 1940- 1950 )

Ένα δεύτερο χαρακτηριστικό μου είναι το ευκολοσυγκίνητο του χαρακτήρα μου. Πιστεύω ότι είμαι συμπονετικός μέχρις αφέλειας. Με το πρώτο παρακαλετό είμαι σε θέση να υποχωρήσω. Δεν ξέρω αν αυτό κονταροχτυπιέται με την προηγούμενη πλευρά του χαρακτήρα μου. Εκείνο που ξέρω καλά είναι η ύπαρξή του και η διαρκής επαλήθευσή το...υ από τα γεγονότα. Με το παραμικρό, όχι από πόνο, αλλά από νοερή συμμετοχή, μου έρχονται δάκρυα στα μάτια, φαινόμενο που πολλές φορές με φέρνει σε αμηχανία και δύσκολη θέση, κυρίως όταν υπάρχουν εξωτερικοί παρατηρητές. Μια απλοϊκή κατά τα άλλα ιστορία μπορεί με κάθε ευκολία να μου γεμίσει τα μάτια με δάκρυα. Το ίδιο συμβαίνει όταν διαβάζω μόνος μου ένα βιβλίο και φτάνω σε μια σελίδα που με συγκινεί. Μέσα στον κινηματογράφο έχω πρόβλημα όταν ανάβουν τα φώτα στο διάλειμμα. Τότε κάνω ότι σκύβω να μη φανεί το δακρυσμένο μου πρόσωπο και γίνω στους άλλους «ρεζίλι»

Εθνος 1949

 

•  

Σχολική χρονιά 1959-1960. Στο παράπηγμα του Παγκύπριου γυμνασίου μαθητές της ογδόης. Εγώ μπροστά με σηκωμένα τα χέρια λες και προστατεύομαι από τον ήλιο.

 

( 8 )Η ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΗ ΚΑΙ ΤΟ ΚΤΙΡΙΟ

 Θέλω να αναφερθώ σε δύο κομβικά σημεία στην ιστορία της Σχολής που καθόρισαν ως ένα βαθμό την πορεία της και ειδικότερα την πορεία του ιδρυτή και εμψυχωτή της.
Το πρώτο σημείο είναι η πορεία αναγνώρισης της σχολής και η ολομέτωπη και λυσσασμένη αντίδραση των αυτόκλητων αντιπάλων της.
Το δεύτερο είναι η δωρεά του Γρ. Μαρασλή για την ανέγερση ιδιόκτητων διδακτηρί...ων της σχολής και η τελική πορεία και κατάληξη αυτής της δωρεάς.
Μέσα από αυτά τα δύο γεγονότα θα εξηγήσουμε την τελική «αποστασία« του Όθωνα Ρουσόπουλου από το στρατόπεδο των φιλελευθέρων και την προσχώρησή του στη «συντηρητική» παράταξη και πιο συγκεκριμένα στο πλευρό του «παρεξηγημένου» θύματος των συγκυριών Δ. Γούναρη.
Οι σχολές του Ρουσόπουλου από την αρχή εκτιμήθηκαν ως εκπαιδευτική πρόταση αλλά περισσότερο από την καθημερινή τους πραγμάτωση, τον ενθουσιασμό των καθηγητών της σχολής, την επάρκεια των πρώτων αποφοίτων της.

Θ) Παιδικές αναμνήσεις ( Η Νέα Ιωνία στις δεκαετίες 1940-50 )

