Σάββατο 31 Ιανουαρίου 2015

Το εκπαιδευτικό έργο των γαλλικών σχολών "Alliance Israelite Universelle" στις εβραϊκές κοινότητες Βόλου και Λάρισας

 Σε δέκα πόλεις λειτούργησαν οι γαλλικές σχολές "Alliance Israelite Universelle", την περίοδο 1865-1934, εκπαιδεύοντας και γαλουχώντας στο διάστημα αυτό χιλιάδες μαθητές. Σημαντικά στοιχεία για το εκπαιδευτικό έργο των σχολών αυτών μάς δίνει ο επί σειρά ετών πρόεδρος της Ισραηλιτικής Κοινότητας Βόλου, Ραφαήλ Φρεζής. Όπως αναφέρουν ιστορικοί, σημειώνει ο κ. Φρεζής, η παρουσία των Εβραίων στην πόλη (Αρχαία Δημητριάδα) ανάγεται από την εποχή Βασιλείας του Φιλίππου του Ε' (Β' αιώνας π.Χ.), ενώ στις γειτονικές Φθιώτιδες Θήβαις ή Αχαϊκές (σημερινή Ν. Αγχίαλο) βρέθηκαν επιτύμβιες εβραϊκές πλάκες του 3-6ου μ.Χ. αιώνα. Αλλά και στο γειτονικό Αλμυρό, που επισκέφθηκε το 1.102 ο Ισπανός ραβίνος -περιηγητής Βενιαμίν μπεν Πονά, αναφέρει στο "οδοιπορικό" του, ότι υπήρχαν εκεί περίπου 400 Εβραίοι. Μεταγενέστεροι ιστορικοί και περιηγητές αναφέρονται στους Εβραίους του Βόλου, που κατοικούσαν γύρω από το Κάστρο (Φρούριο των Τούρκων) της πόλης. Το 1864 ήταν μια καλή χρονιά και το εμπόριο της πόλης γνώριζε μεγάλη άνθιση. Μερικοί αισιόδοξοι φίλοι, οι Δαβίδ Αμπραβανέλ, Γαβριήλ Φαρατζής, Α. Φρεζής, Δαφφάς,

Οι γυναίκες στην εκπαίδευση τον 19ο αιώνα

 Το Δημόσιο σύστημα εκπαίδευσης απευθυνόταν μόνο στα αγόρια και στόχευε στη διαμόρφωση των πολιτών του κράτους, Αποτελούνταν από τρεις βαθμίδες: πρωτοβάθμιο, δευτεροβάθμιο και τριτοβάθμιο. Μόνο στην πρώτη βαθμίδα επιτρεπόταν η φοίτηση κοριτσιών. Εννοείται ότι αυτό κυρίως αφορούσε εύπορες οικογένειες.
Tο δικαίωμα φοίτησης των Ελληνίδων στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση κατοχυρώνεται νομοθετικά με το διάταγμα του 1834. Η εκπαίδευσή τους όμως περιλαμβάνει πιο απλοποιημένα μαθήματα, ενώ απαγορεύεται η συνεκπαίδευση. Στόχος της εκπαίδευσης των κοριτσιών εκείνα τα χρόνια δεν είναι η επαγγελματική αποκατάσταση αλλά η «ηθικοποίησή» τους και η προετοιμασία για την επιτέλεση παραδοσιακών γυναικείων ρόλων ως μελλοντικές σύζυγοι και μητέρες. Η Μέση εκπαίδευση των κοριτσιών καλύπτεται από τα Παρθεναγωγεία με σκοπό να «καταστήσουν τας παιδευομένας καλάς θυγατέρας και οικοδεσποίνας» (Ζιώγου-Καραστεργίου, 1994).

Εικόνα

Απαλά πλησίασε την παλάμη στο μάγουλό
ίσα- ίσα που το ακούμπησε.
Ένιωσε την εσωτερική της ζέστα να τον διαπερνά....
Δεν κινήθηκε καθόλου,
ούτε μπρος , ούτε πίσω
Μόνο τον κοίταζε επίμονα
Τόλμησε ένα απαλό χάδι και τότε
έγειρε λίγο το κεφάλι
προς το μέρος της παλάμης
Τόλμησε νέο χάδι
μέχρι το άκρο του αυτιού
κι αυτή γύρισε σιγά το πρόσωπο στην παλάμη του
κι ενώ συνέχισε να τον κοιτά σιωπηλή
κόλλησε τα καυτά της χείλη
στο εσωτερικό της
Ανατρίχιασε ολόκληρος
Αυτή νιώθοντας την αναστάτωσή του
υπομειδίασε….

Παρασκευή 30 Ιανουαρίου 2015

ΠΑΛΙΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΑΡΝΑΙΑΣ

Το παλιό σχολείο κτίσθηκε το 1872 δίπλα στην κεντρική εκκλησία του Αγίου Στεφάνου. Είναι το πιο καλοκτισμένο διδακτήριο του 19ου αιώνα στη Χαλκιδική. Η τοιχοδομία του ακολουθεί την τεχνική που συνηθιζόταν στο Άγιο Όρος την εποχή εκείνη. Σήμερα το κτίριο έχει αναστηλωθεί και στεγάζει το Δημαρχείο.

Το Σχολείο της Βολισσού

 Επιμέλεια: Φαμφαλιού Μαρία
Φθάνοντας στο κεφαλοχώρι των βορειόχωρων, τη Βολισσό, δύο είναι τα μνημεία που έχουν αναλάβει το καλωσόρισμα του επισκέπτη. Αφ' ενός η επιβλητική παρουσία του Κάστρου, το οποίο στέκει αγέρωχο στη φθορά του χρόνου μέσα στους αιώνες, αφ' ετέρου το αξιοθαύμαστο κτίριο του σχολείου, που βρίσκονται στην είσοδο το χωριού.
Πιο συγκεκριμένα αυτό το μεγαλοπρεπές κτίριο εξαιρετικής αρχιτεκτονικής, μετράει ήδη 80 χρόνια ζωής και παρουσίας στον τόπο. Έχοντας ως πρώτη προτεραιότητα την πνευματική ανύψωση του τόπου, το Σχολείο της Βολισσού, το οποίο συστεγάζει όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης, συνεχίζει αδιάκοπα τη λειτουργία του και την προσφορά του, αντιστεκόμενο στην πληθυσμιακή παρακμή και ερήμωση της περιοχής.

Η Θέση μου

Ίσως να φαίνεται παράξενο ότι δε σχολίασα αμέσως τα αποτελέσματα των εκλογών. Πράγματι αυτό είναι αλήθεια. Σήμερα είναι μια ευκαιρία να ξεκαθαρίσω κάποια πράγματα.
1) Προφανώς σέβομαι την ετυμηγορία του λαού και αναγνωρίζω το θρίαμβο του ΣΥΡΙΖΑ. Είναι ένα ιστορικό γεγονός μεγάλης σημασίας, που θα θέσει επί τάπητος την ικανότητα της Ελληνικής Αριστεράς να κερδίσει το στοίχημα ή αντίθετα να χάσει το ιδεολογικό πλεονέκτημα με το οποίο ζει εδώ και δεκαετίες όπως είν...αι η προίκα της Εθνικής Αντίστασης και η a priori σφραγίδα της εντιμότητας
2) Κάποιος ασκεί κριτική επί των πεπραγμένων και όχι επί των προσδοκιών. Ας μη βιαζόμαστε λοιπόν. Θέλω να είμαι ειλικρινής απέναντί σας. Μέσα μου κυκλοφορεί ένας φόβος για τις μελλοντικές εξελίξεις. Ευχή μου είναι να διαψευστώ σύντομα και η κυβέρνηση να πάει καλά, γιατί πάνω απ’ όλα, εκείνο που μ’ ενδιαφέρει είναι η πρόοδος της πατρίδας κι ευτυχία του λαού της. Ο φόβος υπάρχει επειδή οι δυνατότητες της εγχώριας οικονομίας είναι δεδομένες και οι κυβερνητικές εξαγγελίες δεν εναρμονίζονται μαζί τους. Τις υπερβαίνουν κατά πολύ. Εύκολο είναι να κάνεις τον καλό. Για τον χειριζόμενο όμως τις τύχες της χώρας εκείνο που απαιτείται είναι ό ψυχρός ρεαλισμός
3) Όλα ξεκινούν από τη θέση μου για το μνημόνιο. Την περιγράφω αναλυτικά στο άρθρο μου : «Ta κυβερνητικά κόμματα και η ευκαιρία που έχασε η Αριστερά να γίνει πρωταγωνίστρια των εξελίξεων» Για όποιον δεν το διάβασε μπορεί να το βρει στο μπλοκ «Κείμενα Λευτέρη Τσίλογλου»
Είναι γνωστή η βαθιά μου πίστη είναι ότι αυτή η πορεία ήταν μονόδρομος, αλλά και μοναδική ευκαιρία για τα κόμματα της Ευρωπαϊκής Αριστεράς, που δεν την εκμεταλλεύτηκαν καθόλου. Η βιασύνη του ΣΥΡΙΖΑ να κατακτήσει την εξουσία ήταν και μια αυτό-παγίδα. Αν έβγαινε πρόεδρος της Δημοκρατίας από την προηγούμενη Βουλή και η οικονομία ξεπερνούσε το δύσκολο κάβο τότε- αφού εκ των πραγμάτων θα γίνονταν εκλογές το 2015 - η εξουσία θα ερχόταν ως ώριμο φρούτο στα χέρια της Αριστεράς σε φάση όπου η καλλίτερη κατάσταση της οικονομίας θα της επέτρεπε πιο εύκολους χειρισμούς και μεγαλύτερη πιθανότητα επιτυχίας
4) Δεν αντέχω όμως στον πειρασμό να μη σχολιάσω - με την αντίστοιχη εξ αρχής κατάπληξη - τη θέση «έλλογων συμπατριωτών» μου ότι η οικονομική κρίση είναι… συνέπεια του μνημονίου. Δηλαδή αν δεν υπογραφόταν το μνημόνιο, οι μισθοί θα παραμένανε στο ύψος που ήταν, τα δώρα θα συνέχιζαν να καταβάλλονται ανελλιπώς έστω κι αν οι δαπάνες ξεπερνούσαν κατά πολλά δις των εσόδων. Αυτό δηλαδή δεν θα ήταν εμπόδιο. Τι να πω ! Μόνο η εφευρετικότητα της Ραχήλ Μακρή θα μπορούσε να απαντήσει σ’ αυτό. Καλά όλοι οι οικονομολόγοι, στελέχη των κομμάτων, σε ποια πανεπιστήμια σπούδασαν, ποιοι προφέσορες τους έδωσαν πτυχία ?

Πέμπτη 29 Ιανουαρίου 2015

Ψ υ χ α ν ά λ υ σ η

Διαβάζοντας εκ των υστέρων τα κείμενα μου- πεζά ή απόπειρες ποιητικών δημιουργιών- δυο κατ’ αρχήν παρατηρήσεις θα μπορούσα να κάνω
1. Πρώτον έχουν ένα διδακτικό ή ακόμα χειρότερο δασκαλίστικο ύφος. Φιλοδοξούν να δώσουν συμβουλές, μια ατμόσφαιρα που εμπεριέχει εκ της φύσεως της στοιχεία οίησης. Γιατί λογικά θα αντέτεινε κάποιος
«Ποιος είσαι εσύ κύριε που αναγορεύεις τον εαυτό σου ικανό να γίνει συμβουλάτορας άλλων που πολλές φορές διαθέτουν προσόντα κι αρχικές προϋποθέσεις ευρύτερες και πλουσιότερες από εσένα;
Ας αποπειραθώ να ερμηνεύσω τις πηγές αυτής της τάσης. Κατά ένα ποσοστό πρέπει να οφείλονται στην παιδική μου περίοδο, όπου έζησα αυτή τη διδακτική ατμόσφαιρα από μεγαλύτερους μου. Γονείς, παπάδες ,δάσκαλοι κι άλλοι μουστερήδες. Πρόσθεσε επιπλέον στην εφηβική μου περίοδο τα δύο σχεδόν χρόνια που έζησα ως κοσμοκαλόγερος και δραστήριο μέλος παρεκκλησιαστικής οργάνωσης της Χριστιανικής Αγωγής. Σε κάθε μάθημα του κατηχητικού και της Χριστιανικής Μαθητικής Ομάδας (Χ.Μ.Ο) αναζητούσαμε το δίδαγμα του μαθήματος πλαισιωμένο τελικώς και από το αρμόζον ρητό.
Η ΕΠΑΝΑΛΑΜΒΑΝΟΜΕΝΗ ΠΡΑΞΗ ΛΕΝΕ, ΕΝΣΩΜΑΤΩΝΕΤΑΙ ΩΣ ΧΟΥΙ ΣΤΟΝ ΚΑΘΕΝΑ

Ιόνιος Σχολή

Διαφήμιση της σχολής στην εφ. ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ στις 10.9.1957

Η ιστορία της Ιονίου Σχολής

 Η ίδρυση έκανε αίσθηση όχι μόνο στην μικρή τότε πρωτεύουσα της Ελλάδας, αλλά και στο πανελλήνιο, διότι η Σχολή ίδρυσε ευθύς εξ αρχής και το στοργικό της Οικοτροφείο. Συνέρευσαν μαθητές από παντού, όπου ανθούσε τότε ο Ελληνισμός , όπως τη Ρουμανία, τη Ρωσία, τη Μικρά Ασία και την Αμερική.
Όταν ιδρύθηκε η Σχολή στεγάστηκε σε ένα ωραίο αλλά μικρό κτίριο, επί των οδών Σολωμού και Κάνιγγος, το οποίο δεν υπάρχει σήμερα, διότι ανατινάχθηκε το 1944.
Ο ιδρυτής Κωνσταντίνος Καβαλιεράτος ενοικίασε δύο ακόμη κτίρια στην ίδια οδό. Αποδείχθηκαν και αυτά ανεπαρκή για τον αριθμό των μαθητών και το 1913 εγκαταστάθηκαν όλα τα τμήματα στα κτίρια της οδού Ακαδημίας 68, όπου λειτούργησε η Σχολή μέχρι το 1961.
Η Ιόνιος Σχολή συνεχώς βελτιωνόταν. Ακολουθούσε τη γραμμή του ιδρυτή της. Δίδασκε προσήλωση στο καθήκον και την εργασία, και στην με την αξία του καθενός πρόοδο και άνοδό του. Ο ιδρυτής περιστοιχιζόμενος από τα μέλη της οικογένειάς του και εκλεκτούς συνεργάτες

