Κυριακή 31 Μαΐου 2015

Πέταξε στην ήρεμη θάλασσα
το άσπρο γιασεμί
κι’ αυτό σήκωσε κύματα
που πνίξανε το απέναντι τοπίο
Έσκυψε πάνω της κι’ είδε...
ένα πρόσωπο σπασμένο
κι’ ένα χαμόγελο μισό…
Όλα με αποδιώχνουν, είπε ριγώντας.
Έτσι αφέθηκε στο τράβηγμά της
ώσπου τον σκέπασε
Στις ύστατες στιγμές
-αντίδραση στον πανικό;-
τόλμησε το πέρασμα
στις αψηλάφητες μνήμες
Αλλοίμονο! Ήταν αργά…
Η αρμύρα βιαστική πλημμύρισε
όλες τις παρόδους
Ένα τυμπανιαίο πτώμα
σέρνεται στην ακτή…
Από τη συλλογή «Τα ποιήματα τη χρονιά του εγκλεισμού» 1973

Το σχολείο της κοινότητας Βάβδου Χαλκιδικής

 Ως πρώτο διδακτήριο χρησιμοποιήθηκε το «Κελί», εκκλησιαστικό οίκημα, δίπλα στο σημερινό ναό της Παναγίας. Ήταν διώροφο με τρία δωμάτια επάνω, με μεγάλη σάλα (δοξάτο) και ισάριθμους χώρους κάτω-ισόγειο.
Η πρόσοψη του στολίζονταν με ξύλινες κολόνες σαν στοά. Σ' αυτό το οίκημα στεγάστηκε το σχολείο μέχρι το 1869, οπότε μεταφέρθηκε στο νέο κτίριο που κατασκεύασε η Χριστιανική Κοινότητα Βάβδου στη σημερινή πλατεία της Κοινότητας (στο σημερινό Κοινοτικό κατάστημα) και σε οικόπεδο που δώρισε ο Αγοραστός Πατσάγκουρας. Ήταν λιθόκτιστο, διώροφο, με δύο αίθουσες στον επάνω όροφο και δύο στο ισόγειο. Το προαύλιο του κτιρίου αυτού το θυμούνται οι γεροντότεροι με την ονομασία «διάλειμμα».
Όμως οι μαθητές πολλαπλασιάζονται, ο χώρος δεν επαρκεί και οι τοπικοί άρχοντες αναζητούν κατάλληλο οικόπεδο για ανέγερση νέου διδακτηρίου με προοπτική. Η Επιτροπή Ανέγερσης δραστηριοποιείται, βρίσκει τον κατάλληλο χώρο, βρίσκει και τον Ευεργέτη-Χρηματοδότη και το έργο ξεκινάει. Η θεμελίωση έγινε το 1914 σε οικόπεδο 5 στρεμμάτων ιδιοκτησίας των εξής δωρητών.

ΒΕΛΙΣΠΙΡΙ

 Το Βελισπίρι (Εργκίσογλου, Κεϊβάν Μπούλγκασον), ιδρύθηκε στο διάστημα 1822 - 1830 από τους Έλληνες, που προήλθαν από το χωριό Κεϊβάν Μπουλγκασόν της περιοχής Αρζρούμ.
Το 1830 εγκαταστάθηκαν εδώ μια οικογένεια ιερέων και 15 οικογένειες γεωργών. Με τον καιρό ήρθαν εδώ και άλλοι Έλληνες μετανάστες, που εγκαταστάθηκαν εκεί κοντά στην περιοχή Σεμέκ Κιζιλτζάκ (Μαριάμ Λορέ) και Μενεβίκ, όπου υπήρχαν τότε τα ερείπια ενός παλιού γεωργιανού χωριού.
1958: Μαθητές του σχολείου Ντμανίση της Γεωργίας
Στο μέρος εκείνο εντόπισαν και τα θεμέλια μιας παλιάς γεωργιανής εκκλησίας. Σαν ορθόδοξοι χριστιανοί, την άνοιξη του 1832, οι κάτοικοι αυτού του χωριού άρχισαν να χτίζουν την εκκλησία.. Στο τέλος του ίδιου έτους η κατασκευή της εκκλησίας τελείωσε και αφιερώθηκε στον Άγιο Δημήτριο.

ΓΥΜΝΑΣΙΟ ΑΡΡΕΝΩΝ ΔΡΑΜΑΣ

  Το επιβλητικό κτίριο του Γυμνασίου Αρρένων είναι κτισμένο στο ΒΑ άκρο της πόλης της Δράμας, στο τέρμα της οδού Μητρ. Χρυσοστόμου. Η ευρύτερη περιοχή, όταν άρχισε η κατασκευή του σχολείου, ήταν αμπελώνες και φυσικά το πιο μακρινό σημείο από το κέντρο της πόλης, στους πρόποδες του Κορυλόβου, όπως έλεγαν οι παλιότεροι. Το οικόπεδο διαστάσεων 172.80x115.20 δηλ συνολικού εμβαδού 19.906,56 τετραγ. μέτρων, συνορεύει Βόρεια με το Εθνικό Στάδιο, Νότια με την οδό Καντακουζηνού, Ανατολικά με την οδό Δούκα Ζέρβα και Δυτικά με την οδό Μακεδονομάχων. Η έκταση αυτή ανήκε στην Ελληνική Ορθόδοξη Κοινότητα, της οποίας τα περιουσιακά στοιχεία διαχειριζόταν η Ανωτέρα Ενοριακή Αντιπροσωπεία Δραμας. Όπως προκύπτει από πιστοποιητικό του 1961 του υποθηκοφύλακα κ. Κ. Σακκελαροπουλου με την υπ. αριθμ. 1 απόφαση της επιτροπής που συστάθηκε "περί εκκαθαρίσεως και διανομής των παρουσιών των τέως Χριστιανικών Κοινοτήτων ...'', στις 17 Αυγούστου 1959 αποφασίσθηκε η μεταβίβαση της κυριότητας του οικοπέδου στο Ταμείο Ανεγέρσεως Διδακτηρίων Δραμας .

Παρασκευή 29 Μαΐου 2015

1900, μαθητολόγιο του Δημοτικού Σχολείου Παραλίου Άστρους

 Κατηγορία Ιστορικά αρχεία | Αναρτήθηκε 26-06-2014 07:00:43 pm | από nskarmoutsos
Το έγγραφο που παρουσιάζεται είναι το μαθητολόγιο (του 1900) του Δημοτικού Σχολείου Παραλίου Άστρους ή «Δημοτικού Σχολείου των αρρένων» όπως ονομάζονταν.
Το μαθητολόγιο αναφέρεται στο Παλιό Δημοτικό Σχολείο, το οποίο εκείνη την περίοδο ήταν νεοπαγές, και το υπογράφει ο δάσκαλος Λυκούργος Ηλιόπουλος.
Πρόκειται για σημαντικό έγγραφο, μέσω του οποίου ο αναγνώστης πιάνει τον «σφυγμό» του τόπου μας στην αρχή του 20ου αιώνα.

Έγραψα στον τοίχο τ’ όνομά σου


 Έγραψα στον τοίχο τ’ όνομά σου. Στην άμμο με όμορφες κροκάλες το σχημάτισα Στο φρέσκο ακόμα τσιμέντο του δρόμου το αποθανάτισα. Μα πιο οδυνηρά το χάραξα με κοφτερό μαχαίρι πάνω στο στήθος μου. Άνοιξε πληγές που έτρεξαν αίμα και πονώ, αλλά χαλάλι σου, καλή μου. Όλα για σένα και τα καλά και τα κακά και τα πικρά και τα γλυκά. Εγώ το αποφάσισα. Όλα από σένα θα μου φαίνονται όμορφα

Το 1ο Ολοήμερο Δημοτικό Σχολείο Διδυμοτείχου


Το 1ο Ολοήμερο Δημοτικό Σχολείο Διδυμοτείχου, στεγάζεται στην οδό Μιαούλη 4, Διδυμότειχο. Τηλ 25530 22293, mail@1dim-didym.evr.sch.gr.
Στην Α΄ τάξη Δημοτικού εγγράφονται υποχρεωτικά οι μαθητές/τριες ηλικίας που συμπληρώνουν την ηλικία των έξι (6) ετών.
Δικαιολογητικά που απαιτούνται για την εγγραφή είναι τα εξής:...
1.Πιστοποιητικό γέννησης του παιδιού
2.Επίδειξη του Βιβλιαρίου Υγείας του παιδιού ή προσκόμιση άλλου στοιχείου, στο οποίο φαίνεται ότι έγιναν τα προβλεπόμενα εμβόλια.
3.Αποδεικτικό στοιχείο διεύθυνσης κατοικίας (υπεύθυνη δήλωση του γονέα ή κηδεμόνα ή οποιοδήποτε άλλο στοιχείο που αποδεικνύει τη διεύθυνση κατοικίας του μαθητή/τριας κατά την κρίση της Προϊσταμένου/ης ή του Διευθυντή/ντριας του Δημοτικού Σχολείου. π.χ. λογαριασμός ΔΕΗ, ύδρευσης, σταθερού τηλεφώνου, μισθωτήριο συμβόλαιο κατοικίας κλπ).

Γνωριμία με την Εκκλησιαστική Σχολή Κρήτης

Το Σχολείο μας, παγκρήτιου χαρακτήρα, υπάγεται, κατ’ αρχήν, όπως και η ημιαυτόνομη Εκκλησία Κρήτης, στην πνευματική δικαιοδοσία της Μητρός Εκκλησίας, του Οικουμενικού μας Πατριαρχείου.
Η ιστορία της παλαιφάτου Σχολής μας άρχεται την τελευταία δεκαετία του 19ου αιώνα και συγκεκριμένα το εύσημο έτος 1892, οπότε αυτή λειτούργησε ευδόκιμα στους κόλπους της Ιεράς Μονής Αγίας Τριάδος των Τζαγκαρόλων, σε δυσχερείς για την Πατρίδα περιστάσεις και εν καιρώ της παρατεταμένης για την Μεγαλόνησο Τουρκοκρατίας. Το κληροδότημα του αειμνήστου Επισκόπου Γερασίμου Στρατηγάκη αποτέλεσε τότε την βάση για τον ευγενή αυτό σκοπό. Στην αρχή, οι υπεύθυνοι της τότε συσταθείσης Εφορίας είχαν επιλέξει τον σημερινό χώρο του Αγίου Ματθαίου για την λειτουργία του εκπαιδευτηρίου, όμως η έναρξη της τελευταίας Κρητικής επαναστάσεως του 1895 – 97, οδηγεί τελικά στην επιλογή του χώρου της ιεράς μονής Αγίας Τριάδος Ακρωτηρίου ως ασφαλεστέρου. Η φιλόμουσος εκείνη Ι. Μονή ως φιλόστοργος μήτηρ «υιοθέτησε» με ειδική Πράξη του τότε Ηγουμενοσυμβουλίου το Ιεροδιδασκαλείο και συνέβαλε καθοριστικά στην εύρυθμη λειτουργία του, για την οποία είχαν συμβάλει τα μέγιστα σύνολη η κοινωνία και επιφανείς φορείς των Χανίων, μεταξύ δε αυτών και ο Ελευθέριος Βενιζέλος.

Οι συλλέκτες

                           
Αγαπώ και σέβομαι τους συλλέκτες. Τους πάσης φύσεως και προελεύσεως ανθρώπους, που με την επιμονή ενός πιστού, με την επιμέλεια του μυρμηγκιού και το πείσμα ενός φανατικού συλλέγουν αδιάκοπα κομμάτια της αγάπης τους. Κάτι τέτοιο - να το ξέρεις - δεν είναι ούτε εύκολο, ούτε ανέξοδο. Απαιτεί χρόνο, χρήμα και πολλών άλλων μορφών θυσίες και στερήσεις. Έχω στη ζωή μου γνωρίσει τέτοια άτομα, αλλά και προσωπικά, για αρκετά χρόνια βίωσα αυτό το πάθος. Είναι μανία, είναι κόλλημα και ηδονή.
Στο σημείο αυτό εκ προοιμίου θα θέσω ενώπιον σας τον εξής ισχυρισμό μου.
Στην εργασία και στο μεράκι τέτοιων ανθρώπων οφείλουμε ένα μεγάλο μέρος των θησαυρών του πολιτισμού που σώθηκαν και εκτίθενται στις προθήκες των μουσείων ή προσώρας κοιμούνται στις αποθήκες τους. Η μαγιά των Εθνικών Μουσείων της χώρας μας και οι συνεχείς ενισχυτικές ενέσεις για τον εμπλουτισμό τους έχουν την αιτία της γέννησης τους στην ύπαρξη τέτοιων ανθρώπων.

Το Σχολείο Λεχωνίων και οι Τοπάληδες

anolehonia.blogspot.com anolehonia.blogspot.com/2015/01/blog-post_8.html
Ο δάσκαλος Χαρίλαος Μαυράκης με καταγωγή τα Κανάλια Καρδίτσας , ήταν από τους πρώτους εκπαιδευτικούς στο ενιαίο τότε Σχολείο των Λεχωνίων, που ίδρυσε η οικογένεια Παν. Τοπάλη στα 1925.
Αργότερα έγινε Δ/ντής του και οι άριστες σχέσεις με την οικογένεια κράτησαν μέχρι το θάνατο των γυναικών. Μάλιστα την περίοδο της Κατοχής, ο Μαυράκης μαζί με τη Σοφία Τοπάλη, το δεσπότη Ιωακείμ και άλλους, ήταν στην ομάδα διαμεσολάβησης μεταξύ των ανταρτών και των τοπικών αρχών, πάντα με σκοπό την καλυτέρευση της ζωής των συμπατριωτών. Μια μαρτυρία λέει πως γι' αυτό το σκοπό έφτασε το 1943, ως την ανταρτοκρατούμενη Τσαγκαράδα, μαζί με τη Σοφία.
Εδώ, έχουμε ένα κείμενό του, γραμμένο στα 1962 για το Σχολείο και τους ιδρυτές του.(*)
(*) Ευχαριστώ πολύ τον Λεχωνίτη Νίκο Μαστρογιάννη, για την παραχώρηση πολύτιμων στοιχείων -όπως και το σημερινό- από τη διαδρομή στο χρόνο, του χωριού και των ανθρώπων του!!
 α) Γεώργιος Γεννάδιος
(Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια) Γεννήθηκε το 1786 στη Σηλυβρία Ανατολικής Θράκης και κατάγονταν από τα Δολιανά του Ζαγορίου. Πατέρας του ήταν ο ιερέας Αναστάσιος, ο λεγόμενος Παπαναστασίου, και μητέρα του η Άννα ή Σωσάννα. Λόγω της ωμότητας των Τούρκων ο πατέρας του αναγκάστηκε να καταφύγει μαζί με την οικογένειά του στα Σηλύμβρια της Θράκης, όπου και πέθανε μετά από τρία χρόνια. Η μητέρα του πήρε τον μικρό Γιωργάκη και επέστρεψε στα Δολιανά, όπου διέμεινε σε συγγενείς της. Αυτοί φρόντισαν την μητέρα και το παιδί και έδωσαν στον μικρό Γεώργιο αξιόλογη μόρφωση. Αφού ο Γεώργιος έμαθε τα πρώτα του γράμματα στο χωριό, συνέχισε το σχολείο στα Ιωάννινα, και αργότερα πήγε στο Βουκουρέστι για σπουδές, όπου ένας θείος του ήταν ηγούμενος σε μοναστήρι της πόλης αυτής. Δάσκαλός του στο Βουκουρέστι ήταν ο Λάμπρος Φωτιάδης.

