Τρίτη 30 Ιουνίου 2015

Ο κ α τ α φ ε ρ τ ζ ή ς

 Άκουσε την είδηση στο παλιό ραδιοφωνάκι, που κουβαλούσε πάντα μαζί του και χαμογέλασε πονηρά.
«Θα φάω καλά πάλι, αδελφάκι μου. Ξέρω τον τρόπο και δεν έχω παράπονο»
Με ικανοποίηση πληροφορήθηκε ότι προκηρύχθηκαν πάλι εκλογές. Την πολυτέλεια των «ιδεολογικών δεσμεύσεων» και των «κόκκινων γραμμών» δεν την είχε αισθανθεί μέχρι τώρα. Μόνος οδηγός και φάρος των πράξεών του ήταν πώς θα τα κονομήσει ο ίδιος. Κάνοντας μια αναδρομή στη ζωή του αναστέναξε βαθιά . Αναλογίστηκε τα χρήματα, που πέρασαν απ’ τα χέρια του και σαν παράπονο βγήκαν τα πονεμένα λόγια
«Α ρε μπαγάσα, αν δεν είχες το πάθος και τα έβαζες στην άκρη σήμερα θα είχες ένα σεβαστό κομπόδεμα! Μια ολόκληρη περιουσία. Αλλά τι να κάνουμε όλοι έχουν τις αδυναμίες τους. Πώς εγώ μπορούσα να είμαι διαφορετικός;»

Β Γυμνάσιο Θηλέων Αθηνών (Μαράσλειο)

 Απόφοιτες  Η ιδέα για την κατασκευή αυτού του blog ξεκίνησε από μια μικρή ομάδα πρώην συμμαθητριών που αποφοίτησαν από το Β' Γυμνάσιο Θηλέων Αθηνών (Μαράσλειο) το 1974. Τότε όλες είχαμε υποσχεθεί ότι θα ξαναβρεθούμε αλλά κάθε μία τράβηξε τον δικό της δρόμο και χαθήκαμε. Πρόσφατα διοργανώθηκε μία συνάντηση στην οποία συμμετείχαν περίπου 25. Σκοπός μας είναι να βρούμε και τις υπόλοιπες! AN ΘΕΛΕΤΕ ΝΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΗΣΕΤΕ ΜΑΖΙ ΜΑΣ ΠΑΤΗΣΤΕ ΤΟ ΚΟΚΚΙΝΟ... ΠΛΑΙΣΙΟ ΠΟΥ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΚΑΙ ΣΤΕΙΛΤΕ E-MAIL
Γυμνάσιο "Αριστοτέλης"
Περιοχή: οδός Μαρασλή 6 & Σουηδίας
Έτος: 1929
Περιγραφή:
Το Γυμνάσιο Θηλέων "Αριστοτέλης" στη γωνία των οδών Μαρασλή και Σουηδίας, δίπλα στο Μαράσλειο, οικοδομήθηκε το 1929 βάσει σχεδίων του αρχιτέκτονα Νικόλαου Μητσάκη (1899-1941), στελέχους του Υπουργείου Παιδείας από το 1926, με πλούσιο έργο στον τομέα του σχεδιασμού σχολικών μονάδων

Κτίριο νηπιαγωγείου Στάλιου (Ξάνθη)

| μουσείο, σχολείο, ενδιαφέρον
Greece / Xanthi / Ξάνθη
World / Greece / Xanthi / Xanthi , 1 χλμ από το κέντρο (Ξάνθη) Waareld / Ελλάδα / Ανατολική Μακεδονία και Θράκη μουσείο, σχολείο, ________________________________________
Το Στάλιο Νηπιαγωγείο, ιδρύθηκε από τον Παναγιώτη Στάλιο και την σύζυγό του Φωτεινή, από τους μεγαλύτερους καπνε¬μπόρους και οικονομικά ισχυρούς πολίτες της Ξάνθης με αξιόλογη κοινωνική και πολιτική δρά¬ση.
...
Κτίστηκε το 1881, από Ιταλό αρχιτέκτονα σε ύφος νεοαναγννησιακό, λίγα χρόνια αργότερα από την ίδρυση της Ματσίνειου Σχολής, η οποία βρί¬σκεται στο ίδιο οικοδομικό τετράγωνο που συνδέ¬εται άμεσα με την ιστορική εξέλιξη του αναφε¬ρόμενου κτιρίου.

Δημοτικό σχολείο Σταυρού Καρδίτσας

 Σύμφωνα με αξιόπιστες πληροφορίες το σχολείο των Κουμάδων ( παλιά ονομασία του χωριού) λειτουργούσε τουλάχιστον από τα τελευταία χρόνια της Τουρκοκρατίας.
Το 1901 μάλιστα, που οι κάτοικοι αγόρασαν από τους κληρονόμους του Νεκή πασά – Μαλήκ πασά τα κτήματα του τσιφλικιού, οι μισοί περίπου απ’ αυτούς γνώριζαν γράμματα και υπογράφουν τα πληρεξούσια, με τα οποία εξουσιοδοτείται τετραμελής επιτροπή να τους εκπροσωπεί σε όλα τα στάδια των διαπραγμ...ατεύσεων.
Επίσημα το σχολείο των Κουμάδων ιδρύθηκε το 1890.

Δευτέρα 29 Ιουνίου 2015

Εδώ ένα απόσπασμα από άρθρο μου : Ta κυβερνητικά κόμματα και η ευκαιρία που έχασε η Αριστερά να γίνει πρωταγωνίστρια των εξελίξεων ( Στα χρόνια της κρίσης). Βρίσκεται στο προσωπικό μου μπλόκ- Κείμενα Λευτέρη Τσίλογλου στην ετικέτα Απόψεις
.........Εδώ να ξεκαθαρίσω κάτι. Προσωπικά νιώθω μέλος μιας ευρύτερης κοινωνίας. Νιώθω ευρωπαίος πολίτης, που έχω το επιπλέον προσόν να γεννηθώ σε μια νότια δοξασμένη στους αιώνες γωνιά της, εκεί που έζησαν και μεγαλούργησαν οι κορυφές ...της ανθρώπινης σκέψης και τέχνης. Γύρω μου παρατηρώ έναν αρνητισμό και μια καχυποψία για τις προθέσεις των άλλων συμμάχων. Δεν εκτιμήθηκε το γεγονός ότι έδειξαν ισχυρή αλληλεγγύη και υπομονή στην εγχώρια αντίληψη ότι οι ξένοι φταίνε για ό,τι κακό μας συμβαίνει.
Με αυτή τη στάση σαν χώρα άσπρη μέρα θα αργήσουμε να δούμε. Ξέρω ότι η άποψή μου αποκλίνει από τις κυρίαρχες τάσεις απόψεων που υπάρχουν στη χώρα, αλλά είναι ανάγκη να έχουμε τα μάτια μας και το μυαλό μας ανοιχτό σε άλλες ιδέες και να ανεχόμαστε τη διαφορετική άποψη

Η ιστορία του Δημοτικού Σχολείου Πρίνους Τρικάλων

Το Δημοτικό Σχολείο Πρίνους λειτούργησε ως δημόσιο το 1916.
Πριν το 1900 η εκκλησία του χωριού είχε διαθέσει για τη λειτουργία του Σχολείου ένα μικρό δωμάτιο (κελί). Το κελί αυτό ήταν το πρώτο διδακτήριο και τα παιδιά τού χωριού έμαθαν τα πρώτα τους γράμματα από ιδιωτικούς δασκάλους, οι οποίοι κατείχαν λίγες γραμματικές γνώσεις. Οι ιδιωτικοί δάσκαλοι πληρώνονταν από τους κατοίκους του χωριού. Η φοίτηση δεν ήταν υποχρεωτική κι... οι άποροι δεν έστελναν τα παιδιά τους στο σχολείο, γιατί δεν μπορούσαν ν’ ανταποκριθούν στις οικονομικές τους υποχρεώσεις.
Εκείνη την εποχή δεν υπήρχαν καρέκλες και θρανία. Οι μαθητές κάθονταν σε στάση οκλαδόν κι έγραφαν σε άβακα κατασκευασμένο από πέτρινες πλάκες ή ξύλο. Διδάσκονταν ανάγνωση χρησιμοποιώντας ως αναγνωστικά εκκλησιαστικά βιβλία, κυρίως τους ψαλμούς του Δαβίδ. Επίσης, διδάσκονταν λίγη γραμματική κι αριθμητική.

Ιστορικό και Λαογραφικό Μουσείο Αβδήρων

Το Λαογραφικό μουσείο Αβδήρων στεγάζεται στο αναπαλαιωμένο νεοκλασικό κτίριο του παλιού σχολείου Αβδήρων και χρονολογείται από το 1860. Η τοποθεσία του μουσείου, σε συνδυασμό με τα υπόλοιπα παραδοσιακά κτίρια που το πλαισιώνουν, συνθέτουν ένα μοναδικό μωσαϊκό παραδοσιακής αρχιτεκτονικής και πολιτισμικής αξίας. Τα εκθέματα του μουσείου αναπτύσσονται σε δύο θεματικές ενότητες, την αγροτική ζωή και την υφαντική τέχνη και χρονολογούνται από το 1830 έως το 1950.