Το 1949 έγινε ο γάμος της αδελφής μας και θυμάμαι ανάγλυφα πολλά από τα περιστατικά από αυτό το έτσι κι αλλιώς σημαντικό γεγονός. Το μυστήριο έγινε στην εκκλησία της ενορίας μας, τη Βαγγελίστρα. Ο άντρας της αδελφής μας υπηρετούσε τη θητεία του στο αστυνομικό τμήμα της γειτονιάς μας. Η καταγωγή του ήταν από... το Ρυζόμυλο, ένα μεγάλο χωριό του κάμπου και στο γάμο είχε έρθει όλο το σόι του γαμπρού από το χωριό και είχαν μισθώσει ένα λεωφορείο της γραμμής. Τα πούλμαν δεν είχαν ακόμη κυκλοφορήσει στη χώρα. Μετά την τελετή κι ένα σύντομο γλέντι στο σπίτι, μπήκαμε οικογενειακώς στο λεωφορείο και πήγαμε στο χωριό, όπου έγινε το μεγάλο γλέντι. Εκεί πρωτοάκουσα το δημοτικό τραγούδι:
Ένα τραγούδι θα σας πω απάνω στο ρεβίθι
Χαράς τα μάτια του γαμπρού που διάλεξε τη νύφη…

Αυγή 1961 ...

 

7 ) ΤΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ ΤΗΣ ΣΧΟΛΗΣ: ΤΟ ΔΕΛΤΙΟ ( β )

 Εκατοντάδες ξεχασμένοι τόποι, χιλιάδες ονόματα δίνουν ευρύ πεδίο για έρευνα των τόπων που ζουν οι Έλληνες. Θα ήταν πολύ χρήσιμη μια αποδελτίωση των γνώσεων αυτών9 .
Πολύ χαρακτηριστική είναι η στήλη της αλληλογραφίας. Ο οποιοσδήποτε ζητάει οτιδήποτε από τους υπευθύνους του περιοδικού και βρίσκει την απάντηση. Που θα βρει το... τάδε φάρμακο, το δείνα εργαλείο. Τι βιβλία κυκλοφορούν σχετικά με τα προσωπικά του ενδιαφέροντα, πως μπορεί να οργανώσει καλύτερα την παραγωγή ενός προϊόντος. Και όχι μόνο!

 

1952 Οικογενειακό άλμπουμ (λείπει η αδελφή μας ήδη παντρεμένη στο Ρυζόμυλο)

 

Η) Παιδικές αναμνήσεις( Η Νέα Ιωνία στις δεκαετίες 1940-1950 )

Κάθε πρωί, χωρίς ξυπνητήρι, αλλά με βάση το εσωτερικό της ρολόι, η Μάνα ήταν από νωρίς στο πόδι κάνοντας τις απαραίτητες προετοιμασίες και όταν έφτανε η κατάλληλη ώρα χτυπούσε γενικό προσκλητήριο για ξύπνημα. Δεν γινόταν να υπάρχει εξαίρεση, αφού έπρεπε να μαζευτούν τα στρώματα, να γίνει πάλι ο γιούκος πάνω από το μπαούλο,... να απλωθεί το πτυσσόμενο τραπέζι και να σερβιριστεί το πρωινό που κυρίως ήταν τσάι, ψωμί, ελιές και μερικές φορές τυρί φέτα. Μόνο ο Πατέρας έκανε τον απαραίτητο τούρκικο πρωινό καφέ του. Προσωπικά καφέ δοκίμασα σε μεγάλη σχετική ηλικία.
Την ίδια ώρα η Μάνα ετοίμαζε το μεσημεριανό για τους περισσότερους, που δεν θα επέστρεφαν το μεσημέρι. Μέσα στις καστανιές, δηλαδή τα τσίγκινα στρογγυλά δοχεία, έβαζε στον καθένα το αναλογούν μερίδιο από το φαγητό που είχε ετοιμάσει από το προηγούμενο βράδυ.

1957 Παρέλαση στην Παραλία. Περήφανος σημαιοφόρος του γυμνασιακού παραρτήματος της Νέας Ιωνίας, του μόνου, εξ ανάγκης, μικτού σχολείου. Δίπλα μου παραστάτιδες οι κοπέλες Μάντζαρη και Καρακατσοπούλου ...