Τετάρτη 28 Ιανουαρίου 2015

Η εκπαίδευση στο Λίσβορι και το δημοτικό σχολείο του. ( ΛΕΣΒΟΣ )

Μπαίνοντας στο Λισβόρι, από τον επαρχιακό δρόμο Μυτιλήνης – Αγιάσου – Πολιχνίτου, 2 περίπου χιλιόμετρα μετά τα Βασιλικά και 4 περίπου πριν τον Πολιχνίτο, ύστερα από 1 χιλιόμετρο μετά τη διασταύρωση και στο πάνω μέρος του χωριού, όπου και ο σταθμός των λεωφορείων, στα δεξιά μας, θα συναντήσουμε, το Δημοτικό Σχολείο του χωριού. Είναι ένα κεραμόσκεπο κτίριο και του οποίου η σκεπή εφέτος ανακατασκευάσθηκε, των αρχών του 20ου αιώνα και με απόλυτη συμμετρία ως προς τον άξονα του. Είναι πετρόχτιστο, επιχρισμένο και σε κάποια σημεία του, όπως και στα περισσότερα κτίσματα του χωριού, βλέπουμε την όμορφη πορφυρή, μαλακή και πορώδη πέτρα ιβηρίτη- της περιοχής. Το διδακτήριο είναι μονώροφο με δυο αίθουσες διδασκαλίας, στον όροφο, με μεγάλα και φωτεινά παράθυρα, τρία στο μπροστινό μέρος και δύο στο πίσω για κάθε αίθουσα, μικρό χωλ και γραφείο. Η τρίτη αίθουσα διδασκαλίας λειτουργεί στον υπόγειο χώρο του σχολείου, από τότε που σταμάτησαν να λειτουργούν τα συσσίτια, οπότε ο χώρος αυτός μετατράπηκε σε τάξη.Δύο πέτρινες

Δημοτικό σχολείο Θραψανού

Μια ιστορία 142 χρόνων< του Αλέκου Ανδρικάκη
Το δημοτικό σχολείο Θραψανού έχει τη δική του μακρά ιστορία. Ήδη συμπλήρωσε τα 142 χρόνια του, καθώς για πρώτη φορά λειτούργησε το 1870, αμέσως μετά τη μεγάλη κρητική επανάσταση 1866-69. Είναι από τα παλαιότερα σχολεία της Κρήτης.
Για την κατασκευή του σημερινού διδακτηρίου, στα 1930, εργάστηκαν σχεδόν όλοι οι Θραψανιώτες, ακόμη και οι μαθητές
Η φωτογραφία είναι από το σημερινό κτίριο του σχολείου, που έχει ηλικία 82 χρόνων και είναι ίσως η πρώτη αποτύπωσή του, αμέσως μετά τη λειτουργία του, το 1930. Οι δάσκαλοί του φωτογραφίζονται στα σκαλιά του νέου κτιρίου. Για την κατασκευή του εργάστηκαν σχεδόν όλοι οι Θραψανιώτες.
Η εικόνα ανήκει στη συλλογή της εκπαιδευτικού κ. Ρένας Ταβλά –Γενειατάκη.
Το κτίριο θεμελιώθηκε το 1927 και ολοκληρώθηκε 3 χρόνια αργότερα. Ψυχή της προσπάθειας να ανεγερθεί το διδακτήριο ήταν ο διευθυντής, τότε, του σχολείου Δημήτριος Τσαγκαράκης, παππούς της κ. Ταβλά – Γενειατάκη. Ένας φωτισμένος Κρητικός εκπαιδευτικός, με πολύπλευρη κοινωνική δραστηριότητα. Ήταν εκείνος που ηγήθηκε της προσπάθειας να ενταχθεί η κατασκευή του

Η αξιοπρεπής έξοδος

Ευελπιστώ πως έχω μια εσωτερική ισορροπία. Αυτή η πίστη στηρίζεται στην πεποίθηση ότι με βάση τα αντικειμενικά δεδομένα, η στάση μου στη ζωή ήταν αξιοπρεπής. Σήμερα για ένα πράγμα είμαι στη πρίζα. Όχι γι αυτά που έγιναν, αλλά γι αυτά που θα ‘ρθουν. Που δεν θα είναι κυρίως χαρές, αλλά πόνοι, απώλειες αγαπημένων προσώπων, προσωπική ανησυχία για το μελλοντικό δυσάρεστο ενδεχόμενο αδυναμίας να αυτοεξυπηρετούμαι. Θα ήταν δώρο Θεού να φύγω όρθιος με ένα αν...ώδυνο και γρήγορο τρόπο. Αλλά να το ξεκαθαρίσω: Δεν θέλω σύντομα. Χρειάζομαι κάποια χρόνια ακόμα όρθιος και με το μυαλό να λειτουργεί όσο αυτό είναι δυνατό για να προλάβω να κάνω κάποια πράγματα που οφείλω στον εαυτό μου.
Χριστέ μου, ας μην καταντήσω σαν εκείνους τους μονόχνοτους ανθρώπους που βλέπω όλο και συχνότερα γύρω μου! Είναι τόσο εύκολο και τόσο βολικό να ζεις στο δυσδιάστατο κόσμο σου, χωρίς τους επικίνδυνους κλυδωνισμούς του πάνω-κάτω. Μόνο αριστερά-δεξιά, μπρος και πίσω. Μόνο γκρίνια και παράπονα! Έχω γνωρίσει πολλών ειδών συλλέκτες και τους περισσότερους θαυμάζω για το πείσμα και τις θυσίες που υποβάλλονται. Όμως υπάρχουν και καινοφανείς κατηγορίες που δεν τις θαυμάζω καθόλου. Είναι οι συλλέκτες πραγματικών ή κατασκευασμένων αρνητικών ειδήσεων. Τις παρουσιάζουν με μια ανεξήγητη για μένα χαρά.
. Χριστέ μου ! Ποτέ δεν είναι ευχαριστημένοι, πάντοτε έχουν μούτρα Όλο οι άλλοι φταίνε, εκτός από αυτούς. Όχι δεν τη θέλω αυτή την κατάντια! Ακόμα δεν θέλω να γίνω στα τελευταία μου τσιγκούνης. Ούτε στα χρήματα και τα υλικά αγαθά, αλλά - και κυρίως- ούτε στα αισθήματα……….

Τρίτη 27 Ιανουαρίου 2015

Με μια ανθοδέσμη από σφριγηλά, νεανικά, φρέσκα και μυρωδάτα όνειρα ήρθε ελαφροπατώντας και πίστευε σ’ έναν κόσμο που θα κυβερνούν η δικαιοσύνη κι η προσφορά στο συνάνθρωπο. Από την πρώτη στιγμή ένιωσε τη δυσάρεστη οσμή
που ήταν διάχυτη παντού γύρω του.
Ήταν όμως δυνατός, ήταν αισιόδοξος. Ένιωθε πως μπορεί να μετακινήσει βουνά
Έδωσε σκληρές κι επίμονες μάχες μόνος και με άλλους μα κάποια στιγμή απόκαμε και δέχτηκε την ήττα
Η ανθοδέσμη με τα όνειρα μαράθηκε. Τα άνθη κύρτωσαν το... κεφάλι, τα φύλλα έπεσαν καταγής και ποδοπατούνται απ’ τους αδιάφορους περαστικούς…
Παρ’ όλα αυτά η ελπίδα μέσα του δεν έσβησε. Ξέρει πως κάποιος άλλος θα τον αντικαταστήσει στο ακοίμητο μετερίζι στην αδιάκοπη πάλη ανάμεσα στο καλό και το κακό
Θα έχει τη μοίρα κάποια στιγμή θα πατήσει νικηφόρα την κορυφή; Ίδωμεν

Νούκας, Στέφανος

Νούκας, Στέφανος (Δράμιστα Βοΐου [σημερινή Δάφνη Κοζάνης] 1836 – Κωνσταντινούπολη 1931). Λόγιος, κληρικός και εκπαιδευτικός. Σε ηλικία μόλις 12 ετών πήγε στην Κωνσταντινούπολη, όπου σπούδασε και έγινε μοναχός υιοθετώντας το όνομα Στέφανος, αντί του βαπτιστικού του, Στέργιος.Φοίτησε στη Μεγάλη του Γένους Σχολή, στη Θεολογική Σχολή της Χάλκης, στην Αθωνιάδα, στη Ριζάρειο των Αθηνών (από το 1858) και στη θεολογική σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Μετά τις σπουδές... του δίδαξε στην Αμπέτειο Σχολή του Καΐρου, όπου και συνέλαβε την ιδέα για την ίδρυση εκπαιδευτικών ιδρυμάτων στην τουρκοκρατούμενη Μακεδονία. Στις 21 Ιουλίου 1871 πρωτοστάτησε στην ίδρυση της Μακεδονικής Φιλεκπαιδευτικής Αδελφότητας στην Κωνσταντινούπολη. Πρώτο και σπουδαιότερο σχολείο της Αδελφότητας ήταν το Εκπαιδευτήριο Τσοτυλίου, το οποίο άρχισε να λειτουργεί στις 15 Σεπτεμβρίου 1871, με τις ενέργειες του Ν. ο οποίος υπήρξε και ο πρώτος διδάσκαλος

Το Παιδαγωγείο στο Τσοτύλι


Με το φημισμένο του ανά την ελευθερία και σκλαβωμένη Ελλάδα «Παιδαγωγείο του»
Πριν προχωρήσουμε στη γενική ιστορία των Εκπαιδευτηρίων Τσοτυλίου έχουμε να παρατηρήσουμε και ν’ αποδείξουμε την αλήθεια αμέσως, ότι ούτε στη σκλαβωμένη Μακεδονία πολύ δε περισσότερο στον απελεύθερο ελληνικό χώρο δεν υπήρχε παιδεία φημισμένη αντίκρυ στη φήμη του «ΠΑΙΔΑΓΩΓΕΙΟΥ» Τσοτυλίου, του μοναδικού τόσο στην τουρκοκρατούμενη Μακεδονία και Θράκη όσο και στην απελεύθερη Ελλάδα.
Το ίδρυσε για λογαριασμό της Μακεδονικής Φιλεκπαιδευτικής Αδελφότητος ο κοσμοκαλόγερος Στέφανος Νούκας, που δεν σκέφθηκε ποτέ να γίνει ομφαλοσκόπος στη ζωή του.
Αλλά ποιος ήταν αυτός ο κοσμοκαλόγερος Στέφανος Νούκας. Στα παιδικά του χρόνια έβοσκε τα πρόβατα της οικογένειάς του. Και εξακόντισε στη ζωή του έναν οριζοντα πνευματικό ώστε να βρεθεί από βοσκός στις πλαγές του Κλέψιου το 1926 στα εγκαίνια του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης ανάμεσα στους επισήμους.

Για τον Φώτη Κουβέλη

Όλη την προεκλογική περίοδο έκανα υπομονή και δεν υπέκυψα στην πιεστική μου επιθυμία να γράψω την άποψή μου για τους χειρισμούς και την ανεύθυνη στάση που εδώ και καιρό κράτησε ο Φώτης Κουβέλης και για τους ανεπίτρεπτους χειρισμούς του. Τώρα που ολοκληρώθηκε η διαδικασία και τα αποτελέσματα της θέλησης του λαού είναι δεδομένα απελευθερώνομαι και όπως πάντα, χωρίς φόβο αλλά με πάθος, θα διατυπώσω την άποψή μου. Βεβαίως ίσως να υπάρξει μια ένσταση.
« Με ποιο δικαίωμα μιλάς, κύριε, όταν ποτέ δεν υπήρξες μέλος του κόμματος της ΔΗΜΑΡ;»
Ανταπαντώ ότι τα δημόσια πρόσωπα εφόσον έχουν εκτεθεί και διεκδικούν την ψήφο σου πρέπει να είναι προετοιμασμένα να δεχτούν, χωρίς παράπονα κι επιφυλάξεις, την κριτική από τον οποιοδήποτε. Ακόμα τολμώ να πάρω αυτό το δικαίωμα και για τον επιπρόσθετο λόγο ότι, βλέποντας θετικά τη δημιουργία και το πρόγραμμα της ΔΗΜΑΡ, υπήρξα ψηφοφόρος της στις εκλογές του 2012. Το κόμμα αυτό περιελάμβανε άλλωστε στις γραμμές του πληθώρα καλών φίλων με τους οποίους υπήρξα συναγωνιστής σε προηγούμενα χρόνια.

1ου Δημοτικού Σχολείου Πυλαίας

 Το 1ο Δημοτικό Σχολείο Πυλαίας ιδρύθηκε το έτος 1908 επί Τουρκοκρατίας με το όνομα: ΠΛΗΡΕΣ ΕΞΑΤΑΞΙΟΝ ΜΙΚΤΟΝ ΔΗΜΟΤΙΚΟΝ ΣΧΟΛΕΙΟΝ ΠΥΛΑΙΑΣ «ΚΑΠΟΥΤΖΙΔΩΝ».
Όλοι στο χωριό συνέβαλαν, ώστε να γίνει το Διδακτήριο (Μεγάλο Σχολείο) στο χώρο της νησίδας δίπλα στην εκκλησία του Προφήτη Ηλία, όπου βρίσκονται σήμερα οι φωτεινοί σηματοδότες.
Η διάνοιξη του δρόμου προς το Πανόραμα από τους Γερμανούς το 1942 γκρεμίζει το μισό σχολείο. ...
Το πρόβλημα στέγασης των μαθητών μεγάλο. Η κοινότητα παραχωρεί χώρο, αφού γκρεμίζει και το υπόλοιπο κτίριο. Το 1956 θεμελιώνεται το νέο κτίριο του Σχολείου μας, το γνωστό μας «Πέτρινο Σχολείο», το οποίο αποπερατώνεται το 1959.

