Πέμπτη 30 Απριλίου 2015

Δημοτικό σχολείο Έλους Λακωνίας : Κλειστό

Δημοτικό Σχολείο Ποτιδαίας Φωκίδας

 Το σχολείο του χωριού μας είναι ένα από τα παλαιότερα κτήρια του χωριού μας. Χτίστηκε το 1901 και ήδη έχει φτάσει τα 108 χρόνια ζωής. Στέκει ακόμα στο κέντρο του χωριού και δεσπόζει με τις μεγάλες του διαστάσεις. Το σχολείο χτίστηκε με δωρεά του Συγγρού και ήταν ένα από τα καλύτερα σχολεία όλου του Νομού μας εκείνη την εποχή. Οι παλιότεροι θυμούνται ότι τα υλικά τα έφερναν με καμήλες για να χτιστεί.
Στο σχολείο αυτό λειτούργησε από το 1901 μέχρι το 1984. Όπως είναι λογικό ήταν το επίκεντρο της ζωή του χωριού για 83 χρόνια. Εκεί έμαθαν γράμματα, έπαιξαν, δημιουργήθηκαν και είχαν τις σχολικές – παιδικές τους εμπειρίες όλες οι νεότερες γενιές των χωριανών μας.
Από το 1984 που έκλεισε άρχισε ένας αγώνας, για να μην «κλείσει» και από την ζωή του χωριού. Έγιναν πολλές προσπάθειες να σωθεί και ως κτήριο αλλά και το πλούσιο αρχείο του.

Η ΠΑΛΑΙ ΠΟΤΕ ΠΑΙΔΑΓΩΓΙΚΗ ΑΚΑΔΗΜΙΑ ΛΑΡΙΣΑΣ

 Λαρισαίων Ακαδημία των δασκάλων η Σχολή
* Του Αποστόλου Ποντίκα, δασκάλου, θεολόγου, φιλολόγου, πτυχ. Πολιτικών Επιστημών, επ. Σχολικού Συμβούλου
Με το σημερινό άρθρο μας για την Παιδαγωγική Ακαδημία Λάρισας, θα φέρουμε στη μνήμη τη σπουδαστική ζωή όλων των παλιών και νεότερων δασκάλων και τον διορισμό τους στις εσχατιές της πατρίδας μας. Τα στοιχεία γύρω από την ίδρυση και λειτουργία της ΠΑΛ, τα συγκέντρωσα, όταν ακόμα ήμουν σπουδαστής στην Ακαδημία, με τη βοήθεια του αείμνηστου υποδιευθυντή, Δημητρίου Κουφογιάννη, ο οποίος μου είχε αναθέσει και τη φροντίδα της σίτισης των σπουδαστών, «σιτιστής», αφού τότε σιτιζόμασταν μέσα στο χώρο της Ακαδημίας.

ΑΚΡΟΚΕΡΑΥΝΙΟΣ ΣΧΟΛΗ

– Η Ακροκεραύνιος Σχολή, είναι ένα ελληνικό δημοτικό σχολείο στην πόλη της Χιμάρας, στη νότια Αλβανία. Ιδρύθηκε το 1779 από τον Κοσμά τον Αιτωλό και σε όλη την ιστορία της έχει συνδεθεί με τον ελληνικό πολιτισμό της περιοχής. Μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο το κομμουνιστικό καθεστώς την έκλεισε βίαια το 1946
Το Ελληνικό σχολείο της Χιμάρας, δίπλα στον ναό των Αγίων Πάντων. Το πρώτο κτίριο κτίστηκε γύρω στα 1775. Σήμερα το σχολείο, πλήρως ανακαινισμένο, λειτουργεί και πάλι

Η Ευαγγελική Σχολή Σμύρνης

Η Ευαγγελική Σχολή Σμύρνης ήταν ένα λαμπρό μορφωτικό ίδρυμα της ελληνικής κοινότητας της Σμύρνης. Αρχικά ξεκίνησε ως ένα μικρό σχολείο με το όνομα "Σχολείο του Χριστού" το 1717 όταν διευθυντής του ήταν ο Ιθακήσιος Ιερόθεος Δενδρινός. Αργότερα μετονομάστηκε κατά σειρά "Ευαγγελικόν Σχολείον", "Ευαγγελικόν Φροντιστήρίον" κ.λπ. μέχρι στις αρχές του 19ου αιώνα που ονομάστηκε "Ευαγγελική Σχολή", όπου μ΄ αυτό το όνομα παρέμεινε περισσότερο γνωστή.
Η διαμόρφωση της φυσιογνωμίας σχολής
Η Σχολή είχε αρχικά θρησκευτικό χαρακτήρα που διατηρήθηκε έως το 1810 οπότε κλήθηκε ο περιώνυμος Θεόφιλος Καΐρης από την Άνδρο για να διδάξει φιλοσοφία και μαθηματικά. Ο θρησκευτικός χαρακτήρας της σχολής καταργήθηκε αργότερα το 1828 επί διευθύνσεως του Αβραμίου Ομηρόλη. Επί της εποχής του η Ευαγγελική Σχολή έφθασε σε τελειότητα σπάνια για εκπαιδευτικό ίδρυμα.

Δεύτερο Δημοτικό Σχολείο Χανίων

Το 2ο 12/θέσιο Δημοτικό Σχολείο Χανίων, ιδρύθηκε το 1950 και χτίστηκε πάνω στο Δυτικό Φρούριο της πόλης των Χανίων, δίπλα στον Προμαχώνα του Αγ . Δημητρίου. ΄Αρχισε να λειτουργεί από το σχολ.έτος 1952-53.
Στην αρχή το Σχολείο ήταν 6/θέσιο. Αργότερα έγινε 12/θέσιο και λειτουργούσε σε διπλή βάρδια. Σταδιακά χτίστηκαν δύο νέες αίθουσες στη νότια αυλή και το 1999 προστέθηκαν άλλες τέσσερις προκατασκευασμένες αίθουσες από τον Ο.Σ.Κ. στη δυτική πλευρ...ά της αυλής και έκτοτε το σχολείο λειτουργεί πρωινό και ολοήμερο.
Το κτίριο του σχολείου δηλαδή, δεν είναι ενιαίο. Αποτελείται από τρία χωριστά συγκροτήματα όσα δηλαδή ήταν και τα στάδια της κατασκευής. Το πρώτο κτίριο με 6 μεγάλες αίθουσες. Το δεύτερο με τις δύο ενιαίες αίθουσες και το τρίτο με τις τέσσερις προκατασκευασμένες. Στο χώρο της αυλής είναι χτισμένες και οι δύο αίθουσες του Νηπιαγωγείου.
Ο μεγάλος μου αδελφός

Φωτογραφία του λευτέρης τσίλογλου.

Ο μεγάλος μου αδελφός

 Όταν πέρασε το φάσμα της πείνας και η οικογένεια αρτιμελής μαζεύτηκε στο σπίτι, η Μάνα είδε ότι το μεροκάματο του Πατέρα δεν επαρκούσε για τη διατροφή της οικογένειας. Οι δουλειές ήταν περιορισμένες, τα περισσότερα εργοστάσια κλειστά. Με τους δυο μεγαλύτερους της γιους πρωί- πρωί, κάθε τόσο, πήγαιναν στην Κάπουρνα για ξύλα. Ζαλίκωνε τα αγόρια και τον εαυτό της και κατέβαζε στον ξυλά της γειτονιάς ένα φόρτωμα ξύλα έναντι μιας ευτελούς αμοιβής, αλλά αμοιβής, που τσόνταρε στα διατροφικά έξοδα. Άλλωστε άλλα έξοδα δεν υπήρχαν.
Δυο-τρία καλοκαίρια μετά την απελευθέρωση με δυο άλλες γειτόνισσες πήγαιναν στο κάμπο, ως σταχομαζώχτρες, φέρνοντας πίσω από ένα βαρύ τσουβάλι στάρι η καθεμιά. Τέτοιες πρωτοβουλίες της Μάνας ήταν αυτές που μας έκαναν ικανούς να πηδήξουμε τη κρίση της εποχής και τα τραγικά γεγονότα που ακολούθησαν μετά την αποχώρηση των Γερμανών από τη χώρα. Ο μεγάλος μου αδελφός

Ά τ ι τ λ ο

 Μες την ψυχή μου πλημμύρισαν
ευωδιές λαχταριστών λουλουδιών
σπινθηροβόλες αντανακλάσεις
φωτός σε επίπεδα κάτοπτρα...
που τρέχουν ασταμάτητα
πάνω σε ουδέτερες επιφάνειες
Ήχοι αχνοί ομιλιών ανθρώπων και μηχανών
που σκεπάζονται από τους κελαηδισμούς
παραδεισένιων πουλιών
Όλα συμβαίνουν κάτω από τον
απαστράπτοντα γαλάζιο ουρανό.
Δροσερή αύρα της θάλασσας
χαϊδεύει τρυφερά τα πρόσωπα
Μέσα σ’ αυτήν την ονειρεμένη ατμόσφαιρα
ένας παράταιρος Καραγκιόζης
προσπαθεί απεγνωσμένα
να συγκεντρώσει την προσοχή
Το μόνο που πετυχαίνει είναι
να διαχέει στο χώρο ελαφρά παράσιτα
ανίκανα να σβήσουν τη γενική εικόνα
2014

Βελημάχι

 Ιστορικά Στοιχεία
Το Βελημάχι ( Velimakhi -1829-, Βελιμάχια -1863-, Βελιμάχι -1879-, Βελιμάχι -1912-, Βελημάχιον -1940- ) σύμφωνα με την τοπική παράδοση δημιουργήθηκε περί το 1800, όταν ο Τούρκος πασάς Βελής επιτέθηκε με 1800 άντρες στους Έλληνες της περιοχής. Αυτοί, 300 στο σύνολο (εδώ φαίνεται ο συμβολισμός της λαϊκής ιστορίας, που παραπέμπει στη μάχη των Θερμοπυλών), καθοδηγούνταν από τον Τσάκαλο, σπουδαίο οπλαρχηγό της περιοχής, με καταγωγή από τους Τσακάλωφ του Σουλίου, που δρούσε με εντολές του Κολοκοτρώνη.
Όταν έφτασε η ώρα της μάχης, όλα τα γυναικόπαιδα της περιοχής συγκεντρώθηκαν για λόγους προστασίας στην περιοχή που σήμερα είναι ο οικισμός του Βελημαχίου. Όμως, αυτό το καταφύγιο για την κρίσιμη ώρα της μάχης μετεξελίχθηκε από προσωρινό καταυλισμό σε μόνιμο οικισμό, που πήρε το όνομά του από τη μάχη εξαιτίας της οποίας δημιουργήθηκε ( Βελη-μαχι >η μάχη του Βελή ). Η μάχη οδήγησε στη συντριπτική νίκη των Ελλήνων, που βγήκαν όλοι αλώβητοι με μόνο 35 τραυματίες, ενώ οι 1800 νεκροί Τούρκοι θάφτηκαν στο απέναντι βουνό με μία πλάκα στο κεφάλι του καθενός.