( 6 )ΤΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ ΤΗΣ ΣΧΟΛΗΣ: ΤΟ ΔΕΛΤΙΟ ( α )

Από πολύ νωρίς ο Όθωνας Ρουσόπουλος κατάλαβε ότι για να στηρίξει το όραμά του και να μεταλαμπαδεύσει τις απόψεις του σ’ όλο τον ελληνισμό χρειαζόταν ένα βήμα, ένα έντυπο, που θα κυκλοφορεί ευρέως και θα ενώνει όλους τους ενδιαφερόμενους με τη σχολή του, θα την αιματοδοτεί με νέους φιλόδοξους και δημιουργικούς ανθρώπους.
Συγχρόνως θα αξιοποιεί τις γν...ώσεις των συνεργατών του, θα τους ωθεί σε προσωπική βελτίωση, θα τους κάνει σταυροφόρους των αντιλήψεών του.
Το περιοδικό είναι μηνιαίο –16 ή 24 σελίδες– αρχίζει να εκδίδεται από το 1895 και συνεχίζει όλα τα επόμενα χρόνια μέχρι σχεδόν το θάνατό του το 1922. συνολικά έχουν εκδοθεί πάνω του 300 τεύχη.
Τις μεγάλες του δόξες γνώρισε όταν την γενική επιμέλεια του περιοδικού την ανέλαβε η γυναίκα του Ελένη Ρουσοπούλου7.
Στην αρχή τυπωνόταν σε 10.000 αντίτυπα (τεράστιος αριθμός για την εποχή) που αργότερα γίνονται 12.500 αντίτυπα. Κυκλοφορούσε με συνδρομητές και σε βασικά κιόσκια της Αθήνας. Κυρίως όμως μοιραζόταν σωρηδόν και δωρεάν σε κάθε απομονωμένη και απομακρυσμένη Ελληνική κοινότητα, σε κάθε Ελληνικό Σχολείο κάθε βαθμίδας. Παντού, όπου ζουν, αναπνέουν, καταπιέζονταν ή μεγαλουργούσαν Έλληνες. Όπως στα παράλια της Μικράς Ασίας, τα βάθη της Ανατολίας, Καππαδοκίας, Πόντου, Ανατολικής Ρωμυλίας, Ρουμανία, Αίγυπτο, Σουδάν κλπ.

Ζ) Παιδικές αναμνήσεις( Η Νέα Ιωνία στις δεκαετίες 1940-1950 )

Τα πρώτα σπίτια που χτίστηκαν στη Νέα Ιωνία ήταν τα «τετράγωνα». Ένα δωμάτιο με ένα μικρό ελεύθερο χώρο, το ένα κολλητό με το διπλανό του και πίσω με κοινό τοίχο μια ίδια σειρά όμοιων σπιτιών. Έτσι σχηματιζόταν το τετράγωνο. Τα σοκάκια που χωρίζανε τα τετράγωνα ήταν πλάτους ενάμιση μέτρου, λες και δεν υπήρχε τότε άλλος ελε...ύθερος χώρος. Το ιδιαίτερο χαρακτηριστικό ήταν ότι το ένα τετράγωνο γύρω από τα τέσσερα ήταν ομαδικοί καμπινέδες.
Στην αρχή η βιασύνη να βάλουν όπως-όπως οι άστεγοι πρόσφυγες τα κεφάλια τους κάτω από ένα κεραμίδι δεν ανέδειξε την τραγικότητα της κατάστασης και μερικά πράγματα κάτω από τις συνθήκες τις εποχής φάνηκαν φυσιολογικά. Όμως με το πέρασμα του χρόνου κάθε οικογένεια μεγάλωσε, ήρθαν παιδιά και μάλιστα άφθονα. Οι προσφυγικές οικογένειες βοήθησαν, ως γνωστόν, αποφασιστικά να μειωθεί το δημογραφικό πρόβλημα που δημιούργησαν οι σημαντικές απώλειες ζωών, κυρίως νέων ανθρώπων, εξαιτίας των διαδοχικών πολέμων που προηγήθηκαν και των ασθενειών που τότε θέριζαν ζωές.