Τα όνειρά και η σκληρή πραγματικότητα

Τα όνειρα είναι χρήσιμα γιατί γεμίζουν με ελπίδα την ψυχή μας. Είναι το αναγκαίο λίπασμα της ζωής, ιδιαίτερα όταν ο άνθρωπος βρίσκεται στην ευαίσθητη φάση της νεότητας του, όταν είναι επιρρεπής στα οράματα για μια πιο ανθρώπινη κοινωνία, ευαίσθητος δέκτης των μηνυμάτων της εποχής του, πολέμιος της κοινωνικής αδικίας, πρόθυμος εθελοντής ανθρωπιστικών πρωτοβουλιών, την εποχή που συγχρόνως μεταφέρει μέσα στο μυαλό του και ένα βαρύ φορτ...ίο γλυκιάς αθωότητας κι αφέλειας.
Η πραγμάτωση των ονείρων και των οραμάτων πάντα κάπου σκοντάφτει και δεν ολοκληρώνεται με επιτυχία. Αυτό διδάσκει η μελέτη της ιστορίας. Κι αυτό γιατί ένας από τους κύριους παράγοντες για την υλοποίηση τους είναι ο ίδιος ο άνθρωπος. Αυτός που μέσα στην πορεία των αιώνων έχει παραμείνει σχεδόν αναλλοίωτος με τα γνωστά βιολογικά του πλεονεκτήματα, αλλά κυρίως με τα γενετικά ελαττώματα, αυτά που σε τελευταία ανάλυση χρωματίζουν και καθορίζουν τις πράξεις του.
Ο άνθρωπος έχει ιδιαίτερα ανεπτυγμένη ικανότητα να οραματίζεται ιδανικές κοινωνίες, να δημιουργεί με τη σκέψη του ουτοπικά λογικά οικοδομήματα και να προσπαθεί- ως ένα σημείο ειλικρινά- να τα πραγματώσει. Αυτά τα πρότυπα των ιδανικών κοινωνιών, πολλές φορές τα έχει καταγράψει σε «εμπνευσμένα» κείμενα και «ιερά» βιβλία που αποτελούν στη συνέχεια πρότυπο κι ευαγγέλιο για πολλούς ανθρώπους. Ο ίδιος όμως είναι ικανός, αυτά τα οικοδομήματα, που έκτισε με τόσο κόπο και προσπάθεια να τα γκρεμίζει, να τ’ απαξιώνει, να κλωτσάει την καρδάρα με το γάλα που με τόσο κόπο προηγουμένως συγκέντρωσε.

Κατάλογος καθηγητών

Μέσα στον κατάλογο των καθηγητών του σχολείου υπάρχουν σπουδαία ονόματα εκπαιδευτικών της εποχής
Γεώργιος Μεταξάς από την Κεφαλονιά, καθηγητής που το 1904 ίδρυσε στον Πειραιά τη Σχολή Μεταξά και στα 1908 την μετέφερε στην Αθήνα στην οδό Δραγατσανίου και αργότερα στην Λεωφόρο Κηφισίας, Βασ. Σοφίας σήμερα, απέναντι από τον Εθνικό Κήπο. Το σχολείο ονομάστηκε «Ελληνογαλλική Σχολή Αθηνών»
Πατέρας της Αντιγόνης Μεταξά, γνωστή ως Θεία Λένα και παππούς της ραδιοφωνικής παραγωγού Λήδας Κροντηρά

Πειραϊκό Λύκειο Γ. Μεταξα

 Του Στέφανου Μίλεση
Το εκπαιδευτικό έτος 1905-1906 ένας νέος επιχειρηματίας ο Γεώργιος Σ. Μεταξάς, πετυχαίνει την έναρξη λειτουργίας στον Πειραιά στην οδό Πραξιτέλους αρ. 163, ενός νέου τύπου σχολείου, που στηρίζεται στις αρχές λειτουργίας των αντίστοιχων Εμπορικών Σχολών της Γενεύης. Ο Μεταξάς είχε διαπιστώσει ότι οι νέοι καταπονούμενοι από αόριστες Γυμνασιακές σπουδές, θεωρητικές επί το πλείστον ή λεγόμενες κλασσικές, εξέρχονταν του Λυκείου “ανίκανοι δια κοινωνικήν βιοπάλην”, “απαράσκευοι και δια την θέσιν ακόμη του τελευταίου υπαλλήλου εις οιονδήποτε εμπορικόν κατάστημα”.
Στα Ελληνικά Γενικά Λύκεια επίσης, οι ξένες γλώσσες διδάσκονταν επιπόλαια και όχι ως μέγιστη ανάγκη.
Ο Μεταξάς παρατήρησε επίσης ότι η καλή κοινωνία του Πειραιά, έστελνε τότε τα παιδιά της εις “τα ξένα αλλόγλωσσα και αλλόθρησκα Λύκεια” με μοναδικό σκοπό την τέλεια γνώση μιας ξένης γλώσσας.

Απόσπασμα …..

Όλοι είμαστε μικρές, αδιόρατες σχεδόν, δροσοσταλίδες, που σχηματίζονται κάτω από κατάλληλες συνθήκες πάνω στα φύλλα των δένδρων και των λουλουδιών
Η μοίρα μας είναι προκαθορισμένη. Θα εξατμισθούμε από την θερμαντική δύναμη των ηλιακών ακτίνων όταν ο ήλιος φανεί στην κορυφή του βουνού κι αρχίσει την αιώνια πορεία του από την Ανατολή έως τη Δύση.
Έτσι μέσα στην αιωνιότητα, η ζωή του ανθρώπου είναι ένα γύρισμα της πορείας του ήλιου. Ο χρόνος συνεχίζει ...μονοδρομικά κι αδυσώπητα να κυλάει. Δημιουργεί, χωρίς τις περισσότερες φορές εσύ να το αφομοιώνεις, εκείνες τις παραδοχές που δεν κατάλαβες ποτέ, πότε τις δέχτηκες μέσα σου.
Μια τέτοια παραδοχή είναι η συνειδητοποίηση ότι ξαφνικά μεγάλωσες. Μια ολόκληρη ζωή ανέβαλλες πράγματα που επιθυμούσες να κάνεις ή να γευτείς.
Τα ανέβαλλες για αργότερα, για καταλληλότερες συνθήκες. Και κάποια στιγμή σου αποκαλύπτεται η τραγική αλήθεια:
Ότι δεν υπάρχει αργότερα. Το τρένο πέρασε χωρίς εσύ να επιβιβαστείς. Έτσι θα μείνεις τελικά: Ελλιπής κι αδοκίμαστος. Δυστυχώς, αυτή είναι τελικά η ζωή!
Ο άνθρωπος είναι αναλώσιμο προϊόν μιας χρήσης. ….

Δημοτικό σχολείο Π0απάδου


 Το Δημοτικό Σχολείο Παπάδου ιδρύθηκε επί Τουρκοκρατίας , το 1870. Λειτούργησε σε κτίριο δίπλα στο σπίτι της μητέρας του ποιητή Οδυσσέα Ελύτη (το σημερινό Δημαρχείο Γέρας).
Το σχολείο χτίσθηκε με χρηματικές εισφορές κατά μεγάλο μέρος των αρχόντων της εποχής. Σημαντική ήταν και η συμμετοχή των απλών ανθρώπων του χωριού , οι οποίοι εισέφεραν από το υστέρημά τους. Ο ενθουσιασμός του κόσμου και η κοινωνική συνοχή την εποχή της Οθωμανικής Κατοχής ήτα...ν σε τέτοιο βαθμό που στο χτίσιμο τους έλαβαν μέρος ακόμη και αρχόντισσες οι οποίες κουβαλούσαν με τα ίδια τους τα χέρια πέτρες.
Μετά την απελευθέρωση και τη Μικρασιατική Καταστροφή προγραμματίσθηκε το χτίσιμο νέου διδακτηρίου. Σύμφωνα με έκθεση του Προέδρου του Ταμείου Εκπαιδευτικής Πρόνοιας Παπάδου, Ευστρατίου Βρανά που απέστειλε το 1939 στο Υπουργείο Παιδείας : «Από τους έτους 1928 ανεγνωρίσθη η ανάγκη ιδρύσεως νέου συγχρονισμένου διδακτηρίου ανταποκρινόμενου εις τας νεωτέρας απαιτήσεις της σχολικής υγιεινής και αρχιτεκτονικής ήρξατο προπαρακευαζόμενον δια του σχηματισμού αποθεμάτων, εκ του εισοδήματος της κτηματικής αυτού περιουσίας….. Ούτω το 1931 ετέθη ο θεμέλιος λίθος»
Το Υπουργείο Παιδείας συνεισέφερε από το 1931, όταν επί υπουργίας Παιδείας Γεωργίου Παπανδρέου έγινε η θεμελίωση του νέου διδακτηρίου, έως και το 1939 έτος αποπεράτωσης του έργου 240.000 δραχμές. Το συνολικό κόστος κατασκευής ανήλθε στο ποσόν του 1.774.000 δραχμών, εκ των οποίων 694.000 προήλθαν από εκποίηση μέρους της περιουσίας των σχολείων του Παπάδου (14 σχολικά κτήματα) και 840.000 από εισοδήματα του σχολείου (ενοίκια κτημάτων , αποθηκών, συνδρομές …)

Η ΠΑΙΔΕΙΑ ΣΤΗΝ ΚΟΜΟΤΗΝΗ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ ΠΡΙΝ ΑΠΟ ΤΟ 1920

Η θρακική γη από τα πανάρχαια χρόνια καταπατήθηκε και λεηλατήθηκε από ποικίλους λαούς, που την κατάκτησαν κατά καιρούς. Αν και αντέταξε σκληρή αντίσταση το μοιραίο επήλθε. Έπεσε εναλλάξ στα χέρια των Βουλγάρων και Τούρκων.
Η δουλεία της στους Πατισάχ (Σουλτάνους) της Τουρκίας κράτησε περίπου 600 χρόνια. Το έτος 1361 ο Μουράτ με λύσσα χτύπησε τη Θράκη, κυρίευσε όλα τα Βυζαντινά φρούρια και τις πόλεις και μπήκε θριαμβευτής στη Γκιουμουλτζίνα (Κομοτηνή) ο Λαλά Σαμίν. Σφαγές, βιασμοί, διώξεις, εξευτελισμοί πότισαν φαρμάκι τον Ελληνισμό της. Κι όμως με τόσες σκληρές συνθήκες κατάφεραν οι Θράκες να διατηρήσουν την πίστη τους τη Χριστιανική, τη γλώσσα τους την Ελληνική και την Εθνική συνείδηση. Αγωνίστηκαν σκληρά να διατηρήσουν αυτά τα πνευματικά τους αγαθά και χωρίς σχολεία, χωρίς παιδεία να τα μεταλαμπαδεύσουν στις νεώτερες γενιές.
Η αλλεπάλληλη εναλλαγή της διοίκησης τα τελευταία χρόνια του l9ου αιώνα και των αρχών του 20ου καθώς και οι πόλεμοι του 12-13, η Μικρασιατική καταστροφή ο 1ος και 2ος Παγκόσμιος, κατάστρεψαν κάθε Αρχείο Εκπαίδευσης απ' όπου θα μπορούσαμε να πληροφορηθούμε θετικά το ιστορικό της στην περιοχή της Κομοτηνής.

Παρασκευή 23 Ιανουαρίου 2015

Άλλες φωτογραφίες για το Παλλάδιο

ΠΑΛΛΑΔΙΟ Το Σχολείο μας!

Το σχολείο μας ιδρύθηκε από σπουδαίους εκπαιδευτικούς, που, πέρα από τις βασικές γραμματικές γνώσεις, μεταλαμπάδευσαν σε γενιές παιδιών αξίες, οράματα, πολιτισμό και ανθρωπιά. Σήμερα, οι διάδοχοί τους, επίσης εκπαιδευτικοί, συνεχίζουν το έργο τους με τις ίδιες αρχές, εμπλουτίζοντάς το με σύγχρονες αντιλήψεις, ακολουθώντας τις εξελίξεις και τις προκλήσεις της εποχής μας.
1921Πρώτη Γενιά
Το 1921, τρία αδέρφια, άνθρωποι των γραμμάτων, ο Παναγιώτης Σπ. Ζερβός (1878-1952), Μαθηματικός, Καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών, μετέπειτα Πρύτανης, Ακαδημαϊκός και ένας από τους σημαντικότερους Έλληνες Μαθηματικούς του 20ου αιώνα, ο Ιωάννης Σπ. Ζερβός (1875-1943), Λογοτέχνης και Στοχαστής, και η Αλεξάνδρα Ζερβού-Λαζαροπούλου (1885-1977), Εκπαιδευτικός, ίδρυσαν στην Καλλιθέα ένα από τα παλαιότερα ιδιωτικά σχολεία της πατρίδας μας, τα εκπαιδευτήρια «Α. Ζερβού-Λαζαροπούλου».
1921 Ίδρυση Δημοτικού

Κ ά θ α ρ σ η

Φευγαλέες εικόνες, μνήμες αχνές,
πράξεις –ίσως και ντροπιαστικές-
στο μυαλό κλωθογυρίζουν ...
Έντομα, σαν μαύρος μανδύας,
σκιάζουν ενοχλητικά τη σκέψη.
Σύννεφα μουντά στον ουρανό
έτοιμα να αυτοκαταργηθούν
σε ψιλοβρόχι
Ίσως τότε με την ατμόσφαιρα
να καθαρίσει
και το τοπίο στο μυαλό του
που τώρα μοιάζει με πεδίο
πολύνεκρης -μετά το πέρας της- μάχης
2013

Τρίτη 20 Ιανουαρίου 2015

ΕΛΛΗΝΙΚA ΓΥΜΝAΣΙΑ ΘΗΛEΩΝ ΤΗΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑ ΚΑΙ ΙΔΙΩΤΙKA ΓΥΡΩ STO 1960

Γιώργος Μαυριδοπούλου Ελίνα Μητολίδου Ευγενία Παπαντωνίου Δήμητρα Πάσσα Ευαγγελία
Τα σχολεία της Θεσσαλονίκης (1/2)Σχολείο Ίδρυση Τοποθεσία τωρινή Παρθεναγωγείο Περίπου 17ο γυμνάσιο 1875 Είχε θέση Διδασκαλείου. Διδασκαλείο θηλέων 1850 Φιλίππου και Αγ. Σοφίας Είχε θέση Διδασκαλείου1ο γυμν. θηλέων 1919 Κ.Θ.Β.Ε. Μπλε ποδιές, άσπρος γιακάς, κορδέλα, κάλτσες άσπρες, σήμα στο στήθος2ο γυμν. θηλέων 1933 Μαράσλειο Σήμερα βρίσκεται 14ο Γυμνάσιο-Λύκειο, 3ο γυμν. θηλέων 1936 Σιντριβάνι Προήλθε από διχοτόμηση με το Α΄Γυμν θηλέων
Τα σχολεία της Θεσσαλονίκης (2/2)Σχολείο Ίδρυση Τοποθεσία τωρινή4ο γυμν. θηλέων 1947 Γυμνάσιο Θηλέων Βαρδάρη-Ικτίνου Εξυπηρετούσε τις Δυτικές Συνοικίες5ο γυμν. θηλέων 1956 Σιντριβάνι Σήμερα είναι το 17ο Γυμνάσιο- Λύκειο. Δημοτική Εμπορική 1950 Πλατεία Αριστοτέλους σχολή θηλέων Έκαναν διάλειμμα μαζί με το σχολείο των αρρένων και το μάθημα της Γυμναστικής στην ταράτσα. Οικοκυρική Σχολή 1939 25ο γυμνάσιο Κέντημα, ραπτικά, μαγειρική
Το Παρθεναγωγείο της Θεσσαλονίκης Στεγάστηκε στη συνοικία Αγίου Αθανασίου και περιλάμβανε νηπιαγωγείο, δημοτικό και γυμνάσιο θηλέων. Δωρίστηκε στην Κοινότητα από την Μαριγώ Καρανικόλα το 1845. Είχε 70 μαθήτριες.