Κάποτε Γυμνάσιο Θηλέων …Σήμερα 3ο Γυμνάσιο»

Το 1962 άρχισε να κατασκευάζεται το νέο κτίριο του Γυμνασίου Θηλέων της πόλης (το σημερινό 3οΓυμνάσιο). Το παλιό κτίριο που διέθετε μόνο 8 αίθουσες μετά δυσκολίας μπορούσε να καλύψει με 2 κύκλους λειτουργίας (πρωί-απόγευμα) τις 900 περίπου μαθήτριές του. Τμήματα τεράστια με 50-60 παιδιά και το μάθημα να γίνεται σε συνθήκες ιδιαίτερα δυσμενείς. Μετά από πολυετείς αγώνες της Σχολικής Εφορίας και του Συλλόγου Γονέων εγκρίθηκε από το ...υπουργείο η ανέγερση νέου κτιρίου, το οποίο ξεκίνησε να κτίζεται στο χώρο ανάμεσα στο παλιό κτίριο και στην αυλή της οικίας Φέσσα.
Ο προϋπολογισμός προέβλεπε δαπάνη 2.500.000 δραχμών (η αξία εκείνης της δραχμής ήταν αρκετά κοντά στο ευρώ). Στην πρώτη φωτογραφία που είναι τραβηγμένη το Μάιο του 1962 (στην οδό Σκρα διακρίνεται παρκαρισμένο ένα και μοναδικό αυτοκίνητο) βλέπουμε το παλιό σχολείο.

Κυριακή 28 Ιουνίου 2015

Δημοτικό Σαγιάδας Θεσπρωτίας

 Το 6/θέσιο Δημοτικό Σχολείο Ασπροκκλησίου-Σαγιάδας βρίσκεται στη Σαγιάδα Θεσπρωτίας . Το σχολείο στεγάζεται σε δύο κτίρια. Στο σχολικό κτίριο του Ασπροκκλησίου 3 αίθουσες (Α΄-Γ΄-Ε΄) και στο κτίριο της Σαγιάδας όπου στεγάζεται η Διεύθυνση του σχολείου και 3 αίθουσες (Β΄- Δ΄-ΣΤ΄). Στο σχολείο φοιτούν μαθητές από τις δημοτικές ενότητες Σαγιάδας ,Ασπροκκλησίου , Σμέρτου ,Ραγίου του Δήμου Φιλιατών.
Στο σχολικό έτος 2013-14 φοιτούν συνολικά 69 μαθητές....
Στο σχολικό έτος 2014-15 φοιτούν συνολικά 67 μαθητές.
ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΑΝΑΔΡΟΜΗ
Γιάννης Κάλλης «Ο αναμορφωτής δάσκαλος» (από το βιβλίο του φιλόλογου Ν. Υφαντή).
Το 1945 διορίστηκε ως δάσκαλος στο 2/τάξιο Δημοτικό Σχολείο Σαγιάδας.

3ο Δημοτικό Σχολείο Άργους

 Ιανουαρίου 17, 2009 από Αργολική Αρχειακή Βιβλιοθήκη Ιστορίας & Πολιτισμού
3ο Δημοτικό Σχολείο Άργους
Ιδρύθηκε και λειτούργησε για πρώτη φορά το έτος 1903 – 1904 σαν δημόσιο 6/θέσιο με χωριστά τμήματα αρρένων – Θηλέων. Το έτος 1956 δωρήθηκε οικόπεδο εκτάσεως 2.966 τετραγωνικών μέτρων από τον Ιερό Ναό Τιμίου Προδρόμου για την ανέγερση νέου διδακτηρίου. Οι μαθητές της έκτης τάξης του 3ου Δημοτικού Σχολείου Άργους με τον δάσκαλό τους Δημήτρη Τσαπραλή το 1936.
Το έτος 1959 έγινε η θεμελίωση και το 1962 άρχισε να λειτούργει με τρείς αίθουσες. Το 1967 τελείωσε ο πρώτος όροφος με άλλες τρείς αίθουσες, και το 1972 έγινε κατασκευή τσιμεντένιου τοίχου αντιστηρίξεως. Σήμερα λειτουργεί ως 12/θέσιο.

3ο Δημοτικό σχολείο Ζακύνθου

 Ιστορική αναδρομή
Το σχολείο ονομάστηκε «σχολείο του Άμμου» λόγω της θέσης του στην παραλία του Άμμου (ονομαστική ο Άμμος, δηλαδή η μεγάλη αμμουδιά) όπως ονομαζόταν η περιοχή από τα πρώτα χρόνια της Βενετοκρατίας.
Η κατασκευή του σχολείου μας ξεκίνησε το 1932 με τα πιο σύγχρονα μέσα και υλικά της εποχής εκείνης. Η θεμελίωση έγινε από τον τότε Υπουργό Παιδείας Γ. Παπανδρέου επί κυβερνήσεως Ελευθερίου Βενιζέλου. Από την ίδρυσή του μέχρι το 1953 το σ...χολείο λειτουργούσε ως 6/θέσιο. Από το Μάιο του 1963 προήχθη σε 7/θέσιο (Φ.Ε.Κ /29/5/1963). Αργότερα έχουμε αύξηση της οργανικότητάς του σε 8/θέσιο, 10/θέσιο, 14/θέσιο και τα τελευταία χρόνια σε 12/θέσιο.
Στη χώρα μας τα παθήματα δε γίνονται μαθήματα. Είχαμε τις εμπειρίες από το Κυπριακό και το πρόβλημα της ονομασίας των Σκοπίων. Αυτή έλεγε: Όταν απορρίπτεις ελαφρά τη καρδία μια πρόταση, η επόμενη που έρχεται είναι χειρότερη. Το ίδιο επαναλήφθηκε στην ανεύθυνη και ζημιογόνο πεντάμηνη καθυστέρηση τις διαπραγματεύσεις με την ΕΕ. Εδώ η χειροτέρευση κυρίως οφειλόταν στην καθημερινή υποβάθμιση των οικονομικών δεικτών που ήταν το κριτήριο για τις απαιτήσεις των θεσμών. Ποιος θα δώσει λόγο για αυτή τη καθυστέρηση ?

Σάββατο 27 Ιουνίου 2015

Κατάθεση γνώμης – Μέρος πρώτο

 Τώρα που η κατάσταση στη χώρα μας έφτασε σε οριακό σημείο και άρχισαν να χτυπούν τα τύμπανα της διαίρεσης του λαού, της ανεύρεσης δικαιολογιών και ανακάλυψης ή εφεύρεσης των ενόχων ωρίμασε η ώρα να θυμίσω συνοπτικά κάποιες από τις βασικές μου θέσεις, που εγκαίρως είχα και δημοσιοποίησα.
1) Κύριος ένοχος που η χώρα έφτασε στο χείλος του γκρεμού είναι η ενδοτικότητα των κυβερνώντων τις τελευταίες δεκαετίες τη χώρα μας στις αναντίστοιχες με τις πρα...γματικές δυνατότητες της, απαιτήσεις των ισχυρών συντεχνιών σε οικονομικά και θεσμικά αιτήματα που αδιακόπως πρόβαλλαν. Το τραγικό είναι ότι κατά το μεγαλύτερο μέρος τελικώς αυτά ικανοποιούνταν με όλες τις συνέπειες.
2) Με τη συνεχή θωράκιση των δημοσίων υπαλλήλων με δικαιώματα και μπόνους έγιναν άπατη οικονομική πληγή και συν το χρόνο μετετράπησαν στον κύριο ανασταλτικό παράγοντα σε κάθε απόπειρα προσαρμογής της χώρας στα νέα δεδομένα. Η αποτελεσματική αντίστασή τους σε οποιασδήποτε αλλαγή μεγέθυνε τα προβλήματα και κακοφόρμισε το κακό. Η έλλειψη ελέγχου, η άρνηση της όποιας αξιολόγησης τους αποθράσυνε τόσο που θεώρησαν το κράτος σαν ατομική τους περιουσία και άρχισαν να το ξεζουμίζουν
Όλα ήταν προσχεδιασμένα εξαρχής. Τα πεντάμηνα παιχνίδια ήταν προπέτασμα καπνού. Έγραψαν μια μαύρη σελίδα που θα την πληρώσει για δεκαετίες ο λαός. Έχουμε την πείρα για την ωριμότητα του λαού σε κρίσιμες στιγμές και τον επηρεασμό του από συγκυριακά συναισθηματικές εντυπώσεις. Δυστυχώς !! Οδηγούμαστε σε τραγωδία από νεκραναστημένους «επαναστάτες» σε λάθος εποχή. Ξέρω το μάταιο της δήλωσής μου, αλλά τουλάχιστον να νιώθω ότι το είπα εγκαίρως. Ότι το πατριωτικό μου καθήκον το έκανα.

Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης Ιστορική Αναδρομή

Tην προσπάθεια για ίδρυση πανεπιστημίου στη Θεσσαλονίκη είχε ξεκινήσει ο Ελευθέριος Bενιζέλος, σε μία εποχή που η Βόρεια Ελλάδα μόλις είχε απελευθερωθεί και η τόνωση των «Νέων Χωρών», όπως αποκαλούνταν τότε οι νεοαπελευθερωθείσες περιοχές, προέβαλλε ως εθνική ανάγκη. Μάλιστα, παράλληλα με το πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης προβλεπόταν και η ίδρυση ενός ακόμη πανεπιστημίου στη Σμύρνη. H Μικρασιατική καταστροφή, όμως, ανέτρεψε εκείνα τα σχέδια.
Αργότερα, το 1924, ο πρωθυπουργός Αλέξανδρος Παπαναστασίου αποφάσισε την ίδρυση του πανεπιστημίου και ξεκίνησε τις διαδικασίες που ευδοκίμησαν το καλοκαίρι του 1925. Ο ιδρυτικός νόμος του πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης (ν. 3341/14-6-25) ψηφίστηκε στις 5 Ιουνίου 1925 από την τότε συντακτική συνέλευση έπειτα από πολλές και μακρές συζητήσεις και δημοσιεύθηκε στο φύλλο Εφημερίδας της Κυβερνήσεως της 22ας Ιουνίου 1925.