1955 τα τρία παλικαράκια της Νέας Ιωνίας σε εορταστική επίσκεψη στο αεροδρόμιο που τότε ήταν πίσω από το γκαράζ και το γήπεδο της Νίκης. Η εταιρία ΤΑΕ είχε τακτικό δρομολόγιο με την Αθήνα. Από αριστερά : Κώστας Πολυζωίδης, Λευτέρης Τσίλογλου και Τάσος Τζορμπατζόγλου ...

 

ΣΤ) Παιδικές αναμνήσεις

( Η Νέα Ιωνία στις δεκαετίες 1940-50 )
Το Ψυχοσάββατο την αράζαμε στην πόρτα του νεκροταφείου* ή σεργιανούσαμε στα μονοπάτια του νεκροταφείου, ανάμεσα στους τάφους όπου τότε οι περισσότεροι συγγενείς που είχαν δικούς τους θαμμένους σ’ αυτό, κάνανε τρισάγιο στον τάφο του ζητώντας συγχώρεση για τα αμαρτήματα του αποθανόντος. Ο παπάς του νεκροταφ...είου δεν προλάβαινε να πάει από τάφο σε τάφο για να πει την παράκληση και την ευχή, παίρνοντας το αναγκαίο ρεγάλο. Κάθε οικογένεια που είχε νεκρό ετοίμαζε στο σπίτι τον στολισμένο δίσκο με τα κόλλυβα, ένα νόστιμο, και δυσεύρετο σε άλλες περιπτώσεις, γλυκό. Πλησίαζες την πενθούσα χήρα κι έλεγες σεμνά
«Να σχωρεθούν τα πεθαμένα σας!»
Εκείνη μ’ ένα κουτάλι σου έδινε στη χούφτα μια κουταλιά. Τις πρώτες τις τρώγαμε κατευθείαν, αλλά μετά από πέντε έξι τις αποθηκεύαμε σε πρόχειρα σακουλάκια – χωνιά από κομμάτια παλαιών εφημερίδων- για αργότερα. Στον περίγυρό μας δεν υπήρξαν περιπτώσεις δηλητηριάσεων, που σε άλλους χώρους συχνά σημειώθηκαν.

( 5 )ΟΙ ΣΧΟΛΕΣ ( β )

Για να έχουμε μια εικόνα των αριθμών, αναφέρω τα εξής νούμερα:
Στον απολογισμό της 15ετίας της Σχολής από του 2.800 περίπου μαθητές είχαν περατώσει τις σπουδές τους και είχαν αξιωθεί διπλώματος 468 άτομα.
Εκ των οποίων 235 από την Εμπορική σχολή, 157 από τη Βιομηχανική σχολή, 41 από τη Γεωργική, 10 Μεταλλουργοί και 15 Μηχανολόγοι.
Ο δραστήριος «Ακαδη...μαϊκός όμιλος6», δηλαδή ο σύλλογος πτυχιούχων της Σχολής με την ευκαιρία του εορτασμού των 20 χρόνων λειτουργίας της Σχολής προσπάθησε να φτιάξει έναν κατάλογο των χώρων απασχόλησης των πτυχιούχων της Σχολής. Αυτός είναι δημοσιευμένος στο ΙΘ΄ Τόμο του δελτίου στο τεύχος 220-221. Περιλαμβάνει αναλυτικό εντυπωσιακό κατάλογο περίπου 270 ονομάτων με τις θέσεις που κατέχουν (σελ.59-63).