Δημοτικό Σχολείο Χιονάτων Κεφαλονιά


Στην επαρχία Κραναίας και από τη νότια πλευρά του Αίνου μέχρι τη θάλασσα εκτείνεται μια κατάφυτη και γόνιμη περιοχή που ονομάζεται Ελείος.
Η περιοχή αυτή περιλαμβάνει τα χωρία Χιονάτα, Κατελείος, Μαυράτα, Μαρκόπουλο, Αργίνια, Κολαϊτη, Ατσουπάδες, Βαλερίανο, Θηράμονα, και Πλατείες που αποτελούσαν άλλοτε το Δήμο Ελείου. Τα χωριά αυτά αν και είναι μικρά δεν είναι νέα, έχουν ηλικία αρκετών αιώνων, εικάζεται ότι ιδρύθηκαν πριν την Ενετοκρατία.
Το χωρίο Χιονάτα με 130 κατοίκους την εποχή αυτή είναι μικρότερο από τα άλλα, λόγω της θέσεως του, που βρίσκεται στο κέντρο της περιοχής , είναι η έδρα του Δήμου και κανένα από τα γύρο χωρία δεν απέχει πέρα τα 5 χιλιόμετρα.
Μετά την διάλυση του Δήμου χωρίστηκαν σε κοινότητες που κατά καιρούς τα χωρία Αργίνια, Μαυράτα, Βαλεριάνο με κέντρο το Μαρκόπουλο αποτελούσαν μια κοινότητα. Τα χώρια Κατελειός, Κολαϊτη, Ατσουπάδες, Θηράμονα αποτέλεσαν μια άλλη κοινότητα διατηρώντας την έδρα του Δήμου που ήταν τα Χιονάτα.

Η πολυπόθητη βεβαιότητα

Πόσο θα ήθελα να πιστέψω βαθειά κι απόλυτα σε κάτι! Να κολυμπήσω αμέριμνος κι ησυχασμένος στην απέραντη θάλασσα της βεβαιότητας και σιγουριάς που αυτή σου εξασφαλίζει. Να πάψουν να με βασανίζουν τα ερωτήματα, τα διλήμματα και οι αβεβαιότητες. Να νιώσω την ευτυχία της γνώσης για την τελική λύση.
Χόρτασα, φίλοι μου, από ορθολογισμό, από την αναζήτηση. ντε και καλά, της ανάγκης για εξήγηση των πραγμάτων, από το ρεαλισμό και τη λογική. Άλλωστε τι είναι λο...γική; Η ιστορική διαδρομή δείχνει τις αλλαγές που έχουν υπάρξει στις ανθρώπινες πεποιθήσεις για το πρέπον και το μη επιτρεπτό. Γιατί λοιπόν η σημερινή κυρίαρχη αντίληψη να είναι και η σωστή;
Ας κάνουμε και τον ανάποδο συλλογισμό: Η αγωνιώδης αναζήτηση της αλήθειας μήπως είναι ματαιοπονία: Μια πορεία χωρίς προορισμό και χρησιμότητα. Στην καταφατική απάντηση σ’ αυτό το ερώτημα απελευθερώνεσαι από μια σειρά δεσμεύσεις, αναστολές, περιορισμούς κι όλα τα δεσμά που αιχμαλωτίζουν τη σκέψη αλλά και τη φαντασία του ανθρώπου και μπροστά σου είναι όλες οι δυνατές επιλογές!
Ωραία άποψη! Προσωπικά όμως έχω διαβεί το Ρουβίκωνα και δεν έχω πλέον την πολυτέλεια και το χρόνο των μεγάλων αλμάτων, των δραστικών αλλαγών. Αυτά πρέπει να γίνονται στην ώρα τους. Όταν αργείς να το καταλάβεις και το τολμήσεις ίσως να είναι ένα άλμα στο κενό!

Κυριακή 18 Ιανουαρίου 2015

Το θρυλικό Γυμνάσιο της Σύρου!


«Ο Κύριος Ελευθέριος Κ. Βενιζέλος εκ Κρήτης, ετών 17, πατρός εμπόρου, διακούσας τα εν τω Γυμνασίω τούτω διδασκόμενα μαθήματα και την απολυτήριον δοκιμασίαν υποστάς, κρίνεται άξιος του βαθμού κάλλιστα (5 17/19) και της εις το Πανεπιστήμιον φοιτήσεως». Με ημερομηνία 18 Ιουνίου 1881 το Γυμνάσιο Σύρου έδινε το απολυτήριο σε έναν από τους μαθητές του, που αργότερα έμελλε να αλλάξει το πρόσωπο της Ελλάδας.
Από τα ίδια θρανία του ιστορικού αυτού γυμνασίου (του πρώτου στην Ελλάδα) πέρασαν ο εθνικός ευεργέτης Ανδρέας Συγγρός, ο μεγάλος δάσκαλος της γλυπτικής Γιαννούλης Χαλεπάς και ο «πατέρας της ελληνικής θαλασσογραφίας» Κωνσταντίνος Βολανάκης. Αλλά και ο καθηγητής της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών Κώστας Μπέης, ο μεγάλος συριανός ποιητής Μάνος Ελευθερίου - και όχι μόνο.
Συμπληρώνοντας 180 χρόνια ιστορίας (με τα περισσότερα από αυτά να έχει πανελλήνια ακτινοβολία) το 1ο γυμνάσιο Ερμούπολης Σύρου μπορεί να καυχηθεί ότι αποτελεί ένα από τα μεγαλύτερα κεφάλαια στην νεότερη Ιστορία της ελληνικής Παιδείας.

Το Εβραϊκό Σχολείο της Αθήνας

 Το Ιδιωτικό Δημοτικό Σχολείο και Νηπιαγωγείο της Ισραηλιτικής Κοινότητας Αθηνών βρίσκεται στο Παλαιό Ψυχικό από το 1960 και έχουν ήδη αποφοιτήσει από αυτό πάνω από 1000 μαθητές.
Στο σχολείο διδάσκονται τα μαθήματα του προγράμματος του Υπουργείου Παιδείας και επιπλέον η Εβραϊκή γλώσσα καθώς και η Εβραϊκή Ιστορία.
Μετά την αποφοίτησή τους από το Δημοτικό, οι μαθητές του Σχολείου μας εντάσσονται στο ευρύτερο ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα.
Σκοπός του... Σχολείου είναι να προσφέρει στα παιδιά, στην πιο τρυφερή τους ηλικία, την ευκαιρία να γνωρίσουν την ελληνοεβραϊκή τους ταυτότητα μέσα σε ένα περιβάλλον ζεστασιάς και αποδοχής˙ να τους παράσχει την καλύτερη δυνατή εκπαίδευση, με τη βοήθεια επιλεγμένου εκπαιδευτικού προσωπικού, αναγνωρίζοντας ότι το καθένα είναι μια ξεχωριστή προσωπικότητα˙ να τα παροτρύνει να αναδείξουν τα θετικά στοιχεία του χαρακτήρα τους. Παράλληλα το Σχολείο της Ισραηλιτικής Κοινότητας Αθηνών προσφέρει στα παιδιά δύο ανεκτίμητα δώρα: ρίζες και φτερά.

Α π ο μ ό ν ω σ η

 Κανονικά θα έπρεπε να τον ενοχλεί
Βλέπεις ο άνθρωπος είναι κοινωνικό ον
κι όχι μια έρημη και μόνη καλαμιά στον κάμπο...
Ίσως θα μπορούσαμε να ισχυριστούμε
ότι το επιδιώκει κιόλας…
Μέσα στον κυκεώνα των ποικίλων συμβάντων
- ήχοι, εικόνες και πράξεις -
που συμβαίνουν γύρω μας
πως γίνεται αυτός να ζει μόνος κι έρημος;
Γιατί δε μιλάμε για την υλική παρουσία γύρω του ανθρώπων
Μιλάμε για την εσωτερική μοναξιά.
Εκείνη στην οποία το μυαλό εντέχνως
διακόπτει την επικοινωνία με ό,τι συμβαίνει γύρω του
………. και αυτοαπασχολείται.

Σάββατο 17 Ιανουαρίου 2015

Ιστορική διαδρομή της Τεχνικής και Επαγγελματικής Εκπαίδευσης

 Η Τεχνική και Επαγγελματική Εκπαίδευση συμβαδίζει και εξελίσσεται μαζί με το ανθρώπινο γένος από την αρχή της ιστορίας του, γιατί έχει άμεση σχέση με την αυτοσυντήρηση και την εξέλιξη του. Για πολλούς αιώνες οι γνώσεις και δεξιότητες μεταβιβάζονται από τη μια γενιά στην άλλη διαμέσου της μαθητείας δίπλα σε δάσκαλους-τεχνίτες.
Η οργανωμένη δημόσια Τεχνική και Επαγγελματική Εκπαίδευση στην Ευρώπη φαίνεται να δημιουργείται κατά το 18ο αιώνα από το Ναπολέοντα, με την ίδρυση σχολείων Ανώτατης Τεχνικής Εκπαίδευσης (École Polytechnique) παράλληλα με αυτά της Γενικής.
Η δημιουργία των δημόσιων συστημάτων Τεχνικής και Επαγγελματικής Εκπαίδευσης τοποθετείται ιστορικά στα μέσα του 19ου αιώνα και συνδέεται με διεργασίες και μεταβολές στο κοινωνικό και πολιτικό σύστημα (βιομηχανική επανάσταση-καπιταλισμός) αλλά και με το σχηματισμό των εθνικών κρατών.

Η σχολή Χιλλ

Η Σχολή Χιλλ είναι το παλαιότερο σχολείο στην Ελλάδα που εξακολουθεί να λειτουργεί, χωρίς διακοπή, μέχρι και σήμερα.
Το ‘Hill Memorial School’ ιδρύθηκε από τον Αμερικάνο ιεραπόστολο John Hill και τη γυναίκα του Fanny Francis Mulligan, το 1831, τρία χρόνια πριν γίνει η Αθήνα πρωτεύουσα του ελληνικού κράτους. Τα «εκπαιδευτικά καταστήματα του κ. Χίλλου» περιλάμβαναν «σχολείον κορασίδων», «σχολείον απόρων παίδων» και «διδασκαλείον θηλέων». Από το 1835, στις δραστηρ...ιότητες του σχολείου προστέθηκε η λειτουργία του πρώτου νηπιαγωγείου της χώρας, ενώ λίγα χρόνια αργότερα άρχισε να λειτουργεί και οικοτροφείο.
Τα πρώτα χρόνια η Σχολή Χιλλ στεγαζόταν σε έναν τούρκικο πύργο κοντά στους Αέρηδες και τη χρονιά που η Αθήνα έγινε πρωτεύουσα μεταφέρθηκε σε ένα νέο κτίριο, στη συμβολή των οδών Ν. Νικοδήμου και Θουκυδίδου, που σχεδιάστηκε για να εξυπηρετήσει τις ανάγκες ενός πολύ

Ta κυβερνητικά κόμματα και η ευκαιρία που έχασε η Αριστερά να γίνει πρωταγωνίστρια των εξελίξεων ( Στα χρόνια της κρίσης)

( Ίσως να φαίνεται παράξενο ότι σε προεκλογική περίοδο δε μετέχω με κείμενα κι απόψεις, πάνω στο κρίσιμο αυτό γεγονός. Δεν είμαι αδιάφορος. Αντίθετα με νοιάζει πολύ και καρδιοχτυπώ για το μέλλον της πατρίδας μας. Όμως η οπτική γωνιά που βλέπω τα πράγματα έρχεται σε αντίθεση με τη γενική κατεύθυνση, που κυριαρχεί στην πολιτική μας σκηνή. Γνωρίζω ότι η φωνή μου είναι αδύνατη, αλλά αυτό μπορώ κι αυτό κάνω. Να μια ακόμα φορά κάποιες από τις απόψεις μου)

Η δική μου άποψη - και την επαναλαμβάνω - είναι πως το μνημόνιο ήταν μια μοναδική ευκαιρία να γίνει επιτέλους η πατρίδα μας σύγχρονο ευρωπαϊκό κράτος. Με την προϋπόθεση ότι η συνταγή θα εφαρμοζόταν άμεσα, χωρίς καθυστερήσεις και μέχρι κεραίας. Ας θυμηθούμε, γιατί κάποιοι θέλουν να το ξεχάσουμε, ότι η είσοδος στο πρόγραμμα ήταν αναπόφευκτη, ανεξάρτητα ποιος θα ήταν στη συγκυρία εκείνη στην ηγεσία της εξουσίας. Τα επιτόκια δανεισμού είχαν γίνει απαγορευτικά και μόνο η βοήθεια των συμμάχων θα μας έσωνε από την ολική καταστροφή.
Από τα κυβερνητικά κόμματα υπήρξαν ισχυρές αντιδράσεις γιατί- μέσα στα άλλα - έχαναν τον έλεγχο των καταστάσεων και τη μόνιμη δυνατότητα εξαγοράς συνειδήσεων για τη διατήρηση της εξουσίας τους. Ας θυμηθούμε τη στάση της δεξιάς και του ηγέτη της Αντώνη Σαμαρά για το μνημόνιο, παρά τις εμφανείς πιέσεις του ευρωπαϊκού λαϊκού κόμματος να την μεταβάλλει. Αντίστοιχη ήταν και η στάση των δυνάμεων γύρω από το ΠΑΣΟΚ, που άρχισε να φυλλοροεί. Ο ΓΑΠ γεμάτος ενοχές πήγε στο ακρότατο σημείο της χώρας για να εξαγγείλει - με μεγάλη του λύπη- αυτό που οι καταστάσεις του υπέβαλλαν θέλοντας και μη, αλλά μη έχοντας τη συνείδηση ότι αυτή του η πράξη ήταν η πρώτη και μάλλον η τελευταία - χωρίς να το καταλαβαίνει- θετική προσφορά στην «πολιτική του καριέρα».