Γυμνάσιο Καρπερού Γρεβενών

 Το σχολείο μας, λειτούργησε αρχικά το 1977, ως Γυμνάσιο, μόνο με δύο τάξεις (Ά και 'Β) . Πρώτος καθηγητής ήταν ο Ρούντος Απόστολος ,ο οποίος ήταν και ο πρώτος Γυμνασιάρχης και καταγόταν από το χωριό Κυπάρισο στη Λάρισα. Το Γυμνάσιο λειτούργησε την πρώτη χρονιά στο παλιό Δημοτικό σχολείο τις πρωινές ώρες και το Δημοτικό λειτουργούσε το απόγευμα. Για γραφείο ο Γυμνασιάρχης είχε το γραφείο του προέδρου της κοινότητας και οι καθηγητές είχαν την διπλανή... αίθουσα συνεδριάσεων του κοινοτικού συμβουλίου. Οι γραφικές ύλες ήταν όλες δωρεά της κοινότητας προς το Γυμνάσιο καθώς και η θέρμανση. Οι δυο τάξεις που λειτουργούσαν είχαν 145 μαθητές (και αποφοίτησαν οι 143 ). Επειδή δεν ήταν δυνατόν να συνεχιστεί η λειτουργία στο Δημοτικό σχολείο διότι ο χώρος ήταν μικρός, νοικιάστηκε ιδιωτικό κτήριο του Παπαθεωδόρου Απόστολου το αποίο ήταν ημιτελές.

Το Δημοτικό Σχολείο Αγίου Γεωργίου εν έτη 1953

. Του Δημήτρη Δριμή
ΙΣΤΟΡΙΚΑ των Σχολείων μας … Για να θυμόμαστε και να κρίνουμε.
Ιστορική Έκθεση του 1/ξίου Δημοτικού Σχολείου Αγίου Γεωργίου
του Δημήτρη Α. Δριμή, εκπαιδευτικού, τ. δημάρχου Αετού
Το 1953, ο τότε Επιθεωρητής των Δημοτικών Σχολείων της Τριφυλίας ζήτησε από τους Διευθυντές των σχολείων να υποβάλλουν ιστορικές εκθέσεις των σχολείων τους. Στις εκθέσεις που παραθέτουμε έχει τηρηθεί η ορθογραφία και η σύνταξη των πρωτοτύπων. Η γραφή, για τεχνικούς λόγους, είναι μονοτονική και όχι πολυτονική, όπως ήταν στις πρωτότυπες εκθέσεις. Οι πληροφορίες που αντλούνται, πέρα από τις μνήμες που ανασύρονται, είναι πολλές και ρίχνουν φως σε μια πρόσφατη, σχετικά, περίοδο του τόπου μας. Ας μην ξεχνάμε πως οι εκθέσεις συντάχθηκαν στη δύσκολη περίοδο των μεταπολεμικών και μετεμφυλιακών χρόνων.

Παρασκευή 26 Ιουνίου 2015

Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ ΠΟΡΟΥ Κεφαλονιάς

 ΑΥΤΗ Η ΤΑΜΠΕΛΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΚΟΜΗ ΣΤΟ ΤΩΡΙΝΟ ΝΗΠΙΑΓΩΓΕΙΟ!!
Και θα συνεχίσω με την περιγραφή που μου έκανε σήμερα,, ο Δάσκαλος τις χρονιές 1963 εως 1966 κύριος Κουκοθάκης Στέφανος,, όπου δίδασκε στο Δημοτικό Αννινάτων, και μου εξιστόρησε την τότε κατάσταση.
Ενα ακόμη σχολείο στον Ασπρογέρακα, κοντινα σχολεία στον Αγ,Γεώργιο, και στον Πόρο τα δύο σχολεία ,όπως και Τζαννάτων....
Στον Ασπρογέρακα διδασκε ο κύριος Πατρώνης Γιακουμής εκ Σάμου, και στον Πόρο η Σπυριδούλα Βαβάση και ο κύριος Μαυροιδής.
Μετά το 66 έφυγεΓερμανία ,,για να γυρίσει πάλι το 86, και επισκέφτηκε την περιοχή που δίδαξε,, και με απογοήτευση του έπεσε την χρονιά της μεγάλης φωτιάς που έκαψε και το σχολείο !! Η μόνη οικογένεια τότε ήταν του Αρμόδωρου.

Γυμνάσιο ΠρομάχωνΑΛΜΩΠΙΑ

 Η επαρχία Αλμωπίας ή Καρατζόβα, κατέχει το βόρειο τμήμα του Νομού Πέλλας. Περικλείεται από Δ. Β. και Α. από τα υψώματα της οροσειράς Βόρα, Καϊμάκτσαλαν (2524), Τζένα (2182) και Πάϊκο (1650) αντίστοιχα.
Η ονομασία της Αλμωπίας-που και στην αρχαιότητα λεγόταν έτσι-σύμφωνα με το λεξικογράφο του 6ου αι.μ.χ, Στέφανο Βυζάντιο, πάρθηκε απ’ τον ημίθεο Άλμωπο, γιο του Ποσειδώνα και της Έλλης, κόρης του Αθάμαντα. Οι Άλμωπες ήταν γίγαντες που είχαν λάβει μέρος στην γιγαντομαχία, μα η ύπαρξη γιγάντων δεν έχει διαπιστωθεί από την επιστήμη. Αρχηγός τους ήταν ο Άλμωψ, που είναι λέξη αρχαία ελληνική και παράγεται απ’ τις λέξεις άλμα (=ύψος) και ωψ (=όψη).
Η Αλμωπία κατά την τοπική παράδοση που βρίσκει σύμφωνη και την επιστήμη, παλιά ήταν λίμνη, μα με την πάροδο του χρόνου και με τις συνεχείς προσχώσεις φερτής ύλης, πήρε τη σημερινή της μορφή.

Παπαδάτες

Το Δημοτικό Σχολείο επισκευάστηκε από της ζημιές του σεισμού του 1981. Τώρα δεν λειτουργεί λόγω μικρού αριθμού μαθητών. Έχει συγχωνευτεί με το Δημοτικό Σχολείο Ριζοβουνίου.
Το Δημοτικό Σχολείο.
Λειτουργεί Κρατικός Παιδικός Σταθμός και Νηπιαγωγείο για παιδιά προσχολικής ηλικίας.
ΣΤΑΤΙΣΤΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ
Ο πληθυσμός του χωριού κατά την απογραφή του 2001 ήταν 802 κάτοικοι:
Παπαδάτες : 566
Άγιοι Απόστολοι : 123
Γαλήνη: 113

Πέμπτη 25 Ιουνίου 2015

Απόσπασμα (από ευρύτερο κείμενο)

Όλοι είμαστε μικρές, αδιόρατες σχεδόν, δροσοσταλίδες, που σχηματίζονται κάτω από κατάλληλες συνθήκες πάνω στα φύλλα των δένδρων και των λουλουδιών
Η μοίρα μας είναι προκαθορισμένη. Θα εξατμισθούμε από την θερμαντική δύναμη των ηλιακών ακτίνων όταν ο ήλιος φανεί στην κορυφή του βουνού κι αρχίσει την αιώνια πορεία του από την Ανατολή έως τη Δύση.
Έτσι μέσα στην αιωνιότητα, η ζωή του ανθρώπου είναι ένα γύρισμα της πορείας του ήλιου. Ο χ...ρόνος συνεχίζει μονοδρομικά κι αδυσώπητα να κυλάει. Δημιουργεί, χωρίς τις περισσότερες φορές εσύ να το αφομοιώνεις, εκείνες τις παραδοχές που δεν κατάλαβες ποτέ, πότε τις δέχτηκες μέσα σου.
Μια τέτοια παραδοχή είναι η συνειδητοποίηση ότι ξαφνικά μεγάλωσες. Μια ολόκληρη ζωή ανέβαλλες πράγματα που επιθυμούσες να κάνεις ή να γευτείς.
Τα ανέβαλλες για αργότερα, για καταλληλότερες συνθήκες. Και κάποια στιγμή σου αποκαλύπτεται η τραγική αλήθεια:
Ότι δεν υπάρχει αργότερα. Το τρένο πέρασε χωρίς εσύ να επιβιβαστείς. Έτσι θα μείνεις τελικά: Ελλιπής κι αδοκίμαστος. Δυστυχώς, αυτή είναι τελικά η ζωή!
Ο άνθρωπος είναι αναλώσιμο προϊόν μιας χρήσης. ….