Η Γεννάδειος Βιβλιοθήκη- Ιστορικό

 Η Γεννάδειος Βιβλιοθήκη, ένα θησαυροφυλάκιο βιβλίων, αρχείων και έργων τέχνης που αποτελούν μαρτυρίες για την κληρονομιά του Ελληνισμού από το τέλος της αρχαιότητας μέχρι τις μέρες μας, στεγάζεται σε ένα μεγαλόπρεπο μαρμάρινο κτήριο στις πλαγιές του Λυκαβηττού. Oνομάστηκε «Γεννάδειον» για να τιμηθεί η μνήμη του Γεώργιου Γεννάδιου (1786-1854) πατέρα του ιδρυτή του, αλλά συγχρόνως είναι ένα μνημείο που τιμά και τον ίδιο τον ιδρυτή, τον Ιωάννη Γεννάδιο (1844-1932), γιατί η βιβλιοθήκη που δημιούργησε συνοψίζει όλη του τη σταδιοδρομία: διπλωμάτης, λόγιος και βιβλιόφιλος διακρινόταν πάντα από την έντονη και γεμάτη πάθος αφοσίωσή του στην Ελλάδα.
Η Βιβλιοθήκη ξεκίνησε από την προσωπική συλλογή του δωρητή, που τη στιγμή της δωρεάς έφτανε τους 26.000 τόμους. Ο Γεννάδιος είχε πάντοτε την επιθυμία η βιβλιοθήκη του να βρει κάποτε μόνιμη στέγη στην Ελλάδα. Το 1922 προσέφερε επίσημα τη συλλογή του στην Αμερικανική Σχολή

Δευτέρα 25 Μαΐου 2015

Πανόραμα

 Πέτρινο Δημοτικό Σχολείο Πανοράματος. Κτίστηκε από τους πρόσφυγες πρώτους κατοίκους του τη δεκαετία του 1930
Το Πανόραμα κατά τη διάρκεια της τουρκοκρατίας είχε το όνομα Αρσακλί ή Ακσακλί, διοικητικά υπαγόταν στο ναχιγιέ (επαρχία) της Καλαμαριάς και όπως καταγράφεται σε διάφορες πηγές, ήταν τόπος κατοικίας μουσουλμάνων. Στις μαρτυρίες των πρώτων προσφύγων που ήταν λίγες οικογένειες από την Μικρά Ασία και την Ανατολική Θράκη το 1914 αναφέρεται ότι οι πρόσφυγες βρήκαν τον οικισμό ακατοίκητο, τους τούρκικους μαχαλάδες μισογκρεμισμένους από την εγκατάλειψη, με δυο τρεις παράγκες που εγκατέλειψαν οι Αγγλογάλλοι στρατιώτες και που χρησίμευαν ως αναρρωτήρια κατά τη διάρκεια των βαλκανικών πολέμων (1913-1914).
Ο οικισμός καταστράφηκε στον πόλεμο του 1912 και οι μουσουλμάνοι κάτοικοί του μετακινήθηκαν νοτιότερα στην περιοχή Καραγάτσια κοντά στο παλιό εργοστάσιο της "Αλυσίδας" στη σημερινή περιοχή Χαριλάου[11]. Από εκεί μετακινήθηκαν προς την Τουρκία, στο πλαίσιο της τήρησης των όρων της Συνθήκης της Λωζάνης για την ανταλλαγή των πληθυσμών.

Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΣΩΤΗΡΑΣ

Η ευρύτερη περιοχή που βρίσκεται σήμερα το χωριό Σωτήρα, ήταν κατοικημένη από πολύ παλαιά όπως προκύπτει από διάφορα ευρήματα (ερείπια, νομίσματα περιόδων της ελληνικής ιστορίας από την ελληνιστική εποχή έως την βυζαντινή περίοδο και την οθωμανική κυριαρχία. Η παλαιότερη ονομασία του χωριού ήταν Λούκοβιτς.
Σύμφωνα με την παράδοση αλλά και όπως προκύπτει από τα παραπάνω ευρήματα, το χωριό βρισκόταν 800 μέτρα ανατολικά της σημερινής θέσης, στην τοποθεσία που ονομάζεται Τοπόλιτε, την οποία όμως εγκατέλειψαν οι πρόγονοι των κατοίκων, γιατί κατά την παράδοση, στρατιές μυρμηγκιών κατέστρεφαν τις σοδειές τους.

Η ΕΛΛΗΝΕΜΠΟΡΙΚΗ ΣΧΟΛΗ

 Η Ελληνική Εμπορική Σχολή αναδείχθηκε στο σημαντικότερο, αναμφισβήτητα, εκπαιδευτικό κέντρο του ελληνισμού της Ρωσίας. Το 1814 οι συγκεντρωθέντες 60 έμποροι της Οδησσού αποφάσισαν να συστήσουν τη σχολή, συνεισφέροντας ποσοστό 1% επί των εισαγομένων και εξαγομένων για λογαριασμό τους εμπορευμάτων.
Ελληνική Εμπορική σχολή (Ιστορικό και Λαογραφικό Μουσείο Οδησσού)
Τα ελληνικά πλοία που προσόρμιζαν στο λιμάνι της Οδησσού θα συμμετείχαν με ποσό 10 ρουβλίων το καθένα, ενώ τα δύο ελληνικά ασφαλιστικά καταστήματα της πόλης επιβαρύνονταν με ποσοστά επί των ετησίων κερδών τους.
Τέλος, όλοι οι έμποροι δήλωσαν πρόθυμοι να συμμετάσχουν στα έξοδα της σχολής προσφέροντας κατά βούληση ποσοστό επί του ετήσιου κύκλου εργασιών ο καθένας. Ήταν η πρώτη φορά που οι έμποροι δεν κατέφευγαν σε μία εφάπαξ χορηγία, αλλά αναλάμβαναν εξ ολοκλήρου τη διαχείριση ενός ελληνικού εκπαιδευτηρίου.

Σάββατο 23 Μαΐου 2015

ΑΡΝΙΣΣΑ


Η Άρνισσα είναι χτισμένη πανοραμικά στη βόρεια όχθη της λίμνης Βεγορίτιδας σε υψόμετρο 560 μ. Απέχει 22 χμ. από την Έδεσσα και 112 χμ. από την Θεσσαλονίκη. Έδρα του Καποδιστριακού Δήμου Βεγορίτιδας, σήμερα αποτελεί τμήμα του Δήμου Έδεσσας με περίπου 1600 κατοίκους. Η παλαιότερη ονομασία της ήταν Όστροβο και η λίμνη γνωστή ως λίμνη του Οστρόβου, που με την υψομετρική εναλλαγή της στάθμης της καθορίζει την ζωή και τις δραστηριότητες των κατοίκων.
Η ιστορία της ...Άρνισσας ξεκινάει από τη νεότερη και μέση εποχή του χαλκού (1500-1400 πΧ), σύμφωνα με τα ιστορικά μνημεία της περιοχής.

« Δημοτικό σχολείο Ροδιάς-

 ένα σχολείο ,μια ιστορία» Του Παπαδημητράκη Ιωάννη του Γεωργίου.
Στα πλαίσια πρόσφατης εκδήλωσης του Δήμου μας , που έλαβε χώρα στο Δημοτικό σχολείο Ρογδιάς την 31ηΟκτωβρίου 2009 με θέμα « Δημοτικό σχολείο Ροδιάς- ένα σχολείο ,μια ιστορία», θεώρησα μεγάλο χρέος και ως προς τον συγχωρεμένο τον πατέρα μου αλλά και ως προς όλους τους συγχωριανούς μας (Βλάτους και Ρογδιάς) να ανασυρθεί από το αρχείο και να παρουσιαστεί η τόσο σημαντική και περιγραφική ομιλία εγκαινίων του Δημοτικού Σχολείου Ρογδιάς καθώς και λεπτομέρειες που αφορούν στον μεγάλο αγώνα όλων (τοπικής κοινωνίας και διδασκάλων ) για την ανέγερση του υπέροχου αυτού πρώην Δημοτικού σχολείου.

Αρρεναγωγείο της Αρτάκης Κυζίκου

To ιστορικό διδακτήριο, που κατασκευάστηκε τ ο1911, σε σχέδια του Πάτροκλου Καμπανάκη, λειτούργησε σαν σχολείο μέχρι το 2009 και είναι μικρογραφία του Πανεπιστημίου Αθηνών
ΕΝΑ Ελληνικό ιστορικό κτήριο, το Αρρεναγωγείο της Αρτάκης Κυζίκου στη σημερινή Τουρκία, αποφάσισαν οι τοπικές αρχές να το μετατρέψουν σε Κέντρο Ισλαμικών Σπουδών, σύμφωνα με εκτενή πρόσφατα δημοσιεύματα του τουρκικού τύπου. Επίσημη αντίδραση ή σχόλιο από Ελληνικής πλευράς δεν έχει υπάρξει ακόμη, όμως δύο Αρτακηνοί που ασχολούνται με θέματα ιστορίας και πολιτισμού του τόπου τους και πρόσφατα εξέδωσαν το βιβλίο Αρτάκη – Σύντομη Ιστορία, ο Πέτρος Ποδάρας και ο Ιωάννης Ρίζος, πήραν δυναμική πρωτοβουλία: Έστειλαν επιστολή στον Δήμαρχο της πόλεως της Αρτάκης Κυζίκου με την οποία του εξηγούν τον συμβολισμό και τη σημασία που έχει για τους Έλληνες το συγκεκριμένο θαυμάσιο κτήριο.

Απόσπασμα από την εισήγησή μου στη Διημερίδα της ΕΜΙΑΝ

(έγινε στο Αμφιθέατρο της Ένωσης συντακτών πριν μερικά χρόνια)
……………. Ο αγώνας για το 15% δεν είχε μόνο το στοιχείο της μαζικότητας από άποψη συμμετοχής μεγάλου όγκου φοιτητών. Ήταν επίσης και η πιο αποτελεσματική προσπάθεια σύνδεσης του φοιτητικού κινήματος με τα ευρύτερα στρώματα του Ελληνικού λαού. Με τα σημερινά δεδομένα το ποσοστό 15% είναι υπερβολικό, αλλά τότε ποιος σκεφτόταν αυτή τη διάσταση;
Ας πω για μια ...προσωπική μου εμπειρία. Όταν στις διακοπές των εορτών πήγα στο Βόλο ο δημοσιογράφος Αλέκος Τράκας μου έδωσε χώρο στη εφημερίδα του να γράψω για το 15%. Δημοσίευσα ένα κείμενο, αλλά κυρίως μια πρόσκληση σε μαθητές της πόλης να έρθουν σε συγκεκριμένο ραντεβού στα γραφεία της εφημερίδας Δεν περίμενα τίποτα ιδιαίτερο. Όμως η εξέλιξη των πραγμάτων ξεπέρασε τις προσδοκίες μου. Εκείνη την ημέρα 22 νέα παιδιά- μαθητές γυμνασίου- ανταποκρίθηκαν στην πρόσκληση. Μοιράσαμε δουλειές, συνεργεία δρόμων, αλλά και προσέγγιση των επωνύμων της πόλης. Επιτυχία ήταν μεγάλη και ανέλπιστη! Οι αρνήσεις μετρημένες στα δάχτυλα. Όταν επέστρεψα στην Αθήνα είχα στα χέρια μου σχεδόν 10.000 υπογραφές από την περιοχή μου. Κάπως έτσι ξεπεράστηκε το ένα εκατομμύριο υπογραφές. Τότε το φοιτητικό κίνημα είχε οξυγόνο μέσα του που ζωογονούσε όχι μόνο εμάς αλλά και ολόκληρη την Ελληνική κοινωνία ..…………………… …. ….. …..
Δείτε περισσότερα
Έχω ισχυρές απορίες για το πού στηρίζεται η "αισιοδοξία" που συνεχώς εκπέμπει η αναποφάσιστη και αμήχανη Κυβέρνηση. Σίγουρα είναι μια "γραμμή", αλλά είναι άγνωστο τι εξυπηρετεί. Μήπως να κρατάει ζωντανή την ημιθανή ελπίδα κάποιων, που αρνούνται να καταλάβουν την ανήκεστο βλάβη που ήδη υπέστη η οικονομία μας; Μήπως να κρατήσει την εξαρχής ασθενική ενότητα του κόμματός τους. Όπως και να έχει μια παρατήρηση έχω να κάνω. Τι να περιμένει κάποιος από μια Κυβέρνηση που δεν περιλαμβάνει ένα στέλεχος ζυμωμένο στην αγορά; Μη φέρεται την αντίρρηση ότι τόσοι καθηγητές είναι ανάμεσά τους. Αυτοί είναι άνθρωποι των γραφείων και των κομματικών οργάνων με πολύ λίγη πείρα των πραγματικών καταστάσεων. Επιτέλους αποφασίστε, γιατί το θέμα αν δεν ήταν τραγικό, θα ήταν γελοίο....