ΔΗΜΟΤΙΚΑ ΣΧΟΛΕΙΑ ΚΑΙ ΔΑΣΚΑΛΟΙ ΣΤΗ ΔΩΡΙΔΑ

 Απ’ το βιβλίο του Γεωργίου Παπαθανασίου “ Η αυτοθυσία των δασκάλων Ναυπακτίας και Δωρίδας “ . Έκδοση Παπαχαραλαμπείου Βιβλιοθήκης Νυπάκτου .
Καθηγητές και μαθητές του πάλαι ποτέ “ Ελληνικού σχολείου “ ( Σχολαρχείου ) Λιδορικίου , προδρόμου των σημερινών Σχολείων Μέσης εκπαίδευσης , γύρω στα 1913 . Πρώτος απ’ αριστερά κάποιος Ζαχαρίας και δεύτερος ο Ευθ. Παπαθανασίου , Διευθυντής τότε , του σχολαρχείου και αργότερα , στη δεκαετία του ‘30 , Γυμνασιάρχης του Γυμνασίου Λιδορικίου , πατέρας της μετέπειτα μεγάλης τραγωδού Ασπασίας Παπαθανασίου .
Το χρονικό διάστημα 1829-1831 λειτουργούσαν στο Νομό Φωκίδας τα σχολεία Σαλώνων

ΓΕΝΙΚΟ ΛΥΚΕΙΟ ΚΟΝΙΤΣΑΣ

 
ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΛΥΚΕΙΟΥ ΜΑΣ
Μία σύντομη ιστορική αναδρομή νομίζω πως είναι επιβεβλημένη να γίνει για το σχολείο μας. Τούτο οφείλεται κυρίως σε δύο λόγους. Πρώτον το σχολείο μας υπήρξε ένας φωτεινός φάρος της περιοχής μας κατά τα δύσκολα χρόνια της τουρκοκρατίας αλλά και μετέπειτα. Λειτούργησε και συνεχίζει να λειτουργεί με διάφορες ονομασίες για περισσότερο από 300 χρόνια δηλαδή πριν από το 1700 μ.Χ. Δεύτερον από το σχολείο αυτό πέρασαν μεγάλες μορφές είτε σαν διοργανωτές του είτε σαν διδάσκαλοι είτε σαν μαθητές, οι οποίοι σημάδεψαν την ιστορία του τόπου, όπως ο Μητροπολίτης Σπυρίδων Βλάχος, ο σχολάρχης Νικόλαος Παπακώστας και πολλοί άλλοι.
Από τα μέχρι τώρα στοιχεία τα οποία έχουμε μπορούμε να αναφέρουμε ότι κατά τη διάρκεια της τουρκοκρατίας το σχολείο λειτούργησε με τα ονόματα Ελληνική σχολή ή Αστική σχολή. Υπάρχει μάλιστα και εσωτερικός κανονισμός της σχολής που έγινε το 1910 από τον σχολάρχη Νικόλαο Παπακώστα , ο οποίος υπηρέτησε στο σχολείο για 50 περίπου χρόνια. Το πρώτο κτίριο που σώζεται μέχρι σήμερα και στο οποίο λειτούργησε το σχολείο μέχρι το 1946 είναι ο άνω όροφος του πρώτου Δημοτικού σχολείου στην άνω Κόνιτσα

Κυριακή 26 Απριλίου 2015

Αλευρού Λακωνίας

 Το Σχολείο του χωριού Το Σχολείο του χωριού. Κάποτε ήταν γεμάτο παιδιά!!! Τώρα χρησιμοποιείται σαν αίθουσα εκδηλώσεων. -
 
  •  

ΔΩΡΕΕΣ ΚΑΙ ΚΛΗΡΟΔΟΤΗΜΑΤΑ ΣΤΗΝ ΙΘΑΚΗ

1.Το 1883 ο Πάνος Α. Δενδρινός, με επιστολή του προς τον Δήμαρχο Ιθάκης από 29 Δεκεμβρίου 1883 γνώριζε, ότι δωρίζει στον Δήμο Ιθάκης νεόκτιστη οικία με αυλή, για να γίνει διδακτήριο Δημοτικής Σχολής Αρρένων. Στο κτίριο αυτό στεγάστηκε το Α΄ Δημοτικό Σχολείο Αρρένων, όπου φοίτησαν δύο γενιές Ιθακησίων. Στους σεισμούς του 1912 υπέστη σοβαρές ζημιές και ως εκ τούτου το Α΄Δημοτικό Σχολείο στεγάστηκε σύμφωνα με την διαθήκη του ΄Οθωνα Α.Σταθάτου, στο κτίριο της ομώνυμης Σχολής . Αργότερα όταν πλέον είχε ερειπώσει το κτίριο της δωρεάς Πάνου Α. Δενδρινού, το Υπουργείο Παιδείας ενέκρινε την παραχώρηση του γηπέδου για την ανέγερση του Moρφωτικού Κέντρου Ιθάκης, με δωρεά του Αναστασίου Θ.Καλλίνικου.
2. Κατά το 1886 ο Οδυσσέας Καραβίας εδώρησε στον Δήμο Ιθάκης οικία για να χρησιμοποιηθεί ως Παρθεναγωγείο. Το κτίριο αυτό διατηρήθηκε για πολλά χρόνια μέχρι που κατέρρευσε στους σεισμούς του 1953.

Κατάλογος σχολείων

 Ακολουθεί ενδεικτικός κατάλογος μερικών από τις ελληνικές σχολές που λειτουργούσαν κατά τη διάρκεια της τουρκοκρατίας:}
• Ακροκεραύνιος Σχολή, Χειμάρρα (σημερινή Αλβανία), ιδρύθηκε το 1770 από τον Κοσμά τον Αιτωλό, έκλεισε το 1945 με εντολή της τότε Αλβανικής κομμουνιστικής κυβέρνησης του Ενβέρ Χότζα
• Ευαγγελική Σχολή Σμύρνης, Σμύρνη (σημερινή Τουρκία), ιδρύθηκε το 1733, έκλεισε το 1922 με την καταστροφή της Σμύρνης
• Μαρούτσιος Σχολή, Ιωάννινα (σημερινή... Ελλάδα), ιδρύθηκε το 1742 και έκλεισε το 1797
• Καπλάνειος Σχολή, Ιωάννινα (σημερινή Ελλάδα), ιδρύθηκε το 1797 και έκλεισε (κάηκε) το 1821
• Νέα Ακαδημία Μοσχοπόλεως, Μοσχόπολη, (σημερινή νότιος Αλβανία), ιδρύθηκε το 1743 και λειτούργησε μέχρι το 1769. Λειτούργησε ξανά από το τέλος του 18ου αιώνα μέχρι το 1916.
• Αθωνιάδα Ακαδημία, στο Άθως (σημερινή Ελλάδα), ιδρύθηκε το 1749, έκλεισε το 1799 ή το 1821. Επανιδρύθηκε το 1842.
• Σχολή Επιφανίου Ηγουμένου, Ιωάννινα (σημερινή Ελλάδα), ιδρύθηκε το 1648
• Σχολή Εμμανουήλ Γκιούμα, Ιωάννινα (σημερινή Ελλάδα), ιδρύθηκε το 1676
• Ελληνικό σχολείο Σωποτού, Αχαΐα (σημερινή Ελλάδα), ιδρύθηκε το 1796
• Σχολή Κυρίτζη Καστορίας, Καστοριά (σημερινή Ελλάδα), ιδρύθηκε στα μέσα του 17ου αιώνα
Πηγή : Βικιπαιδεία

Εικόνες

 Μικρές χαρές, ασήμαντες, συμβάντα που ήρθαν και πέρασαν χωρίς ν’ αφήσουν κανένα ορατό ίχνος πίσω τους. Μια εικόνα, μια λέξη, ένα γέλιο που έφτασε στ’ αυτιά, μια όμορφη εικόνα που πρόλαβαν να δουν τα μάτια.
Ο πρωινός περίπατος στο γειτονικό πάρκο, τα δέντρα, τα λουλούδια, οι μυρωδιές, τα όμορφα μονοπάτια, οι επισκέπτες που έβγαλαν το σκύλο τους για περίπατο.
Όλα αυτά εικόνες προσφιλείς, αποτελούν το έναυσμα για τη συνέχιση της ζωής.