Στο Λειβάρτζι

,δεν θα λειτουργεί πλέον το Δημοτικό Σχολείο,
μετά από 151 χρόνια
Το ιστορικό δημοτικό σχολείο Λειβαρτζίου, έκλεισε μετά από 151 χρόνια.
Την πλέον λεβέντικη πρωτοβουλία απέναντι στην απόφαση του υπουργείου ΜΗ ΕΘΝΙΚΗΣ (πλέον) Παιδείας, για «συνένωση» σχολείων -κλείσιμο στην πραγματικότητα πολλών- πήρε ο πολιτιστικός σύλλογος των Λειβαρτζινών.
Στο Λειβάρτζι, διοργάνωσαν γιορτή για να τιμήσουν τους δασκάλους που πέρασαν στα 151 χρόνια της λειτουργίας, ενός από τα ιστορικότερα σχολεία που είχε αρχίσει να λειτουργεί το 1860, σκαρφαλωμένο στο δασώδη Ερύμανθο. Και δεν θα λειτουργήσει πια. Βάσει της λογιστικής απόφασης που δεν υπολογίζει το εθνικό συμφέρον, αλλά τις επιταγές της τρόϊκα.
Την γιορτή του Αγίου Πνεύματος, επέλεξε ο σύλλογος των Λεριβαρτζινών, για να τονίσει μία από τις σκοτεινότερες στιγμές της νεότερης ιστορίας.

- 2ο Δημοτικό Σχολείο Γρεβενών

H ιστορία του Σχολείου μου» |
Δ1΄ τάξη
Tο πρώτο τμήμα της Τετάρτης τάξης (Δ1΄) του 2ου Δημοτικού Σχολείου Γρεβενών στα πλαίσια του προγράμματος Πολιτιστικών Θεμάτων πραγματοποίησε το Σχολικό Έτος 2011-2012 δραστηριότητα με τίτλο «η ιστορία του Σχολείου μου».
Στην αρχή οι μαθητές ζωγράφισαν με τη φαντασία τους το παλιό πέτρινο κτίριο του Δημοτικού Σχολείου που κατεδαφίστηκε το 1995. Αφού έγινε σχεδιασμός ...
των δραστηριοτήτων, το χρονοδιάγραμμα υλοποίησης και η κατανομή των δράσεων κατά ομάδες και κατά άτομο, στη συνέχεια οι μαθητές με τη μέθοδο της συνέντευξης συγκέντρωσαν διάφορες πληροφορίες από τους ηλικιωμένους σχετικά με την ιστορία του Δημοτικού Σχολείου και έγινε ανακοίνωση στην τάξη και συζήτηση.

Μπούρτζι Σκιάθου

 Το Μπούρτζι είναι μία μικρή χερσόνησος στο λιμάνι της Σκιάθου, που στο παρελθόν ήταν φρούριο. Ιδρύθηκε από την οικογένεια Γκίζι, οι οποίοι κατέλαβαν τη Σκιάθο το 1027. Το φρούριο ήταν περιστοιχισμένο με επάλξεις και πολεμίστρες, ενώ αριστερά και δεξιά της πύλης είχε δύο στρογγυλούς πύργους. Το Μπούρτζι ονομαζόταν στο παρελθόν και "Καστέλλι του Αγίου Γεωργίου", λόγω της μικρής εκκλησίας του Αγίου Γεωργίου που υπήρχε εντός του. Καταστράφηκε το 1660, όταν καταλή...φθηκε από τον Ενετό ναύαρχο Μοροζίνι, ενώ το 1823 αποτέλεσε προπύργιο των Επαναστατών κατά των Τούρκων και μετά την απελευθέρωση λειτούργησε ως λοιμοκαθαρτήριο.

Στον πρωινό περίπατο

 Καθόταν ώρα στο παγκάκι του πάρκου, συνηθισμένο σημείο στον πρωινό του περίπατο και έριχνε διαγώνιες ματιές στα μακροσκελή άρθρα, προσεκτικότερα διάβαζε τα σχόλια, μελετούσε αναλυτικά τις φωτογραφίες και τα αθλητικά αποτελέσματα και τέλος έφτανε η ώρα για την πιο χρήσιμη απασχόληση:
Να λύσει το σταυρόλεξο της τελευταίας σελίδας. Του άρεσε αυτή η απασχόληση. Πολλές φορές το έλυνε αμέσως κι άλλες τον παίδευε αρκετή ώρα. Αν κόλλαγε σηκωνόταν όρθιος, συνέχιζε τη βόλτα κι εκεί που το μάτι κοίταζε τις χιλιοϊδωμένες εικόνες σαν μια γλυκιά αστραπή η λέξη ερχόταν στο μυαλό και του φώναζε
« Εδώ είμαι ρε χαζέ!» Κι αυτός με το μολύβι στο χέρι συμπλήρωνε τα κενά.
Μικρές ευτυχίες, μηδαμινής αγοραστικής αξίας στην ελεύθερη αγορά, ανεκτίμητες όμως στην προσωπική, την εσωτερική σου ζωή

Παρθεναγωγείου Βάμου

Tην ιδέα για την ανέγερση του Παρθεναγωγείου Βάμου είχε ο Σάββας Πασάς. Ο Νομός Σφακίων είχε τις επαρχίες Αποκορώνου, Σφακίων και Αγίου Βασιλείου (σήμερα ανήκει στο Νομό Ρεθύμνου).
Ο Σάββας Πασάς ήταν Έλληνας από τα Γιάννενα και το πραγματικό όνομά του ήταν Σάββας (επώνυμο) Ιωάννης. Ήταν πολιτικός μηχανικός και γιατρός.
Σαν Έλληνας, από καταγωγή, πίστευε ότι οι Τούρκοι από την Κρήτη δεν θα φύγουν με τα άρματα αλλά με τα γράμματα. Έτσι αποφάσισε να φτιάξει ένα σχολείο από όπου θα αποφοιτούν δασκάλες οι οποίες θα μετέδιδαν τη γνώση και τα ιδανικά της ελευθερίας στους σκλάβους Κρητικούς (παιδιά κ.λ.π.).

4ο Δημοτικό Σχολείο Πολίχνης Ιστορία

     Το 4ο Δημοτικό Σχολείο Πολίχνης ιδρύθηκε το 1966 και βρίσκεται στην περιοχή των Ανθοκήπων του πρώην Δήμου Πολίχνης (Παύλου Μελά τώρα) απέναντι από το πρώην στρατόπεδο Καρατάσιου. Ως το σχολικό έτος 1972-1973 στεγάζονταν σε ιδιωτικό χώρο στην ευρύτερη περιοχή. Στις 5/5/1974 εγκαινιάσθηκε το ιδιόκτητο κτίριο βαριάς κατασκευής κατασκευασμένο από τη Μ.Ο.Μ.Α. Για την κατασκευή του χρησιμοποιήθηκαν μεταξύ άλλων και κομμάτια με πλάκες αμ...ιάντου. Αυτά τα επικίνδυνα υλικά απομακρύνθηκαν το καλοκαίρι του 2006 και αντικαταστάθηκαν με άλλα, πιο ασφαλή.

1ο Δημοτικό Σχολείο Θεσσαλονίκης


     Η ιστορία του σχολείου μας, μέσα από τις προσωπικές μαρτυρίες των μαθητών του
Το σχολείο ξεκίνησε να λειτουργεί το 1930. Την εποχή εκείνη, το σχολικό αυτό κτίριο ήταν νεόδμητο και ονομαζόταν «16ο Δημοτικό Σχολείο Αγ. Ελευθερίου», καθώς η κατασκευή του σχετίζεται χρονολογικά με την κατασκευή του όμορου ναού. Εκείνη τη χρονιά, η Α’ τάξη του δημοτικού διέθετε 72 μαθητές. Το σχολείο λειτουργούσε πρωί και απόγευμα, παρέμενε κλειστό την Τετάρτη το απόγευμα και το Σαββατοκύριακο, ενώ αναλάμβανε και τη σίτιση των μαθητών. Διευθυντής ήταν ο Παπαϊωάννου, ενώ ως δάσκαλος αναφέρεται ο Καλτάγκας. Το σχολικό κτίριο βρισκόταν στα θεμέλια το 1928, όταν υπουργός παιδείας ήταν ο Γ. Παπανδρέου, παράλληλα με το σχολείο της Καλαμαριάς, της Κάτω Τούμπας και της Ικτίνου. Τα τέσσερα αυτά σχολικά κτίσματα ανεγέρθηκαν για να καλύψουν τις ανάγκες του ανατολικού τομέα της Θεσσαλονίκης, οι οποίες μάλιστα είχαν αυξηθεί ραγδαία από την εγκατάσταση των προσφύγων στην Καλαμαριά και την Αρετσού το 1922.

Η απορία

Ανέβαινε κάθετα τον ουρανό
όταν έσπασε τα μούτρα του
στον αόρατο τοίχο...
που τον χώριζε από τ’ όνειρό του

Σιωπώντας τον πόνο που τον έκαιγε
ταλαντεύτηκε
θολωμένος εδώ κι εκεί
ώσπου άρχισε πάλι να υπάρχει.
Αθόρυβα κατέβηκε στο μοναχικό σύννεφο
και το έκανε σπίτι του.
Μετά κοίταζε με απορία γύρω
την πορεία προς τ’ απάνω που συνεχιζόταν.
1973

Τα παλιά ερημωμένα σχολεία

(Επίλογος ομιλίας του Β. Δ. Αναγνωστόπουλου σε εκπαιδευτική εκδήλωση)
Μια πρόσφατη οδυνηρή εμπειρία , εμπειρία σοκ μπορώ να πω, είχα με την τελευταία μου επίσκεψη στο χωριό μου, τον Άγιο Γεώργιο, μέσα Ιουλίου, για το ετήσιο μνημόσυνο του αδερφού μου. Ένιωσα εκείνο το δάγκωμα, το ξαφνικό σφίξιμο, που αισθανόμαστε στην καρδιά μας ,όταν μας συμβαίνει κάτι αιφνίδιο και συγκλονιστικό, όταν κάποτε εμφανίζεται μπροστά μας. Κι έμεινα μ΄ανοιχτό το στόμα, άλαλος και με μάτια απλανή. Για μια στιγμή έχασα την αίσθηση του χώρου και του χρόνου, νόμιζα πως βρισκόμουν αλλού κι έμεινα στήλη άλατος...
Τι είχε συμβεί; Το δημοτικό σχολείο του χωριού μου είχε εξαφανιστεί. Είχε εξαερωθεί ! Ναι, όπως το γράφω και το ακούτε . Λίγες μόνο πέτρες έχουν μείνει σε μια άκρη για μάρτυρες , ένας πολύ μικρός σωρός, που, όπως μου δήλωσε ο Δημήτρης Καρέλης, θα στηθεί, λέει, μια πλάκα –δεν ξέρω τι σκέφτεται, ένα τρόπον τινά κενοτάφιο που να θυμίζει το έγκλημα και την αυθαιρεσία του Δήμου με την επιγραφή: «Δημοτικό Σχολείο Αγίου Γεωργίου Δομοκού, 1932-2014».