Παρασκευή 22 Μαΐου 2015

1ο Δημοτικό σχολείο Γιαννιτσών (12/θέσιο)
Το 1ο 12/θέσιο Δημοτικό σχολείο Γιαννιτσών βρίσκεται στην αρχή του συνοικισμού Καρυωτών της πόλης των Γιαννιτσών στην οδό Γκόνου Γιώτα 40.
Ιδρύθηκε το 1915. Το πρώτο διδακτήριο
άρχισε να κατασκευάζεται το 1928 με χρηματοδότηση της τότε Διδακτηριακής επιτροπής από τα ενοίκια του σχολικού αγροκτήματος και ολοκληρώθηκε το 1930. Το 1935 κατασκευάστηκαν λουτρά στο σχολείο.
1ο Δημοτικό Σχολείο Ξάνθης)
________________________________________
Κτίσθηκε το 1863 από τον καπνέμπορο Μ. Ματσίνη. Το 1874 ο Ματσίνης στη διαθήκη του άφησε κληροδοτήματα για τη συντήρηση της σχολής. Για την προσφορά του αυτή οι Ξανθιώτες τον τίμησαν ως Εθνικό Ευεργέτη. Τα διδακτήρια αυτά κατά καιρούς λειτούργησαν με διάφορες ονομασίες όπως Αστική Σχολή, Παρθεναγωγείο, Εκπαιδευτήρια Ξάνθης.

ΑΓΙΑ ΦΩΤΕΙΝΗ

 • Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΧΩΡΙΟΥ
• ΤΟ 2/Θ ΟΛΟΗΜΕΡΟ ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΤΟΥ ΧΩΡΙΟΥ
Η Αγία Φωτεινή βρίσκεται στο πόδι του όρους Βέρμιο στο νοτιοδυτικό τμήμα του Ν. Πέλλας σε υψόμετρο 640μ. και σε απόσταση 16χμ. από την Έδεσσα.
Το χωριό είναι ένα καταπράσινο καταφύγιο στους πρόποδες του βουνού, με καστανιές και έπειτα με οξυές και δρυς, ενώ στην κορυφή υπάρχουν έλατα και πεύκα....
Σύμφωνα με μαρτυρίες κατοίκων το πρώτο χωριό χτίστηκε πριν 300 περίπου χρόνια με την ονομασία Όσλιανη, έχοντας έκταση και αριθμό κατοίκων κατά πολύ μεγαλύτερα απ΄ότι σήμερα. Ευρήματα, όπως εικόνες μαρτυρούν ότι στις άκρες του ήταν χτισμένες τέσσερις μεγάλες εκκλησίες (Αγίου Αθανασίου, Αγίου Τρύφωνα, Αγίου Νικολάου και Αγίας Παρασκευής), όπου καταστράφηκαν όταν στο χωριό στις 13 Απριλίου του 1822 στίφη του στρατού εξόρμησαν με διαταγή του στρατάρχη Αβδούλ Λουμπούτ Πασά στα γύρω από την Νάουσα χωριά και τα λεηλάτησαν, άσχετα αν είχαν ή δεν είχαν πάρει μέρος στην επανάσταση. Αφού τα κατάσκαψαν για να βρουν χρήματα, τα έβαλαν φωτιά.

Η έ μ π ν ε υ σ η

 Μέσα στη φουρτουνιασμένη θάλασσα του μυαλού,
ο δημιουργός ρίχνει το αγκίστρι
Θέλει να τσακώσει ένα δυσεύρετο ψάρι
που είναι καλά κρυμμένο στις σκοτεινές γωνιές της ...
κι ακούει στο όνομα έμπνευση.
Όσο απεγνωσμένα το κυνηγάει
τόσο αυτό με τέχνη του ξεφεύγει
κι όταν πια κουρασμένος σταματάει
κι αφήνει το μυαλό να ταξιδεύσει
στα απλά πράγματα της ζωής
ξάφνου αισθάνεσαι
το ανεπάντεχο τράβηγμα της πετονιάς.
Αν δεν αρχίσει με προσοχή να μαζεύει τη μεσινέζα
εκείνη τη σπάνια στιγμή, το κακούργο πάλι θα ξεφύγει
αφήνοντάς τον έρημο και παραπονεμένο…..
2013

Πέμπτη 21 Μαΐου 2015

7ο Δημοτικό Σχολείο Ρόδου Αμαράντειος Σχολή

H Αμαράντειος Σχολή Ρόδου είναι ένα από τα ομορφότερα νεοκλασικά κτίρια του νησιού.Τα νεοκλασικά της Ρόδου χτίζονται μεταξύ του 1870 και του 1935, εκτός της τειχισμένης πόλης και στην περιοχή των Τριαντών, αφού εντός των τειχών κατοικούν μόνο Τούρκοι και Εβραίοι.
Οι Έλληνες, εκτοπισμένοι από τη μεσαιωνική πόλη, μένουν στα προάστια, τα Μαράσια. Εκεί, δίπλα στην εκκλησία, συναντούμε τα νεοκλασικά που κτίστηκαν και λειτουργούν μέχρι κα...ι σήμερα σαν σχολεία. Στο Μαράσι της Μητρόπολης χτίζονται η Αστική Σχολή (1874) και το Καζούλλειο Παρθεναγωγείο (1891) από τους Καζούλληδες. Παραδίπλα ιδρύεται το 1910 το Βενετόκλειο Γυμνάσιο από τα αδέλφια Δημήτριο και Μίνωα Βενετοκλή και στο νέο Μαράσι, το Νιοχώρι, χτίζεται ένα χρόνο αργότερα (1911), η Αμαράντειος Σχολή από τα αδέλφια Γεώργιο και Δέσποινα Αμαράντου. Όλοι οι δωρητές είναι πλούσιοι Αιγυπτιώτες ομογενείς.

Το σχολείο της Αμφίκλειας


 Στεγάζονται σ’ αυτό το κτήριο το τριτάξιο Γυμνάσιο και το τριτάξιο Γενικό Λύκειο Αμφίκλειας που λειτουργούν από του σχολικού έτους 1976 -1977. Προηγουμένως στεγαζόταν το εξατάξιο Μικτό Γυμνάσιο Αμφίκλειας (λειτουργούσε από το 1921 τετρατάξιο και από 1930 εξατάξιο). Το Δημόσιο αυτό Διδακτήριο κτίστηκε θεμελιώθηκε στις 21-11-1937 με έξοδα του Δημοσίου, αλλά και με χορηγίες της οικογένειας Παπαλουκά Ευταξία και των Δαδιωτών της Αμερικής επι οικοπέδου του τότε Δήμου Αμφίκλειας. Ολοκληρώθηκε και λειτούργησε το 1954. Καθοριστική στην ολοκλήρωση του ήταν η συμβολή του Γυμνασιάρχη Παν. Πλαγιανάκου. Τα εγκαίνια έγιναν τον Οκτώβριο του 1954 με την έναρξη της σχολικής χρονιάς.

Πρότυπα Εκπαιδευτήρια «ο Ταξιάρχης»


Τα Πρότυπα Εκπαιδευτήρια «ο Ταξιάρχης» ιδρύθηκαν το 1953 από τις εκπαιδευτικούς Σεβαστή Τσαγγαρινού-Ξενάκη και Αθηνά Καμπούρη-Τσαγγαρινού. Το σχολείο πήρε την ονομασία «ο Ταξιάρχης» προς τιμήν του Αρχαγγέλου Μιχαήλ Πανορμίτη Σύμης, καθώς η Σύμη είναι η ιδιαίτερη πατρίδα και τόπος καταγωγής των ιδρυτών των εκπαιδευτηρίων.
Αρχικά το σχολείο στεγάστηκε στο κτίριο της οδού Νεωρίων 83, ενώ το 1970 μεταφέρθηκε στις νέες εγκαταστάσεις της οδού Θε...σσαλίας 49, όπου λειτουργεί έως σήμερα.

Μια πληγή στο σώμα της χώρας

«Τα παιδιά του κομματικού σωλήνα»
Από νωρίς έδρασαν στις κομματικές νεολαίες, ασκήθηκαν αρκούντως στις καταλήψεις των σχολείων, στις συνελεύσεις στα αμφιθέατρα των σχολών, τελειοποίησαν την τακτική υφαρπαγής ψήφων κι αποφάσεων, εξουθένωσαν με κάθε τρόπο τους ενδεχόμενους αντιπάλους τους, παρακινούμενοι κι εμπνεόμενοι από τη βαθιά πίστη ότι
«τ ο σ υ μ φ έ ρ ο ν τ η ς π α ρ ά τ α ξ η ς ε ί ν α ι υ π ε ρ ά ν ω ό λ ω ν».
Αυτή η πίστη δι...καιολογεί κάθε πράξη και ενέργεια, αρκεί να υποβοηθά το επιθυμητό αποτέλεσμα. Στο διάστημα αυτό έκαναν και μια διαγώνια ανάγνωση κάποιων μαρξιστικών κειμένων για να μπορούν να επικαλούνται χρήσιμα τσιτάτα και να «κολλούν στον τοίχο» κάθε αντιρρησία, ρεβιζιονιστή και λακέ της μαύρης αντίδρασης.
Αργότερα, συνασπιζόμενοι καθ’ ομάδας, έδωσαν σκληρές μάχες σε συνεδριάσεις, ακτίφ, σε διαδρόμους και συνέδρια για την εξουδετέρωση των κομματικών τους αντιπάλων και την απρόσκοπτη αναρρίχησή τους στις ανώτερες κλίμακες της ιεραρχίας. Μεταφέρουν λοιπόν σεβαστό φορτίο εμπειριών σε αυτούς τους τομείς και θεωρούν προσωπικό τους επίτευγμα αυτή την επιτυχία. Και πράγματι είναι !

Τετάρτη 20 Μαΐου 2015

Τα φαιά κύτταρα

 Δεν είχε καταλάβει το πώς και πότε. Κάποια στιγμή, ουδέτερη, έτσι στην ψύχρα, συνειδητοποίησε ότι …ψηλώνει. Δεν ήταν εδώ και χρόνια στην ηλικία της ανάπτυξης. Βρισκόταν πια στο μεσοδρόμι της ζωής. Το παρατήρησε με τα ρούχα του. Το παντελόνι έγινε πιο κοντό ενώ όταν το είχε αγοράσει ταίριαζε πάνω του κανονικά. Το ίδιο κι οι μπλούζες και τα πουλόβερ.
Έκανε απόπειρα μόνος του να μετρηθεί. Τεντώθηκε κανονικά, ευθυτενής ήρθε σε επαφή με τον ελεύθερο τοίχο και μ’ ένα μολύβι πάνω από το κεφάλι του έβαλε ένα σημάδι. Με τον αριθμημένο χάρακα που είχε στο γραφείο έκανε έναν πρόχειρο υπολογισμό για το μπόι του. Ένα μέτρο και εβδομήντα επτά! Η παλαιά του ταυτότητα έγραφε 1.70. Μόνο.

ΧΕΝ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

 Στα μέσα του 19ου αιώνα ξεκίνησε τη δράση της μία από τις μεγαλύτερες σήμερα γυναικείες οργανώσεις στον κόσμο με βασικό στόχο να καλυφθούν οι ανάγκες για Στέγαση, Εκπαίδευση και Υποστήριξη των γυναικών και κοριτσιών που πρωτοέβγαιναν στην αγορά εργασίας.
Η Παγκόσμια ΧΕΝ (World YWCA) που ιδρύθηκε το 1894 και έχει την έδρα της στη Γενεύη, αποτελεί ένα παγκόσμιο κίνημα γυναικών που στους στόχους της κυριαρχεί η υποστήριξη των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, η ενίσχυση της αλληλεγγύης μεταξύ των ανθρώπων και η ανάπτυξη της γυναίκας, ιδιαίτερα αυτής με τις λιγότερες ευκαιρίες.
Έχει συμβουλευτική ιδιότητα στο κοινωνικό και οικονομικό συμβούλιο του ΟΗΕ καθώς και στην επιτροπή για τη θέση της Γυναίκας.

1ο δημοτικό σχολείο Κολινδρού

Το σχολείο μας είναι 6/θέσιο και ανήκει στη Διεύθυνση Α/θμιας εκπαίδευσης Ν. Πιερίας αρμοδιότητας 1ου Γραφείου με έδρα το Αιγίνιο.
Το κτίριο στο οποίο στεγάζεται το σχολείο μας ανήκει στην νεοκλασική περίοδο και είναι ένα πραγματικό στολίδι για τον τόπο όχι μόνο για την εξωτερική του αρχιτεκτονική αλλά και για την εσωτερική του διαρρύθμιση.
Πρώτη πληροφορία ...
Την πρώτη πληροφορία για το "άνοιγμα" σχολείου μας την παρέχει μια σημείωση πάνω σ΄ένα εκκλησιαστικό βιβλίο:
"23 Απριλίου 1753 - ήρθα εγώ ο Προηγούμενος Παπαπαϊσιος ο εκ Προδρόμου Βερροίας και άνιξα σκολίον εις την Αγίαν Παρασκεβήν".

Δημοτικό Σχολείο Μαντουδίου.

 Ας βγάλουμε την ιστορία στο φως. Ας ενώσουμε το παζλ της μνήμης
Δημοτικό Σχολείο- ΣΤ Τάξη 1980
Εικονίζονται:
Τριάντης Βαγγέλης,Τζαχρήστος Αρης,Σκουμπρής Νίκος,Καντηράκης Νίκος,Βαρβούζος Δημήτης,Καλτσούλας Αλέξης, Σκομπρής Νίκος, Ντούλμας Δημήτρης, Παπαπάνος Θοδωρής, Μαχαίρας Θανάσης , Σεγκούνας Κώστας, Ξύγκη Φεβρωνία, Βασιλείου Ελένη, κλπ .....και στο βάθος ο Δάσκαλος Δημ. Αναστασίου...
Με το νέο έτος το Δημοτικό Σχολείο Μαντουδίου, μετακομίζει στο καινούργιο κτίριο.

Το παλαιό Σχολείο μετά από 80 χρόνια ζωής, σταματά να λειτουργεί. Μέσα του όμως κρατά 80 χρόνια μνήμες από τέσσερις γενιές Μαντουδιανών.