Παρασκευή 24 Απριλίου 2015

Το τρόπαιο

Σα βλέπω στα μάτια σου
το φέγγισμα
καλπάζοντας να έρχεται...
γοργόφτερο άτι γίνομαι
που πηδά χαίνουσες ρεματιές

Σα βλέπω στο πρόσωπό σου
την αυλακιά
στα δυο το πρόσωπο να κόβει
σχίζω τη θάλασσα
με ρωμαλέες απλωσιές
στα απύθμενα της σκοτεινής σπηλιάς σου
να φτάσω τα βάθη
γυρεύοντας λαχανιασμένα
το τρόπαιο
της έσχατης νίκης.
1973

Θεόφιλος Καΐρης: ιστορική μορφή της Άνδρου και της Ελλάδας

 Του Μιχάλη Τιβέριου Καθηγητή ΑΠΘ - Ακαδημαϊκού
(Το κείμενο του Μιχάλη Τιβέριου - φωτο - για τον Θεόφιλο Καΐρη δημοσιεύθηκε στο αφιέρωμα για την Άνδρο της έκδοσης "δέκατα/εν Άνδρω" καλοκαίρι 2014)
O Θεόφιλος Καΐρης, η μεγαλύτερη πνευματική και όχι μόνο προσωπικότητα της Άνδρου, ήταν ένας από τους πρωταγωνιστές της χώρας μας κατά τους χρόνους της Επανάστασης του ’21 και αμέσως μετά. Ωστόσο, αν και έδωσε με όλες του τις δυνάμεις, ψυχικές και σωματικές, τα πάντα για την ανάσταση και προκοπή αυτού του τόπου, η ελληνική Πολιτεία όχι μόνο επεδίωξε τον παραμερισμό του αλλά και πρωτοστάτησε στη φυσική του εξόντωση.

Δημοτικό σχολείο Αγιωργιτίκων - Μουσείο > Χώρος

 Με την υπ. αριθ. 462/2011 απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου Τρίπολης το υπό ίδρυση μουσείο εκπαίδευσης θα στεγαστεί στο κτίριο του πρ. Δημοτικού Σχολείου Αγιωργητίκων. Επίσης, με την υπ. αριθ. 12205/2-12-10 απόφαση του τ. νομάρχη Αρκαδίας μας έχει παραχωρηθεί μία αποθήκη σε δημοτικό σχολείο της Τρίπολης για την προσωρινή αποθήκευση του υλικού.

1ο Δημοτικό σχολείο Σπάρτης


 Περί του σχολείου Ιστορικά στοιχεία
Το 1ο Δημοτικό Σχολείο Σπάρτης ιδρύθηκε το χίλια οκτακόσια τριάντα τέσσερα (1834). Αρχικώς, λειτούργησε ως τετρατάξιο αρρένων και στεγάστηκε σε μισθωμένο κτίριο επί της οδού Μυστρά έως το 1906, όπου έγινε αρρένων - θηλέων και στεγάστηκε σε δύο διαφορετικά κτίρια. Το αρρένων λειτούργησε σε μισθωμένο κτίριο στην οδό Ανανίου 20 και το θηλέων σε ιδιωτικό κτίριο επί της οδού Αγησιλάου. Το 1932 έγινε μικτό εξαθέσιο, το 1965 επταθέσιο και το 1988 εννεαθέσιο.
Σήμερα, λειτουργεί ως δωδεκαθέσιο ολοήμερο με Ενιαίο Αναμορφωμένο Εκπαιδευτικό Πρόγραμμα (ΕΑΕΠ) και στεγάζεται σε νέο διδακτήριο, επί της οδού Πλατανιστά 21, το οποίο διαθέτει δώδεκα αίθουσες διδασκαλίας, εργαστήριο φυσικών επιστημών, εργαστήριο υπολογιστών (ΤΠΕ), τμήμα ένταξης και χώρο εκδηλώσεων.

Πέμπτη 23 Απριλίου 2015

Μειονοτικό Γυμνάσιο Κομοτηνής

 Το σχολείο μας βρίσκεται στην Κομοτηνή. Μία πόλη στην οποία ζει αρμονικά ο χριστιανικός και ο μουσουλμανικός πληθυσμός. Στο σχολεία μας φοιτούν μαθητές μόνο της μουσουλμανικής μειονότητας του νομού Ροδόπης.
Το σχολείο μας, στα αριστερά το παλιό κτίριο και στα δεξιά το καινούργιο κτίριο.
Η χορωδία του σχολείου μας στην τελετή αποφοίτησης 2013
Author: Athanasios Ouzounis ...
Last editor:

Δείτε περισσότερα

Δημοτικό Σχολείο Αραχωβας Λακωνίας

 Το πετρόκτιστο σχολείο κατασκευάστηκε το 1933 με προσφορές της «Αδελφότητας των Αραχωβιτών του Εξωτερικού - Αι Kαρυαί». Ανατινάχθηκε (καταστράφηκε εν μέρει) από τα Ναζιστικά στρατεύματα κατοχής στο «κάψιμο της Αράχωβας» το 1944. Αποτελείται από 2 επίπεδα (ισόγειο και 1o όροφο). Βρίσκεται στον κάτω οικισμό, πλησίον του Ι.Ν. Αγίας Παρασκευής και περιβάλλεται από το ομώνυμο άλσος, όπου υπάρχει και μαρμάρινη προτομή του ευεργέτη του χωριού μας Αθανάσιου Ματάλα. Εντός του άλσους βρίσκεται και το κοιμητήριο του κάτω οικισμού (Ράχης). Το σχολείο λειτουργεί και είναι ενεργό μέχρι σήμερα ως Διθέσιο Δημοτικό Σχολείο Καρυών και εξυπηρετεί τις ανάγκες των παιδιών των Καρυών, αλλά και των γύρω χωριών.

Παλαιό Παρθεναγωγείο Γυθείου

Το Παλαιό Παρθεναγωγείο του Γυθείου, διατηρητέο νεοκλασσικό κτίριο, η σχεδίαση του οποίου αποδίδεται στον αρχιτέκτονα Ερνστ Τσίλλερ. Ετος ανέγερσης το 1896. Μέχρι και σήμερα (2012) παραμένει δυστυχώς εγκαταλελειμμένο και αναξιοποίητο.
[

Η κυρά Δέσποινα


 Τώρα που τέλειωσε η αναφορά στον Πατέρα μου, από το ίδιο βιβλίο σε τέσσερις συνέχειες, θα μιλήσω για την κυρά Δέσποινα την Μάνα μου. Γεννήθηκε στη Μάνισα της Μικράς Ασίας το 1903 και πέθανε στο Βόλο το 1988

Τετάρτη 22 Απριλίου 2015

Επίσκεψη στο Δημοτικό Σχολείο Στρυμονικού Σερρών

 Το έτος 1930 ιδρύθηκε Δημοτικό Σχολείο.Χρηματοδότης ήταν ο κ.Δούντας. Κατά μια πληροφορία, ο Κυριος Δούντας κατ΄εντολή των 25-30 οικογενειών που είχαν έρθει από το χωριό Κωστή της Ανατολικής Ρωμυλίας, είχε παραλάβει τις αποζημιώσεις τους από τις περιουσίες που άφησαν με την μετακίνηση των πληθυσμών και με εκείνα τα χρήματα χρηματοδοτήθηκε το έργο.
Πρόσφατα επισκέφτηκα το Δημοτικό Σχολείο του Στρυμονικού. Είχα να περπατήσω στο...υς διαδρόμους και το προαύλιο χώρο από την εποχή που το άφησα για το αμέσως επόμενο σκαλοπάτι. Το Γυμνάσιο και το Λύκειο του Στρυμονικού.

ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ 100ου ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ

 Την ίδρυση του πρωτου σχολείου στην Τούμπα, την ενέκρινε η Επιτροπή Στεγάσεως που συνήλθε στο Εμπορικό Επιμελητήριο τον Απρίλιο του 1924. Το κτίριο ανεγέρθηκε με δαπάνες της “Ιεράς Ενώσεως” στην Άνω Τούμπα το 1924-25 (σχεδόν μαζί με την εκκλησία της Αγίας Μαρίνας) στο χώρο που περικλείεται απο τις σημερινές οδούς Αδαμίδου Διδασκάλου, Βιάνδρου, Τυρολόης και Ανδριώτη. Το κτίριο τελείωσε το 1925 αλλά δεν λειτούργησε παρά μόνο δύο χρόνια αργότ...ερα, όταν στέγασε το 20ό δημοτικό σχολείο.
Το πρώτο σχολείο λοιπόν, που χτίστηκε στην Τούμπα είναι αυτό που σήμερα βρίσκεται πίσω απο την εκκλησία της Αγίας Μαρίνας. Το έλεγαν σχολείο του Ασβεστά, επειδή πρώτος διευθυντής του ήταν ο Δημήτριος Ασβεστάς. Οι δάσκαλοι του σχολείου ήταν ο Μεφαλόπουλος, ο Παπαϊωάννου, ο Παπαδόπουλος, η κα Χρυσή, η Άννα Λαμπαδαρίδου, ο Χαρισιάδης που ήταν ο πιο ηλικιωμένος και ο πιο αυστηρός, και ο Τζορμπατζήκωστης που σκοτώθηκε στη Χειμάρρα.

Δημοτικό σχολείο ΚΑΡΑΤΟΥΛΑ


Κτηνοτροφικός οικισμός γειτονικός του Βάγγου. Ξεχωρίζουμε το πετρόκτιστο κτίριο του παλιού Δημοτικού Σχολείου και την επίσκεψή μας στο φαράγγι του Ελισσώνα και το γεφύρι της Μπαρμπουτσάνας, μέσω του Βάγγου.