 4 )ΟΙ ΣΧΟΛΕΣ ( α )       
Ο Όθωνας Ρουσόπουλος μαζί με μερικούς εκλεκτούς συνεργάτες, ανάμεσα στους οποίους και ο φυσικός Ιω. Γεράκης, με την οικονομική συνδρομή του προοδευτικού δημάρχου Πειραιά βιομήχανου Ρετσίνα, ανοίγουν στον Πειραιά (εκεί ήταν τότε και οι στρατιωτικές σχολές) την ΕΜΠΟΡΙΚΗ ΚΑΙ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΚΗ ΑΚΑΔΗΜΙΑ.
Από την πρώτη στιγμή συγκέντρω...σε την προσοχή πολλών οικονομικών παραγόντων του τόπου αλλά και της ανήσυχης και φιλοπρόοδης μερίδας της τότε νεολαίας.
Μετά από δύο επιτυχή χρόνια ποσοτικής και ποιοτικής ανάπτυξης της σχολής γίνεται το αυτονόητο. Η σχολή μεταφέρεται στην πρωτεύουσα. Στην πλατεία Κάνιγγος (Βεραντζέρου1) σ’ ένα κτίριο με μεγάλες αίθουσες και άνετη... αυλή στο πίσω μέρος. Το κτίριο «ζούσε» μέχρι το 1960.
Μετά από λίγο γίνεται μια μικρή διάσπαση. Ένας από τους βασικούς συνεργάτες ο φυσικός Ιω. Γεράκης αποχωρεί από την Ακαδημία και σε λίγο ιδρύει τη δική του σχολή με την επωνυμία «Αθηναϊκή Σχολή Εμπορίου και Βιομηχανίας». Στα δύο πρώτα χρόνια η σχολή στεγάστηκε στην πλατεία Μητροπόλεως στη γνωστή Σχολή των Εμποροϋπαλλήλων και αργότερα στην Ευριπίδου 8 όπου συστεγάζονται και διάφορα άλλα φροντιστήρια4.

Το κτίριο της Ακαδημίας Ρουσόπουλου, που έζησε μέχρι το 1960. Βεραντζέρου 1 στην αρχή της Ακαδημίας

Ε) Παιδικές αναμνήσεις

( Η Νέα Ιωνία στις δεκαετίες 1940-50 )

Το περίπτερο της κυρίας Καλλιόπης, γεροντοκόρης από τη Μικρά Ασία, με αναμνήσεις από μια ζωή άλλου επιπέδου από αυτό που τώρα ζούσε στην Ελλάδα, με απομεινάρια των καλών ημερών μέσα στο σπίτι -περίπτερό της, πουλούσε καραμέλες, τσιγάρα και διάφορα ψιλικά, χρήσιμα στη νοικοκυρά. Δεν είχε εφημερίδες. Αυτές... τις έβρισκες μόνο στο κεντρικό περίπτερο στο Φαρδύ. Δεν υπήρχαν άλλωστε πολλοί που θα διέθεταν χρήματα για την αγορά μιας εφημερίδας. Μόνο το καφενείο είχε εφημερίδα και μάλιστα μια από τις ημερήσιες τοπικές. «Ταχυδρόμος» ή «Θεσσαλία» και από τις βδομαδιάτικες το «Θάρρος» του Αλέκου Τράκκα.

 1954. Υπάλληλος σε φωτογραφείο. Στη στάση Πορτ Αρθούρ. Στη γιορτή του προφήτη Ηλία κατανάλωσα δυο πενηντάρια φιλμ στην εκκλησία του προφήτη Ηλία στα Πευκάκια. Δεν ευδοκίμησα στο επάγγελμα. ... Φωτογράφος το αφεντικό