Πτελεός- Δημοτικό σχολείο

 Λίγα λόγια για το χωριό μας (http://opeiratis.blogspot.com/2009/08/blog-post_3921.html), για όσους δεν το γνωρίζουν και θα ήθελαν να μάθουν περισσότερα γι” αυτό:
Στη νότια πλευρά του Παγασητικού κόλπου βρίσκεται ο Πτελεός. Οι οικισμοί της Αγίας Μαρίνας και της Λεύκης, συνδυάζουν αρμονικά τη γοητεία της παρθένας φύσης με τις σύγχρονες ανέσεις και οι πανέμορφες παραλίες στη Λιχούρα, στην Παχιάμμο, τη Δράκα, τη Μαρούνα, την Κοτσικιά, τη Μπρινιώτισσα, τη Ροδιά, το Κοντοβόλι, την Παναγιά, το Λουτρό την παρθένα αμμουδιά με τα γαλαζοπράσινα νερά.
Το Πηγάδι με το γραφικό λιμανάκι, τα ψαροκάικα και τις γραφικές ταβερνούλες, είναι πόλος έλξης για τους επισκέπτες σε συνδυασμό με τα ιστορικά στοιχεία της περιοχής, όπως είναι οι τάφοι της Λιχούρας και το παλιό ενετικό κάστρο του Λουτρού.

ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ ΦΛΟΓΗΤΩΝ

 από ΖΕΡΒΟΥ ΚΥΡΙΑΚΗ
Το Δημοτικό σχολείο των Ν.Φλογητών ιδρύθηκε το 1927 και στα πρώτα χρόνια στεγαζόταν σε δύο σπίτια. Αργότερα,το 1937 περίπου, κτίστηκε το σημερινό κτίριο που υπάρχει στον ίδιο χώρο μέχρι και σήμερα ύστερα από αρκετές επισκευές και αναπαλαιώσεις.Τις περισσότερες περιόδους λειτουργούσε σαν διθέσιο ή τριθέσιο. Στα πρώτα χρόνια της λειτουργίας του, λειτουργούσε με έναν δάσκαλο για 120 μαθητές περίπου. Στις αίθουσες αντί για θρανία..., υπήρχαν τραπέζια-πάγκοι για το συσσίτιο που μοιραζόταν στους μαθητές και μεγάλα σκαμνιά για καρέκλες.

Δευτέρα 22 Ιουνίου 2015

Γεώργιος Βαφειάδης

Γεννήθηκε στην Τραπεζούντα το 1882. Αφού τελείωσε τις γυμνασιακές του σπουδές στο Φροντιστήριο Τραπεζούντας, μετέβη στην Αθήνα όπου σπούδασε στην «Ακαδημίαν Ρουσοπούλου» χημεία με ειδίκευση στην οινοπνευματοποιεία. Επιστρέφοντας στην Τραπεζούντα ανέλαβε το 1905 τη Διεύθυνση του εργοστασίου οινοπνευματοποιείας του πατέρα του Τριαντάφυλλου. Από τότε έδειξε το ενδιαφέρον του και για τα κοινά.
Με την ανακήρυξη του Τουρκικού Συντάγματος και κατόπιν ...την ρωσική κατοχή της Τραπεζούντας πήρε μέρος σε όλες τις εθνικές εκδηλώσεις. Το 1918-19 πρόσφερε τις υπηρεσίες του και στους ομογενείς της Κοινότητας Κερτς, της οποίας χρημάτισε και πρόεδρος.
Μετά την Μικρασιατική καταστροφή και το αφόρητο της καταστάσεως στη Ρωσία με την επικράτηση της Επανάστασης, κατέφυγε στην Ελλάδα και εγκαταστάθηκε στην Αθήνα.

Δημοτικό σχολείο Γόννων

 Το Δημοτικό Σχολείο Γόννων έχει δύο διδακτήρια. Αρχικά το ένα το ένα είναι τύπου τετρατάξιου και το άλλο τύπου διτάξιου. Βρίσκονται νότια της κεντρικής πλατείας του χωριού. Το τετρατάξιο δυτικά του κεντρικού δρόμου του χωριού και το διτάξιο ανατολικά του δρόμου.
Ο αρχικός τύπος ήταν μονοτάξιο Συγγρού. Με τον χρόνο και για τις σχολικές ανάγκες έγιναν οι απαραίτητες προεκτάσεις. Όλα αυτά προπολεμικά....
Κατά την Κατοχή και την Αντίσταση έγιναν καταστροφές -το 1943- στα κτίρια, στα αρχεία και εποπτικά μέσα, .γι αυτό δεν υπάρχουν στοιχεία για μέχρι και την περίοδο αυτή (ειδικά για την περίοδο 1943-1947). Η ιστορία του σχολείου, με πολλά στοιχεία, αρχίζει από το 1948. Το 1948 επισκευάστηκαν η σκεπή και τα παράθυρα του διτάξιου κτιρίου από την Υπηρεσία Ανοικοδόμησης και αμέσως χρησιμοποιείται για διδασκαλία. Μέχρι τότε τα μάθημα γινόταν σε ναούς και αποθήκες αφού τα κτίρια υπέστησαν καταστροφές..

1ο Δημοτικό σχολείο Γιαννιτσών (12/θέσιο)

Το 1ο 12/θέσιο Δημοτικό σχολείο Γιαννιτσών βρίσκεται στην αρχή του συνοικισμού Καρυωτών της πόλης των Γιαννιτσών στην οδό Γκόνου Γιώτα 40.
Ιδρύθηκε το 1915. Το πρώτο διδακτήριο
άρχισε να κατασκευάζεται το 1928 με χρηματοδότηση της τότε Διδακτηριακής επιτροπής από τα ενοίκια του σχολικού αγροκτήματος και ολοκληρώθηκε το 1930. Το 1935 κατασκευάστηκαν λουτρά στο σχολείο.
Το σημερινό κτίριο κατασκευάστηκε το 1984 όπου έγιναν και τα ...εγκαίνια από τον τότε υπουργό παιδείας Απόστολο Κακλαμάνη.
Μέχρι το σχολικό έτος 2000 – 2001 συστεγαζόταν με το 3ο Γυμνάσιο Γιαννιτσών και λειτουργούσε με εναλλασσόμενο ωράριο. Από το σχολικό έτος 2001 – 2002 το Γυμνάσιο εγκαταστάθηκε σε δικό του κτίριο και έτσι το σχολείο μας λειτουργεί σε πρωινή βάρδια.

Κυριακή 21 Ιουνίου 2015

Γίνε θετικό κομμάτι της κοινωνίας

        Κάθε μέρα είναι μια ευκαιρία για ανάσα, για ανασκόπηση και συγχρόνως αφετηρία για μια νέα αρχή. Δε μπορείς να μην βάλεις στη ζυγαριά όλα τα δεδομένα των συμβάντων, να κρίνεις τη δική σου συμμετοχή, να εξάγεις τα απαραίτητα συμπεράσματα, που θα αποτελέσουν οδηγό για τη νέα αρχή.
Τι νόημα έχει να βλέπεις μόνο τα αρνητικά της ζωής; Να γεμίζεις τη σκέψη σου για τα άσχημα που συμβαίνουν. Αυτά πάντα θα υπάρχουν γύρω σου. Είναι ανάγκη εσύ να ζεις μόνο κοντά τους; Δίπλα σ’ αυτά υπάρχει η ομορφιά, το μεγαλείο των ανθρωπινών πράξεων. Η ομορφιά και το θαύμα της φύσης. Ζήσε αυτήν την ομορφιά, ενώσου με ανθρώπους που αγαπάνε τη ζωή
Γίνε θετικό κομμάτι της κοινωνίας