Η ν ύ χ τ α

 Νύχτα ηλιόλουστη,
στιγμή δικιά μου
Ολόκληρο το δωμάτιο
Οι μακρινοί ήχοι...
σ’ άλλη πολιτεία ανήκουν

Νύχτα μεσουρανούσα
κρυφή ελευθερία
νησάκι απόμερο κι ιδιόκτητο
Απληστία και την τελευταία σταγόνα
μέχρι το τέλος να ρουφήξεις
Νύχτα γλυκόπικρη
σχίζεις τους δισταγμούς,
ξεκλειδώνεις τα διλήμματα,
υπόγειες λεωφόρους ανοίγεις
σε παράνομα όνειρα
Νύχτα αμαρτάνουσα
Τα μέλη κουρασμένα
μετρούν τις ανάσες
Σε λίγο θα γίνουν
φυσιολογικές
Νύχτα θνήσκουσα
Το μόνο σου αντίδωρο είναι
οι παλαιές αναμνήσεις
από ατρύγητες αγάπες
Ιούνης 2013

Τρίτη 21 Απριλίου 2015

Ό ν ε ι ρ ο

 Μεθυστικές ανοιξιάτικες μυρωδιές ! Κάθομαι ανάμεσα στις ανθισμένες λεμονιές και πορτοκαλιές και νιώθω μεθυσμένος. Κλείνω τα μάτια κι ονειρεύομαι. Τα όνειρα τίποτα δε στοιχίζουν. Είμαι στη γαλάζια θάλασσα και πετώ μαζί με τα θαλασσοπούλια. Οι συνήθως άνοστες κραυγές τους αποκτούν μελωδικότητα. Κάνω κι εγώ σιγόντο. Εκεί στη δυτική άκρη του ορίζοντα ένα αιμάτινο ποτάμι αρχίζει να ρέει τη λάβα του. Δίνει στην ατμόσφαιρα νέο χρώμα κι εντύπωση.
Ρωτούν κάποιοι τι είναι ε...υτυχία; Κι η απάντηση είναι τόσο απλή, σαν την αγνότητα του παιδικού προσώπου. Η ε υ τ υ χ ί α ε ί ν α ι η ί δ ι α η ζ ω ή. Δε λέω! Μια σειρά δυσκολίες και προβλήματα συναπαντάς στην πορεία της, δράματα και τις οδυνηρές συνέπειες του χρόνου, μα εσύ μην κολλάς. Απορρόφησε τις λίγες υπέροχες στιγμές. κλείδωσέ τες στο προσωπικό σου νοητό ερμάρι της μνήμης κι όταν δυσκολεύεσαι άνοιγέ το και ξανάζησε την ευτυχία !
Μα είναι ψευδαίσθηση! Και λοιπόν; Όλα περνούν και φεύγουν. Εσύ αλυσόδεσε τα δευτερόλεπτα που απτόητα φεύγουν και κάνε τα προσωπικό σου κολιέ.
17 Μαρτίου 2015

Ευπάλιο

 Βρίσκεται στο Νοτιοδυτικό άκρο του Νομού Φωκίδας. Μαζί με τον συνοικισμό Γρηγορίτικα αποτελούσαν την τέως Κοινότητα Ευπαλίου. Το Ευπάλιο αναφέρεται για πρώτη φορά στην ιστορία από τον Θουκυδίδη κατά τον Πελοποννησιακό πόλεμο. Το όνομά του προέρχεται το Ευ (καλός) και πάλη δηλ. έβγαζε καλούς παλαιστές ή Ευ (καλός) και πόλιον (δηλαδή μικρή πόλη) γιατί στην αρχαία ιστορία αναφέρεται ως Ευπόλιον.
Μια μακρόστενη λουρίδα γης που απλώνεται από Βορρά προς Νότο μήκους 9 χιλιομέτρων που ξεκινάει από τον ποταμό Μόρνο και φθάνει μέχρι τον Κορινθιακό Κόλπο (Παραθάλασσο) και πλάτους 2 χιλιομέτρων που συνορεύει ανατολικά με τα Δημοτικά Διαμερίσματα Δροσάτου, Φιλοθέης, το δάσος της Ι. Μ. Βαρνάκοβας δυτικά με τα Δημοτικά Διαμερίσματα Μανάγουλης, Καστρακίου και Τρικόρφου και ανατολικά με τα Δ. Δ. Δροσάτου και Μοναστηρακίου.

Εμπειρίκειο νήσου Άνδρου

. Το σχολείο μας στεγάζεται στο ιστορικό κτήριο που εγκαινιάστηκε τον Σεπτέμβριο του 1925, χάρη στις προσπάθειες της τοπικής κοινωνίας και τη δωρεά του αειμνήστου Σταμάτη Εμπειρίκου, του οποίου φέρει το όνομα

Σχολείο Βαλτεσινίκο

Το Δημοτικό σχολείο στο Βαλτεσινίκο
 
 
 
 

Δευτέρα 20 Απριλίου 2015

Η α γ ά π η

Όταν αγαπάς,
είσαι σε διάθεση
να δώσεις,...
να κλάψεις,
να υπομείνεις
Αν χρειαστεί,
και να πονέσεις
Όταν αγαπάς,
θέλεις κάθε στιγμή
την εικόνα της μπροστά σου
μέσα στο οπτικό σου πεδίο
Φοβάσαι μήπως κάτι
συμβεί και τη χάσεις,
ανησυχείς μην πάθει ο,τιδήποτε
Ζηλεύεις που η εικόνα της
μοιράζεται και σ’ άλλους
Όταν αγαπάς
θέλεις να την βάλεις σ’ ένα σεντούκι,
μα προφανώς αυτό δε γίνεται
Τι ανακουφιστικό όμως θα ήταν
να τ’ ανοίγει
για να την βλέπει μόνο αυτός
Η αγάπη είναι απαιτητική
είναι εγωίστρια,
ζητάει αποκλειστικότητες
γίνεται στενός κορσές
κι έτσι πολλές φορές
η ίδια μετατρέπεται
στην αιτία του θανάτου της
2013

Σχολείο Μαγούλιανα Αρκαδίας


Το παλιό Δημοτικό Σχολείο (19ος αιώνας) στα Μαγούλιανα.

Τα σχολεία της Καλής Βρύσης Δράμας

 κατά την Τουρκοκρατία (1890-1913) Του Ευάγγελου Γ. Καρσανίδη, σχολικού συμβούλου
Στα χρόνια της Τουρκοκρατίας η Γκόρνιτσα ή Γόρνιτσα (σήμερα Καλή Βρύση), ήταν χωριό με πατριαρχικό αποκλειστικά πληθυσμό και ανήκε διοικητικά στον καζά (επαρχία) Ζίχνης του σαντζακίου (νομού) Σερρών, ενώ εκκλησιαστικά υπαγόταν στη δικαιοδοσία της ενιαίας Μητρόπολης Δράμας και Ζιχνών (Το Αρχείον του Εθνομάρτυρος Χρυσοστόμου, τ. Α’, Αθήνα 2000). Βρίσκεται νοτιοδυτικά της Προσοτσάνης, στην ανατολική πλευρά του Μενοίκιου όρους και σε απόσταση 8 χμ. από αυτήν. Σήμερα η Καλή Βρύση αποτελεί δημοτικό διαμέρισμα του διευρυμένου Δήμου Προσοτσάνης.
Οι εντοπισμένες αρχαιότητες από την Προϊστορική, την αρχαία και τη ρωμαϊκή εποχή βεβαιώνουν τη συνεχή κατοίκηση της περιοχής της. Αξιοσημείωτη αναφορά της Καλής Βρύσης σε γραπτή πηγή ως Κόρνιτσα υπάρχει σε οθωμανικό κατάστιχο του 1454/55, όπου καταγράφεται ως οικισμός με πληθυσμό 259 κατοίκους.

Σχολεία της Σίφνου

 Το Γυμνάσιο με Λυκειακές Τάξεις Σίφνου
Στη Σίφνο λειτουργούν δύο Νηπιαγωγεία, ένα Δημοτικό σχολείο, ένα Γυμνάσιο με Λυκειακές τάξεις και ένα Επαγγελματικό Λύκειο με τομείς Πληροφορικής και Δικτύων, Ηλεκτρολόγων, Μηχανολόγων, Οικονομίας-Διοίκησης και Τουριστικών. To σύγχρονο τριτάξιο Γυμνάσιο Σίφνου έχει την αρχή του στο (Βασιλικό) Ελληνικό Σχολείο ή Σχολαρχείο Σίφνου, που ιδρύθηκε από το νεοσύστατο Ελληνικό Κράτος με Νόμο του Όθωνα το 1835. Το Δημοτικό σχολείο της Σίφνου είναι Δωδεκαθέσιο. Η ιδιομορφία του είναι πως στεγάζεται σε τρια διαφορετικά κτίρια, είναι τριεδρικό, διότι δεν υπάρχει στο νησί ανάλογα μεγάλο κτίριο ώστε να καλύψει τις ανάγκες ενός δημοτικού σχολείου. Έτσι, οι τάξεις είναι μοιρασμένες σε αίθουσες που στεγάζονται στα κτίρια: Απολλωνίας, Αρτεμώνα, Δραγάτση.
Αναγκαία προφύλαξη
Η δική μου σημερινή άποψη - που δυστυχώς στη διάρκεια της προσωπική μου ζωής δεν τήρησα, αλλά με το διάβα του χρόνου την αποδέχθηκα ως σωστή - είναι να μην αφήνεσαι μονόπλευρα κι ολοκληρωτικά σε μια επιδίωξη, σ’ ένα σκοπό, σε μια ιδεολογία, σ’ έναν έρωτα ή σε ό,τι άλλο σου τυχαίνει στην πορεία της ζωής. Οι αποκλειστικότητες είναι πέπλο περιορισμού, δέσμευση αναστολής των άπειρων ενδεχομένων, μονοδρόμηση μέσα στον άπλετο ελεύθερο χώρο.
Είναι καλό να προ...νοείς εγκαίρως - κι ίσως δεν είναι τόσο δύσκολο να το πετύχεις - αν ένα μέρος του εαυτού σου το κρατάς απέξω, σαν μυστικό πολύτιμο θησαυρό. Ένα θησαυρό που δεν τον μοιράζεσαι με κανέναν, που τον φυλάς σαν κρυφή ερωμένη μόνο κι αποκλειστικά για σένα. Να αποτελεί την καταφυγή σου στις δυσκολίες και τ’ αδιέξοδα που συχνά αισθάνεσαι ότι φτάνεις, να είναι ο τόπος όπου μπορείς να συνομιλείς ενώπιος ενωπίω μαζί του, να έχεις τη δυνατότητα να κοιτάς «απ’ έξω» τα πράγματα, σαν τρίτος παρατηρητής κι όχι ως πρωταγωνιστής ή απλώς συμμέτοχος.