( 3 )Ο ΟΘΩΝΑΣ ΡΟΥΣΟΠΟΥΛΟΣ

( 3 )Ο ΟΘΩΝΑΣ ΡΟΥΣΟΠΟΥΛΟΣ
Ας δούμε μερικά βιογραφικά στοιχεία του ανδρός.
Ο Όθωνας Ρουσόπουλος γεννήθηκε στην Αθήνα τα Χριστούγεννα του 1855. Είναι γιος του Αθανασίου Ρουσόπουλου, που ήταν καθηγητής στην έδρα της Αρχαιολογίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών.* Ο πατέρας του ήταν γεννημένος στο Βογιατσικό της Δυτικής Μακεδονίας. Η μητέρα του ήταν γερμανίδα με σκωτικές ρίζες.
Σπούδασε στο Πανεπιστήμιο Αθ...ηνών και πήρε το πτυχίο των Φυσικών Επιστημών στην ενιαία τότε φιλοσοφική σχολή. Στη συνέχεια έφυγε για μεταπτυχιακές σπουδές στη Γερμανία. Αρχικά στο Ανόβερο και μετά στο Βερολίνο δίπλα στον ονομαστό χημικό Χόφμαν, εφευρέτη των χρωμάτων της ανιλίνης και εκεί πήρε το διδακτορικό του δίπλωμα.
Το 1885 επιστρέφει στην Ελλάδα και ως υφηγητής του καθηγητή Αναστάσιου Χρηστομάνου διδάσκει οργανική Χημεία. Τότε μεταφράζει στα Ελληνικά το εγχειρίδιο της Χημείας του Roscoe.
Από το 1887 έως το 1894 χρηματίζει καθηγητής Χημείας στις σχολές Ευελπίδων και Δοκίμων. Συγχρόνως είναι χημικός στα Χημεία του Βασιλικού Ναυτικού και του Αρχαιολογικού μουσείου2.
Ο Όθωνας Ρουσόπουλος υλοποιώντας τον ιεραποστολικό του έργο –γιατί έτσι αισθανόταν, δρούσε και λειτουργούσε– κυκλοφόρησε εκλαϊκευτικά βιβλία για τη Χημεία εξηγώντας σε απλή και κατανοητή γλώσσα τις βασικές έννοιες της επιστήμης με τον τίτλο: «Η χημία3 του λαού».
Ένα άλλο βιβλίο μέσα στα πολλά που έγραψε ο Όθωνας Ρουσόπουλος ήταν και το βιβλίο «Η Χημία του Εμπορίου». Ένα χρηστικό βιβλίο για κάθε εμπορευόμενο.

Δ) Παιδικές αναμνήσεις ( Η Νέα Ιωνία στις δεκαετίες 1940-50 )

Στα παιδικά μας χρόνια τα ξενύχτια με τα γλέντια ήταν σπάνια. Βεβαίως γίνονταν τέτοια γλέντια με τη μέθοδο της συνεισφοράς, του ρεφενέ, που λέγανε τότε. Αλλά δεν ήταν και συχνά! Το σύνηθες ήταν οι άνθρωποι της γειτονιάς να κοιμούνται νωρίς, γιατί την άλλη μέρα τους περίμενε το πρωινό ξύπνημα για το μερο...κάματο. Τηλεόραση, ευτυχώς, ακόμα δεν υπήρχε. Η έξοδος για βόλτα στην παραλία, για κινηματόγραφο ή ένα «εξοχικό» κέντρο ήταν σπάνιες και ίσως μόνο τις Κυριακές και τις μεγάλες γιορτές. Ήταν και το άλλο που σήμερα ακούγεται λίγο τραβηγμένο αλλά όμως και τόσο πραγματικό.
«Επιτρέπεται να παραμένει το φως ανοιχτό τόσες ώρες; Ποιος θα πληρώσει αργότερα τον λογαριασμό;»
Τα περισσότερα σπίτια δεν είχαν ακόμα δικά τους ρολόγια. Οι περισσότεροι κάτοικοι λειτουργούσαν με βάση τις σειρήνες των εργοστασίων. Η προειδοποιητική στις επτά το πρωί με το μήνυμα «Ξεκινήστε». Η σειρήνα των οκτώ για την έναρξη της εργασίας. Το σφύριγμα των δώδεκα για το μεσημεριανό διάλειμμα του φαγητού και η σειρήνα στη μία για την επανέναρξη της εργασίας. Τέλος, η σειρήνα των πέντε όταν ερχόταν το ανακουφιστικό τέλος της ημερήσιας εργασίας.