Σιάτιστα Δωρητές σχολείων

1 Την αρχαιότερη – χρονολογικά - γραπτή μαρτυρία για καθιέρωση και τέλεση εορτής στη μνήμη των ευεργετών των σχολείων της πόλης μας τη συναντάμε στον ΕΡΜΗ ΤΟ ΛΟΓΙΟ του έτους 1820. Εκεί είναι δημοσιευμένο απόσπασμα από το κείμενο της επιστολής του Μητροπολίτη Σισανίου και Σιατίστης Ιωαννικίου (1811-1835) προς τον Ιωάννη Μανούση, που ζούσε στη Βιέννη, με την παρατήρηση: «… Σιατιστείς, οίτινες προς έπαινον και μνήμην αιώνιον της ευεργέτιδος….Βαρβάρας, διώρισαν να γίνεται κατ’ έτος μονοεκκλησία κατά την Κυριακήν της Ορθοδοξίας», (Ερμής ο Λόγιος, τόμος Ι΄, 1820, σελ. 367). Στα χειρόγραφα του Φίλιππου Ζυγούρη, σελ. 297 κ.ε., βρήκαμε το ακόλουθο κείμενο, το οποίο αναφέρεται στη γιορτή αυτή: «…Λογίδριον του Παπαρρίζου στην εορτή των Σχολείων σε τιμή της Βαρβάρας και των λοιπών ευεργετών των Σχολείων, 1820 Φεβρουάριο. …………….. Κατάλογος των αειμνήστων συνδρομητών της Σχολής αναγνωσθείς παρά του Αρχιερέως: Αιωνία η μνήμη των εξ αρχής κτιτόρων και θεμελιωτών της Σχολής. Ο εν μακαρία τη λήξη προκάτοχος ημών Κος Νεόφυτος αφιέρωσεν εις την Σχολήν γρόσια δύο χιλιάδας. Αιωνία η μνήμη. Η εν Ιασίω Κ α Βασιλική Νικολάου αφιέρωσεν εις την Σχολήν το τρίτον μέρος της περιουσίας του μακαρίτου αυταδέλφου αυτής Γεωργίου.

Η Ίδρυση του Σχολαρχείου Αγίου Βλασίου και ο Σχολάρχης Ιωάννης Κούρος

 Φωτίου Ι. Μάλαινου*
Το παρόν δημοσίευμα αποτελεί μέρος της πολύ ενδιαφέρουσας μελέτης - εισηγήσεως του κ. Φωτίου Μαλαίνου, που παρουσιάστηκε στην επιστημονική ημερίδα που οργανώθηκε την 24 Ιουνίου 2012 στο Άγιο Βλάσιο (βλέπετε εδώ σχετική είδηση και πρόγραμμα) με την ευγενή χορηγία του Γιάννη Τσαλάκου, δικηγόρου, εγγονού του Ιωάννου Κούρου
Το έτος 1904 ιδρύεται για πρώτη φορά και λειτουργεί Σχολαρχείο στον Άγιο Βλάσιο, έδρα του Δήμου Παρακαμπυλίων Ευρυτανίας (σημερινής Δημοτικής Ενότητας Παρακαμπυλίων Δήμου Αγρινίου του νομού Αιτωλοακαρνανίας) και αποκτούν έτσι τη δυνατότητα οι απόφοιτοι των Δημοτικών Σχολείων της περιοχής να συνεχίσουν σπουδές μέσης εκπαίδευσης στον ίδιο τους τον τόπο. Επρόκειτο για γεγονός μεγάλης πνευματικής και κοινωνικής σημασίας για τους κατοίκους του απόμερου και ορεινού Δήμου των Παρακαμπυλίων.

Δημοτικό σχολείο Ξινού Νερού Φλώρινας

  Το κτίριο αιχμαλωτίζει το βλέμμα και επιβάλλεται με την παρουσία του στην κεντρική πλατεία του χωριού. Πρόκειται για ένα ογκώδες τριώροφο οικοδόμημα με ορθογωνική κάτοψη, που προβάλλει κυριαρχικά πάνω από τις στέγες των υπόλοιπων σπιτιών. Συνδυάζει στοιχεία αναγεννησιακά και μπαρόκ, είναι γενικά ένα κομψοτέχνημα αρχιτεκτονικής και δίκαια έχει. κριθεί διατηρητέο μνημείο στις 04/08/98 με απόφαση του Τμήματος Νεωτέρων Μνημείων τον Υπουργείο...υ Πολιτισμού. Συναρπαστικό είναι και το χρονικό ανέγερσης τον σχολείου, όπως διασώθηκε από τις διηγήσεις των παλιών. Μια Κυριακή τον 1906 λοιπόν, μετά τη θεία Λειτουργία, ο Γιάννης Ουζούνης ή Χατζής μαζί με άλλους επιτρόπους της εκκλησίας, πήραν την απόφαση να κτίσουν ένα σχολείο. Όλοι οι κάτοικοι αγκάλιασαν την ιδέα με ενθουσιασμό και, σ’ ένα τραπεζομάντηλο που απλώθηκε στην πλατεία, συγκεντρώθηκαν οι πρώτες προσφορές. Ήταν η αρχή, το πρώτο σημαντικό βήμα.

Σάββατο 20 Ιουνίου 2015

Α π ό σ τ α γ μ α
Ο καθένας μας είναι επιρρεπής στην αποκλειστική αφοσίωση σε κάτι που σε μια φάση αγάπησε, συμφώνησε κι έδωσε τα πάντα. Έχει την προδιάθεση εύκολα να γίνεται οπαδός και με το φανατισμό που αυτόματα προκύπτει, περιορίζει τον οπτικό του ορίζοντα.
Τότε παύει να σκέπτεται κριτικά, να βλέπει τους ενδεχόμενους εναλλακτικούς δρόμους και να παράγει το καινούριο. Όταν δίνεσαι ολοσχερώς σε κάτι το μόνο που μπορείς είναι να αναζητάς τρόπους για την πραγματοποίηση α...υτού και μόνο του συγκυριακού σκοπού.
Όμως στο κόσμο υπάρχουν άπειρες δυνατότητες, χιλιάδες ενδιαφέροντα, μυριάδες εναλλακτικές λύσεις κι ενδεχόμενα Γιατί εσύ να δαπανάσαι μόνο σ’ ένα σκοπό; Ας βάλεις το ερώτημα: Ο κόσμος έχει μια διάσταση; Προφανώς όχι! Εσύ γιατί να δεσμεύεσαι τότε στη μία και μοναδική; Εγώ αυτό θα έκανα στην φανταστική περίπτωση που η ζωή θα άρχιζε πάλι απ’ την αρχή

Ιστορική διαδρομή των Σχολείων του χωριού μας!


Συγγραφέας: ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΛΙΑΠΑΔΩΝ | Κατηγορία Ενδιαφέροντα Άρθρα!!! | , στις 21-11-2014
Εδώ θα κάνουμε μια “βόλτα” στην ιστορία των σχολείων του χωριού μας!
Τις πληροφορίες τις πήραμε απ΄τον ιστότοπο του κ. Δημήτρη Ρεπούλιου, http://liapadescorfu.blogspot.gr/.
Τον ευχαριστούμε για τις πληροφορίες και την βοήθειά του και συχνά θα δημοσιεύουμε το πολύ χρήσιμο και ενδιαφέρον υλικό, που έχει συγκεντρώσει για τον τόπο μας. Είναι μια ευκαιρία να γνωρίσουμε καλύτερα το χωριό μας…
Τα σχολεία του χωριού
Για τα σχολειά του χωριού έχουμε λίγες πληροφορίες. Δεν καταφέραμε να
φτάσουμε τσι πληροφορίες, θεωρούμε όμως ότι αυτό είναι ζήτημα χρόνου.
Παρουσιάζουμε λοιπόν εσήμερα όσα έχουμε και ζητάμε από όσους ξέρουν να μας
φωτίσουνε περισσότερο.
Το Δημοτικό σχολείο
Το 1ο Δημοτικό Σχολείο Αγιάς,
Το 1ο Δημοτικό Σχολείο Αγιάς, στεγάζεται σε διώροφο οίκημα (νεοκλασσικού τύπου), το οποίο πριν από την απελευθέρωση της Θεσσαλίας (1881) λειτουργούσε ως Δημοτικό Σχολείο Θηλέων (Παρθεναγωγείο). Το 1915, το Παρθεναγωγείο καταστράφηκε από πυρκαγιά και στη συνέχεια στεγαζόταν σε διάφορα οικήματα έως ότου βρεθεί κατάλληλος χώρος για την ανέγερση νέου διδακτηρίου.Έτσι παραχωρήθηκε από την Ιερά Μητρόπολη Δημητριάδος, ο κήπος του παρεκκλησίου του Αγίου ...Νικολάου (κοινόβιο), χώρος πλησίον του αρχικού κτιρίου του Παρθεναγωγείου.
Κατά το σχολικό έτος 1929-1930, συγχωνεύτηκε με το αντίστοιχο Δημοτικό Σχολείο Αρρένων

ΤΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ

 Η Σχολή της Χίου λειτούργησε στο χώρο αυτό από το 1792, με εισήγηση του Αγ. Αθανασίου του Παρίου. Υπήρξε κέντρο διαφωτισμού και σ' αυτό σημαντικό ρόλο διαδραμάτισε ο μεγαλύτερος Έλληνας διαφωτιστής ο Χιώτης Αδαμάντιος Κοραής. Ο τελευταίος διατηρούσε τακτική αλληλογραφία με τον Νεόφυτο Βάμβα, που διηύθυνε τη Σχολή. Σημαντικοί διδάσκαλοι της Σχολής υπήρξαν ο Κωνσταντίνος Βαρδαλάχος και ο Ιωάννης Τσελεπής. Η Σχολή, μέχρι την καταστροφή της Χίου το 1822, λειτο...υργούσε υποδειγματικά διαθέτουσα μεγάλη Βιβλιοθήκη και τυπογραφείο. Οι μαθητές της Σχολής προέρχονταν από όλη την Ελλάδα, υπήρξαν δε και μαθητές από την Αμερική.
Αρκετά χρόνια μετά την καταστροφή, το 1839, η Σχολή επαναλειτούργησε ως Γυμνάσιο Χίου και και το 1863 αναγνωρίστηκε ως Γυμνάσιο ισότιμο με εκείνα της ελεύθερης Ελλάδας. Στο Γυμνάσιο αυτό υπηρέτησαν ως διευθυντές, αξιόλογες προσωπικότητες, όπως ο Κωνσταντίνος Κόντος καθηγητής Πανεπιστημίου, ο Γεώργιος Ζολώτας ιστορικός της Χίου, ο Γεώργιος Σουρίας, ο Νικόλαος Παπαδάκης καθηγητής της Αρχαιολογίας, ο Παντελής Κοντογιάννης καθηγητής της Ιστορίας του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και πρώτος Πρύτανης, ο Γεώργιος Μαδιάς κ.λ.π. Μεταξύ των καθηγητών πρωτεύουσα θέση κατέχει ο Kωνσταντίνος Άμαντος, Βυζαντινολόγος, ακαδημαϊκός, καθηγητής Πανεπιστημίου.