Τρίτη 19 Μαΐου 2015

Ανασφάλεια

Επιθυμίες κρεμασμένες σε τσιγκέλια, ως ερίφια,
μετέωρες στο χώρο,
κουρνιασμένες στα βάθη μιας σκέψης μουντής,...
κυνηγημένες σ’ απόμακρα μονοπάτια,
τρεχαλητό δίχως ανασασμό….
………………………………………………..
Μέσα σ’ αλάνες κι’ άδειες οικοδομές,
σε θάμνους ξερούς, στο πεζοδρόμιο,
κάτω από τα δένδρα, σε αρχαία μνήματα
στην τρύπα του βράχου, δίπλα στη θάλασσα.
……………………………………………….
Με την καρδιά ζωσμένη σα σε πνιγμό
από τους ίσκιους γύρω που τον ποδοπατούν
Ίδιο θεριό που τρώει κλεφτά
ρίχνοντας ζερβόδεξα σαΐτικες ματιές.
……………………………………….
Ανάστατη η φούστα, το στήθος γυμνό μες’ τη νύχτα
να ραμφίζεται λες από βρέφος
Τα χάδια απελπισμένες χειρονομίες
Στο πρόσωπο ένας μορφασμός.
…………………………………………
Το φίδι μέσα του βιαστικό κλωτσάει και πρόωρο
αλύτρωτη αφήνοντας την πλήρωση
Το βογκητό ζώου φωνή, παράπονο γιομάτη
Κι’ ύστερα το κενό…..
Ένα φιλί πικρό.
………………………………………………….
Στα χείλη παλεύουν να φτάσουν λόγια
Από ανεκπλήρωτες επιθυμίες
Τα χέρια σφίγγονται κι’ αφήνονται ασταμάτητα
δίνοντας την υπόσχεση μιας επανάληψης
……………………………………………..
Η ώρα του ύστατου λεωφορείου αγγίζει.
Γιατί, Θεέ μου, τόση ανασφάλεια;

1973

41ο Δημοτικό Σχολείο Αθηνών Η ιστορία του σχολείου μας

 Από συνεντεύξεις με παλιούς μαθητές του σχολείου, την Κα Χρήστου Παρασκευή και την Κα Παπαϊωάννου Λαμπρινή και έρευνα στα αρχεία του σχολείου διαπιστώσαμε τα εξής׃
Το Σχολείο μας, ως 41ο Δημοτικό Σχολείο Αθηνών, ιδρύθηκε το1951. Στεγάστηκε σε ένα διώροφο πέτρινο κτίριο επί των οδών Μομφεράτου και Αναστασίου Γενναδίου. Η είσοδος ήταν επί της Μομφεράτου. Τρία πέτρινα σκαλοπάτια οδηγούσαν σ’ ένα μικρό τσιμεντ...ένιο προαύλιο. Δεξιά της εξώπορτας ήταν το κυλικείο και δίπλα οι βρύσες.
Το διδακτήριο ήταν διώροφο. Στο ισόγειο είχε δύο μεγάλες αίθουσες. Μια βαριά ξύλινη σκάλα οδηγούσε στο δεύτερο όροφο, όπου υπήρχαν άλλες δύο αίθουσες και το γραφείο των δασκάλων.

Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων Πειραιά (Πολεμικόν Σχολείον)

Pireorama ιστορίας και πολιτισμού 
Του Στέφανου Μίλεση
Σύντομο Ιστορικό Σχολής:
Η Σχολή Ευελπίδων από την σύστασή της από τον Ιωάννη Καποδίστρια, τον Ιούλιο του 1828 μέχρι και το 1834 στεγάστηκε στο Ναύπλιο σε οίκημα που σήμερα έχει μετασκευαστεί σε Πολεμικό Μουσείο της Πόλης.
Σχολή Ευελπίδων Ναυπλίου
Από το 1834 έως το 1837 στεγάστηκε στο Κτήριο του Ορφανοτροφείου της Αίγινας.
Σχολή Ευελπίδων Αιγίνης
Από το 1837 έως το 1894 η Σχολή Ευελπίδων αποκτά για πρώτη φορά καθαρά δικές της εγκαταστάσεις στην πόλη του Πειραιά.
Σχολή Ευελπίδων Πειραιά

H XEN Ελλάδος -Ιστορικό

H XEN στην Ελλάδα ιδρύθηκε στην περίοδο μιας μεγάλης κρίσης για τον τόπο: το 1923, μετά τη μικρασιατική καταστροφή, όταν έπρεπε άμεσα να ενσωματωθούν στο εθνικό κορμό 1.500.000 πρόσφυγες. Νεαρές Σμυρνιές, μέλη της ΧΕΝ στην πόλη τους, αποτέλεσαν τον πρώτο πυρήνα της Οργάνωσης, που δραστηριοποιήθηκε στην Αθήνα για να αντιμετωπίσει τις επείγουσες και πιεστικές ανάγκες επιβίωσης του γυναικείου προσφυγικού πληθυσμού: την επανασύνδεση με τις διεσπαρμένες τους οικογένειες, την ταχύρρυθμη κατάρτισή τους σε επαγγέλματα με προοπτική άμεσης εξεύρεσης εργασίας, την παροχή ψυχολογικής και συμβουλευτικής στήριξης.
Η όλη δράση της Οργάνωσης (που στα πρώτα της βήματα υποστηρίχθηκε ηθικά και υλικά από την παγκόσμια ΧΕΝ), βασίστηκε στις χριστιανικές αξίες του αλτρουϊσμού, της αλληλεγγύης, της ανιδιοτέλειας, του σεβασμού και της ισοτιμίας των ανθρώπων.Εκφράστηκε με την ανάδειξη και έξαρση του εθελοντισμού ως σημαντικής κοινωνικής αξίας με ουσιαστικό περιεχόμενο και ρόλο παιδευτικό.

Δευτέρα 18 Μαΐου 2015

Τ ο κ ό σ τ ο ς τ ω ν κ α τ α σ τ ρ ο φ ώ ν

 Στο σημείωμα αυτό δε θ’ αναφερθώ στις επιπτώσεις των διαρκών καταστροφών, που γίνονται στην πατρίδα μας, πάνω στην εικόνα και την αισθητική των ιστορικών μνημείων των πόλεων, την εντύπωση που δίνουν στην επισκέπτη της χώρας μας για το πολιτιστικό μας επίπεδο και το τραγικότερο όλων, στις ανεπανόρθωτες ζημιές σε μνημεία, όπου πάνω τους υπήρχε η πατίνα της ιστορικής χρονικής τους διαδρομής και είναι αδύνατη η πλήρης επανόρθωσ...η τους.
Όχι ! Θα ασχοληθώ με την «πεζή» οικονομική πλευρά του θέματος, το κόστος για την –κατά το δυνατόν- αποκατάσταση των ζημιών και το ύψος των αποζημιώσεων, που πλήρωσε το κράτος σε ιδιώτες, που υπέστησαν τις επελάσεις των βαρβάρων. Θα ήταν πολύ ενδιαφέρον αν κάποιοι επίμονοι «τυμβωρύχοι», συγκέντρωναν όλα τα σχετικά στοιχεία, αρκετά από τα οποία είναι αθέατα και κρυμμένα κάτω από το χαλί, αφού χρεώθηκαν σε άσχετους κωδικούς δαπανών. Είναι σε πολλούς γνωστό ότι δαπάνες όπως η αντικατάσταση καμένων θρανίων, σχισμένων πινάκων, σπάσιμο υαλοπινάκων, βάψιμο τοίχων και αγορά υπολογιστών για την αντικατάσταση κλεμμένων, που πουλήθηκαν μπιτ παρά σε έξυπνους μαυραγορίτες, στη διάρκεια των καταλήψεων ονοματίστηκαν ΝΕΕΣ ΕΠΕΝΔΥΣΕΙΣ.

Δημοτικό Σχολείο Φανερωμένης Τρικάλων

 Ιστορία του σχολείου μας
Το Δημοτικό Σχολείο Φανερωμένης ιδρύθηκε το 1893 με απόφαση του Ελληνικού Κράτους που δημοσιεύτηκε στο ΦΕΚ Αρ. 36 τεύχος Α 19-2-1893 σελ 168 Στο παραπάνω ΦΕΚ φαίνεται για πρώτη φορά η ίδρυση γραμματοσχολείου με το όνομα Κουρμπαλή χωρίς να αποκλείεται η λειτουργία γραμματοσχολείου και κατά τα προηγούμενα έτη. Σύμφωνα με δύο πολύ παλιά έγγραφα (δυστυχώς ανυπόγραφα και χωρίς ημερομηνία), τα οποία βρέθηκαν στο αρχείο του σχολείου και βασίζονται ως επί το πλείστον σε προφορικές μαρτυρίες και σύμφωνα με τα επίσημα βιβλία του σχολείου, το Δημοτικό Σχολείο Φανερωμένης ιδρύθηκε το έτος 1898 από το Ελληνικό Κράτος, με το όνομα «Δημοτικό Σχολείον Κουρμπαλί», το οποίο και διατήρησε μέχρι και το 1955. Από τον Ιανουάριο του 1956 μετονομάστηκε σε Δημοτικό σχολείο Φανερωμένης.

Δημοτικό Σχολείο Περιβολιών

 Το πρώτο Σχολείο του χωριού λειτούργησε στο νάρθηκα του ναού του Αγίου Λεοντίου. Τον καιρό εκείνο κρατούσαν την πατρίδα μας οι Τούρκοι και δεν ενδιαφέρονταν καθόλου για τη μόρφωση των παιδιών. Έτσι, τον δάσκαλο τον πλήρωναν οι ίδιοι οι χωριανοί. Ακολούθως, καθώς οι μαθητές γίνονταν ολοένα και περισσότεροι, χρησιμοποιήθηκε για σχολείο μια οικία στην πλατεία του χωριού, που σήμερα δυστυχώς δεν διασώζεται.
Το νέο Δημοτικό Σχολείο Περβολιών λειτούργησε... το 1926 με τέσσερις αίθουσες διδασκαλίας και γραφείο δασκάλων. Η πρόσοψη του σχολείου μας είναι πολύ όμορφη, γιατί μοιάζει λίγο με τα προπύλαια αρχαίου κτιρίου. Το 2000 το σχολείο μας επεκτάθηκε με προσθήκη διώροφου μέρους, οπότε προστέθηκαν οκτώ αίθουσες.

Το Παρθεναγωγείον της Τσαγκαράδας…

Το Καρτάλειο Δημοτικό Σχολείο κτίστηκε με δωρεά του ευεργέτη Ιωάννη Αντ. Καρτάλη (1842 – 1908) το δεύτερο μισό του 19ου αιώνα, το 1870 και αποτελεί αξιόλογο αντιπροσωπευτικό δείγμα της νεοκλασικής αρχιτεκτονικής όπως αυτή διαμορφώθηκε στα τέλη του εν λόγω αιώνα στην ευρύτερη περιοχή του Πηλίου.
Είναι υπερυψωμένο ισόγειο και οργανωμένο με βάση τους άξονες συμμετρίας τόσο στην κάτοψη όσο και στις όψεις. Η κάτοψη έχει σχήμα πεπλατυσμένου Π με έ...ντονες τις πλαϊνές πλευρές που έχουν αετωματική απόληξη.
Η είσοδος ευρίσκεται στο κέντρο της πρόσοψης πλαισιωμένη από μαρμάρινο θύρωμα και προστατεύεται κάτω από το μεγάλο χαγιάτι που στηρίζεται σε ξύλινους στύλους με μαρμάρινες βάσεις.

Κυριακή 17 Μαΐου 2015

Ιστορία του χωριού Ζέρβη

Το χωριό Ζέρβη βρίσκεται στους πρόποδες του όρους Βόρας σε υψόμετρο 730μ. Σήμερα έχει 349 κατοίκους.
Στο ψηλότερο σημείο του χωριού δεσπόζει με την παρουσία του, τα τελευταία 60 χρόνια, το δημοτικό σχολείο. Είναι διθέσιο και φιλοξενεί 21 παιδιά απ’ όλες τις τάξεις. Τα παλαιότερα χρόνια φιλοξενούσε πάνω από 100 μαθητές, κι όπως αναφέρουν οι παλαιότεροι, γέμιζε ο τεράστιος αύλειος χώρος του. Σ’ αυτόν υπάρχει σήμερα γήπεδο του μπάσκετ και αυτοσχέδιο γήπ...εδο ποδοσφαίρου.
Ο προσανατολισμός του σχολείου είναι πάρα πολύ καλός και ο ήλιος πλημμυρίζει με το φως του τις ευρύχωρες και ψηλοτάβανες αίθουσες διδασκαλίας από την πρώτη κιόλας ώρα.

Σύντομη ιστορία του δημοτικού Σχολείου Ασβεστοχωρίου

 Στο Ασβεστοχώρι λειτουργούσε από το 1860 "γραμματοδιδασκαλείο" το οποίο χρησιμοποιούσε το νάρθηκα της εκκλησίας και αργότερα το κηροποιείο. Η συστηματικότερη οργάνωση του Σχολείου αρχίζει το 1870 με διευθυντή του τον Ασβεστοχωρίτη Αν. Οικονομίδη.
Το 1878,και ενώ Διευθυντής της Μεγάλης του Γένους Σχολής στην Κωνσταντινούπολη είναι ο Ασβεστοχωρίτης Γρηγόριος Παλαμάς, αντιπροσωπεία των κατοίκων επισκέπτεται τον Πατριάρχη Ιωακε...ίμ Γ΄ και καταφέρνει να επιτύχει ετήσια οικονομική ενίσχυση 60 οθωμανικών λιρών για τα Σχολεία της κοινότητας. Μετά 5 χρόνια η "Εν Κωνσταντινουπόλει Φιλεκπαιδευτική Αδελφότης" αναλαμβάνει την οικονομική στήριξη των Σχολείων ( όλα τα έγγραφα αυτής της αλληλογραφίας υπάρχουν στο αρχείο του Σχολείου)

ΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΜΑΣ NΙΣΥΡΟΣ

-- Ιστορία
Μέχρι το έτος 1865 στη Νίσυρο δεν υπήρχαν σχολεία. Τα Νισυρόπουλα μάθαιναν γράμματα από γραμματοδιδάσκαλους, που δίδασκαν στα κατώγεια των σπιτιών τους.
Σοβαρή προσπάθεια για την ίδρυση σχολείου έγινε από τον Κωνσταντίνο Σακελλαρίδη, το γνωστό ως Ξένον, όπως μετονομάσθηκε ο ίδιος. Το έτος 1865, μετά από επιμονή του τότε Μητροπολίτη Ρόδου Κυρίλλου, χτίστηκε το πρώτο σχολείο στη θέση «Τράπεζα» εκεί που σήμερα βρίσκεται το Ζωσιμοπούλειο θέατρο. Το σχολείο αυτό λειτουργούσε εκεί και στα γύρω ιδιωτικά σπίτια μέχρι να ανεγερθεί από το Σύλλογο Νισυρίων Αμερικής «Ο Όμηρος» η «Ομήρειος Κοινοτική Σχολή» (το σημερινό Δημοτικό Σχολείο Μανδρακίου), τα εγκαίνια της οποίας έγιναν στις 30 Ιανουαρίου 1909. Την εποπτεία της Σχολής είχε η Δημαρχία Μανδρακίου, η οποία διόριζε τη Σχολική Εφορεία. Το σχολικό έτος 1897-98 λειτούργησαν τέσσερις τάξεις προκαταρκτικού Δημοτικού Σχολείου, τρεις τάξεις Ελληνικού Σχολείου, τρεις τάξεις Παρθεναγωγείου και Νηπιαγωγείο.