Ιστορία και περιγραφή του Δημοτικού Σχολείου Μαρμαρίου


  Ο γραφικός αυτός οικισμός πήρε το όνομά του από τα πολύχρωμα μάρμαρα που έχει η περιοχή.
Τα αρχαία λατομεία που σήμερα βρίσκονται εγκαταλελειμμένα στα γύρω χωριά αλλά και η επωνυμία "Κιόνια" (μιας κοντινής στο Μαρμάρι τοποθεσίας) μαρτυρούν ότι το λιμάνι του αρχαίου Μαρμαρίου αποτελούσε κέντρο φορτώσεως μαρμάρων στα πλοία. Με τα φημισμένα αυτά μάρμαρα κατασκεύαζαν μονοκόμματους κίονες γνωστοί ως "Καρύστιοι κίονες"....
Το Μαρμάρι κατοικήθηκε από τους ομηρικούς ακόμα χρόνους. Στη συνέχεια μαθαίνουμε ότι κατοικήθηκε από Φράγκους και Βυζαντινούς και τελικά καταστράφηκε από τους Τούρκους. Ο γεωγράφος Στράβων μας πληροφορεί ότι στο αρχαίο Μαρμάρι υπήρχε ναός αφιερωμένος στο "Μαρμάριο Απόλλωνα". Σήμερα σώζονται ελάχιστοι σπασμένοι κίονες και κιονόκρανα στην εκκλησία "Άγιος Νικόλαος" του νεκροταφείου.Ιστορία και περιγραφή του Δημοτικού Σχολείου Μαρμαρίου
Η νεότερη ιστορία επίσης μας αναφέρει πως ο Φιλέλληνας Γάλλος συνταγματάρχης Φαβιέρος έδωσε αποφασιστικές μάχες εναντίον των Τούρκων στη θέση Λυκόρεμα όπου υπάρχουν ακόμα δείγματα παλιών πολεμιστριών. Αλλά και ο μεγάλος οπλαρχηγός της Εύβοιας Νικόλαος Κριεζώτης και ο Βάσος Μαυροβουνιώτης τον Ιανουάριο του 1828 στην περιοχή του Μαρμαρίου στήνουν καρτέρι στους Τούρκους
Ιστορία και περιγραφή του Δημοτικού

Το Δημοτικό Σχολείο του Μαρμαρίου αρχίζει τη λειτουργία του από το 1884 και μέχρι σήμερα. Παρέμεινε κλειστό μικρό χρονικό διάστημα στην Κατοχή.
Είναι δωρεά του ευεργέτη Ανδρέα Συγγρού και λειτούργησε στην αρχή σαν μονοθέσιο σχολείο Αρρένων, ενώ υπήρχε ξεχωριστό σχολείο Θηλέων που στεγαζόταν σε διάφορα ενοικιαζόμενα οικήματα. Το 1927 γίνεται διθέσιο μεικτό (αρρένων - θηλέων) και την επόμενη χρονιά, το 1928 προάγεται σε τριθέσιο. Το 1932 και με τη φροντίδα του δασκάλου Άγγελου Μάζη χτίζεται μια τρίτη αίθουσα, με δαπάνες του κράτους και της κοινότητας.
Δείτε περισσότερα

ΤΑ ΓΥΜΝΑΣΙΑ ΤΗΣ ΕΠΟΧΗΣ ΣΤΟ ΝΗΣΙ ΤΗΣ ΧΙΟΥ

  ΓΥΜΝΑΣΙΟ ΑΡΡΕΝΩΝ ΧΙΟΥ
Η Μεγάλη Σχολή της Χίου ιδρύθηκε το έτος 1792, καταστράφηκε στη Σφαγή του 1822, λειτούργησε πάλι το 1838, πήρε τον τίτλο του Γυμνασίου το 1863, ξανακαταστράφηκε στο σεισμό του 1881 για να επαναχτιστεί το 1885 και να δεχθεί σημαντική ανακαίνιση μετά την πυρκαγιά του 1929.
Το Γυμνάσιο Χίου μετονομάσθηκε σε Γυμνάσιο Αρρένων Χίου, όταν ιδρύθηκε το Γυμνάσιο Θηλέων Χίου το 1936. Το 1964 και σύμφωνα με το νόμο για όλα τα Γυμνάσια χωρίστηκε σε τριτάξιο Α' Γυμνάσιο Αρρένων και τριτάξιο Λύκειο Αρρένων. Το 1967 με την επιβολή της Χούντας συνενώθηκε ξανά σε εξατάξιο Γυμνάσιο Αρρένων.
Διασπάστηκε εκ νέου το 1977 σε τριτάξιο Γυμνάσιο Αρρένων και τριτάξιο Λύκειο Αρρένων το οποίο το 1979 όταν μετατράπηκαν όλα τα σχολεία σε μικτά, μετονομάστηκε σε 1ο Λύκειο Χίου.

Δημοτικό Σχολείο στα Τρόπαια Αρκαδίας


Στα Τρόπαια θα συναντήσουμε ένα από τα ομορφότερα Δημοτικά Σχολεία της Πελοποννήσου. Κτίσθηκε αρχές του 20ου αιώνα, με δαπάνη του Ανδρέα Συγγρού.
 

Σάββατο 18 Απριλίου 2015

Π α ρ ά κ λ η σ η


 Ας μην ξυπνήσω ποτέ, Χριστέ μου
Σε παρακαλώ κράτησέ με
στην κατάσταση του ύπνου
Είναι τόσο όμορφο το όνειρο που ζω...
Ανάλαφρος, συγχωρεμένος,
χωρίς έγνοιες και προβλήματα
συνεχίζω να πετώ απτόητος ανάμεσα
στο μπλε τ’ ουρανού και της θάλασσας
συντροφιά με τα γλαροπούλια.
Γιατί, Χριστέ μου, να επιστρέψω
στη ζωή του γκρίζου
Δεν αντέχω πλέον τη μιζέρια του ξύπνιου
Σε παρακαλώ, ό,τι υπόλοιπο απομένει
ας το γεμίσεις μ’ όνειρα και ψευδαισθήσεις
Το προτιμώ…
2014

Οι γονείς μου το 1951

 

Δημοτικό Σχολείο Σπάθαρη Αρκαδίας


Στολίδι αρχιτεκτονικής το πετρόκτιστο παλαιό Δημοτικό Σχολείο του Σπάθαρη, που κτίσθηκε το 1905 με δαπάνη (και αυτό) του Ανδρέα Συγγρού. Δίπλα στο Δημοτικό σχολείο βρίσκεται το κτίριο του Λαογραφικού Μουσείου του χωριού.

Κτήριο Κωστής Παλαμάς»

Το νεοκλασικό κτήριο "Κωστής Παλαμάς" ανεγέρθη το 1857 και αρχικά λειτούργησε ως ιδιωτικό λύκειο με την ονομασία "Ελληνικό Εκπαιδευτήριο".
Το 1870 το κτήριο αγοράστηκε από το Πανεπιστήμιο Αθηνών, για να στεγασθούν σ' αυτό Εργαστήρια Ιατρικών και Φυσικών Επιστημών, αίθουσες διδασκαλίας και αργότερα Πανεπιστημιακά Μουσεία (Γεωλογικό και Παλαιοντολογικό Μουσείο, Εργαστήριο Υγιεινής και Μικροβιολογίας, Ορυκτολογικό και Πετρογραφικό Εργαστήριο και Μουσείο, Εργαστήριο Ιατροδικαστικής και Τοξικολογίας, Εγκληματολογικό και Τοξικολογικό Μουσείο).
Το 1981, με δωρεά του αείμνηστου καθηγητή της Ιατρικής Σχολής Δ. Αντωνόπουλου και της συζύγου του και με οικονομική ενίσχυση από το Υπουργείο Πολιτισμού και το Πανεπιστήμιο

Το ελληνικό εκπαιδευτήριο του Γρ. Γ. Παπαδόπουλου

 Το νεοκλασικό κτίριο στη γωνία των οδών Ακαδημίας και Σίνα που πήρε το όνομα του Κωστή Παλαμά είχε στεγάσει το ιδιωτικό σχολείο με την επωνυμία «Ελληνικόν εκπαιδευτήριον» (1849-1870), που ίδρυσε Γρηγόριος Γ. Παπαδόπουλος. Ο Γρ. Παπαδόπουλος (1818-1873), σημαντική προσωπικότητα στο χώρο της παιδείας, υπήρξε ιδρυτικό στέλεχος του «Συλλόγου προς διάδοσιν των ελληνικών γραμμάτων» και συντέλεσε στη σύσταση του Ωδείου και στη δ...ιεξαγωγή των Ολυμπιακών Αγώνων του 1870. Ιδιαίτερα τον απασχόλησε η μόρφωση των γυναικών. Δική του ήταν η ιδέα της ίδρυσης του «Συλλόγου Ελληνίδων Γυναικών» και του «Εργαστηρίου των Απόρων Γυναικών». Συνέταξε ο ίδιος ή βελτίωσε τα προγράμματα του διδασκαλείου, του Αρσακείου, του Πολυτεχνείου, του Ελληνικού Παρθεναγωγείου, του Αμαλιείου και του Ορφανοτροφείου Χατζηκώστα.