Πέμπτη 15 Ιανουαρίου 2015

40ο Δημοτικό Σχολείο της Θεσσαλονίκης , η Ιωαννίδειος

Το 40ο Δημοτικό Σχολείο της Θεσσαλονίκης , η Ιωαννίδειος Σχολή , αποτελεί ένα πολιτισμικό μνημείο για το κέντρο της Θεσσαλονίκης διότι κατέχει το μοναδικό προνόμιο να είναι το πρώτο ελληνικό δημοτικό σχολείο που ιδρύθηκε στη Θεσσαλονίκη και να έχει την πιο μακρόχρονη ιστορία από όλα τα άλλα σχολεία του κέντρου . Μέσα στους κόλπους του γαλουχήθηκαν σπουδαίοι άνθρωποι των Γραμμάτων και των Τεχνών της πόλης μας και της χώρα...ς ευρύτερα.
Το διώροφο λιθόκτιστο οίκημα νεοκλασικού ρυθμού όπου στεγάζεται το διδακτήριο αποτελεί δωρεά του Δημητρίου Ιωαννίδη. Το σχολείο συνδέεται άρρηκτα με την ιστορία της σύγχρονης Θεσσαλονίκης καθώς ιδρύθηκε το 1885 επί Τουρκοκρατίας και λειτούργησε σαν πλήρες εξατάξιο Δημοτικό Σχολείο Αρρένων της Χριστιανικής Κοινότητος της Μητροπόλεως Θεσσαλονίκης μέχρι το 1907. Από το 1907 και μετά , αφότου ανεγέρθη το σημερινό διδακτήριο ως δωρεά του ευεργέτου Δημητρίου Ιωαννίδη, του δόθηκε η επωνυμία «Ελληνική Αστική Σχολή Δημητρίου Ιωαννίδου Στατίστεως» μέχρι το 1914.

128 Σμηναρχία Εκπαίδευσης Τηλεπικοινωνιών - Ηλεκτρονικών

H 128 Σμηναρχία Εκπαίδευσης Τηλεπικοινωνιών - Ηλεκτρονικών έχει έδρα το Καβούρι Αττικής.
Η 128 ΣΕΤΗ αποτέλεσε και αποτελεί, στα πενήντα και πλέον χρόνια λειτουργία της, το βασικό κέντρο μετεκπαίδευσης και επιμόρφωσης των στελεχών ειδικοτήτων Τηλεπικοινωνιών – Ηλεκτρονικών της ΠΑ, προσφέροντας διαχρονικά υψηλού επιπέδου εκπαίδευση, σύμφωνα με τις εκάστοτε τεχνολογικές προκλήσεις, στον τομέα των ηλεκτρονικών. Για το σκοπό αυτό έχουν οργανωθεί και λειτουργούν κατάλληλα σχολεία των νέων RADAR, ασυρμάτων και ενσυρμάτων επικοινωνιών, ηλεκτρονικού πολέμου και συστημάτων ραδιοναυτιλίας που βρίσκονται σε χρήση από την Πολεμική Αεροπορία.

Τ ο φ ι λ ί

Δεν είχα απαιτήσεις
Το μόνο που ήθελα ήταν
να μ’ αφήσεις να σε θαυμάσω...
Δεν πίστευα στα θαύματα
μέχρι τη στιγμή που πέθανα
από το ξαφνικό φιλί σου
Αν το μέλι είναι γλυκό
ποιο επίθετο θα βρω ο χαμένος
για να το χαρακτηρίσω;

Τετάρτη 14 Ιανουαρίου 2015

Το ιστορικό σχολείο του Ηρακλείου και ο ναός που κατεδάφισε η Χούντα

Εκεί στεγάστηκε το θρυλικό Α' Γυμνάσιο Θηλέων Ηρακλείου - Δυστυχώς ο Ναός του Σωτήρος αν και έγιναν πάρα πολλές προσπάθειες για την σωτηρία του από τοπικούς φορείς , την Τοπική Εφορία Αρχαιοτήτων , από αρχαιολόγους , επιστήμονες , Τύπο και πολλούς Ηρακλειώτες , την περίοδο της δικτατορίας και συγκεκριμένα τον Ιούλιο του 1970, κατεδαφίζεται.
Ήταν 15 Σεπτεμβρίου του 1931 όταν ένα σχολείο με πολύ μεγάλη ιστορία, το σημερινό 3ο Λύκειο Ηρακλείου ιδρύεται και στεγάζεται σε ένα από τα πιο ιστορικά μνημεία της πόλης που δυστυχώς αφού κρίθηκε ακατάλληλο, κατεδαφίστηκε τα χρόνια της χούντας. Τα παλαιότερα χρόνια σ΄αυτό το σημείο την σημερινή πλατεία Κορνάρου ήταν ο Ναός του Σωτήρος ή του Αγίου Σαλβαδόρου ή το Βαλιδέ Τζαμί ή « Φαλτέ τζαμί ». Αργότερα στέγασε το 1ο Γυμνάσιο Αρρένων (1923-1928), την Εμπορική Σχολή, την Νυχτερινή Εμπορική Σχολή , το Ανώτερο Παρθεναγωγείο και το πρώτο Γυμνάσιο Θηλέων(1931- 1962). Ήταν ένα από τα πιο επιβλητικά κτίρια που κτίστηκε ανά τους αιώνες στην πόλη του Χάνδακα . Η ιστορία του αρχίζει από πολύ παλιά . Η αντοχή του ήταν

ΟΙΚΟΚΥΡΙΚΗ ΣΧΟΛΗ ΓΡΕΒΕΝΩΝ


«-ΟΙΚΟΚΥΡΙΚΗ ΣΧΟΛΗ ΓΡΒΕΝΩΝ- Στα πλαίσια του προγράμματος του 2ου δημοτικού σχολείου Γρεβενών με τίτλο «ιστορία, πολιτισμός του τόπου μου», μου δίνεται η ευκαιρία να αναφέρω ότι στα Γρεβενά παλαιότερα, λειτουργούσε μια αξιόλογη, δυναμική σχολή, σημαντική για την προσφορά της τόσο στον τομέα της οικοκυρικής τέχνης, όσο και στον τόπο μας γενικότερα.
Δεν γνωρίζω το έτος ίδρυσης της σχολής αυτής, ούτε και το έτος κατάργησής της.
...
Το μόνο που γνωρίζω είναι ότι το έτος 1948-1949 η μητέρα μου Θεοδώρα Καραγιάννη (το γένος Στεργιάδη) ήταν μαθήτρια της οικοκυρικής σχολής.
Σύμφωνα πάντα με τα λεγόμενα της μητέρας μου, η σχολή στεγαζόταν σ΄ ένα διώροφο κτίριο απέναντι από τα ΚΤΕΛ, κοντά στο ποτάμι. Στον επάνω όροφο στεγαζόταν η οικοκυρική σχολή με δασκάλα την κ. Σμαρώ …… και στον κάτω όροφο στεγαζόταν ο παιδικός σταθμός.
Το έτος 1949, η σχολή μεταφέρθηκε σε άλλο κτίριο κοντά στα παλιά ταχυδρομεία.
Το αναπόδραστο,
ο ανατέλλων ήλιος θα δύσει.
Στο άρμα του Φαέθωνα
δεν υπάρχει καιρός για ανάπαυλα.
το βλέπω, το ακούω, το αφουγκράζομαι....
Οι σύντομες συναντήσεις
οι αμήχανες σιωπές
το βούλιαγμα σε κοινοτυπίες
το ποδόσφαιρο, η γυναίκα
τα μόνα νήματα.
Τα νήματα ;
Ένας ιστός αράχνης
αντέχει το κουνούπι.
μπορεί το ίδιο να κάνει
στο χελιδόνι;
Νιώθω τα δάχτυλα να γλιστράνε
στην ιδρωτίλα της επανάληψης.
Δε στέκει χώρος για παράπονα
το χάσμα
το έσκαψα μόνος μου αυτά τα χρόνια
Με άρτον ου ζήσεται μόνον ο άνθρωπος…
Όμως δε το μπορώ,
όχι δε το μπορώ!
Θ’ αφήνομαι να γλιστρώ όλο μακρύτερα
Είναι η λύση με τις μικρότερες απώλειες…

Από τη συλλογή « Τα ποιήματα τη χρονιά του εγκλεισμού – 1973

Τρίτη 13 Ιανουαρίου 2015

ΙΩΝΙΔΕΙΟΣ ΣΧΟΛΗ ΠΕΙΡΑΙΑ Ιστορικά στοιχεία


17 Μαρτίου 1775
Γεννιέται στην Κωνσταντινούπολη, ο εθνικός ευεργέτης και θεμελιωτής της πειραϊκής παιδείας, Κωνσταντίνος Ιωάννου-Ιπλιξής- Ιωνίδης.
1827
Μεταβαίνει στην Αγγλία ως εμπορομεσίτης, ναυτικός πράκτορας και εξαγωγέας υφασμάτων από το Μάντσεστερ και το Λονδίνο προς την Τουρκία. Αποκτά μεγάλη περιουσία κα γίνεται αρχηγός μεγάλου εμπορικού οίκου, τον οποίο στη συνέχεια διευθύνει ο πρωτότοκος γιος του Αλέξανδρος.
1833
Ο Πειραιάς ανακηρύσσεται σε Δήμο.
1836
Λειτουργεί το πρώτο Σχολείο στον Πειραιά, το Αλληλοδιδακτικό.
1839
Ο Δήμος αποφασίζει την ίδρυση Ελληνικού Σχολείου (Σχολαρχείου).

Η εκπαίδευση των γυναικών στην Ελλάδα τον 19ο αιώνα- Μέρος 3ο

 Η τεχνική-επαγγελματική εκπαίδευση
Η μοναδική μορφή τεχνικής-επαγγελματικής εκπαίδευσης, σε όλο τον 19ο αιώνα, ήταν η εξειδικευμένη κατάρτιση στις γυναικείες τέχνες και τα οικιακά έργα (κεντητική, ραπτική, πλέξιμο, μαγειρική), που απευθυνόταν κυρίως σε φτωχά κορίτσια. Οργανώθηκε και αναπτύχθηκε από φιλεκπαιδευτικούς και φιλανθρωπικούς συλλόγους γυναικών προερχόμενων κυρίως από τα μεσαία στρώματα («Φιλανθρωπική Εταιρεία Κυριών», «Σύλλογος κυριών υπέρ της γυναικείας Παιδεύσεως», «Ένωσις των Ελληνίδων»), οι οποίοι επιδίωκαν, παράλληλα με την επαγγελματική κατάρτιση, τη γενικότερη μόρφωση, ηθικοποίηση και εκπολιτισμό των γυναικών από τα λαϊκά στρώματα. Οι σπουδαιότερες επαγγελματικές σχολές ήταν το «Κυριακό Σχολείο των γυναικών και κορασίων του λαού» (1889) και το «Άσυλον των υπηρετριών και εργατίδων» (1892), που ιδρύθηκαν με πρωτοβουλία της Καλλιρρόης Παρρέν. Επίσης, το 1897 ιδρύθηκε από την «Ένωσιν των Ελληνίδων» η «Οικοκυρική και Επαγγελματική Σχολή» (1897), που εξυπηρετούσε δύο στόχους: το Οικοκυρικό τμήμα αναλάμβανε την πρακτική άσκηση της εύπορης οικοδέσποινας στις οικιακές εργασίες και τα καθήκοντα του νοικοκυριού και το Επαγγελματικό τμήμα την προετοιμασία μαθητριών από χαμηλά κοινωνικά στρώματα για γυναικεία επαγγέλματα (μοδίστρες, μαγείρισσες, καπελούδες κ.ά.)[17].
 