Το αμάρτημα της νιότης μου

 Όταν ήμουν παιδί του δημοτικού στο σπίτι μας υπήρχαν δυο βιβλία. Πρώτα η απαραίτητη «Σύνοψη». Κάθε Μεγάλη Παρασκευή την κουβαλούσα στον Επιτάφιο, να ψάλλω με την παρέα το «Ω! γλυκύ μου έαρ». Μετά, ένα κακοτυπωμένο πρόχειρο φυλλάδιο - λησμονώ τον τίτλο του- που είχε τρομερές περιγραφές των τιμωριών και μαρτυρίων που θα υποστούμε στην κόλαση αν αμαρτήσουμε και απομακρυνθούμε από το δρόμο του Κυρίου.
Ο φόβος κρατάει στο μαντρί και φυλάει τα έρημα.
Η κόνα-Μαριγώ, η παλαιοημερολογίτισσα γιαγιά μου, μ’ έβαζε κάθε τόσο να της διαβάζω αποσπάσματα, όχι τόσο για την πάρτη της, αφού από την επανάληψη τα σιγοψιθύριζε μαζί μου, όσο για να μου κάνει την απαραίτητη «ηθική διαπαιδαγώγηση» και να με κρατάει ενεργό μέλος της εκκλησίας.

Το Ανώτερο Παρθεναγωγείο Θεσσαλονίκης

 Από την δεκαετία του 1850, δεκαετία που αποτελεί οριακό σημείο για την γενικότερη πολιτιστική ανάπτυξη όλων των λαών της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, αρχίζει η ανάπτυξη της παιδείας στη Θεσσαλονίκη. Τότε άρχισε και η συστηματική εκπαίδευση των κοριτσιών μέσα σε μια φτωχή και συρρικνωμένη δημογραφικά κοινότητα.
Από τα μέσα του 19ου αι. λειτούργησε το περίφημο Παρθεναγωγείο ως τετρατάξιο Δημοτικό Σχολείο. Στα 1845, όπως θέλει η παράδοση, η Μαριγώ Καρανικόλα δώρισε το αρχοντικό της που βρισκόταν στη συνοικία του Αγίου Αθανασίου, όπου κατοικούσαν οι πιο εύπορες οικογένειες , στην ελληνική κοινότητα με τον όρο να ιδρυθεί Παρθεναγωγείο, πράγμα που έγινε χάρη στην ετήσια επιχορήγηση της Ελισάβετ Καστριτσίου.Το Ανώτερο Παρθεναγωγείο Θεσσαλονίκης

Δημοτικό Σχολείο Βλαχιώτη

 Ιστορία του Σχολείου μας
Το Δημοτικό Σχολείο Βλαχιώτη λειτούργησε ως κοινοτικό από το χίλια οχτακόσια τριάντα τέσσερα (1834) έως το 1885. Το χίλια οχτακόσια ογδόντα πέντε (1885) ιδρύθηκε ως δημόσιο μονοτάξιο. Το 1931 προήχθη σε διτάξιο, το 1956 σε τριτάξιο, το 1963 σε τετραθέσιο, το 1966 σε πενταθέσιο, το 1972 σε εξαθέσιο, το 1977 σε επταθέσιο, το 2008 σε οχταθέσιο και το 2012 σε δωδεκαθέσιο με τη συγχώνευση των Δημοτικών Σχολείων Έλους και Μυρτιάς....
Το πρώτο κτήριο του σχολείου κατασκευάστηκε το 1882 με πόρους της εκκλησίας και προσωπική εργασία των κατοίκων. Η θέση ήταν δίπλα από το Ναό της Κοιμήσεως της Θεοτόκου. Το 1934 έγινε δωρεά του οικοπέδου, όπου στεγάζεται σήμερα το σχολείο, από τους αδελφούς Θεμιστοκλή, Κωνσταντίνο και Παναγιώτη Ιων. Μπόλλα και το 1935 άρχισε η κατασκευή του κτηρίου

2o Δημοτικό Σχολείο Αλεξανδρούπολης

 Φωτογραφία του 1925
Αντιγράφουμε από τα αρχεία του Σχολείου:
“Το σχολείον ιδρύθη κατά το έτος 1920 δια Βασιλικού Διατάγματος μετά την απελευθέρωσιν της πόλεως υπό του Ελληνικού Στρατού και εγκατάστασιν των Ελληνικών αρχών.
Δια την μέχρι του 1941 στέγασίν του εχρησιμοποιήθη παλαιά οικία, κτισθείσα κατά το 1870 επί της οδού Νικομηδείας, κειμένη εις την Βορειοανατολικήν περιοχήν της πόλεως, ανήκουσα εις το Δημόσιον, λιθόκτιστος, διώροφος εκ εξ... (6) αιθουσών ακανονίστων και διαφόρου μεγέθους εκάστη.
Το οίκημα τούτο χρησιμοποιούμενον καταχρηστικώς ως σχολείον μέχρι το 1941 ελλείψει παντός

Τετάρτη 13 Μαΐου 2015

Δημοτικό Σχολείο Σαπών

Η ιστορία του
Η ιστορία για το Δημοτικό Σχολείο Σαπών, με τα στοιχεία που μπορέσαμε να αντλήσουμε, αρχίζει μετά την απελευθέρωση της Θράκης. Τις πληροφορίες για εκείνη την εποχή πήραμε από τη δασκάλα Αλκμήνη Γουναροπούλου-Ψαθά. Η μητέρα της (Βενετία) ήταν δασκάλα και ήρθαν μαζί από τη Βάρνα της Βουλγαρίας, το 1921 στις Σάπες, για να εργαστεί ως δασκάλα. Οι αναμνήσεις της ήταν για μας η ιστορία ολοζώντανη μπροστά μας και μας συγκλόνισαν. Την καλέσαμε να έρθει από τη Θεσσαλονίκη το 1996, με την ευκαιρία εκδηλώσεων για τα 70 χρόνια από την ίδρυση του σχολείου. Συνήθως τα 70 χρόνια δε θεωρούνται ως χρονικό ορόσημο για μια τέτοια εκδήλωση, όμως μας παρακίνησε να αποφασίσουμε κάτι τέτοιο το γεγονός ότι υπήρχε στη ζωή η Αλκμήνη, ένα πρόσωπο πολύ σημαντικό, αφού η μητέρας της, αλλά και η ίδια (90 και χρονών), υπήρξαν για πολλά χρόνια δασκάλες του σχολείου. Επίσης, το γεγονός ότι ζούσαν πολλά πρόσωπα (μεγάλης ηλικίας) που την εποχή εκείνη ήταν μαθητές του σχολείου. Έτσι με τον τρόπο αυτόν θελήσαμε να τιμήσουμε μαζί με το σχολείο και ανθρώπους που εργάστηκαν αλλά και φοίτησαν ως μαθητές στο σχολείο, την εποχή εκείνη! [Σημείωση του 2001: Η Αλκμήνη Γουναροπούλου έφυγε από τη ζωή το 2001].

Iστορικά Δημόσια κτίρια του Nομού Καρδίτσας

14 Σεπτεμβρίου 2009
O δημόσιος τομέας εκπροσωπείται κυρίως από τα σχολικά κτίρια, τα οποία εντοπίζονται σε όλους σχεδόν τους οικισμούς του νομού και καλύπτουν ολόκληρη την ιστορική περίοδο των νεότερων χρόνων. Tα σχολεία της περιόδου της τουρκοκρατίας αρχικά στεγάστηκαν σε κτίρια που ανήκαν κυρίως στην Eκκλησία και λιγότερο σε ιδιωτικά κτίρια που ανήκαν σε μέλη των τοπικών κοινωνιών. Mετά την απελευθέρωση της Θεσσαλίας στα 1881, η εκπαιδευτική οργάνωση της περιοχής θα τεθεί σε νέες βάσεις και την ευθύνη της στέγασης των σχολείων θα αναλάβει κατά κανόνα το Ελληνικό Kράτος. Tο 1895 η περιοχή της Θεσσαλίας θα ενταχτεί στο πρώτο κρατικό πρόγραμμα ανέγερσης σχολικών κτιρίων που εκπονήθηκε από το νομομηχανικό Δημήτρη Kαλλιά και θεσμοθετήθηκε με το νόμο B.T.M.Θ. Σχολεία του προγράμματος αυτού κτίστηκαν αρκετά στο νομό, από τα οποία σώζεται μόνο το μονοτάξιο Δημοτικό Σχολείο του Kαροπλεσίου.

12ο Δημοτικό Σχολείο Δράμας

ΚΑΤΑΣΚΕΥΗ
Το Σχολείο μας, το 12ο Δημ. Σχολείο Δράμας, είναι το τελευταίο από τα 5 δημοτικά σχολεία που στεγάστηκαν στο μεγαλόπρεπο κτίριο των Εκπαιδευτηρίων και με τη λειτουργία του το κρατάει ζωντανό.Τα Εκπαιδευτήρια Ελληνικής Ορθοδόξου κοινότητος Δράμας, όπως είναι το πλήρες όνομα τους, χτίστηκαν στις αρχές του 20ου αιώνα, για να καλύψουν τις εκπαιδευτικές ανάγκες της περιοχής. Ήταν όραμα και έργο ενός εμπνευσμένου ανθρώπου, του εθνοιερομάρτυρα και μητροπολίτη τότε της Δράμας Χρυσόστομου.
Ας πάρουμε όμως την ιστορία από την αρχή.
Στα χρόνια που η Μακεδονία ήταν ακόμα σκλαβωμένη στους Τούρκους, σχολεία όπως τα ξέρουμε σήμερα δεν υπήρχαν. Ως το 1840 τα σχολεία στην πόλη της Δράμας λειτουργούσαν στο νάρθηκα των εκκλησιών. Στα χρόνια που ακολούθησαν, το νάρθηκα αντικατέστησε ένα οίκημα το οποίο οι κάτοικοι της Δράμας αποκαλούσαν «Σχολή».

Τρίτη 12 Μαΐου 2015

1ου Δημοτικού Σχολείου Βέροιας

 Η ιστορία του σχολείου
Η ίδρυση του 1ου Δημοτικού Σχολείου Βέροιας χρονολογείται κατά τα τελευταία χρόνια της τουρκοκρατίας στην αρχή με την ονομασία «ελληνικόν κατάστημα» και αργότερα με τον τίτλο «σχολείο αρρένων Βεροίας».
Για διδακτήριο, αρχικά, χρησιμοποιήθηκε κτίσμα που βρισκόταν στον κήπο του Μητροπολιτικού Ναού της πόλης, στην οδό Μητροπόλεως και αργότερα όταν το κτίσμα αυτό κατέρρευσε, χρησιμοποιήθηκε το σπίτι της Μυσιρλούδας στην περιοχ...ή «Μακαριώτισσα» στο κέντρο της πόλης.
Στη διετία 1906-1908 ολοκληρώθηκε η οικοδόμηση του διδακτηρίου του Ημιγυμνασίου Βεροίας με πρωτοστάτη το Μητροπολίτη Απόστολο και τη συνδρομή όλων των Βεροιέων. Ο Τούρκος καϊμακάμης της πόλης εξέφρασε την υπόνοια ότι η οικοδόμηση αυτού του διδακτηρίου έγινε με συνδρομή της ελληνικής κυβέρνησης γι’ αυτό και με ανταγωνιστική διάθεση έδωσε εντολή να χτίσουν οι Τούρκοι επιβλητικό διδακτήριο στην περιοχή του Βήματος του Αποστόλου Παύλου κοντά στο Μεντρεσέ τζαμί.

3ο Δημοτικού σχολείου Δήμου Γρεβενών

  Το τρίτο Δημοτικό Σχολείο του Δήμου Γρεβενών που μέχρι το 1958 λειτουργούσε στο Βαροσι στον αυλειο χώρο του Άγιου Γεωργίου στον χώρο που σήμερα καταλαμβάνει [κακώς κάκιστα] η αποθήκη του Ναού και ήταν μονοθεσιο [ένας δάσκαλος μια αίθουσα ] είναι το αρχαιότερο και με Ιστορια Σχολείο του Δήμου.
Η μεταφορά του σχολειου στον σημερινό χώρο έγινε το 1958 και ο λόγος ήταν η αναβάθμιση του σχολειου, από...
μονοθεσίο σε διθέσιο και εξέλιξη του είναι το σημερινό τρίτο Δημοτικό Δήμου Γρεβενών
Η λειτουργία του σχολειου ανιχνεύεται ιστορικά από το 1776 όταν ο Κοσμάς ο Αιτωλός το επανίδρυσε μετά από καταστροφή από Αλβανούς
Αποδεδειγμένα η λειτουργία του εντοπίζετε το 1806 όταν ο Μπουκεβυλ [Γάλλος πρόξενος] που φιλοξενήθηκε από τον Μητροπολίτη στο Βάροσι ,αναφέρει ότι είδε …. και ένα σχολείο παρηγοριά και αποκούμπι του Μητροπολίτη και των πιστών

Το Δημοτικό Σχολείο Τσικαλαριών

 Το σχολείο είναι ιστορία
Το Δημοτικό Σχολείο Τσικαλαριών ιδρύθηκε στις 7 Οκτωβρίου του 1899, την εποχή της Κρητικής Πολιτείας (1898-1908/1913). Αρχικά το Δημοτικό Σχολείο Τσικαλαριών στεγαζόταν σε παλιό κτίριο στην αυλή της Κοιμήσεως της Θεοτόκου και αποτελείτο από μια αίθουσα διδασκαλίας και ένα υπόγειο, το οποίο κτίστηκε από τους κατοίκους του χωριού.
Ο Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος επέδρασε, όπως ήταν φυσικό, ανασταλτικά στη λειτουργία του σχολείου. Το 1924 αυξήθηκε αισθητά ο αριθμός των μαθητών, με τη φοίτηση των παιδιών Μικρασιατών προσφύγων που εγκαταστάθηκαν στα Μετόχια, γειτονιά του χωριού. Το σχολείο λειτούργησε ως διαπολιτισμικό χωνευτήρι και βοήθησε στη σταδιακή αποδοχή των προσφύγων από τους ντόπιους. Το σχολείο προήχθη το 1929 σε διτάξιο με την υπ. αριθμ. 383/23-10-1929 απόφαση του Υπουργείου Παιδείας. Το έτος 1936 κτίστηκε άλλο κτίριο με δυο αίθουσες βορειοδυτικά του χωριού στη θέση «Κόφισσες». Το 1940 το σχολείο καταλείφθηκε από τους 'Aγγλους, που το χρησιμοποιούσαν ως αποθήκη ιματισμού. Αργότερα χρησιμοποιήθηκε από το Γερμανικό Ναυτικό.