Τα πρώτα δύσκολα χρόνια (1923-1940)

Του ΧΑΡΗ ΣΑΠΟΥΝΤΖΑΚΗ Εκπαιδευτική
Οι πρόσφυγες, σχεδόν όλοι, έφτασαν στην Ελλάδα ρακένδυτοι, χωρίς ίχνος περιουσίας, φεύγοντας το σπαθί και τη φωτιά του Τούρκου, θαλασσοδαρμένοι επί μήνες στην άσπρη θάλασσα, τσακισμένοι ηθικά, αποδεκατισμένοι στην οικογένειά τους.
Όμως, αν δεν είχαν περιουσιακά στοιχεία άλλα, ήταν πλούσιοι από αγωγή και παιδεία, ευγένεια και ήθος, διάθεση δημιουργίας, εφευρετικότητα. Προέρχονταν, στη συντριπτική τους πλειοψηφία, από πόλεις ή κεφαλοχώρια, ασκούσαν «ευγενή» επαγγέλματα (γιατροί, δικηγόροι, δάσκαλοι, έμποροι, επιχειρηματίες, τεχνίτες), είχαν καλές σπουδές, αγαπούσαν την κουλτούρα. Είχαν σπουδάσει σε καλά, κοινοτικά σχολειά κι αγαπούσαν τη μόρφωση. Τα σχολειά της Σμύρνης, του Αϊβαλιού, της Καππαδοκίας, του Πόντου, της Σπάρτης ήταν υψηλού επιπέδου. Είχαν σπουδαίους εκπαιδευτικούς, λαμπρά διδακτήρια, εφάρμοζαν προχωρημένες για την εποχή τους μεθόδους διδασκαλίας. Δεν είχαν σε τίποτε να ζηλέψουν τα Ελλαδικά. Αντίθετα, προηγούνταν απ’ αυτά

Η παιδεία στην Ικαρία


  ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΗ ΑΞΙΑ ΣΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΤΩΝ ΙΚΑΡΙΩΝ...
ΘΕΜ. ΚΑΤΣΑΡΟΣ Ιστορικός – Αρχαιολόγος
……………Το θέμα μου είναι « η παιδεία στην Ικαρία στα χρόνια της τουρκοκρατίας ».
Τα στοιχεία ελήφθησαν από τα αρχεία διαφόρων σχολείων της Ικαρίας, από άρθρα του Γυμνασιάρχη Ι. Τσαρνά, από τα Ικαριακά χρονικά του Λ. Σπανού, η «ιστορία της Ικαρίας» του Ι.Μελά κ.α.
Όταν το 1453 «εάλω η πόλις» η Ικαρία βρισκόταν στην κατοχή των Αραγγίων, ο Πορθητής όρισε όπως όλοι θυμόμαστε μετά την άλωση Πατριάρχη Κων/πόλεως τον Γεώργιο Σχολάριο ή Γεννάδιο, ο οποίος ανήκε στους ανθενωτικούς για λόγους βέβαια πολιτικούς, όπως ήξερε ο Πορθητής, και εκτός των άλλων τιμών τον τίμησε, του παρεχώρησε και βεράτιο με τα γνωστά προνόμια, όμως η πνευματική αναγέννηση η οποία παρατηρήθηκε στο Βυζάντιο κατά τους Παλαιολόγιους χρόνους, που είναι από τα παράδοξα της ιστορίας μας διότι είχαμε θρησκευτική κρίση, πολιτική κρίση οικονομική κρίση ενώ είχαμε μεγάλη πνευματική αναγέννηση, αυτή η πνευματική αναγέννηση άρχισε να παρακμάζει ήδη από τα πρώτα χρόνια του 15ου αιώνα. Το Πατριαρχείο από την αρχή υπήρξε η εστία του υπόδουλου γένους, σιγά-σιγά συγκέντρωσε δίπλα του, τους λόγιους, όσοι είχαν απομείνει διότι οι περισσότεροι κατέφευγαν στη δύση, μεταφέροντας χειρόγραφα, βιβλία και τις γνώσεις τους, συνετέλεσαν ώστε

Ο Πατέρας μου Αναστάσιος Τσίλογλου (1896- 1967). Γεννήθηκε στο Αξάρ της Μικράς Ασίας και πέθανε στη Νέα Ιωνία Βόλου. Στο «αυτοβιογραφικό» μου βιβλίο «Κι όμως ήταν όμορφα» ένα κεφάλαιο αναφέρεται σ’ αυτόν. Θα το παρουσιάσω, αρχίζοντας από σήμερα σε έξι συνέχειες. Γράφτηκε το 2008

Πέμπτη 16 Απριλίου 2015

Η μοίρα της πατρίδας μας

 Είχα την «ευκαιρία» να ζήσω την εποχή της στέρησης. Και εξαιτίας οικογενειακών ιδιαιτεροτήτων την έζησα εντόνως. Οι ερμηνείες είναι ενώπιον των οφθαλμών μας. Μια Ψωροκώσταινα, που είχε έτσι κι αλλιώς μικρά περιθώρια αυτόνομης ανάπτυξης από τις αλλεπάλληλες βίαιες μεταβολές του πολιτεύματος με τις δικτατορίες και η έλλειψη κεντρικού οράματος της κυρίαρχης τάξης, δεν άφηναν περιθώρια αισιόδοξων προσδοκιών. Πρόσθεσε στα ανωτέρω ότι έβγαινε από τον αιματ...ηρό 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο με τα δεκάδες εκατομμύρια ανθρώπινα θύματα και τη λαίλαπα των υλικών καταστροφών.
Ενώ στις άλλες χώρες άρχισε η εκ νέου ανοικοδόμηση του μέλλοντός τους, η χώρα μας ζούσε τη χειρότερη κατάρα του εμφύλιου σπαραγμού, που την τράβηξε πολύ πιο πίσω. Εκ των πραγμάτων συνεχίστηκε η από ιδρύσεως του νεοελληνικού κράτους ανάγκη στήριξης της χώρας από ξένες δυνάμεις, χαρακτηριστικό που σφραγίζει την ιστορική μας διαδρομή.

Το Πειραματικό Σχολείο του Πανεπιστημίου Αθηνών

Το ΠΣΠΑ αποτελεί την υλοποίηση της πρότασης που διατύπωσε το 1925 ο καθηγητής της Παιδαγωγικής Νικόλαος Εξαρχόπουλος για ίδρυση πειραματικού σχολείου στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Ιδρύθηκε το 1929 με τον Νόμο 4376 «Περί ιδρύσεως Πειραματικών σχολείων εν τοις Πανεπιστημίοις Αθηνών και Θεσσαλονίκης», με σκοπό τη θεωρητική και πρακτική παιδαγωγική μόρφωση των καθηγητών της Μέσης Εκπαίδευσης, την προαγωγή της Παιδαγωγικής επιστήμης και την πρακτική παιδαγωγική κατάρτιση των μετεκπαιδευόμενων στο Πανεπιστήμιο δημοδιδασκάλων.
Στεγάστηκε στο νεότευκτο διδακτήριο «Σωκράτης», επί της συμβολής των οδών Σκουφά και Λυκαβηττού, το οποίο είχε αποπερατωθεί το 1929, προοριζόμενο για τη στέγαση δύο τετραταξίων γυμνασίων. Εγκαινίασε τη λειτουργία του το ίδιο έτος (Διάταγμα 8/29 Οκτωβρίου 1929) με τις τρεις κατώτερες τάξεις του Δημοτικού (85 μαθητές) και τις δύο κατώτερες τάξεις του Γυμνασίου (60 μαθητές).

Ελληνικό σχολείο Σωποτού

 Από τη Βικιπαίδεια,
Το Ελληνικό σχολείο Σωποτού οικοδομήθηκε το 1796 και 1797 με δαπάνη του Αθανασίου Τσίπηρα. Αρχικά ο Τσίπηρας είχε ορίσει το ποσό των 15.000 γροσίων και τον συμπολίτη του Γεώργιο Σταυράκη για καθολικό επίτροπο της ευεργεσίας. Ο Σταυράκης όμως παρέλαβε το χρήμα και πήγε στη Τεργέστη, όπου διέπρεψε ως έμπορος. Το 1794 και είκοσι χρόνια μετά τον θάνατο του Τσίπηρα, ο Σταυράκης σε βαθιά γεράματα και χωρίς απογόνους έστειλε μήνυμα στους... προκρίτους του Μεγάλου Σπηλαίου για να στείλουν αντιπρόσωπους για να παραλάβουν το χρήμα. Οι Σπηλαιώτες απάντησαν ότι το σχολείο δεν πρόκειται να κτιστεί στον Σωποτό, αλλά όπου αυτοί θεωρούσαν καλύτερο. Τότε οι κάτοικοι του Σωποτού έστειλαν στην Τεργέστη ως αντιπρόσωπο τον Γ. Γιαννακόπουλο, για να παραλάβει το χρήμα. Η σχολή εκτίστηκε, και τα χρήματα επιτοκίστηκαν για την εκπλήρωση των εξόδων, μέχρι το 1836, όταν η Ελληνική κυβέρνηση ανέλαβε όλα τα χρέη.
Πρώτος διδάσκαλος της σχολής έγινε το 1789 ο εκ Στρεζόβης γέρος διδάσκαλος της Ελληνικής ιερομόναχος Γαλακτίων, μαθητής του Καλαβρύτων Παρθενίου. Δίδαξε μέχρι το 1801. Άλλοι διδάσκαλοι έγιναν ο Δοσίθεος Καλαβρύτων (1801-1804), Αγάπιος (1804-1806) και Δημήτριος Ηπειρώτης (1807-1808). Το σχολείο έκλεισε για ενάμισι χρόνια, οπότε επανήλθε ο Δοσίθεος που είχε πάει στη Χίο.

Τ ο ό ν ε ι ρ ο


 Στη γειτονιά την παιδική το όνειρο τον πήγε.
Κι ήταν τόσο ζωντανό, σαν να το ζούσε αλήθεια
Ξυπόλυτος, κοντό παντελονάκι και τιράντες να το στηρίζουν
Μια τεράστια φέτα ζυμωτό ψωμί στο χέρι...
με λάδι αλειμμένη κι αλάτι.
Βιασύνη πριν αρχίσει το μοίρασμα
να προλάβει μερικές μπουκιές
γρήγορα να καταπιεί.
Δε γίνεται αλλιώς,
αύριο θα είναι η σειρά του να ζητήσει μερίδιο
Τόση, μα τόση, στέρηση,
πασαλειμμένη όμως με μια
γενναία στρώση- χαμένης πλέον- ευτυχίας
2013

Πρότυπο Πειραματικό Σχολείο του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης

Το , Πρότυπο Πειραματικό Σχολείο του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκηςόπως το δηλώνει και ο τίτλος του, είναι ένα ιδιαίτερο σχολείο που συνδέεται με το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης. Ως το 2012, επόπτης του Σχολείου οριζόταν από τη Σύγκλητο του Πανεπιστημίου καθηγητής του Τομέα της Παιδαγωγικής της Φιλοσοφικής Σχολής του Α.Π.Θ., ενώ από το 2012 και εξής επιλέγεται από το Υπουργείο Παιδείας, Δια Βίου Μάθησης και Θρησ...κευμάτων.
Το Πρότυπο Πειραματικό Σχολείο αποτελεί χώρο άσκησης εκπαιδευτικής, παιδαγωγικής και διδακτικής μεθοδολογίας για τους φοιτητές κυρίως της Φιλοσοφικής Σχολής αλλά και των άλλων καθηγητικών σχολών. Γενικότερα, αποτελεί ένα χώρο και επιδιώκει να ορίζεται ως χώρος εκπαιδευτικής και παιδαγωγικής προβληματικής και έρευνας του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.Το δυναμικό του αποτελείται από εκπαιδευτικούς οι οποίοι έχουν αυξημένα προσόντα και οι οποίοι κρίνονται και τοποθετούνται απ' ευθείας από το Υπουργείο Παιδείας, Δια Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων. Στο Πειραματικό Σχολείο συνυπάρχουν και λειτουργούν συγχρόνως όλες οι βαθμίδες της Α/θμιας και Β/θμιας Εκπαίδευσης, Νηπιαγωγείο, Δημοτικό, Δημοτικό, Γυμνάσιο και Λύκειο.