2 ) ΕΜΠΟΡΙΚΗ ΚΑΙ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΚΗ ΑΚΑΔΗΜΤΑ

( 2 )ΕΙΣΑΓΩΓΗ
Οι σχολές με τον τίτλο «ΕΜΠΟΡΙΚΗ ΚΑΙ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΚΗ ΑΚΑΔΗΜΙΑ» που ίδρυσε το 1894 ο Όθωνας Ρουσόπουλος αξίζουν ειδικής μνείας για πολλούς και σοβαρούς λόγους. Κατ’ αρχήν ήταν η πιο πρώϊμη –απ’ ότι γνωρίζω– προσπάθεια στροφής της κλασσικίζουσας παιδείας της χώρας μας σε πρακτικές, χρήσιμες και απαραίτητες επαγγελματικές σπουδές. Ήταν μια πρωτοπό...ρα και οραματική πρωτοβουλία του προοδευτικού τμήματος της ανερχόμενης αστικής τάξης, που εμπνεόμενη από την πορεία των ανεπτυγμένων χωρών της δύσης αποπειράται να προετοιμάσει τα αναγκαία και επιστημονικώς καταρτισμένα στελέχη, που θα ανοίξουν την οδό της εμπορικής, βιομηχανικής, τεχνολογικής και παραγωγικής ανάπτυξης της χώρας.
Κρινόμενη εκ του αποτελέσματος, αυτή η πολύχρονη προσπάθεια αναδεικνύεται επιτυχής και αποδοτική. Οι πτυχιούχοι αυτής της σχολής στελέχωσαν, ή ακόμα περισσότερο, δημιούργησαν τις πρώτες σύγχρονες για την εποχή τους χημικές βιομηχανίες, τις μονάδες επεξεργασίας και αξιοποίησης γεωργικών προϊόντων με επιστημονικό τρόπο. Στελέχωσαν ακόμα τράπεζες,

Γ) Παιδικές αναμνήσεις

( Η Νέα Ιωνία στις δεκαετίες 1940-50 )



Το πιο συνηθισμένο ομαδικό παιχνίδι στη γειτονιά ήταν το ποδόσφαιρο. . Αντίπαλοι ήταν συνήθως ομάδες από διπλανές γειτονιές ή κι από την ίδια χωρισμένες από δυο αρχικούς εκλέκτορες με τη μέθοδο της διαδοχικής επιλογής. Ένας δικός μου, ένας δικός σου. Στην περίπτωση ...αυτή ενδιαφέρον είχε ο τρόπος με τον οποίο ο ένας εκλέκτορας αποκτούσε το δικαίωμα της αρχικής επιλογής, που ήταν και το κρίσιμο σημείο. Οι αγώνες είχαν πείσμα και φανατισμό, με ατελείωτα ωράρια, έτσι που το βράδυ όταν πέφταμε στο κρεβάτι να ήμασταν κανονικά πτώματα
Πολλές φορές χώρος των παιχνιδιών μας ήταν και οι στενοί δρόμοι της προσφυγικής μας γειτονιάς. Τότε οι μανάδες μας δεν είχαν το φόβο των αυτοκινήτων, αλλά ούτε και την υπερπροστασία που τελευταία παρατηρείται. Το πέρασμα αυτοκινήτου με εξαίρεση τον κεντρικό δρόμο, το Φαρδύ, ήταν σπάνιο φαινόμενο και ως εκ τούτου αντικείμενο περιέργειας και σχολιασμού. Μας είχαν στην πραγματικότητα σε καθεστώς πλήρους ελευθερίας κινήσεων με τη συνεπαγόμενη όμως προσωπική ευθύνη που αυτή η εμπιστοσύνη δημιουργούσε. Εκεί τα μόνα παράπονα που συναντούσαμε ήταν η αντίδραση μερικών γκρινιάρηδων ηλικιωμένων, που τους ενοχλούσε οι φωνές μας κι ο φόβος μη τυχόν σπάσουμε κανένα τζάμι.