Δευτέρα 11 Μαΐου 2015

Ο χρόνος

 Ο χρόνος είναι ένας άπονος κλέφτης, ένα άγριο αρπακτικό. Καθώς περνά από πάνω σου αφαιρεί διαδοχικά μια σειρά ικανότητες, που η φύση προηγουμένως σε είχε προικίσει. Σ’ ένα μόνο πράγμα δε μπορούμε να τον κατηγορήσουμε. Για άνιση κι επιλεκτική μεταχείριση. Όχι! Κατά έναν τρόπο είναι «δίκαιος», αφού δεν κάνει εξαιρέσεις. Με μια μικρή ή λίγο μεγαλύτερη χρονική διαφορά οι επιπτώσεις είναι σε όλους ίδιες. Κι αυτό είναι μια κάποια.. παρηγοριά.

Δημοτικό Σχολείο Κορδελιού

 Η ιστορία μας!
Λίγο μετά την εγκατάσταση των πρώτων προσφύγων το 1922-24 στο Χαρμάνκιοϊ και στο Κορδελιό, ιδρύθηκε το πρώτο Δημοτικό Σχολείο, για να στεγάσει τα παιδιά των ξεριζωμένων και των δυο συνοικισμών. Ακριβώς πάνω από τον Αη-Γιώργη και με κύριο υλικό τα ξύλα, κατασκευάστηκε ένα Σχολείο με 4 αίθουσες. Τα εγκαίνια έγιναν το 1925.
Τα εγκαίνια του Δημοτικού Σχολείου Χαρμάνκιοϊ
Λίγο αργότερα κατασκευάστηκε άλλο ένα Σχολείο στο τέρμα της οδού Α.... Παπανδρέου (πρώην Πέτρου Λεβαντή), το οποίο ήταν κτισμένο με τούβλα και αποτελούνταν από 2 αίθουσες. Βρισκόταν ακριβώς πίσω από τη θέση όπου βρίσκεται σήμερα το άγαλμα του Παύλου Μελά.
Μπροστά στο Δημοτικό Σχολείο Κορδελιού

Δημοτικό σχολείο μεγάλης Παναγιάς

 Το σχολείο μας λειτούργησε πρώτη φορά το 1933.
Το 1948 κάηκε και επισκευάστηκε το 1951 μετά από έρανο .
Είναι διώροφο λιθόκτιστο. Σήμερα δουλεύει σαν 12/θέσιο με ολοήμερο και τμήμα ένταξης. Στο σχολείο φοιτούν 168 μαθητές. Διαθέτει 12 αίθουσες διδασκαλίας, γραφείο διευθυντή, γραφείο εκπαιδευτικών, αίθουσα Η/Υ και βιβλιοθήκη με 1100 βιβλία. Δυστυχώς δεν υπάρχει αίθουσα ξεχωριστή για το ολοήμερο, δεν υπάρχει αίθουσα τελετών και εργαστήριο φυσικής. Στην αυλή του σχολείου μας υπάρχουν 1γήπεδο μπάσκετ, 1 γήπεδο βόλεϊ και γήπεδο ποδοσφαίρου 5Χ5.

Αρσάκειο Πάτρας

 Ιστορία
Το 1874 υποβάλλεται αίτημα προς τη Φιλεκπαιδευτική Εταιρεία «πλειάδος ευυπόληπτων πολιτών» τής πόλεως των Πατρών για την ίδρυση και στην Πάτρα Αρσακείου Παρθεναγωγείου. Το αίτημα επανέρχεται το 1884, δεν ικανοποιείται όμως, γιατί δεν πληρούνται οι όροι της Φ.Ε., κυρίως σε ό,τι αφορά στην εξασφάλιση στέγης. Το 1891 ο Δήμος Πατρέων μίσθωσε την οικία Νιανιάρα στην οδό Ρήγα Φεραίου και την παραχώρησε στη Φ.Ε. ως τον πλέον κατάλληλο χώρο για τη λειτουργία τού Σχολείου. Τότε, και με την ουσιαστική συμβολή τού βουλευτή Αχαΐας και Υπουργού Εκκλησιαστικών και Δημοσίας Εκπαιδεύσεως Αχιλλέα Γεροκωστόπουλου, η Φ.Ε. αποφασίζει την ίδρυση τού Αρσακείου Πατρών.

Ε π ι θ υ μ ί α

 Θέλω με λαιμαργία να δοκιμάσω
κάθε κομμάτι του κορμιού σου
Να ξεδιψάσω, ρουφώντας
την υγράδα των χειλιών σου...
Θέλω να κολυμπήσω
στην ερεβώδη θάλασσα των ματιών
κι ας πνιγώ μέσα τους
Κάνε με πρώτα ευτυχισμένο
κι ύστερα χώσε το θανατηφόρο μαχαίρι
βαθειά στο στήθος.
Να μη μάθει κανείς την ευτυχία
που έζησα μαζί σου και ζηλέψει
2013

Το 14ο Δημοτικό Σχολείο Αθηνών «Δημήτρης Πικιώνης


Ιστορία – Αρχιτεκτονική
 Το 14ο Δημοτικό Σχολείο Αθηνών «Δημήτρης Πικιώνης» εντάσσεται στο πρόγραμμα σχολικών κατασκευών της τετραετίας της ανόδου του 1928-32. Είναι πρώιμο έργο του ελληνικού μοντερνισμού χαρακτηριστικό δείγμα της αρχιτεκτονικής του Μπάου Χάουζ. Το Μπάου Χάουζ ήταν μια γερμανική σχολή βιομηχανικού σχεδίου και αρχιτεκτονικής που ιδρύθηκε από τον αρχιτέκτονα Βάλτερ Γκρόπιους στη Δημοκρατία της Βαϊμάρης. Η Σχολή λειτούργησε από το 1919 μέχρι το 1933. Η φιλελεύθερη πνοή της αποτέλεσε το «κόκκινο πανί» για τους Ναζί και απαγορεύτηκε μαζί με τον εξπρεσιονισμό ως «εκφυλισμένη τέχνη». Το Μπάου Χάουζ είχε όραμα τη δημιουργία ενός νέου τύπου κτιρίου του μέλλοντος το οποίο θα συνδύαζε την αρχιτεκτονική, τη ζωγραφική και τη γλυπτική σε μία ενιαία φόρμα Η θέση του Γκρόπιους ήταν πως μια νέα ιστορική περίοδος ξεκινούσε με το τέλος του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου και πως ένα νέο αρχιτεκτονικό ύφος θα έπρεπε να απεικονίσει και να συμβολίσει αυτήν την νέα εποχή, και που θα είναι λειτουργικό και φτηνό αλλά ταυτόχρονα με καλλιτεχνικές αξιώσεις.

1ο Γυμνάσιο Κρύας Βρύσης

 Η ιστορία του σχολείου μας
Το 1ο Γυμνάσιο Κρύας Βρύσης ανήκει στο δήμο Κρύας Βρύσης, ο οποίος βρίσκεται στο νοτιοανατολικό τμήμα του νομού Πέλλας της Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας.
Ο σημερινός κάμπος δεν υπήρχε και η περιοχή ήταν ένας απέραντος βάλτος. Με την αποξήρανση της λίμνης το 1932, ξεκίνησε η μετατροπή του βάλτου σε 288.750 στρέμματα εύφορου καλλιεργήσιμου εδάφους....
Οι πρώτες 18 οικογένειες του χωριού εφόσον ο τόπος δεν είχε σχολείο και εκκλησία, αποφάσισαν να κουβαλήσουν τσιμέντο και πέτρες με τα κάρα για να χτίσουν το 1ο μονοθέσιο δημοτικό σχολείο. Τα παιδιά της εποχής εκείνης φοιτούσαν σε γυμνάσια στα Γιαννιτσά και τη Βέροια. Αργότερα όμως ιδρύθηκε το ιδιωτικό γυμνάσιο του Κοτσιρήλου.
Οι κάτοικοι του χωριού, κοντά στα 1960, αποφάσισαν να ιδρυθεί το πρώτο κρατικό παράρτημα γυμνασίου. Αν και μια παρέα 170 ατόμων αποδοκίμασε αυτή την πρόταση, ωστόσο το σχολείο ιδρύθηκε, στο σπίτι της κυρίας Αρχοντής.
Η ιστορία για την έναρξη λειτουργίας του 2ου Δημοτικού Σχολείου Κρηνίδων είναι σχετικά απλή και εύκολα ανιχνεύσιμη.
Μαθητές του σχολείου
Η ανάγκη δημιουργίας και δεύτερου δημοτικού σχολείου στις Κρηνίδες προέκυψε αμέσως μετά το τέλος του εμφυλίου πολέμου στην Ελλάδα το 1949. Δύο ήταν οι λόγοι : α) η φυσική αύξηση του πληθυσμού και β) η έλευση πολλών νέων κατοίκων από τα χωριά των νομών Σερρών, Δράμας και Καβάλας.
Η έλευση αυτή προκλήθηκε μετά την αποξήρανση της λίμνης των Φιλίππων (1936) και την αύξηση της καλλιεργούμενης έκτασης. Αυτό έδωσε τη δυνατότητα σε κατοίκους ορεινών χωριών να παραιτηθούν από τις περιουσίες τους εκεί και να πάρουν νέο κλήρο (χωράφια) στη πεδιάδα των Φιλίππων. Οι κάτοικοι αυτοί ονομάστηκαν αραιωτές!

Παρασκευή 8 Μαΐου 2015

Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ ΧΑΛΚΗΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΧΩΡΙΟΥ

 ΤΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΤΟΥ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ ΧΑΛΚΗΣ
Το Δημοτικό Σχολείο Χάλκης λειτούργησε πριν από το 1881, χρονιά που απελευθερώθηκε η Θεσσαλία από τους Οθωμανούς. Η μόνη γραπτή μαρτυρία προέρχεται από το Δωρόθεο Σχολάριο, Μητροπολίτη Δημητριάδος, ο οποίος σένα πολυσέλιδο βιβλίο του ,εκτός των άλλων γράφει: « ...Το Μαϊμούλι έχει και ένα αλληλοδιδακτικό σχολείο». Επίσης πληροφορίες για τη μετέπειτα λειτουργία του σχολείου μας δίνει και το σωζόμενο αρχείο του από το 1912 έως σήμερα.
Μετά την απελευθέρωση της Θεσσαλίας και συγκεκριμένα μετά το 1883 , ιδρύθηκε από το κράτος το Δημοτικό Σχολείο Αρρένων και λίγο αργότερα το Δημοτικό Σχολείο Θηλέων .
Το Παρθεναγωγείο
Το πρώτο διδακτήριο ανεγέρθηκε το 1901 με δαπάνες του εθνικού ευεργέτη Ανδρέα Συγγρού και στεγάστηκε στο Δημοτικό Σχολείο Θηλέων ( Παρθεναγωγείο Χάλκης).

ΛΑΚΩΝΙΚΗ ΣΧΟΛΗ»

«ΛΑΚΩΝΙΚΗ ΣΧΟΛΗ» ιδρύθηκε το 1950 από τους Ελένη και Παναγιώτη Φραγκή, ανθρώπους, που στήριξαν τα όνειρα των γονιών, που τους εμπιστεύθηκαν ό,τι πολυτιμότερο είχαν, τα παιδιά τους, με αγάπη, ευαισθησία, συνέπεια και υπευθυνότητα και στον ιστορικό χώρο μεταξύ του Κολωνού και της ακαδημία Πλάτωνος.
Από τότε λοιπόν και με σταθερά βήματα, χρόνο με το χρόνο, δημιουργήσαμε έναν οικογενειακό εκπαιδευτικό πυρήνα με άρτια οργάνωση στη διαπαιδαγώγηση και στην πολύπλευρη εκπαίδευση – μόρφωση των μαθητών μας, μελετώντας και καθιερώνοντας ένα προσωπικό σύστημα προσφοράς της διδακτέας ύλης, που διαρκώς βελτιώνουμε, υποστηρίζοντας όλο αυτό το έργο με σύγχρονες μεθόδους της παιδαγωγικής επιστήμης, της ψυχολογίας, της διδακτικής και με άριστη υλικοτεχνική υποδομή και επιλεγμένο διδακτικό και διοικητικό προσωπικό, με διαρκή επιμόρφωση.

Τα σχολεία της Πετρούσας Δράμας.