Φ ο β ά μ α ι
Φοβάμαι
τις μεγάλες συνθέσεις
που ερμηνεύουν...
τα πάντα

Φοβάμαι
τις αποστομωτικές
απαντήσεις
στα ερωτήματα
Φοβάμαι
και τρέμω
τους κεραυνούς
των αφορισμών
Ζηλεύω
τη σιγουριά των κινήσεων
τα στιβαρά βήματα
της παρέλασης
τη βεβαιότητα
της δικαίωσης
Ζηλεύω
τις σπαθιές που λύνουν
δια μιας
τα γόρδια προβλήματα
Μισώ
το σταυροφόρο
που κουβαλώ
μέσα μου
Μισώ
τις αναπόδραστες
νομοτέλειες
που δεν αφήνουν
την ιστορία
να παίξει κρυφτούλι
με το τυχαίο
Όλα είναι
ρούχα φαρδιά
που εμποδίζουν
το βήμα μας
Όλα είναι
Φαινόμενα αδράνειας
στην αέναη κίνηση
για τη λύτρωση.
1978

Δευτέρα 12 Ιανουαρίου 2015

Γίνε θετικός
Τι νόημα έχει να βλέπεις μόνο τα αρνητικά της ζωής; Να γεμίζεις τη σκέψη σου για τα άσχημα που συμβαίνουν. Αυτά πάντα θα υπάρχουν γύρω σου. Είναι ανάγκη εσύ να ζεις μόνο κοντά τους; Δίπλα σ’ αυτά υπάρχει η ομορφιά, το μεγαλείο των ανθρωπινών πράξεων. Η ομορφιά και το θαύμα της φύσης. Ζήσε αυτήν την ομορφιά, ενώσου με ανθρώπους που αγαπάνε τη ζωή. Γίνε θετικό κομμάτι της κοινωνίας

Πρότυπον Εκπαιδευτήριον Αθηνών Ηλία Κωνσταντινίδου

Ένα από τα παλαιότερα ιδιωτικά σχολεία των Πατησίων. Ιδρύθηκε το 1910 από τον καθηγητή αγγλικών και δημοτικιστή Ηλία Κωνσταντινίδη και αρχικά στεγαζόταν σε οίκημα στη συμβολή των οδών Πατησίων και Λεωφ. Αλεξάνδρας 2-4. Διέθετε νηπιαγωγείο, δημοτικό, Ελληνικό σχολείο και πλήρες τετρατάξιο γυμνάσιο, ελληνικό και αγγλικό. Καθώς είχε νεωτερικές τάσεις, σε αυτό δούλεψαν προοδευτικοί διανοούμενοι και δάσκαλοι όπως η Ειρ. Παϊδούση, ...ο Δ. Γληνός, ο Ι. Χαντέλης, ο Ι. Γρυπάρης, η Ρ. Ιμβριώτη κ.ά. Οι απόφοιτοι του γυμνασίου έπαιρναν δύο απολυτήρια, ένα ελληνικού και ένα αγγλικού γυμνασίου. Το σχολείο παρείχε επίσης σπουδές μεταγυμνασιακού επιπέδου στην «Ειδική Σχολή Εμπορίου, Πρακτικών Σπουδών και Οικοκυρικής» και στο «Τμήμα πανεπιστημιακών σπουδών» στο οποίο, σε συνεργασία με αντίστοιχες πανεπιστημιακές σχολές της Αγγλίας, παραδίδονταν μαθήματα αγγλικής φιλολογίας. Το 1927 το εκπαιδευτήριο μεταβιβάστηκε στην γυμνάστρια Μ. Αηδονοπούλου και μετονομάστηκε σε «Εκπαιδευτήρια Μίνας Ν. Αηδονοπούλου και Σία» (Καρδαμίτση-Αδάμη, 2002: 10).
Δείτε περισσότερα

Η εκπαίδευση των γυναικών στην Ελλάδα τον 19ο αιώνα – Μέρος 2ο

Οι Αρσακειάδες
Από τα μέσα του 19ου αιώνα, πολλοί παιδαγωγοί κατήγγειλαν ότι η Μέση εκπαίδευση αποτελούσε προνόμιο λίγων κοριτσιών που ανήκαν σε μια ορισμένη κοινωνική τάξη και ζούσαν στα μεγάλα αστικά κέντρα, ενώ οι υπόλοιπες μαθήτριες αναγκάζονταν να περιοριστούν στις στοιχειώδεις γνώσεις του δημοτικού σχολείου και πρόβαλαν το αίτημα η μέση εκπαίδευση των κοριτσιών να γενικευτεί και να επεκταθεί σε όλη τη χώρα και σε όλες τις κοινωνικές τάξεις. Ωστόσο, καμία αλλαγή δεν επήλθε ως το 1893 οπότε δημοσιεύτηκε το πρώτο Ωρολόγιο και Αναλυτικό Πρόγραμμα μαθημάτων «των πλήρων Παρθεναγωγείων». Σ’ αυτό αποτυπώθηκαν οι αντιλήψεις της εποχής για την εκπαίδευση των κοριτσιών, που όφειλε να είναι προσαρμοσμένη στις «ψυχικές και σωματικές δυνάμεις» και τον «προορισμό» τους[12]. Προς τα τέλη του 19ου αιώνα με την αλλαγή των κοινωνικών συνθηκών και την αυξανόμενη ζήτηση πανεπιστημιακής εκπαίδευσης από τις γυναίκες, έγιναν προσπάθειες για την βελτίωση και αναβάθμιση της λειτουργίας των Ανώτερων Παρθεναγωγείων, με τη δημιουργία γυμνασιακών τάξεων.

Σάββατο 10 Ιανουαρίου 2015

Σχολεία της Κοζάνης ...

ΣΥΝΟΠΤΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ ΣΤΗΝ ΚΟΖΑΝΗ (1668-1900)
Από το βιβλίο του δασκάλου και γραμματέα του συλλόγου Γρεβενιωτών Κοζάνης Βασίλη Αποστόλου.
Αναζήτηση στη Κοβεντάρειο Δημοτική Βιβλιοθήκη Κοζάνης και την Εθνική Βιβλιοθήκη (Αθήνα) με ISBN:978-960-93-3473-0
α) Πρώτη Σχολή- Ελληνική Σχολή Κοζάνης (1668-1745)
Όπως αναφέρει ο ιστορικός της Κοζάνης Παναγιώτης Λιούφης (1869-1926) η πρώτη σχολή που ιδρύθηκε και λειτούργησε στην Κοζάνη ήταν το 1668 με πρώτο δάσκαλο το Γεώργιο Κονταρή, τον μετέπειτα επίσκοπο Σερβίων και Μητροπολίτη Αθηνών Γρηγόριο ο οποίος δίδαξε για τρία χρόνια. Τη συντήρηση της σχολής ανέλαβε το Ταμείον της κοινότητας.
Στη συνέχεια για τέσσερα έτη χρημάτισε δάσκαλος ο Κοζανίτης Νικόλαος ο Ορφανός. Παράλληλα δίδαξε για δεκαέξι έτη ο εκ Σερβίων έλκων την καταγωγή Νεόφυτος ο ιερομόναχος.

3ο ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΗ ΚΑΙ ΤΕΧΝΙΚΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΣΤΙΣ ΑΡΧΕΣ ΤΟΥ 20ου ΑΙΩΝΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΚΡΑΤΙΚΗΣ ΥΓΙΕΙΝΗΣ ΚΑΙ ΑΝΤΙΛΗΨΕΩΣ
ΟΡΦΑΝΟΤΡΟΦΕΙΑ ΕΘΝΙΚΑ ΘΗΛΕΩΝ ΜΕ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΗ ΕΠΑΙΔΕΥΣΗ
Είναι κατώτερης βαθμίδας.
1) Ηρακλείου Κρήτης, διδάσκων: χειροτεχνία, ραπτική και υφαντική
2) Ιωαννίνων, διδάσκων: χειροτεχνία, ραπτική, υφαντική, ταπητουργική, καλτσοπλεκτική, χρυσοποικιλτική και σειριτοποιία.
3) Καβάλλας, διδάσκων: χειροτεχνία, ραπτική και πλεκτική.
4) Κοζάνης, διδάσκων: χειροτεχνία, ραπτική και υφαντουργική.
5) Λαρίσης, διδάσκων: χειροτεχνία, ραπτική και καλτσοπλεκτική.
6) Ξάνθης, διδάσκων: χειροτεχνήματα, ραπτική, πλεκτική και ταπητουργεία.
7) Πάτρας, διδάσκων: χειροτεχνία, ραπτική και καλτσοπλεκτική.
8 ) Σερρών, διδάσκων: χειροτεχνία, ραπτική, καλτσοπλεκτική και ταπητουργία.
9) Φιλιατρών, διδάσκων: υφαντουργία και ταπητουργία.
10) «Μιχάλειον» Χίου, διδάσκων: ραπτική.

Φτάνει πια

  ( γράφτηκε για την εσωτερική τρομοκρατία )
Έχουμε μεταβάλλει τους ψυχρούς τρομοκράτες, με τη συνεχή αναφορά τους σε όλα τα ΜΜΕ σε «σταρ του Χόλυγουντ». Έτσι με τη συνεχή προβολή έχουμε μετατρέψει τα ανώμαλα ανθρωπάρια, σε πρωταγωνιστές της πολιτικής και κοινωνικής μας ζωής. Το μόνο χαρακτηριστικό τους πάνω από το μέτριο είναι το αναίτιο μίσος ενάντια στην κοινωνία και τα εγκληματικά τους χαρακτηριστικά. Όποιος δεν καταλαβαίνει τη γενικότερη ζημιά που έχουν κάνει ...στη χώρα μας είναι άξιος της τύχης του.
Μέσα σε αυτήν την ατμόσφαιρα της έμμεσης απογείωσης των τρομοκρατών ένας ουδέτερος άνθρωπος με μικρό πνευματικό εξοπλισμό, αλλά ικανό απόθεμα ματαιοδοξίας θα σκεφτεί ότι αυτός είναι ο πιο εύκολος τρόπος να γίνει το πρόσωπο της ημέρας.

Παρασκευή 9 Ιανουαρίου 2015

1ο Πρότυπο Πειραματικό Γυμνάσιο

 Το σημερινό ιστορικά με το πρώτο σχολείο δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης που λειτούργησε στο νεοσύστατο ελληνικό κράτος και δημιουργήθηκε το 1829 από τον Ιωάννη Καποδίστρια. Το σχολείο μετεγκαταστάθηκε στην Αθήνα από την Αίγινα, το 1834 Μετά από πολλές περιπέτειες κατέληξε τελικά στο κτίριο της οδού Αδριανού όπου στεγάζεται και σήμερα
Το σχολείο χαρακτηρίστηκε πρότυπο το 1980 και εντάχθηκε στα Πειραματικά το 1986, ενώ με την ψήφιση του ν.3966 αξιολο...γήθηκε και εντάχθηκε στα Πρότυπα Πειραματικά Σχολεία της χώρας. Συνολικά φοιτούν 234 μαθητές και μαθήτριες χωρισμένοι σε 9 τμήματα Γενικής Παιδείας και περισσότερα από 20 τμήματα ξένων γλωσσών, ενώ διδάσκουν περί τους 30 εκπαιδευτικούς διάφορων ειδικοτήτων.
Από το 2011 στο 1ο Πρότυπο Πειραματικό Γυμνάσιο υλοποιούνται ποικίλα προγράμματα και δράσεις, με στόχο να δημιουργηθεί ένα σχολείο σύγχρονο, δυναμικά εξελισσόμενο και ικανό να απαντήσει στις προκλήσεις της εποχής μας.
Επιγραμματικά λοιπόν, στο 1ο ΠΠ Γυμνάσιο

2οΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΗ ΚΑΙ ΤΕΧΝΙΚΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΣΤΙΣ ΑΡΧΕΣ ΤΟΥ 20ου ΑΙΩΝΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΕΘΝΙΚΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ
ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΑ ΣΧΟΛΕΙΑ ΘΗΛΕΩΝ
Είναι σχολεία ιδιοσυντήρητα. Η φοίτηση είναι ημερησία και τριετής.
1) «Κεντρική ελληνική σχολή χειροτεχνημάτων», στην Αθήνα
2) Τα τρία παραρτήματα της προηγούμενης σχολής στην Αίγινα, Ύδρα και Σπέτσες
3) «Οικοκυρική σχολή», στην Αθήνα, της «Ένωσης των Ελληνίδων», διδάσκουσα ραπτική και κοπτική ασπρορούχων, γυναικείων φορεμάτων κατασκευή γυναικείων πίλων, ανθοποιία, μαγειρική κλπ.
4) «Επαγγελματική σχολή θηλέων», στον Πειραιά του ασύλου «Άγιος Σπυρίδων», διδάσκουσα χειροτεχνεία, ραπτική ασπρορούχων, φορεμάτων υφαντική κλπ.
5) «Οικοκυρική σχολή», στην Τεγέα αρκαδίας, του «Τεγεατικού Συνδέσμου», διδάσκουσα ραπτική ασπρορούχων, φορεμάτων, χειροτεχνήματα και οικοκυρική
6) «Επαγγελματική σχολή θηλέων», στο Λεβίδι Αρκαδίας, διδάσκουσα υφαντουργική
7) «Υφαντουργική σχολή», στα Σέρβια της Κοζάνης, του εκεί συλλόγου Κυριών «Αναγέννησις»
8) «Σχολή χειροτεχνίας και υφαντουργίας», του συλλόγου
κυριών, διδάσκουσα τους αντίστοιχους κλάδους και απασχολούσα βιοποριστικώς άπορες γυναίκες και νεανίδες
9) «Μαυρογένειος επαγγελματική σχολή», στο Βαθύ της Σάμου, διδάσκουσα υφαντουργεία και ταπητουργεία.
ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΕΘΝΙΚΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ
ΤΕΧΝΙΚΑ ΣΧΟΛΕΙΑ ΑΡΡΕΝΩΝ
Είναι τριετούς φοίτησης. Μερικές έχουν και ένα έτος σπουδών ή εξάμηνο, προπαρασκευαστικό σπουδών και προσανατολισμού. Στην πρώτη τάξη εισάγονται κατόπιν εισιτηρίου διαγωνισμού με απολυτήριο γυμνασίου. Είναι ιδιοσυντήρητα, μέσης ή κατώτερης βαθμίδας και ημερήσια.
Μερικά εξ αυτών είναι από το υπουργείο Εθνικής Οικονομίας ως ισότιμα προς δημόσια ομοειδή. Η αναγνώριση αυτή συνεπάγεται δικαιώματα δημοσίου υπαλλήλου στους τακτικούς καθηγητές και δασκάλους αυτών των σχολείων.
ΤΑ ΠΡΟΑΝΑΦΕΡΟΜΕΝΑ ΣΧΟΛΕΙΑ ΕΙΝΑΙ:
1) «Σιβιτανίδειος σχολή τεχνών και επαγγελμάτων», στην Αθήνα, συντηρούμενη εκ των πόρων του κληροδοτήματος των αδελφών Σιβιτανίδου. Είναι μέσης βαθμίδος, αναγνωρισμένη και ισότιμη προς τις δημόσιες και διοικείται από διοικητικό συμβούλιο συγκροτούμενο κατά τις διατάξεις του σχετικού νόμου που διέπει την σχολή αυτή.
Ειδικότητες:
μηχανοτεχνίας,
ηλεκτροτεχνίας,
λιθοδομικής,
ξυλοδομικής,
γραφικών και διακοσμητικών επαγγελμάτων,
πλαστικής και γλυπτικής,
χαρακτικής μετάλλων,
μεταλλοπλαστικής και κεραμευτική.
2) «Επαγγελματική δημοσιογραφική σχολή», της «Ενώσεως των Συντακτών Αθηναϊκών Εφημερίδων», στην Αθήνα, προσωρινώς αργούσα.
3) «Σεβαστοπούλειος σχολή εργατών», στην Αθήνα, συντηρούμενη εκ των πόρων του οικείου κληροδοτήματος. Έχει προορισμό «να προπαρασκευάζει απόρους και χρηστούς νέους, απολελυμένους εκ του δημοτικού σχολείου, επί 3 έτη, δια την μετέπειτα άσκησιν διαφόρων τεχνικών επαγγελμάτων».
Ειδικότητες:
ξυλουργική
σιδηρουργική
ηλεκτροτεχνική
σχεδιαστική
πλαστική
ωρολογοποιία στοιχειώδη κλπ.
4) «Επαγγελματική σχολή επιπλοποιίας», στη Σκύρο.
ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΕΘΝΙΚΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ
ΤΕΧΝΙΚΑ ΣΧΟΛΕΙΑ ΜΙΚΤΑ
Είναι ημερήσια και ιδιοσυντήρητα. Εισάγονται σ’ αυτά απόφοιτοι δημοτικού σχολείου.
1) «Δημόσια Παπαστράτειος επαγγελματική σχολή παιγνιδίων και διακοσμητικής», στην Αθήνα (συνοικισμός Υμηττού). Διαθέτει καλώς συγκροτημένα εργαστήρια, ανταποκρινόμενα στις διδασκόμενες ειδικότητες (κατασκευή παιχνιδιών από ξύλο, χαρτί, ύφασμα, μέταλλο, και διακοσμήσεις επί διαφόρων υλικών, ιδίως υφάσματος, δέρματος, μετάλλου κλπ.).
Προς τούτο συνέβαλε τα μέγιστα και διαρκώς συντρέχει ο βιομηχανικός οίκος των αδελφών Παπαστράτου, ο οποίος μέχρι τώρα έχει διαθέσει για το διδακτήριο και τα εργαστήρια περί τα 2,5 εκατομμύρια δραχμές. Υπέρ του ίδιου σκοπού είχε καταθέσει αρχικώς και η επιτροπή αποκατάστασης προσφύγων μισό εκατομμύριο δραχμές.
3) «Βαλλιάνειος επαγγελματική σχολή», στο Ληξούρι, συντηρούμενη από τους πόρους του Βαλλιανείου κληροδοτήματος. Λειτουργεί σε ιδιόκτητο μέγαρο και περιλαμβάνει άρτια εργαστήρια που ανταποκρίνονται προς τις διδασκόμενες ειδικότητες (ηλεκτροτεχνία, σχεδιαστική οικοδομών, βιβλιοδετική και υφαντουργική). Η σχολή διατηρεί και οικοτροφείο απόρων μαθητών.
4) «Επαγγελματική σχολή ραπτών και ραπτριών», στην Αθήνα, ιδρυθείσα το 1934 το «Σωματείο των ραπτών» και συντηρούμενη από αυτό, με ετήσια επιχορήγηση του υπουργείου Εθνικής Οικονομίας. Η φοίτηση είναι τριετής.
ΕΣΠΕΡΙΝΕΣ ΣΧΟΛΕΣ ΣΥΜΠΛΗΡΩΜΑΤΙΚΗΣ ΤΕΧΝΙΚΗΣ ΜΟΡΦΩΣΗΣ
Ανήκουν στην κατώτερη βαθμίδα και εξυπηρετούν τις μορφωτικές ανάγκες νέων και νεανίδων, που ασχολούνται παράλληλα σε διάφορα βιοποριστικά επαγγέλματα. Επιδιώκουν την συμπλήρωση της γενικής και τεχνικής μόρφωσής τους.
ΤΕΤΟΙΑ ΣΧΟΛΕΙΑ ΕΊΝΑΙ ΤΑ ΕΞΗΣ:
ΕΣΠΕΡΙΝΕΣ ΒΙΟΤΕΧΝΙΚΕΣ ΣΧΟΛΕΣ ΘΗΛΕΩΝ
στην σειρά αυτή ανήκουν:
1) «Διπλάρειος σχολή θηλέων», στην Αθήνα, συντηρούμενη από κληροδότημα. Λειτουργεί ως ειδική σχολή της Ελληνικής Βιοτεχνικής Εταιρείας και στο κατάστημα αυτής. Η διδασκαλία παρέχεται δωρεάν. Ειδικότητες: ραπτική ασπρορρούχων, κοπτική και ραπτική γυναικείων φορεμάτων, κατασκευή γυναικείων πίλων, κεντήματα κλπ.
2) «Εσπεριναι σχολαί» αρρένων, στην Αθήνα, της Ελληνικής Βιοτεχνικής Εταιρείας, δημιουργηθείσα από τον καθηγητή του πανεπιστημίου Κυπάρισσο Στέφανο. Η διδασκαλία παρέχεται δωρεάν και περιλαμβάνει 34 ειδικότητες όπως επιπλοποιία, οικοδομική, διακοσμιτική, μηχανουργική, ηλεκτροτεχνία κλπ.
3) «Εσπερινή σχολή μηχανουργών», στον Πειραιά, του Συλλόγου Επιστημόνων Μηχανικών, ιδιοσυντήρητη.
4) «Τριάντειος επαγγελματική σχολή», στην Πάτρα, συντηρούμενη από κληροδότημα του Ανδρ. Τριάντη. Διδάσκει δωρεάν τις ειδικότητες μηχανολογία, ηλεκτροτεχνία, ξυλογλυπτική, σχεδιαστική, πλαστική κλπ.
5) «Εσπερινή βιοτεχνική και εσπερινή σχολή», στην Τρίπολη, διδάσκουσα: οικοδομική, ξυλουργική, σχεδίαση κλπ.
6) «Εσπερινή επαγγελματική σχολή μηχανικών», στον Βόλο, του επαγγελματικού επιμελητηρίου Βόλου. Διδάσκει: μηχανολογία, σχεδίαση κλπ.
7) «Νυκτερινή βιοτεχνική και καλλιτεχνική σχολή», στην Κέρκυρα, του Καλλιτεχνικού και Βιοτεχνικού Συλλόγου Κέρκυρας. Διδάσκει: ζωγραφική, πλαστική, σχεδίαση, γλυπτική, αρχιτεκτονική, διακοσμητική κλπ.
ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΚΡΑΤΙΚΗΣ ΥΓΙΕΙΝΗΣ ΚΑΙ ΑΝΤΙΛΗΨΕΩΣ
ΟΡΦΑΝΟΤΡΟΦΕΙΑ ΕΘΝΙΚΑ ΘΗΛΕΩΝ ΜΕ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΗ ΕΠΑΙΔΕΥΣΗ
Είναι κατώτερης βαθμίδας.
1) Ηρακλείου Κρήτης, διδάσκων: χειροτεχνία, ραπτική και υφαντική
2) Ιωαννίνων, διδάσκων: χειροτεχνία, ραπτική, υφαντική, ταπητουργική, καλτσοπλεκτική, χρυσοποικιλτική και σειριτοποιία.
3) Καβάλλας, διδάσκων: χειροτεχνία, ραπτική και πλεκτική.
4) Κοζάνης, διδάσκων: χειροτεχνία, ραπτική και υφαντουργική.
5) Λαρίσης, διδάσκων: χειροτεχνία, ραπτική και καλτσοπλεκτική.
6) Ξάνθης, διδάσκων: χειροτεχνήματα, ραπτική, πλεκτική και ταπητουργεία.
7) Πάτρας, διδάσκων: χειροτεχνία, ραπτική και καλτσοπλεκτική.
8 ) Σερρών, διδάσκων: χειροτεχνία, ραπτική, καλτσοπλεκτική και ταπητουργία.
9) Φιλιατρών, διδάσκων: υφαντουργία και ταπητουργία.
10) «Μιχάλειον» Χίου, διδάσκων: ραπτική.
11) Δράμας, διδάσκων: χειροτεχνία, ραπτική και ταπητουργία.
ΕΘΝΙΚΑ ΟΡΦΑΝΟΤΡΟΦΕΙΑ ΑΡΡΕΝΩΝ ΠΑΡΈΧΟΝΤΑ ΚΑΙ ΤΕΧΝΙΚΗ ΜΌΡΦΩΣΗ
Είναι ημερήσια και κατώτερης βαθμίδας. 1) Κόνιτσας, διδάσκων: ξυλουργική, υποδηματοποιία και ραπτική.
2) Νεάπολης Λασιθίου, διδάσκων: ξυλουργική, υποδηματοποιία και ραπτική.
3) Μυτιλήνης, διδάσκων: ξυλουργική, υποδηματοποιία, ραπτική, τυπογραφία και ηλεκτρολογία.
4) Σερβίων Κοζάνης, διδάσκων: ξυλουργική, υποδηματοποιία και ραπτική.
5) Φιλιατών Ιωαννίνων, διδάσκων: επιπλοποιία.

Τα μάτια της ψυχής

Τα μάτια του προσώπου βλέπουν μόνο προς τα έξω. Έτσι εύκολα κρίνουμε και κατακρίνουμε ανθρώπους. Τα μάτια της ψυχής μπορούν μόνο να κάνουν εσωτερικά ακτινογραφήματα κι ομφαλοσκοπήσεις. Αν όμως τα συνηθίσαμε να παραμένουν κλειστά και ν’ αρνούμαστε τη χρήση τους φυσικό είναι ν’ ατροφούν. Το φαινόμενο είναι σύνηθες στους ανθρώπους.

Τετάρτη 7 Ιανουαρίου 2015

Γεωργική εκπαίδευση – 10ο

ΠΕΡΙΟΔΟΣ 1975 μέχρι σήμερα
Μετά την ταραγμένη αυτή εποχή, η Σχολή προσπαθεί να βρει το δρόμο της με όλες τις αλλαγές που έχουν στο μεταξύ συντελεστεί (αλλαγές στα προγράμματα σπουδών, συμμετοχή φοιτητών στα συλλογικά όργανα και αλλαγές στη δομή και λειτουργία της Σχολής).Την ίδια περίοδο ολοκληρώνεται το οικοδομικό πρόγραμμα (το Ινστιτούτο Κτηνοτροφίας - Κτίριο Π. Καλαϊσάκη, η Φοιτητική Εστία, το κτίριο των Αμφιθεάτρων, το κτίριο των Εργαστηρίων, το... κτίριο των Εγγείων Βελτιώσεων και τέλος μόλις πρόσφατα, το νέο κτίριο της Βιβλιοθήκης), που θα δώσει στη Σχολή την άνεση των απαραίτητων χώρων για την εκπαίδευση και την άσκηση των φοιτητών.
Το 1982 εξάλλου ο Νόμος Πλαίσιο 1268, αλλάζει το καθεστώς Διοίκησης των Α.Ε.Ι. Οι συζητήσεις και οι νέες εξελίξεις, οδήγησαν το 1985/86 στο χωρισμό σε δύο Τμήματα (Γεωργικής Παραγωγής και Γεωργικής Ανάπτυξης). Προς το τέλος δε της δεκαετίας του ΄80 γίνεται η μετονομασία της Σχολής σε Γεωργικό Πανεπιστήμιο (Π.Δ. 377/1989) και ο χωρισμός της σε 7 Τμήματα (Φυτικής Παραγωγής, Ζωικής Παραγωγής, Γεωργικής Βιολογίας και Βιοτεχνολογίας, Γεωργικής Οικονομίας, Γεωργικών Βιομηχανιών, Εγγείων Βελτιώσεων και Γεωργικής Μηχανικής και Γενικό Τμήμα). Με το Π.Δ. 226/1995 εξάλλου, το Γεωργικό Πανεπιστήμιο μετονομάζεται σε Γεωπονικό Πανεπιστήμιο Αθηνών.

Γυμνάσιο Αρρένων Δράμας

 Το επιβλητικό κτίριο του Γυμνασίου Αρρένων είναι κτισμένο στο ΒΑ άκρο της πόλης της Δράμας, στο τέρμα της οδού Μητρ. Χρυσοστόμου. Η ευρύτερη περιοχή, όταν άρχισε η κατασκευή του σχολείου, ήταν αμπελώνες και φυσικά το πιο μακρινό σημείο από το κέντρο της πόλης, στους πρόποδες του Κορυλόβου, όπως έλεγαν οι παλιότεροι. Το οικόπεδο διαστάσεων 172.80x115.20 δηλ συνολικού εμβαδού 19.906,56 τετραγ. μέτρων, συνορεύει Βόρεια με το Εθνικό Στάδιο, Νότια με την οδό Καντακουζηνού, Ανατολικά με την οδό Δούκα Ζέρβα και Δυτικά με την οδό Μακεδονομάχων. Η έκταση αυτή ανήκε στην Ελληνική Ορθόδοξη Κοινότητα, της οποίας τα περιουσιακά στοιχεία διαχειριζόταν η Ανωτέρα Ενοριακή Αντιπροσωπεία Δραμας. Όπως προκύπτει από πιστοποιητικό του 1961 του υποθηκοφύλακα κ. Κ. Σακκελαροπουλου με την υπ. αριθμ. 1 απόφαση της επιτροπής που συστάθηκε "περί εκκαθαρίσεως και διανομής των παρουσιών των τέως Χριστιανικών Κοινοτήτων …'', στις 17 Αυγούστου 1959 αποφασίσθηκε η μεταβίβαση της κυριότητας του οικοπέδου στο Ταμείο Ανεγέρσεως Διδακτηρίων Δραμας

Προς ενδιαφερόμενους

Αντί να κλαις για τις δυστυχίες
που σε κυκλώνουν
Αντί να παραπέμπεις σε άλλους τ’ αδιέξοδα ...
οπλίσου και δώσε την προσωπική σου μάχη
Ας αναρωτηθείς
Εξάντλησες τα όρια των δυνατοτήτων σου;
Διέθεσες τον απαιτούμενο κόπο και χρόνο;
Τα παράπονα δεν καταγράφονται στο ιστορικό
Αυτό πρέπει να περιέχει προσόντα και πράξεις.
Ένα να ξέρεις.
Κάθε επιτυχία κρύβει πίσω της
ιδρώτα και επιμονή
Κάποιοι τα βρήκαν θα πεις έτοιμα
Και κάποιοι άλλοι τ’ άρπαξαν με άτιμο τρόπο
Όμως, να ξέρεις ότι κάτι τους λείπει
Η ευτυχία της δημιουργίας !
Αγωνίσου αυτή να τη νιώσεις εσύ.