Άλλα παιχνίδια ήταν το «τσιλίκι» και το «κρυφτό». Το πρώτο παιζόταν με ξύλα και ήταν περισσότερο για τα αγόρια. Το δεύτερο ήταν μια από τις σπάνιες ευκαιρίες να ξεμοναχιάζεσαι με μια κοπέλα, που κι αυτή το επιθυμούσε, να στριμώχνεσαι σε μια γωνιά αναζητώντας μια στοιχειώδη σωματική επαφή, ένα τρεμούλιασμα εξαιτίας της και το πιο προχωρημένο ένα βιαστικό και φοβισμένο απαλό φιλί, μέχρις ότου αυτός που τα «φυλάει» να διακόψει, με την ανακάλυψη της κρυψώνας σου, την ατελή μυσταγωγία που ζούσες. Και όλα αυτά στο μουγκό κι αμίλητο, χωρίς να ανταλλάσσεις μαζί της ούτε μία κουβέντα. Η συζήτηση έκλεινε τους δρόμους γιατί μετά μπορούσε να δημιουργεί υποχρεώσεις και δεσμεύσεις, κάτι που αποφευγόταν, σαν τον διάολο, κι από τους δυο.
Μεγάλο ενδιαφέρον ήταν τα μαζέματα προς το δειλινό ή νωρίς το βράδυ για συζητήσεις. Εκεί ξεδιπλώνονταν τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του κάθε παιδιού, οι ικανότητές του είτε να συγκεντρώνει την προσοχή του υπόλοιπου ακροατηρίου είτε να παραδίνεται στον χλευασμό, το γιουχάισμα και την αποδοκιμασία. Λίγοι μπορούσαν να προκαλέσουν με τις ιστορίες τους, που κάπου είχαν ακούσει ή διαβάσει, την προσοχή και το ενδιαφέρον του «απαιτητικού ακροατηρίου».
Ιδιαίτερη επιτυχία είχαν οι πραγματικές ιστορίες ή τα κουτσομπολιά για ζωντανούς και γνωστούς ανθρώπους της γειτονιάς και της γύρω περιοχής, εικόνες που είδε το αδιάκριτο μάτι, λόγια που άρπαξε το λαίμαργο αυτί. Αρκεί να μη θάβανε γονείς παιδιού που ήταν παρόν στη συζήτηση, γιατί τότε υπήρχε ένα φυσιολογικό κράτημα. Στο στενό κύκλο της γειτονιάς, ο καθένας ήταν στο στόχαστρο σχεδόν όλων. Προσωπική ζωή και μυστικά ήταν σπάνια και δύσκολα διατηρούμενα. Όλα ήταν ξεδιπλωμένα στη κοινή θέα.
Αλίμονο αν γινόταν αντιληπτή μια αποκλίνουσα συμπεριφορά εκ μέρους κάποιου. Τότε τα αρνητικά σχόλια πλημμύριζαν το χώρο και, αναλόγως της ποιότητας της εκτροπής, οι συνέπειες μπορούσαν να φτάσουν έως και την πλήρη απομόνωση. Όμως μη γίνει καμιά παρεξήγηση. Όταν και εκεί που χρειαζόταν η εκδήλωση του αισθήματος της αλληλεγγύης, εκεί που χρειαζόταν ένα πέπλο προστασίας κυρίως από τις συχνές αυθαιρεσίες της αλαζονικής εξουσίας της σκοτεινής εκείνης πολιτικής περιόδου τότε η γειτονιά λειτουργούσε συμπαγής, σαν συμπαραστάτης και βοηθός, σύσσωμη σαν μια γροθιά.