1ο Γ υ μ ν ά σ ι ο Σ η τ ε ί α ς

Αποσπάσματα από το βιβλίο: "1ο Γυμνάσιο Σητείας, η ιστορία του σχολείου" που εκδόθηκε από το Δήμο Σητείας το 2009
Θεμελίωση και ίδρυση του Γυμνασίου
Το 1915 ιδρύθηκε στη Σητεία ημιγυμνάσιο, στην αρχή με μία τάξη και το 1921 συμπληρώθηκε σε πλήρες Γυμνάσιο. Το πρώτο αυτό Γυμνάσιο βρισκόταν δίπλα στην πλατεία του Αγνώστου Στρατιώτη, αλλά επειδή το κτήριο δεν ήταν κατάλληλο, μια και είχε χτιστεί για να στεγάσει την αγγλική τηλεγραφική εταιρεία Eastern, οι κάτοικοι με έρανο και με χρηματοδότηση από την κοινότητα Σητείας αγοράσανε το οικόπεδο του σημερινού Γυμνασίου από τον Ιωάννη Καλυδάκη έναντι 70.000 δραχμών.

Τρίτη 14 Απριλίου 2015

ΚΑΠΟΙΑ ΔΗΜΟΤΙΚΑ ΣΧΟΛΕΙΑ ΣΤΗ ΧΙΟ

(Μιας που τα περισσότερα δημοτικά στη Βόρεια Χίο έχουν καταργηθεί και λόγω ελλείψεως στοιχείων, παρουσιάζουμε σχολεία τα οποία λειτουργούν έως σήμερα.)
1ο
Ιδρύθηκε ως Αστική Σχολή το 1892 και μετονομάστηκε σε 1ο δημοτικό το 1930. Μαρμάρινη πλάκα στη ΝΔ πλευρά της αυλής αναφέρει: "Λείψανον τοίχου παλαιάς Μεγάλης Σχολής. 1792-1822". Το 1985 μετακόμισε από το παλιό νεοκλασικό κτίριο της οδού Ζολώτα όπου στεγάζεται σήμερα το 11ο Δημοτικό, στο σύγχρονο κτίριο της οδού Πατέρα, που οικοδομήθηκε με χρήματα του κράτους κατά 80% και δωρεά του μεγάλου εφοπλιστή.
2ο
Πρωτολειτούργησε στην τουρκοκρατία ως τριθέσιο στεγαζόμενο σε διώροφο κτίριο απέναντι από τον Ναό Ευαγγελιστρίας ενώ μετά το 1912 μετατράπηκε σε εξαθέσιο. Το σημερινό διδακτήριο χτίστηκε το 1935 και η νέα του πτέρυγα το 1977.

Ιστορικό Πειραματικών Δημοτικών Σχολείων Ιωαννίνων

  Από τα Πρότυπα στα Πειραματικά…
Τα Πειραματικά Δημοτικά Σχολεία του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων είναι η μετεξέλιξη των πρώην Πρότυπων Δημοτικών Σχολείων της Ζωσιμαίας Παιδαγωγικής Ακαδημίας.
Η ιστορία των πρότυπων δημοτικών σχολείων στην πόλη των Ιωαννίνων αρχίζει σχεδόν αμέσως μετά την απελευθέρωση της πόλης από τον τουρκικό ζυγό.
Τα πρώτα, χρονικά, πρότυπα δημοτικά σχολεία στην πόλη των Ιωαννίνων ιδρύθηκαν και λειτούργησαν με το Βασιλικό Διάταγμα της 13-11-1914 (ΦΕΚ. 334/18-11-1914) με σκοπό την πρακτική άσκηση των σπουδαστών του νεοϊδρυθέντος, λίγους μήνες νωρίτερα, με Βασιλικό Διάταγμα Β.Δ. 381/26-8-1914 και τον επικυρωτικό νόμο 381/19-11-1914 Διδασκαλείου Ιωαννίνων. Πρόκειται για ένα 3/τάξιο (3/θέσιο) πρότυπο δημοτικό σχολείο και ένα 1/τάξιο (1/θέσιο) πρότυπο δημοτικό σχολείο. Με τον ίδιο νόμο ιδρύθηκαν πρότυπα δημοτικά σχολεία και σε άλλα Διδασκαλεία της χώρας. Λίγο αργότερα με το Βασιλικό Διάταγμα της 5-8-1916 το 3/τάξιο πρότυπο δημοτικό σχολείο μετατρέπεται σε 4/τάξιο (4/θέσιο).
Όαση στον Πόλο
τι θα έπρεπε να είναι;
Μήπως μια σόμπα
που θα καίει θερμές ευχές
κάθε επέτειο;
...
1973

Βίλα Αμαλία»: Ξανά σχολείο από το 2015 το ιστορικό κτίριο της Αθήνας

 Το 67ο Γενικό Λύκειο, το οποίο σήμερα λειτουργεί σε μισθωμένο κτίριο με ενοίκιο 11.200 ευρώ το μήνα, θα φιλοξενήσει το ιστορικό κτίριο «Βίλα Αμαλία» στη γωνία Αχαρνών και Χέιδεν, το οποίο διαμορφώνεται σε σχολείο εμβαδού 2.141 τετραγωνικών μέτρων.
Η ανακατασκευή της Βίλας Αμαλία ως σχολείου χρηματοδοτείται από το ΕΣΠΑ με το ποσό των 2,7 εκατ. ευρώ. Οι εργασίες ξεκίνησαν τον Απρίλιο 2014, οπότε και υπογράφηκε η τελική σύμβαση, και το έργο προγραμματίζεται να παραδοθεί τον Ιούνιο του 2015.
Το εξωτερικό του κτιρίου ανακαινίστηκε και διατηρεί την αρχική μορφή του, όπως γίνεται και σε άλλα διατηρητέα και νεοκλασικά κτίρια. Το εσωτερικό όμως αλλάζει εκ βάθρων λόγω των προδιαγραφών του Οργανισμού Σχολικών Κτιρίων.

Δημοτικό Σχολείο Νεοχωρίου Ευβοίας

 Η ιστορία του σχολείου μας
Σύμφωνα με πληροφορίες των γεροντότερων κατοίκων του χωριού, το σχολείο λειτούργησε για πρώτη φορά το 1905 στο συνοικισμό Λάλα. Από το 1905 έως το 1933 το σχολείο στεγαζόταν σε διάφορα ιδιωτικά κτίρια του συνοικισμού Λάλα. Το 1933 περατώθηκε η κατασκευή του μονοθέσιου διδακτηρίου σε οικόπεδο 6.000 τ.μ., παραχωρημένο από την Ιερά Μονή Λευκών, στη θέση που βρίσκεται και σήμερα. Το 1959 έγινε διθέσιο από μονοθέσιο. ...Το 1961 ολοκληρώθηκε η κατασκευή αφοδευτηρίων και το 1967 η προσθήκη δεύτερης αίθουσας διδασκαλίας, χρηματοδοτημένη από τον ΟΣΚ. Το 1970 έγινε τριθέσιο.
Πρώτος διδάξας το 1905 ήταν ο Γραμματοδιδάσκαλος Γκόρος. Ακολούθησαν οι διδάσκαλοι: Νικόλαος Τσαούσης (1909-1920), 1921-1927: Παπαΐωάννης Παπαβασιλείου και Ευάγγελος Μπενέτος, Χρυσάνθη Αγγελετοπούλου (1928-1961), Νικόλαος Μπούτης (1959-1964), Ασημίνα Μουσουτζάνη – Μπούτη (1961-1964), Αριστείδης Καράπας, Παγώνα Κοψαυτοπούλου, Βιργινία Πανούτσου και Ελένη Ζαφειρδούδη.
Τρίτη, 18 Νοεμβρίου 2014

Δείτε περισσότερα

Η σύγχρονη αντίληψη της μοναξιάς

Στην εποχή της τεχνολογίας άλλαξε και η αντίληψη της μοναξιάς. Πράγματι γύρω σου μπορεί να μην υπάρχει κανείς και από τον υπολογιστή ν’ ακούς την ιδιαίτερη φωνή της Φλέρυ Νταντωνάκη στο Μεγάλο Ερωτικό, ενώ συγχρόνως τα ηχητικά μηνύματα να σε προειδοποιούν ότι μια φίλη απ’ τη Μελβούρνη σου στέλνει την καλημέρα της κι ένας γνωστός απ’ το Λονδίνο σου δείχνει ζωντανό στιγμιότυπο της αγοράς. Αν ενδιαφέρεσαι μπορείς να μάθεις on line τα συμβαίνοντα ...στον κόσμο. Βρίσκεις χιλιάδες εικόνες και βίντεο κάθε ποιότητας από άγνωστα και μακρινά κι απρόσιτα μέρη, διαβάζεις σχόλια από ανθρώπους με ποικίλα ενδιαφέροντα και μέσα στα σκουπίδια που πιθανόν θα συναντήσεις θα ανακαλύψεις κι ακατέργαστα διαμάντια.
Αλήθεια σε ποια εκδήλωση των ανθρωπίνων συναντήσεων δεν συναντάς και τις άσχημες αντιδράσεις ανθρώπων που απεγνωσμένα αναζητούν ακροατές να πουν τον εσωτερικό τους πόνο ;