Πετρούσα Δράμας: Η εκπαίδευση από 1840-1913
του Ευάγγελου Γ. Καρσανίδη Σχολικού Συμβούλου ε.τ.
Η εκπαίδευση στις επαρχίες Δράμας & Ζιχνών κατά την Τουρκοκρατία
Σε μικρή απόσταση βορειοδυτικά της Δράμας και δεξιά του οδικού άξονα
Δραμας - Κάτω Νευροκοπίου βρίσκεται το χωριό
Πετρούσα ή Πλεύνα στους πρόποδες του Φαλακρού όρους (Μποζνταγ).
Το χωριό στα 1885 είχε συνολικά 1.500 κατοίκους,
από τους οποίους οι 350 ορθόδοξοι σλαβόφωνοι Έλληνες
και οι 1.150 Βούλγαροι σχισματικοί που είχαν προσχωρήσει στο βουλγαρικό Σχίσμα,
οι περισσότεροι τρομοκρατημένοι από τους κομιτατζήδες.
Στις αρχές του 20ού αιώνα και συγκεκριμένα γύρω στα 1906, σύμφωνα με την οθωμανική απογραφή που δημοσιεύει στην έκθεσή του ο γενικός επιθεωρητής των Ελληνικών Σχολείων Μακεδονίας Δ. Σάρρος,
Ο κ ρ α τ ι κ ό ς μ η χ α ν ι σ μ ό ς
Με τέτοιο και τόσο κρατικό μηχανισμό μην αναμένετε να δείτε στη χώρα άσπρη μέρα. Η κατηφόρα θα συνεχίζεται χωρίς σταματημό. Τέτοιον, από άποψη ικανοτήτων κι αφοσίωσης αναντίστοιχων με τις τρέχουσες απαιτήσεις. Τόσον, από άποψη πληθωρισμού, δυσβάστακτου οικονομικού βάρους και πληθώρα προνομίων. Αυτά τα προνόμια, που κατακτήθηκαν διαχρονικά έγιναν προσκεφάλι, πάνω στο οποίο αναπαύτηκαν η έλλειψη ενδιαφέροντος, η προσπάθεια για βελτίωση ...και προαγωγή, η γονιμοποίηση του φατριασμού και η άτιμη εκμετάλλευση της αποκτηθείσης μικρής ή μεγάλης εξουσίας.
Να κάνω μια προφανή διάκριση
Από τη μια είναι οι κομματικοί αφισοκολλητές, οι κουμπάροι και οι λοιποί συγγενείς της ιδιαίτερης πατρίδας του εκάστοτε υπουργού, η εκπλήρωση των προεκλογικών υποσχέσεων για την υφαρπαγή της ψήφου του πονηρού ψηφοφόρου, που πουλούσε την ψήφο έναντι του διορισμού του σε μια ξεκούραστη δημόσια θέση. Όλες αυτές οι κατηγορίες γέμισαν τις καρέκλες των κτιρίων σε παλαιά υπουργεία ή νέους απροσδιορίστου χρησιμότητας ιδρυόμενους οργανισμούς.
Η ζημιά ήταν τριπλή:
1) Το μεγαλύτερο ποσοστό δεν κατείχε τα αναγκαία προσόντα για την κατάληψη της θέσης
2) Επιβάρυναν υπέρμετρα τον προϋπολογισμό για την κάλυψη των μισθών . Και
3) Τρίτον αφαιρούσε από τον παραγωγικό τομέα-κυρίως γεωργία και τεχνικά επαγγέλματα- άτομα και τα μετέτρεπε σε άχρηστους χαρτογιακάδες.
Από την άλλη όμως, οι ευνοϊκές συνθήκες που επικρατούσαν στο δημόσιο τομέα από άποψη εξασφάλισης, ωραρίου, αμοιβών και λοιπών προνομίων, έλκυσαν στο δημόσια άτομα με ικανότητες, που όμως μετά από σύντομο χρόνο, η κρατική γραφειοκρατία ψαλίδισε κάθε ευγενική τους πρόθεση για βελτίωση των καταστάσεων. Σύντομα προσγειώθηκαν στους συνήθεις ρυθμούς. Κάποιοι παραιτήθηκαν απ’ τα όνειρά τους και στον αρκετό ελεύθερο χρόνο ανέπτυξαν άλλα χόμπι. Η οικονομία όμως και η εν δυνάμει ανάπτυξή της τους έχασε οριστικά με τις γνωστές συνέπειες
Οι τελευταίες επεμβάσεις «άρσης των αδικιών», που γκρέμισαν εν μια νυκτί τα διστακτικά βήματα ορθολογισμού που έγιναν το τελευταίο διάστημα έσβησαν πλήρως και την τελευταία ελπίδα. Γνωρίζω ότι στην κυρίαρχη κρατικίστικη αντίληψη, που επικρατεί γύρω μας, η άποψή μου δεν ακούγεται ελκυστική. Αλλά τι να κάνουμε, δικαιούμαι να την λέω. Δε χρωστάω σε κανέναν, που να με συγκρατεί.
Τα αντικειμενικά δεδομένα για τη χώρα μας λένε ότι αντέχουμε: Το μισό μηχανισμό και με νέους όρους, αντίστοιχους του ιδιωτικού τομέα

Πέμπτη 7 Μαΐου 2015

Ποιός ήταν ο Βασσάνης

:Ο Πανταζής Βασσάνης γεννήθηκε στην Πορταριά το 1830. Μετανάστευσε το 1850 στην Αίγυπτο όπου εργάστηκε στις επιχειρήσεις των αδελφών Κασσαβέτη. Μετά τον θάνατο αυτών εγκαταστάθηκε μόνιμα στην περιφέρεια Τάντα της Αιγύπτου όπου και επιδίδεται στις εμπορικές και γεωργικές του δραστηριότητες. Θεωρείται εθνικός ευεργέτης και όχι μόνο τοπικός. Ο λόγος είναι ότι πέρα από τις άλλες δωρεές του σε διάφορα ομογενή, ιθαγενή και ελληνικά φιλανθρωπικά ιδρύματα, πρόσφερε με διαθήκη που ανοίχτηκε μετά τον θάνατό του (1892) το 60% της όλης του περιουσίας στο Ελληνικό έθνος όπου και 500.000 δραχμές εκείνης της εποχής χρησιμοποιήθηκαν για την ανέγερση της Σχολής.
Ο Δήμος Νιάτων ήταν δήμος του νομού Λακωνίας που συστάθηκε με το πρόγραμμα Καποδίστριας από τη συνένωση παλαιότερων κοινοτήτων της περιοχής, που αποτέλεσαν στη συνέχεια τα δημοτικά διαμερίσματα του δήμου. Λειτούργησε την περίοδο 1999 -2010 οπότε και καταργήθηκε με την εφαρμογή του προγράμματος Καλλικράτης και εντάχθηκε στον νέο δήμο Ευρώτα. Βρισκόταν στο ανατολικό τμήμα του νομού, στα νότια του όρους Πάρνωνα. Αποτελούταν από 4 δημοτικά διαμερίσματα, καταλάμβανε έκταση 181,6 Km2 και είχε συνολικό πληθυσμό 2666 κατοίκους σύμφωνα με την απογραφή του 2001. Έδρα του δήμου ήταν ο Άγιος Δημήτριος

Ιστορία του Δήμου Ιάσμου

Ο Ίασμος είναι μια από τις παλαιότερες κωμοπόλεις της Θράκης κτισμένος στις υπώρειες της Ροδόπης και στο μυχό της λίμνης Βιστωνίδας.
Η παράδοση θέλει τους Ιασμιώτες απόγονους των κατοίκων της Αναστασιούπολης μετά την κατάκτησή της από τους Τούρκους το 1360-1400. Η πρώτη ιστορική αναφορά σ’ αυτόν γίνεται από τον Ελβιά Τζελεπή, Τούρκο περιηγητή γύρω στο 1600.
Κυνηγημένοι οι κάτοικοι από τους πειρατές και την ελονοσία βρήκαν τον επίγειο παράδεισο στην τοποθεσία που είναι κτισμένος σήμερα ο Ίασμος.
Τα διόροφα σπίτια με μοναδική λαϊκή αρχιτεκτονική χτίζονται αγκαλιασμένα το ένα δίπλα στο άλλο και δημιουργούν φιδίσια σοκάκια που σκαρφαλώνουν στις πλαγιές της Ροδόπης.
Η παραγωγή μεταξιού, κρεμμυδιού, (κοκάρι) και αργότερα καπνού και οι αμπελώνες με το κρασί και το τσίπουρο δεν λύνουν απλώς το πρόβλημα της επιβίωσης των κατοίκων, αντίθετα καθιστούν στον Ίασμο ως εμπορικό και οικονομικό κέντρο.

Βασσάνειος Ναυτική Σχολή (Σχολή Ναυτικών Δοκίμων) (pιreorama)

Η Βασσάνειος Ναυτική Σχολή στον Πειραιά το 1909
Εξαιτίας αυτής του της δωρεάς, το 1905 ιδρύθηκε στον Πειραιά η "Βασσάνειος Ναυτική Σχολή" ή όπως αλλιώς λέγονταν και "Βασσάνειος Σχολή Ναυτικών Δοκίμων" της οποίας η κατασκευή άρχισε από το 1901 δίνοντας έτσι για πρώτη φορά στέγη σε μια Σχολή που μέχρι τότε λειτουργούσε εντός σκαφών καθώς δεν είχε στέγη.
Η οδύσσεια της Σχολής μέχρι να γίνει η δωρεά:
Συγκεκριμένα μέχρι και την δωρεά του Πανταζή Βασσάνη, η Σχολή υπήρχε ως Ναυτικό Εκπαιδευτήριο και λειτουργούσε πάνω στην κορβέτα "Λουδοβίκος". Για την λειτουργία της είχε προκαλέσει την έκδοση βασιλικού διατάγματος (24 Νοεμβρίου του 1845) ο τότε Υπουργός επί των Ναυτικών Κωνσταντίνος Κανάρης ο πυρπολητής αφού είχε αποδεχθεί τις εισηγήσεις δύο μορφών του πολεμικού ναυτικού των Υποπλοιάρχων Λεωνίδα Παλάσκα και του Αλέξανδρου Κουμελά.

Τετάρτη 6 Μαΐου 2015

Σχολείο της Νεστάνης Αρκαδίας

 Το εξαίρετο λιθόχτιστο Σχολείο της Νεστάνης είναι δωρεά του μεγάλου ευεργέτη της Ελλάδας Ανδρέα Συγγρού και θεμελιώθηκε το 1912. Η ανέγερσή του κράτησε πάνω από 10 χρόνια ως το 1922-1923, οπότε και τέθηκε σε λειτουργία.
Το υπέροχο αυτό κτίριο χτίστηκε πολύ μεγάλο γιατί η Νεστάνη (τότε Τσιπιανά), ήταν κωμόπολη της περιοχής, με πάνω από 3.000 κατοίκους και το σχολείο αριθμούσε περισσότερους από 450 μαθητές. Το σχέδιο είναι του υπουργείου Παιδείας (...Ο.Σ.Κ.), με έξι υπερμεγέθεις αίθουσες διδασκαλίας, λόγω του πλήθους των παιδιών, γραφεία δασκάλων και διευθυντή, υπέροχους και ευρυχωρότατους διαδρόμους, αποθήκες, άλλους βοηθητικούς χώρους κλπ. Η εξαίρετη αυτή δουλειά κράτησε πολλούς μήνες (πάνω από χρόνο) γιατί όλα γίνονταν τότε χειροποίητα

ΣΤΑ ΕΝΝΙΑ ΧΩΡΙΑ ΚΙΣΑΜΟΥ

: Ανακαινίζεται το ιστορικό σχολείο του Αγίου Αθανασίου
10/03/2014 στο 2014, Κοινωνικά - Πολιτιστικά, Ρεπορτάζ
Καινούργιο θα γίνει και πάλι το ιστορικό σχολείο του Αγίου Αθανασίου στα Εννιά Χωριά έχοντας ολόγυρα του τα χωριά, Αερινό, Κεφάλι, Περβόλια, Παπαδιανά και Κούνενι. Οι εργασίες ανακαίνισής του άρχισαν από πέρυσι με πρωτοβουλία της Ένωσης Ιναχωριανών Αττικής «Παναγία η Χρυσοσκαλίτισσα» και προχωρούν με ικανοποιητικό ρυθμό. Αρωγοί αυτής της πρωτοβουλίας μέλη της Ένωσης με μπροστάρη τον πρόεδρό της Γρηγόρη Βαϊδομαρκάκη, κατοίκους των χωριών και καταγόμενους από την περιοχή για να λειτουργήσει πλέον αυτό το κτήριο ως Πολιτιστικό Κέντρο.
Η πλαγιά του βουνού, δίπλα από το μικρό εξωκκλήσι του Αγίου Αθανασίου, είχε επιλεχθεί στο τέλος της πρώτης δεκαετίας του 20ου αιώνα, επί Κρητικής Πολιτείας, ως κατάλληλο μέρος για να κτισθεί ένα ανώτερο δημοτικό σχολείο.

Κτίριο - «κόσμημα» το παλιό Δημοτικό Σχολείο Ευξεινούπολης

Οι τελευταίες πινελιές μπαίνουν στο παλιό Δημοτικό Σχολείο Ευξεινούπολης, που αναμένεται να παραδοθεί στην τοπική κοινωνία και τη σχολική κοινότητα από το νέο έτος.
Τα παραπάνω έγιναν γνωστά στο πλαίσιο της έκτακτης συνεδρίασης του δημοτικού συμβουλίου Αλμυρού, προχθές το βράδυ, οπότε και το σώμα ενέκρινε μικρή παράταση της προθεσμίας για την ολοκλήρωση του έργου από τον ανάδοχο.
...
Το νεοκλασικό κτίριο, συνιστά ένα πραγματικό κόσμημα για την Ευξεινούπολη. Πρόκειται για το μοναδικό νεοκλασικό κτίριο που σώζεται στην περιοχή από τότε που χτίστηκε το χωριό και το οποίο «βλέπει» στον κεντρικό δρόμο.

Τρίτη 5 Μαΐου 2015

Ιστορία της σχολής Χιλλ

 Η Σχολή Χιλλ είναι το παλαιότερο σχολείο στην Ελλάδα που εξακολουθεί να λειτουργεί, χωρίς διακοπή, μέχρι και σήμερα.
Το ‘Hill Memorial School’ ιδρύθηκε από τον Αμερικάνο ιεραπόστολο John Hill και τη γυναίκα του Fanny Francis Mulligan, το 1831, τρία χρόνια πριν γίνει η Αθήνα πρωτεύουσα του ελληνικού κράτους. Τα «εκπαιδευτικά καταστήματα του κ. Χίλλου» περιλάμβαναν «σχολείον κορασίδων», «σχολείον απόρων παίδων» και «διδασκαλείον θηλέων». Από το 1835, στ...ις δραστηριότητες του σχολείου προστέθηκε η λειτουργία του πρώτου νηπιαγωγείου της χώρας, ενώ λίγα χρόνια αργότερα άρχισε να λειτουργεί και οικοτροφείο.
Τα πρώτα χρόνια η Σχολή Χιλλ στεγαζόταν σε έναν τούρκικο πύργο κοντά στους Αέρηδες και τη χρονιά που η Αθήνα έγινε πρωτεύουσα μεταφέρθηκε σε ένα νέο κτίριο, στη συμβολή των οδών Ν. Νικοδήμου και Θουκυδίδου, που σχεδιάστηκε για να εξυπηρετήσει τις ανάγκες ενός πολύ σύγχρονου, για την εποχή, σχολείου.