Παρασκευή 19 Ιουνίου 2015

Δάσκαλος Γεώργιος Ταξείδης και το «Βιβλίον Ιστορίας του Σχολείου Βρισάς»

 Δημοσιεύτηκε στον «Αντίλαλο Νικέλλη Στρατή
Ο αείμνηστος δάσκαλος Γεώργιος Ταξείδης γεννήθηκε στη Βρίσα στις 28/12/1907 Διορίστηκε και υπηρέτησε για 10 χρόνια στο Μόλυβο και στη συνέχεια ύστερα από ένα σύντομο πέρασμα από το Σταυρό, τοποθετήθηκε στο σχολείο του χωριού μας από το 1941 μέχρι το 1966, οπότε και συνταξιοδοτήθηκε. Για πολλά χρόνια ήταν ο Διευθυντής του σχολείου. Πέθανε λίγα χρόνια μετά τη συνταξιοδότησή του το 1974.
Ο Γ. Ταξείδης ανήκε στη γενιά εκείνη των εκπαιδευτικών οι οποίοι το σχολείο το έβλεπαν ως το δεύτερο σπίτι τους. Μερικοί σ’ αυτή τη διαπίστωση βρίσκουν μειονεκτήματα. Ίσως γιατί δεν μπορούν να νοιώσουν την αγάπη κάποιου για τη δουλειά του.
Η εικόνα που μου έχει μείνει ανεξίτηλα στο μυαλό μου είναι ο δάσκαλος με το τσαπί ή το ψαλίδι στο χέρι να σκαλίζει τον κήπο και τις τριανταφυλλιές του. Και όταν εμείς σχολούσαμε το απόγευμα και φεύγαμε να μας φωνάζει και να μας δίνει κομμάτια βλαστών για να τα φυτέψουμε στο σπίτι μας. Ποιος δεν θυμάται την όψη του σχολικού κήπου τα χρόνια της θητείας του.

Μαρτυρίες Μαθητών Σχολείου Άγιου Αδριανού ( δεκαετία ’30 )

Φεβρουαρίου 12, 2009 από Αργολική Αρχειακή Βιβλιοθήκη Ιστορίας & Πολιτισμού
Μαρτυρίες Μαθητών Σχολείου Άγιου Αδριανού ( δεκαετία ’30 )

Μαρτυρία Μαλεβίτη Νικολάου
Δάσκαλος: Μητροσύλης Παναγιώτης
Πήγα σχολείο το ’29 στον Πύργο. Εκεί έκανα 2 χρόνια. Μετά πήγαμε στο σημερινό σχολείο όπου στην αρχή κλείστηκε η μια από τις 2 αίθουσες. Δάσκαλος τότε ήταν ο Μητροσύλης Παναγιώτης. Πριν ήταν δάσκαλος στο Χέλι. Ήταν μόνος με 120 μαθητές, 3 τάξεις το πρωί και 3 τάξεις το απόγευμα. Ο Μητροσύλης ήταν πολύ αυστηρός, παράξενος και δυναμικός. Δηλαδή, περισσότερο φόβο είχαμε στο δάσκαλο παρά στους γονείς. Δεν βγαίναμε έξω να παίξουμε όλη τη βδομάδα αλλά κρυφά την Κυριακή σε καμιά «σούδα» . Ακούγαμε δάσκαλο και χανόμαστε.
Ο Μητρόσυλης έμενε στο γραφείο του σχολείου ( κάποιο διάστημα έμεινε και στο σπίτι του Κατσούρη). Πολλές φορές τα μεγάλα παιδιά, τα εξωσχολικά ( Ο Αδριανός του Πα-ναή του Πάρεδρου, ο Φίλης, ο Πάνος και άλλοι), πήγαιναν και τον πείρα¬ζαν. Αυτός τότε έβγαινε με το πιστόλι και έριχνε στον αέρα. Κάθε 15 μέρες έκαιγε τα ρούχα του. Δεν τα έδινε έξω για πλύσιμο.
Μαθητές και μαθήτριες του Δημοτικού Σχολείου Αγίου Αδριανού, με τον δάσκαλό τους Παναγιώτη Μητροσύλη το 1932.

Μαρίνος Δ. Γεώργιος (1892-1955)________________________________________

Η προτομή του Γεωργίου Μαρίνου στην οδό Κορίνθου (πλατεία Αγίου Νικολάου).
Επιχειρηματίας και μεγάλος ευεργέτης. Γεννήθηκε στο Άργος, αλλά μετανάστευσε και έζησε πολλά χρόνια στην πόλη Λόξλυ της Αλαμπάμα (ΗΠΑ), όπου και πέθανε. Ο Γ. Μαρίνος απέκτησε μεγάλη περιουσία στην Αμερική. Πεθαίνοντας άφηνε πίσω του σπίτια, καταστήματα, οικόπεδα, αγροκτήματα και δασικές εκτάσεις. Πριν από το θάνατό του ανέθεσε τη δ...ιαχείριση της περιουσίας του σε τράπεζα της Αμερικής.
Στη διαθήκη του (29- 1-1954) ορίζεται με σαφήνεια ο τρόπος διάθεσης του κληροδοτήματος· για το Άργος προβλέπεται το 40% του ετήσιου εισοδήματος από την εκμετάλλευση της μεγάλης περιουσίας και αναλυτικότερα για τονΆγιο Πέτρο 10% για τους πτωχούς και 10% για την εκπαίδευση ορφανών, και για τον Άγιο Νικόλαο 10% επίσης για τους φτωχούς και 10% για την αποπεράτωση του ναού, ο οποίος τώρα έχει ολοκληρωθεί

Πέμπτη 18 Ιουνίου 2015

2ο Δημο22τικό Σχολείο Τρικάλων

2ο Δημοτικό Σχολείο Τρικάλων Ιστορία του Σχολείου
Το 2ο Δημοτικό Σχολείο Τρικάλων ιδρύθηκε το έτος 1899. Στεγάστηκε σε μισθωμένο οίκημα στη θέση Καποδιστρίου 37 και Βύρωνος 52. Σύμφωνα με στοιχεία από το αρχείο του σχολείου, το σχολικό έτος 1957 – 1958 (6θέσιο) αποτελούνταν από δύο ξεχωριστά οικήματα. Το ένα ήταν λιθόκτιστο με τρεις αίθουσες και το άλλο, ξύλινο παράπηγμα με τρεις αίθουσες το οποίο κατασκευάστηκε το 1954.
Το νέο διδακτήρι...ο – στη σημερινή θέση, Πάροδος Καρδίτσης – κατασκευάστηκε το έτος 1976. Στην αρχή λειτούργησε με επτά αίθουσες διδασκαλίας. Λόγω μεγάλης αύξησης των μαθητών, σταδιακά, διαιρέθηκαν αίθουσες και διάδρομοι για να καλύψουν τις ανάγκες λειτουργίας του Σχολείου.

Ιστορία του σχολείου μας - History of our school

Ιστορία:
Το σχολείο λειτούργησε για περισσότερα από είκοσι χρόνια σε χώρο που παραχώρησε η εκκλησία, "εις τι μικρόν κελίον", χώρο τον οποίο αργότερα δώρισε η εκκλησία στη σχολική κοινότητα. Στα τέλη του 19ου αιώνα (1898) ξεκίνησε η κατασκευή ενός νέου σχολείου με δαπάνες κατοίκων και βοήθεια από την πολιτεία. Με τις υποχρεωτικές βελτιώσεις και προσθήκες, το διδακτήριο διατηρήθηκε μέχρι την ανέγερσή νέου, μετά τον Β' παγ...κόσμιο πόλεμο, όταν το παλιό σχολείο μαζί με το "κελί της εκκλησίας" εκποιήθηκαν για την προσπόριση χρημάτων, απαραίτητων στη νέα κατασκευή. Το νέο διδακτήριο θεμελιώθηκε στις 22/9/1952.