Από την Παπαστράτειο Τεχνική Σχολή

 Κατασκευής Παιχνιδιών και Διακοσμητικής στο Επαγγελματικό Λύκειο Υμηττου: Όψεις της ιστορίας του σχολείου μας
Το σχέδιο εργασίας για το σχολικό πρόγραμμα που πραγματοποιείται στο 1ο Επαγγελματικό Λύκειο Υμηττού («Παπαστράτειο») έχει ως τίτλο: «Όψεις της ιστορίας του σχολείου μας». Υλοποιήθηκε από τα μέσα Σεπτεμβρίου 2011 ως και τα μέσα Φεβρουαρίου 2012 στη συγκεκριμένη σχολική κοινότητα σε συνεργασία και με ανθρώπους και φορείς της ευρύτερης τοπικής κοινωνίας. Αντικείμενό της αποτελεί η διερεύνηση, μέσα από διεργασίες έρευνας ποιοτικού χαρακτήρα, πτυχών της ιστορίας του σχολείου από τη χρονική περίοδο της ίδρυσής του ως «Παπαστράτειος Δημοτική Τεχνική Σχολή Παιχνιδιών και Διακοσμητικής», και η ανάδειξή τους με σκοπό την κατανόησή του, από τα μέλη της σχολικής και της ευρύτερης κοινότητας, ως φορέα συλλογικής μνήμης και συλλογικής δυναμικής παρουσίας.

Μικρή αναδρομή στη σχολική Ιστορία του Μοσχάτου!!!.

Η πρώτη παλιά σχολική αναφορά, που έχει σχέση με το Μοσχάτο, είναι αυτή που διέσωσε ο Πλάτωνας σ’ ομώνυμο μικρό διάλογο με τίτλο Λύσις. Ο μικρός μαθητής Λύσις, μια μέρα που γίνονταν τα εγκαίνια κάποιου γυμναστηρίου, συνάντησε το σοφό Σωκράτη κι έγινε μεταξύ τους μια ενδιαφέρουσα συζήτηση με θέμα τη φιλία.
Το 1915 λειτούργησε ένα σχολείο με τα λίγα τότε παιδιά στο κεντρικό Μοσχάτο στο ξύλινο υπόστεγο που υπήρχε έξω από την ...πόρτα της μικρής εκκλησίας του Αγίου Ιωάννη.
Το 1917 λειτούργησε ένα σχολείο στην περιοχή Παράγκες.
Το 1921 ιδρύεται το πρώτο Δημοτικό Σχολείο με 139 μαθητές. Μέσα στον Καταυλισμό λειτούργησε ένα αρμένικο σχολείο, για να μαθαίνουν οι πρόσφυγες ελληνικά. Τα παιδιά που μένανε στο Κάτω Μοσχάτο προς τις εκβολές του Ιλισού ποταμού, πηγαίνανε στις Τζιτζιφιές. Τα σχολεία λειτουργούσαν σα διθέσια.

Σάββατο 11 Απριλίου 2015

1ο ΓΥΜΝΑΣΙΟ ΛΑΡΙΣΑΣ:

Το πιο ιστορικό σχολείο του Νομού μας
ΟΠΩΣ το λέει και το όνομά του, το 1ου Γυμνάσιο Λάρισας ήταν το πρώτο Σχολείο που απέκτησε η Λάρισα όταν αυτή απελευθερώθηκε από τους Τούρκους, το 1881.
...
ΜΕ ΤΗΝ απελευθέρωση, το Ελληνικό Κράτος άρχισε να οργανώνει την εκπαίδευση και τις δημόσιες Υπηρεσίες του. Έτσι, το 1889 ιδρύθηκε το πρώτο σχολείο Β’θμιας Εκπαίδευσης υπό την επωνυμία «Α’ Γυμνάσιο Αρρένων Λαρίσης», δεδομένου ότι η εκπαίδευση των κοριτσιών δεν ήταν σύμφωνη με τα ήθη της εποχής.
Το 1897, λόγω της δεύτερης τουρκικής κατοχής,- συνεπεία του ατυχούς Ελληνοτουρκικού Πολέμου- διέκοψε για δυο χρόνια τη λειτουργία του

Αμπέτιον Μέλαθρον, Οίκος Τυφλών, ΚΕΑΤ.

Αμπέτιον Μέλαθρον, Οίκος Τυφλών, ΚΕΑΤ.
Το ΚΕΑΤ όπως το έμαθα εγώ, είναι ένα υπέροχο κτίριο του 1912, κτίστηκε με χρήματα του Άμπετ, ενός Ελληνοαιγύπτιου δωρητή, δεν γνωρίζω αρκετά για αυτόν η για να είμαι ακριβείς δεν γνωρίζω τίποτα άλλο πέραν από αυτό, ίσως κάποιος να πρέπει να ασχοληθεί και να μάθουμε για αυτόν περισσότερα στοιχεία.*
Φυσικά το ΚΕΑΤ είναι ένα σύνολο δομών που υποστηρίζουν την εκπαίδευση, την κοινωνική ένταξη την αλληλοαποδοχή, την επαγγελματική αποκατάσταση των τυφλών στην Ελλάδα, αρκετές από αυτές τις δομές βρήκαν στέγη σε αυτό το υπέροχο κτίριο αρχιτεκτονικό κόσμημα της Καλλιθέας στην Αθήνα.
Σε αυτό στεγάζονταν επί δεκαετίες το δημοτικό σχολείο αποκλειστικά για τυφλούς μαθητές, σε αυτό φιλοξενούνταν παιδιά από όλη την Ελλάδα για τους σκοπούς που προανέφερα, ήταν ένα ίδρυμα χωρίς ιδρυματισμό, είχε οικότροφους και όχι τροφίμους.

Αμπέτ, Ανανίας (1790 - 1860) και Ραφαήλ (1780 - 1866).

Ημερομηνίες: 1780 – 1866
Έλληνες αδερφοί επιχειρηματίες και ευεργέτες από το Κάιρο, συριακής καταγωγής. Μετά την απελευθέρωση της Ελλάδας από τους Τούρκους, οι δυο αδερφοί Αμπέτ έγιναν Έλληνες υπήκοοι και δημότες της Ερμούπολης της Σύρου. Εμπορεύονταν στην Αίγυπτο και την Αγγλία και ίδρυσαν Τράπεζα στο Λονδίνο.

Αφιερωμένο στης Βλάστης την «Εκπαίδευση»

 Από την ιστοσελίδα «Εσύ ο συντάκτης»
Πάνω από όλα, το αφιέρωμα αυτό αποτελεί «φόρο τιμής και ευγνωμοσύνης» σε εκείνους -ευεργέτες, δωρητές, δασκάλους και δασκάλες- που μας άφησαν ιερή παρακαταθήκη «την αξία της παιδείας γνώσεων και αξιών».
Η δίψα της παιδείας στους χρόνους της τουρκοκρατίας υπήρξε καταλυτική, τόσο στην καταπολέμηση της αμάθειας, αλλά πολύ περισσότερο στη διατήρηση της εθνικής μας συνείδησης και της Ελληνικής Γλώσσας. Έτσι, κάτω από τον Ιερό Ναό του Αγίου Νικολάου και το ιστορικό ξυλόγλυπτο τέμπλο, φερμένο από την Μοσχόπολη, στο «Κουκιματί», σύμφωνα με τον αείμνηστο Μ. Καλινδέρη, λειτουργεί ένα είδος «μικρού σχολείου» και λίγο αργότερα, το 1761, στο νάρθηκα, ο Στέργιος Δοόμπας, κατά τη μαρτυρία του ίδιου του μεγάλου ευεργέτη, διδάσκεται από το Παπα-Κύρο, τον οποίο αναφέρει με πολύ σεβασμό και ιδιαίτερη εκτίμηση για τις αρετές του, τα πρώτα του γράμματα. Το «Σκουλειό» Ντούμπα (Δούμπα) οργανώνεται αργότερα με τον τίτλο «Ελληνική Αλληλοδιδακτική Σχολή». Σε αυτό διδάσκουν δάσκαλοι του Γένους φωτισμένοι, όπως ο Δημήτριος Πόποβιτς που διδάσκει εκεί από το 1819 μέχρι το 1843.

 Στο μεταίχμιο του 19ου και 20ού αιώνα... Αποσπάσματα από το βιβλίο ΑΡΜΕΝΙΖΟΝΤΑΣ ΠΡΟΣ ΤΟ ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΟ ΟΝΕΙΡΟ Αιγείρα Οι πρώτοι κάτοικοι της Αιγείρας ήρθαν από τα Αρφαρά, τη Βελλά, τη Βεργουβίτσα και τα αλλά ορεινά χωριά της ανατολικής Αιγιαλείας, αλλά και από διάφορα μέρη της Ελλάδος (Ρούμελη και Ήπειρο). Τα πρώτα σπίτια της Αιγείρας άρχισαν να χτίζονται το 1887 περίπου, την εποχή που καθιερώθηκε η στάση των τρένων στο σημείο όπου είναι και σήμερα το γνωστό κτίριο του σιδηροδρομικού σταθμού. Στη στάση αυτή δόθηκε η ονομασία Αιγείρα, από το όνομα της ομώνυμης αρχαίας πόλης, που βρίσκεται στις γνωστές τοποθεσίες Παλιόκαστρου και Μαύρων Λιθαριών. Με επίκεντρο τη στάση αυτή αναπτύχθηκε μεγάλη οικιστική και εμπορική κίνηση και σιγά – σιγά δημιουργήθηκε το “επίνειο” των ορεινών χωριών.Για τον αριθμό των κατοίκων του οικισμού της Αιγείρας πριν το 1900 δεν υπάρχουν στοιχεία, αφού οι ελάχιστοι κάτοικοι του οικισμού, που αποτέλεσε αργότερα την κοινότητα Αιγείρας, απογράφονταν στα ορεινά χωριά από τα οποία κατάγονταν.