Η πατρίς να κάνει σχολεία

Της Γιώτας Μυρτσιώτη
«H πατρίς πρέπει να κάμει σχολεία σε όλα τα χωριά. Εκ των γραμμάτων γεννάται η προκοπή, με την οποία λάμπουν τα ελεύθερα έθνη», έλεγε ο Ρήγας Φεραίος και η πατρίς, αλλά και πολλοί εθνικοί ευεργέτες ακολούθησαν την προτροπή του, αναγνωρίζοντας την αναγκαιότητα και τη σημασία της εκπαίδευσης για το νεοσύστατο ελληνικό κράτος. Τα «Νεοελληνικά Εκπαιδευτήρια» -κτίρια λαμπρά, δείγματα διαφόρων αρχιτεκτονικών ρευμάτων- που ιδρύθηκαν από τη σύσταση του νέου ελληνικού κράτους ώς τον B΄ Παγκόσμιο Πόλεμο (1830-1940) συγκεντρώνει η έκδοση της διεύθυνσης Λαϊκού Πολιτισμού του υπουργείου Πολιτισμού. Οκτώ Εφορείες Νεωτέρων Μνημείων της χώρας εργάστηκαν για τη συλλογή των στοιχείων γύρω από εναπομείναντα εκπαιδευτήρια όλων των βαθμίδων που έχουν χαρακτηριστεί διατηρητέα μνημεία ή και έργα τέχνης.
Πολλά από αυτά δεν χρησιμοποιούνται πλέον, άλλα άλλαξαν χρήσεις και σε αρκετά το κουδούνι θα ηχήσει και πάλι σε λίγες ημέρες. H μελέτη δεν εξετάζει τα παλαιά σχολικά κτίρια ως απλά κελύφη ούτε τα αντιμετωπίζει ρομαντικά με νοσταλγική διάθεση. Αντίθετα, όπως διευκρινίζει η διευθύντρια της Διεύθυνσης Λαϊκού Πολιτισμού του ΥΠΠΟ κ. Τέτη Χατζηνικολάου, που είχε και την επιμέλεια του καταλόγου, τα προσεγγίζει «με τρόπο συνθετικό, ως τεκμήρια της τοπικής ιστορίας και της ανάπτυξης της κάθε συγκεκριμένης κοινωνίας σε συνδυασμό με τη γενικότερη κρατική μέριμνα για την εκπαίδευση και το εκάστοτε ισχύον θεσμικό πλαίσιο, με την κυρίαρχη ιδεολογία, αλλά και τη διεθνή συγκυρία».

ΜΕΞΙΑΤΕΣ . MEXIATES


Η Μεξιάτες είναι ένα από τα πολλά Δημοτικά Διαμερίσματα του Δήμου Λαμίας.
Σύμφωνα με την απογραφή του 2001 έχει πληθυσμό 793 κατοίκους . Το χωριό βρίσκεται κάτω από τις ποιο απότομες πλαγιές της Οίτης και σε υψόμετρο 60 μέτρων πάνω από την θάλασσα. Από μακριά δίνει την εντύπωση ότι ξεκουράζεται , απλωμένο νωχελικά πάνω στους καταπράσινους λοφώδεις πρόποδες της Οίτης. Τα σπίτια με τα κόκκινα κεραμίδια ανακατεύονται με το πράσινο της οργιαστικής βλά...στησης δημιουργώντας σκηνικό από πίνακα ζωγραφικής.
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ. ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΜΕΞΙΑΤΩΝ . ΔΕΚΑΕΤΙΑ 60 70
Τα σχολεία άνοιξαν και φέτος όπως κάθε φθινόπωρο. Εγώ θα σας ταξιδέψω κάποια χρόνια πίσω στις τάξεις του δημοτικού σχολείου στις Μεξιάτες την δεκαετία του 70 . Τότε που το χωριό ήταν γεμάτο ζωή , τότε που δεν χωρούσαμε μέσα στις τάξεις, τότε που χτυπούσε η καμπάνα κάθε πρωί για να πάμε σχολείο..( μάλλον δεν είχαμε ωρολόγια ξυπνητήρια).Τοτε που τα ματια ηταν γεματα αθωότητα.

Όταν βλέπω κάποια κυβερνητικά στελέχη να μιλάνε στην τηλεόραση με μια τέτοια αφέλεια, ένα έχω να πω. Μου θυμίζουν, από παιδικές μνήμες, τους παλαιοημερολογίτες. Δεν είναι μόνο ο φανατισμός, δεν είναι η λογική του τραμ, που τους κατέχει, ούτε η αδικαιολόγητη επιθετικότητα σε κάθε απόπειρα κριτικής. Εκείνο που με σοκάρει είναι η βεβαιότητα τους ότι γίνονται πιστευτοί από το φιλοθεάμον κοινό τους. Ας μην ανησυχήσουμε αυτή τη σιγουριά τους. Όμως να διευκρινίσω ότι δεν ευθυγραμμιζ...όμαστε με την αφέλειά τους.
Γι αυτούς οι σύμμαχοι μας - αυτοί που στην κρίσιμη φάση μας δάνεισαν τα αναγκαία χρήματα και πιο πριν έδωσαν άφθονα χρήματα σε «προγράμματα» κι «αγροτικές επιδοτήσεις», με τα οποία αρκετοί έξυπνοι συμπατριώτες μας παράνομα πλούτισαν, αυτοί που προσπάθησαν πλην ματαίως να βάλουν μια τάξη σ’ αυτή τη χώρα και να την κάνουν πιο λειτουργική - μετατρέπονται διαδοχικά σε δανειστές, σε άπονους τοκογλύφους, σε εχθρούς που οργανωμένα εργάζονται για τον αφανισμό μας, σε αιμοβόρους καταπατητές των ελευθεριών του λαού μας. Ένας άκρατος κι επιθετικός αντιευρωπαϊσμός, μια τάση αναζήτησης εξωτερικών ενόχων και μετατόπισης ευθυνών σε τρίτους. Η εύκολη πάντοτε λύση. Απομονωτισμός στην εποχή των ανοικτών συνόρων
Η αλήθεια όμως να λέγεται. Αυτή η εκδοχή αρέσει πολύ. Ιδιαίτερα στον ευκολόπιστο κι επιφανειακά σκεπτόμενο συμπατριώτη μας. Αυτός μένει με την ανάμνηση της κοινωνίας μας πριν το 2010, όταν χωρίς αιδώ καταναλώναμε τον πλούτο των επόμενων γενεών, όταν ζούσαμε σε μια φενάκη. Μια ψευδεπίγραφη ευτυχία, που στηριζόταν στα δανεικά. Κι όμως αυτή χαρακτηριζόταν λιτότητα

Δευτέρα 4 Μαΐου 2015

Το Δημοτικό Σχολείο Επιταλίου (1840- δεκαετία 1970)

Από τα τέλη του 1829, ο Κυβερνήτης του νεοσύστατου Ελληνικού κράτους Ιωάννης Καποδίστριας, προσπαθεί να δημιουργήσει τις βάσεις ενός σύγχρονου εκπαιδευτικού συστήματος. Στο μικρό διάστημα που κυβερνά την φτωχή και κατεστραμμένη από την Επανάσταση χώρα, δημιουργεί σχολεία όπως το Πρότυπο για να εκπαιδεύσει δασκάλους στην Αλληλοδιδακτική Μέθοδο, το Εκκλησιαστικό, το Γεωργικό, το Κεντρικό και το Πολεμικό Σχολείο, χωροθετημένα στην Αίγινα, το Ναύπλιο κλπ. Ακολουθούν δύο χαοτικά χρόνια μετά την δολοφονία του Καποδίστρια στις 27/9/1831 στο Ναύπλιο, μέχρι την έλευση τον Ιανουάριο του 1833 στην ίδια πόλη του δεκαεπτάχρονου Βαυαρού πρίγκιπα Όθωνα.

Η Ιστορία του Δημοτικού Σχολείου Αγιάσου

 Το Δημοτικό Σχολείο Αγιάσου έχει άμεση σχέση με την κτίση του χωριού και χρονολογείται από το 803 μ.Χ. Όταν ο Αγάθων ο Εφέσιος ήρθε στην Αγιάσο και έχτισε το μοναστήρι προς τιμήν της Παναγίας προκειμένου να εναποθέσει την εικόνα καθώς και τα άλλα ιερά κειμήλια που έφερε από τα Ιεροσόλυμα ίδρυσε και σχολείο. Το 1773 εκτός από το σχολείο του Αγάθωνα συστήθηκε και ανώτερο σχολείο που ονομάστηκε Ελληνομουσείο. Περί το 1850 το κατώτερο σχ...ολείο χωρίστηκε σε Αρρεναγωγείο και Παρθεναγωγείο λειτουργούσαν δε και τα δύο ως αλληλοδιδακτικά. Το Αρρεναγωγείο και Παρθεναγωγείο λειτουργούν κανονικά μέχρι το 1912 οπότε η Λέσβος απελευθερώθηκε από τουςΤούρκους και συνεχίζουν τη λειτουργία τους και αργότερα μέχρι το 1929 οπότε με νόμο του Ελευθέριου Βενιζέλου καταργούνται και δημιουργούνται μικτά Δημοτικά Σχολεία. Το Αρρεναγωγείο ονομάζεται Α΄ Δημοτικό Σχολείο Αγιάσου και το Παρθεναγωγείο Β’ Δημοτικό Σχολείο Αγιάσου. Η λειτουργία των δύο 6/θέσιων σχολείων συνεχίζεται μέχρι το 1974 οπότε τα σχολεία συγχωνεύονται στο 10/θέσο Δημοτικό Σχολείο Αγιάσου το οποίο με τη μορφή αυτή λειτουργεί ως σήμερα.

Δημοτικό Σχολείο 100 χρόνων (κροκύλειο)

Το κτίριο του Δημοτικού σχολείου χτίστηκε το 1904,δαπάνη του Ανδρέα
Συγγρού, για αρκετά χρόνια όμως ήταν αχρησιμοποίητο.
Τα πρώτα χρόνια της λειτουργίας του φιλοξενούσε περίπου 150 παιδιά...
από 15 χωριά της ορεινής Δωρίδας.
Μερικοί δάσκαλοι οι οποίοι πέρασαν από το χωριό μας ήταν: ο Χαράλαμπος
Παπαχαραλάμπους, ο Παπασωτηρίου, ο Σταθάκος, ο Λουκόπουλος,
αργότερα ο Γραββάνης και ο Ξανάλατος.
Το Δημοτικό σχολείο με ιστορία 100 χρόνων έκλεισε τα τελευταία
χρόνια λόγω ελλείψεως παιδιών και χρησιμοποιείται η μία αίθουσα
σαν πολιτιστικό μουσείο, βιβλιοθήκη.
Η Ποίηση
λογοπαίγνιο
της
απλότητας
των...
ματιών
1973

Κυριακή 3 Μαΐου 2015

ΤΟ 5ο ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΚΟΖΑΝΗΣ 1911-2011 ΚΑΙ Ο ΔΩΡΗΤΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΤΙΟΛΗΣ

|
Ομιλία του Διευθυντή του 5ου Δημοτικού Σχολείου Κοζάνης Ηλία Κων/νου Γάγαλη με τη συμπλήρωση 100 χρόνων (εκατονταετηρίδα) από την αρχική λειτουργία του Σχολείου. ……………………………………………………………………
…………Νιώθω ιδιαίτερη χαρά που σε μένα έλαχε η μοίρα να βρίσκομαι τη στιγμή αυτή μπροστά σας για να σας παρουσιάσω κάποια από τα στοιχεία της ιστορίας του Σχολείου μας που φέτος συμπληρώνει 100 έτη από τη λειτουργία του. Βλέπω μπροστά μου πρόσωπα που έχουν αφήσει στο χώρο αυτό και αφήνουν ένα κομμάτι του εαυτού τους και της ζωής τους.
Θέλω να ευχαριστήσω από τη μεριά του Σχολείου όλους τους δασκάλους και τις δασκάλες που πέρασαν από το Σχολείο αυτό και το βοηθητικό προσωπικό, γιατί όλοι ανεξαιρέτως προσέφεραν ένα κομμάτι της ψυχής τους για να φτάσει σήμερα το Σχολείο μας να έχει τη θέση που του αξίζει στις καρδιές όλων μας.

Ιστορία του Δημοτικού Σχολείου Μάκρης

 Το Δημοτικό Σχολείο της Μάκρης συστήθηκε το έτος 1860 παρά του Ελληνικού Κράτους και το 1865 κτίστηκε από τους κατοίκους του χωριού σε οικόπεδο που δώρισε η Εκκλησία στο Βόρειο άκρο, διδακτήριο με δύο αίθουσες.
Ήταν το μοναδικό σχολείο της περιφέρειας του πρώην Δήμου Μακρακώμης και επί 50 τουλάχιστον χρόνια φοιτούσαν και μαθητές από το Αρχάνι, Γραμμένη, Πλατύστομο, Γιαννιτσού και Τσούκα.
Το 1897, ο Ελληνικός Στρατός κατέλαβε το διδακτήρι...ο και λόγω του ότι ήταν πλινθόκτιστο και ασυντήρητο κατέρρευσε.
Και πάλι με προσωπική εργασία οι κάτοικοι του χωριού ξανάκτισαν την μια αίθουσα και λειτούργησε το σχολείο μέχρι το 1910, αλλά σε λίγα χρόνια και αυτή κατέστη ακατάλληλη.
Έτσι το σχολείο μεταφέρθηκε σε ενοικιαζόμενα δωμάτια των κυρίων Ράμμου και Κορομπίλη μέχρι το 1934.

ΒΕΛΕΣΙΩΤΙΚΑ

Τα διδακτήρια αποτελούν εκείνες τις εγκαταστάσεις που θεωρούνται απαραίτητες για την ζωή μίας κοινότητας και αγκαλιάζονται ως τέτοια. Το σχολικό κτίριο είναι ο τόπος στον οποίο διαδραματίζονται αρκετές σκηνές της καθημερινότητας των ανθρώπων της κοινότητας. Μέσα από το εκπαιδευτικό πρόγραμμα αναζητείται και επικυρώνεται η εθνική ταυτότητα. Οι αφηγήσεις των ανθρώπων του χωριού και οι ιστορικές καταγραφές της εκπαιδευτικής μετάβασης στις αρχές του 20ου αιώνα, είναι πλούσιες σε περιεχόμενο και επικυρώνουν τις παραπάνω διαπιστώσεις.
Μετά την απελευθέρωση των θεσσαλικών εδαφών το 1881 δημιουργούνται δημοτικά σχολεία και στις περιοχές αυτές. Η στελέχωσή τους με δασκάλους αποτελεί ένα ζητούμενο, καθώς οι λίγοι δάσκαλοι που αποφοιτούν από το Μαράσλειο Διδασκαλείο Αθηνών δεν επαρκούν για να καλύψουν τις θέσεις.