Τρίτη 6 Ιανουαρίου 2015

Η ομορφιά της ζωής

 Μ’ αρέσουν τα παραμύθια κι ιδιαίτερα το επιμύθιό τους. « Και έζησαν αυτοί καλά και εμείς καλύτερα». Μ’ αρέσουν οι παραδόσεις, τα ήθη και τα έθιμα, οι παλαιές ζυμωμένες συνήθειες των ανθρώπων. Το κύμα του εκσυγχρονισμού, που είναι της μόδας ο σύγχρονος καθωσπρεπισμός μπορεί να τα θεωρεί ξεπερασμένα κι εμπόδιο στην ανάπτυξη της κοινωνίας. Κακώς, όμως ! Ευτυχώς κάποιοι αντιστέκονται Προσωπικά και για πολλά χρόνια ακολούθησα το δρόμο της ανάγκης να ερμηνε...υτούν τα φαινόμενα κι η αιτιότητα των πραγμάτων. Βάζω ειλικρινά το ερώτημα ! Τι κέρδισε τελικά ο άνθρωπος μέσα στην ατέλειωτη ακολουθία των ανακαλύψεων κι εφευρέσεων ; Όσο κι αν η επιστήμη προχωρήσει το μυστικό της ζωής είναι καλά κρυμμένο σ’ ένα άγνωστο αστέρι που κανένα τηλεσκόπιο δεν θα μπορέσει ποτέ να εντοπίσει. Ίσως κι εδώ να βρίσκεται η ομορφιά της. Οι γλυκές ψευδαισθήσεις είναι το αλατοπίπερό της ζωής!
Γεωργική εκπαίδευση – 9ο
ΠΕΡΙΟΔΟΣ 1967 - 1974
Η περίοδος της δικτατορίας που επέφερε τις γνωστές ανωμαλίες στα Ανώτατα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα, συνδέθηκε με γεγονότα όπως το τραγικό συμβάν της αυτοκτονίας του Επιμελητή Θ. Φραγκόπουλου (1917-1969) και με απειλές περί μεταφοράς της Σχολής στην Κρήτη, από τον Σ. Παττακό. Μάλιστα στη 924 / 12-7-1972 Συνεδρία της Συνέλευσης των Καθηγητών, υπάρχει «Υπόμνημα αφορών εις την μελετωμένην μεταφοράν της Σχολής», όπου γίνεται λόγος για τη...ν ανάγκη ύπαρξης της Σχολής «εν μέσω Ιδρυμάτων Γεωργικής Ερεύνης» και «εγγύς μεγάλων Επιστημονικών Κέντρων» όπως είναι το Πανεπιστήμιο, το Πολυτεχνείο, ο Δημόκριτος, οι μεγάλες Βιβλιοθήκες για τη μελέτη καθώς και τα Ινστιτούτα και οι σταθμοί του Υπουργείου Γεωργίας.
Στη δραματική αυτή έκκληση δεν παραλείπεται να αναφερθεί ακόμη μια φορά η σημασία που έχει για την εκπαίδευση των φοιτητών η ύπαρξη της Σχολής στην Αθήνα, αφού το σύνολο των φοιτητών ( 86,82 %) προέρχονται από την υπόλοιπη Ελλάδα και μόνο ένα 13,18% από τη Κρήτη (σύμφωνα με την καταμέτρηση των εισακτέων του έτους 1971 - 72). Αλλά και αυτή η ενέργεια δεν είχε συνέχεια.
Από το 1972 εξάλλου καθιερώνεται βασικός ενιαίος κορμός εκπαίδευσης για τα τρία πρώτα έτη που είναι αφιερωμένος στη βασική εκπαίδευση και τα δύο τελευταία έτη σε εξειδίκευση σε έναν από τους γεωπονικούς κλάδους:
Φυτοτεχνίας
Ζωοτεχνίας
Γεωργικής Οικονομίας
Γεωργικών Βιομηχανιών
Εγγείων βελτιώσεων και Γεωργικής Μηχανικής.
Οι κλάδοι αυτοί διαμορφώθηκαν σ΄ αυτή την τελική τους μορφή (μετά από πολλές συζητήσεις και μεταβατικά στάδια) από το Ακαδημαϊκό έτος 1978/79.
Την περίοδο αυτή (1970-71) υπηρετούν στην Σχολή: 23 Καθηγητές, 5 Υφηγητές,53 Επιμελητές,103 Βοηθοί,47 Παρασκευαστές, ενώ ο αριθμός των φοιτητών ανέρχεται στους 1200 περίπου. Την ίδια περίοδο εξάλλου εισάγεται για πρώτη φορά και ο θεσμός του Επικουρικού Καθηγητή.
Από το 1967/68, αρχίζει η δωρεάν διανομή των συγγραμμάτων στους φοιτητές, ενώ από το 1968/69 αρχίζει η χορήγηση ατόκων φοιτητικών δανείων.

Άλλες φωτογραφίες- Ράλλειος

 

Το Ράλλειο

Επειδή από την πόλη του Πειραιά απουσίαζε ένα σχολείο θηλέων και τα έσοδα του Δήμου δεν επαρκούσαν για τη συντήρηση ενός τέτοιου σχολείου, ο Δήμαρχος Λ. Ράλλης πρότεινε στον αδελφό του Ιάκωβο Ράλλη να χρηματοδοτήσει το έργο της ανέγερσης σχολικού καταστήματος. Ο Ιακ. Ράλλης αποδέχτηκε την πρόταση υπό τον όρο να μην γνωστοποιηθεί κατ' αρχήν το όνομά του, ως δωρητή. Στις 9 Σεπτεμβρίου 1855 τα μέλη του Δημοτικού Συμβουλίου Πειραιά, προεδρεύοντος του Δημάρχου συνήλθαν και εξέδωσαν το υπ. αριθμ. 645/9.9.1855 ψήφισμα δυνάμει των άρθρων του οποίου το υπό ανέγερση σχολείο "θέλει χρησιμεύσει δια παντός ως Παρθενικόν Σχολείον του Δήμου μας" και ο Δήμος ανελάμβανε την υποχρέωση όχι μόνο να το διατηρεί σε καλή κατάσταση, αλλά να μεριμνά πάντοτε ώστε να εξασφαλίζεται το αναγκαίο διδακτικό προσωπικό για την εκπαίδευση των κοριτσιών. Στο ψήφισμα καταγράφεται επίσης η επιθυμία του δωρητή να υπάρχει εγχάρακτη μαρμάρινη πλάκα στην είσοδο του σχολείου με την επιγραφή "Παρθενικόν Σχολείον" Ιδρυθέν δαπάνη… Δημαρχούντος Λουκά Ράλλη, 1855, καθώς και προτομή του Αδαμάντιου Κοραή.

Δευτέρα 5 Ιανουαρίου 2015

Το κτήριο του σχολείου Αργους
 

1οΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΑΡΓΟΥΣ - ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΚΟ

Καποδιστριακό σχολείο (1ο Δημοτικό Σχολείο Άργους)
Το διδακτήριο θεμελιώθηκε στις 12 Ιουνίου 1830 και εγκαινιάστηκε στις 11 Ιουνίου 1831 παρουσία του Καποδίστρια. Τα εγκαίνια έγιναν με ιδιαίτερη λαμπρότητα, γιατί ήταν γνωστό το μεγάλο ενδιαφέρον του κυβερνήτη για την παιδεία του έθνους και η ανέγερση του διδακτηρίου εξέφραζε την εκπαιδευτική πολιτική του. Παράλληλα, ήθελε ν’ αποδείξει προφανώς ο Καποδίστριας ότι είχε λαϊκά ερείσματα, σε μια εποχή που οι αντιπολιτευόμενοι έδειχναν φανερά την έχθρα τους. Ας μην ξεχνάμε πως μετά από τρεις μήνες δολοφονήθηκε.
Στο Άργος υπήρχαν τότε ισχυρές πολιτικές προσωπικότητες που τον αντιπολιτεύονταν, όπως ο Σπ. Τρικούπης, ο Αλ. Μαυροκορδάτος και οι Άγγλοι Ντώκινς και Τσωρς, ενώ στο πλευρό του ήταν οι Δημ. Καλλέργης και Δημ. Τσώκρης και στο σύνολό του ο λαός του Άργους. Πράγματι, κατά τα εγκαίνια προσήλθε, εκτός των επισήμων, πλήθος κόσμου και οι ομιλητές – ο επίσκοπος

Γεωργική εκπαίδευση- 8ο

ΠΕΡΙΟΔΟΣ 1952 - 1967
Από το 1959 (ν.δ. 3973/1959) η Σχολή παύει να υπάγεται στο Υπουργείο Γεωργίας και περνάει στη δικαιοδοσία του Υπουργείου Παιδείας. Εγκαινιάζεται έτσι μία νέα περίοδος για το Ίδρυμα που είναι από τις πιο γόνιμες και φτάνει μέχρι το 1967. Παράλληλα αυξάνεται και ο αριθμός των φοιτητών: από 289 φοιτητές που ήταν το 1953 - 54, γίνονται 421 το 1962 - 63 και 892 το 1965 - 66! Η αύξηση αυτή δημιουργεί προβλήματα στην εκπαίδευση και κ...ατάρτιση των φοιτητών και δεν είναι άσχετη με τις φοιτητικές κινητοποιήσεις που θα πάρουν μεγάλη έκταση τα χρόνια αυτά.
Την ίδια περίοδο υιοθετούνται και οι πρώτες διευκολύνσεις προς τους φοιτητές: Ενώ δηλαδή μέχρι το 1964 οι φοιτητές μπορούσαν να επανεξεταστούν ενώπιον Επιτροπής τον Οκτώβριο, αν αποτύχαιναν σε ένα μάθημα το Σεπτέμβριο και εφόσον είχαν συγκεντρώσει μέσο όρο βαθμολογίας 5,5, από εδώ και στο εξής μπορούν να επανεξετάζονται σε δύο μαθήματα τον Οκτώβριο. Στα επόμενα χρόνια ο ελάχιστος μέσος όρος βαθμολογίας θα μειωθεί στο πέντε (5) και ακόμη θα

Κυριακή 4 Ιανουαρίου 2015

2 0 1 5

Ένας ακόμα χρόνος ξημέρωσε και μας βρίσκει όρθιους, ζωντανούς, έτοιμους για νέες γνώσεις κι εμπειρίες. Μέχρι της ύστατης αναπνοής θα συνεχίζεται η αναζήτηση της πονηρής αλήθειας, που ξέρει η άτιμη να κρύβεται κι έτσι να μετατρέπεται σε πολύτιμο θησαυρό. Ίσως η προσπάθεια απ’ άλλους να ονοματίζεται μάταιη, αλλά όχι από μένα. Η αναζήτησή της αποτελεί το κίνητρο για τη συνέχιση της ζωής……

Γεωργική εκπαίδευση – 7ο

 ΠΕΡΙΟΔΟΣ 1943 - 1952
Το 1943 με το Νόμο 672 της κατοχικής Κυβερνήσεως και χάρη στις προσπάθειες των Καθηγητών της Σχολής και την προθυμία του τότε Υφυπουργού Γεωργίας και Βουλευτή του Λαϊκού Κόμματος Γ. Παμπούκα (μετέπειτα Καθηγητή της Έδρας Γεωργικής και Συνεταιριστικής Νομοθεσίας και Αγροτικής Πολιτικής), επανέρχεται η Σχολή στην παλιά της έδρα, στην Αθήνα.
Πρώτος Πρύτανης της νέας αυτής περιόδου, εκλέγεται ο Πότης Κουτσομητόπουλος (1943 - 1945). Ο νόμος αυτός προέβλεπε ακόμη την αυτοδίκαιη επαναφορά του προσωπικού της Σχολής, στις θέσεις που κατείχαν πριν την διάλυσή της. Με αυτό τον τρόπο επανήλθαν και οι περισσότεροι από τους Καθηγητές και άρχισε να λειτουργεί και πάλι κανονικά. Με σημαντικές ελλείψεις βέβαια αφού τα κτίρια στο διάστημα του πολέμου είχαν μετατραπεί σε κατάλυμα των Γερμανών και άλλων, ενώ ταυτόχρονα είχαν επέλθει ανυπολόγιστες καταστροφές εξαιτίας των γεγονότων του Δεκεμβρίου του 1944. Ακόμη τα διάφορα επιστημονικά όργανα και ο εξοπλισμός, είτε μεταφέρθηκαν στη Θεσσαλονίκη (απ΄ όπου θα επιστρέψουν αποσπασματικά, μόλις το 1947) είτε παρέμειναν στα Κτίρια και είχαν καταστραφεί σε μεγάλο βαθμό. Η ένδεια αυτή φαίνεται και από έγγραφο που ζητείται από τον Καθηγητή της Σχολής Κ. Ισαακίδη να ασκεί τους φοιτητές στο Εργαστήριο του σπιτιού του, μέχρι να τακτοποιηθεί το Εργαστήριο της Σχολής.

Η Ιστορία της Εκπαίδευσης στο Νομό Λασιθίου

 Η εκπαίδευση στο Λασίθι από την ύστερη τουρκοκρατία (19ος αι.)
μέχρι και την Κρητική Πολιτεία (αρχές του 20ου αιώνα)
Του Μανώλη Μακράκη*
ΜΕΡΟΣ Α' Μετά την κατάληψη της Κρήτης από τους Οθωμανούς το 1654 διακόπτεται οριστικά η άνθηση των γραμμάτων, γνωστή σαν Κρητική Αναγέννηση. Μέχρι και την μεγάλη Κρητική Επανάσταση του 1821 ελάχιστα ήταν τα σχολεία που λειτούργησαν στην Κρήτη, κι αυτά μόνο στις μεγάλες πόλεις Ηράκλειο, Ρέθυμνο και Χανιά από τα τέλη του 18ου αιώνα. Οι Τούρκοι κατακτητές ήσαν τελείως αρνητικοί σε κάθε προσπάθεια για πνευματική πρόοδο του πληθυσμού και ειδικά του Χριστιανικού.
Ετσι επικρατούσε μεγάλη αγραμματοσύνη και βαθύ πνευματικό σκοτάδι απλωνόταν σ' ολόκληρο το νησί. Οι ελάχιστοι που ήξεραν λίγη γραφή και ανάγνωση μάθαιναν τα λίγα "κολυβογράμματα" όπως τα έλεγα, στα μοναστήρια και στις εκκλησίες, από τα εκκλησιαστικά βιβλία Οκτώηχο και Ψαλτήρι,