Τα περβόλια Λακωνίας

 Τα Περιβόλια είναι χωριό του δήμου Σπάρτης της Περιφερειακής Ενότητας Λακωνίας.
Από το 1947 αποτελούσε Κοινότητα.
Τα Περιβόλια βρίσκονται ακριβώς στο κέντρο της Βόρειας Λακωνίας, 2 ΚΜ από το Παλάτι της Ωραίας Ελένης και του Μενέλαου, στο 20 ΚΜ του δρόμου Σπάρτη – Μεγαλόπολη, 800μ μετά το Καστόρειο.
Εδώ έγιναν το 1958 τα πρώτα Δημόσια Λουτρά και από όλα τα χωριά έκαναν το λουτρό τους οι άνθρωποι, με 1 δραχμή το άτομο. Τα λουτρά υπάρχουν ακόμα αλλά δεν λειτ...ουργούν.
Τα Περιβόλια καταλαμβάνουν έκταση, περίπου σαν την Σπάρτη.
Το όνομα «Περιβόλια» δηλώνει την θέση στον χάρτη, αλλά και το μεγάλο αριθμό σε κήπους, κτήματα και δένδρα (ελαιόδενδρα) με παραγωγικότητα.

Τετάρτη 17 Ιουνίου 2015

ΣΥΝΤΟΜΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ

 Το Γυμνάσιο Μυτιλήνης (τώρα Πειραματικό Λύκειο Μυτιλήνης) ιδρύθηκε το 1840 με πρωτοβουλία του τότε Μητροπολίτη Μυτιλήνης Μελετίου Φωτίου (+ 1867) και με δωρεές πλουσίων Λεσβίων και άλλων Ελλήνων που αγαπούσαν την πατρίδα τους. Την ίδια περίοδο δημιουργήθηκε στο Γυμνάσιο και η ιστορική βιβλιοθήκη.
Τα χρόνια εκείνα η Λέσβος βρισκόταν κάτω από τουρκική κατοχή. Οι δυνατότητες για μόρφωση ήταν ιδιαίτερα περιορισμένες , αφού οι Τούρκοι δεν επέτρεπαν στους υπόδουλους Λέσβιους μεταξύ των άλλων , και να μορφωθούν. Ορισμένες όμως πολιτικές εξελίξεις που ξεκίνησαν στο εσωτερικό της Τουρκίας το 1839, έδωσαν τη δυνατότητα στους Έλληνες της Λέσβου να προχωρήσουν στην ίδρυση του Γυμνασίου Μυτιλήνης.

Μνημόσυνο Μελετίου Ιερομονάχου, Μεγάλου Ευεργέτη της πόλεως Βεροίας

Λίγες σκέψεις και λίγες φωτογραφίες
Την πρώτη Κυριακή του Φεβρουαρίου, ή την Κυριακή μετά την Εορτή των Τριών Ιεραρχών, ή την Κυριακή μετά την Εορτή της Υπαπαντής, παλαιότερα, εδώ στην Βέρροια, τελούνταν μία «ειδική» γιορτή, και η Κυριακή αποκαλούνταν η Κυριακή του Μελετίου. Η πόλη και ειδικότερα το ομώνυμο «Μελέτειον» Παρθεναγωγείον τιμούσε την μνήμη του Μεγάλου της Ευεργέτη.
Το 1955 γκρεμίστηκε το κτίριο και το 1960 γκρεμίστηκε και η μεγαλόπρεπη Πύλη του, προς την Λεωφόρο Βενιζέλου. Το πότε σταμάτησε να τελείται και το μνημόσυνο του Μεγάλου αυτού Ευεργέτη δεν μας είναι – προς το παρόν, τουλάχιστο – γνωστό.
Εφέτος, ύστερα από συντονισμένες ενέργειες, τελέστηκε τελικά το Μνημόσυνο του π. Μελετίου.
Μαζευτήκαμε 21 άνθρωποι.

Η κάρυστος κι ευεργέτες της


Η Κάρυστος ευτύχισε να γεννήσει τέκνα που πλούτισαν σε τόπους μακρινούς αλλά δεν ξέχασαν τον γενέθλιο τόπο. Έτσι τον στόλισαν με λαμπρά οικοδομήματα απαραίτητα στην τοπική κοινωνία. Τα περισσότερα από αυτά ζουν και «βασιλεύουν», κοσμήματα για τη μικρή αυτή πόλη. Κάποια όμως, δυστυχώς, έπεσαν θύματα του «εκσυγχρονισμού» και δεν υπάρχουν πια, όπως το «Παρθεναγωγείο» που ήταν χτισμένο απέναντι από το Μπούρτζι. Το 1971 η χούντα το γκρέμισε για να φτιάξει ένα έκτρωμα για Γυμνάσιο. Ήταν τόσες οι κακοτεχνίες του, που εκτός από προσβολή στην αισθητική της πόλης (δυστυχώς δεν ήταν η μόνη τέτοια προσβολή), ταλαιπώρησε αρκετά τη σχολική κοινότητα (κατά τα λεγόμενα όσων πέρασαν από εκεί). Πριν λίγα χρόνια, ευτυχώς κατεδαφίστηκε και στη θέση του υπάρχει ένα γήπεδο μπάσκετ. Το παλιό σχολείο ήταν ένα θαυμάσιο νεοκλασικό κτίριο (όπως φαίνεται σε παλιές φωτογραφίες).

Υπάρχει πρόβλημα 1


 Ναι ! Υπάρχει πρόβλημα με τη δικαστική εξουσία κι όποιος με την οποιαδήποτε δικαιολογία σιωπά και δεν το αναφέρει είναι ασυνεπής στις υποχρεώσεις του ως δρων πολίτης της χώρας. Σοφά κατέληξε η πείρα της κοινωνίας υιοθετώντας την αρχή της ανεξαρτησίας των εξουσιών. Αλλά προφανώς μέσα στο μυαλό των σοφών ηγετών μαζί με τους ειδικούς νομομαθείς θα ήταν η σκέψη ότι αυτή η ανεξαρτησία να λειτουργεί σ’ ένα κλίμα συνεργασίας, συμπληρωματικότητας και αγαστής επιθυμίας για την εξυπηρέτηση του βασικού στόχου της χώρας, που είναι η ευημερία του λαού της.
Θα μου επιτρέψετε να παρατηρήσω ότι εδώ και καιρό ανάμεσα στη δικαστική και την εκτελεστική εξουσία υποβόσκει μια άλογη αντιπαλότητα, που ναι μεν δεν ομολογείται ρητώς από καμία πλευρά, αλλά από έναν προσεκτικό παρατηρητή, οσμίζεται σαφώς ότι υπάρχει. Για πολλές δεκαετίες η δικαστική εξουσία έδινε μάχες για την κατάκτηση της ανεξαρτησίας της και πέτυχε σημαντικές νίκες. Όμως επεξέτεινε την αρμοδιότητα και την ύλη απασχόλησής της πέραν του μέτρου, τόσο που αρκετές ενέργειές της να λειτουργούν ως τροχοπέδη και να αναστέλλουν μια σειρά αναγκαίες

Τρίτη 16 Ιουνίου 2015

ΑΝΑΤΟΛΙΚΗ ΡΩΜΥΛΙΑ18/09/2013

  .Ἀδριανούπολις – σχολικαὶ ἐξετάσεις 1902 Τῆς Κοτζαγεώργη Ξανθίππης .
Ἀκόμη καὶ στοὺς πρώτους σκοτεινοὺς αἰῶνες τῆς ὀθωμανικῆς κατάκτησης, ὁρισμένες ἀπό τὶς μεγάλες ἑλληνικές κοινότητες τῆς Ἀνατολικῆς Θράκης καὶ τῆς Ἀνατολικῆς Ρωμυλίας, ὅπως ἡ Ἀδριανούπολις, ἡ Φιλιππούπολις, ἡ Ἀγχίαλος, ἐξακολούθησαν τὴν ἐκπαιδευτική παράδοση τοῦ Βυζαντίου. Μέσα στὶς κατὰ τόπους μητροπόλεις, ἤ προσαρτημένα σὲ αὐτές, λειτούργησαν «φροντιστήρια» μὲ δασκάλους σημαντικοὺς λογίους, ἱεράρχες καὶ λαϊκούς.
Ἀπό τὰ τέλη τοῦ 18ου αἰῶνα καὶ τὶς ἀρχές τοῦ 19ου χρονολογεῖται μία προσπάθεια συστηματικότερης ἐκπαίδευσης – κυρίως στὰ ἀστικά κέντρα – ἡ ὁποῖα ἔγινε ἐντονότερη στὰ μέσα τοῦ 19ου αἰῶνα καὶ κορυφώθηκε στὸ δεύτερο μισὸ του, ἰδιαίτερα μετὰ τὴν ἴδρυση τῆς αὐτοκέφαλης βουλγαρικῆς ἐκκλησίας – Ἐξαρχίας,- τὸ 1870.
Δημοτικό Σχολείο Δολίχης
Από το 1949 λειτουργεί κανονικά το Δημοτικό Σχολείο στη Δολίχη. Μέχρι το 1961 ήταν Μονοτάξιο και σήμερα είναι 2/θέσιο, ενώ υπήρξε και 3/θέσιο.
Ο σημερινός Διευθυντής του Δημοτικού Σχολείου είναι ο Σαπουνάς Αγησίλαος.

Νικιάνα Λευκάδας Δωρητές του χωριού

 Ο αείμνηστος Βασίλης Σούνδιας (Μαρίνος) είναι αυτός που δώρησε τα οικόπεδα, όπου είναι χτισμένα τα δυο δημοτικά σχολεία καθώς και η εκκλησία στη Νικιάνα Λευκάδας. Εντοιχισμένες μετέπειτα μαρμάρινες πλάκες, τόσο στο παλιό κτίριο του δημοτικού σχολείου, όσο και στο διπλανό χτίσμα της εκκλησίας, θυμίζουν τη δωρεά αυτή. Τα δημοτικά σχολεία δεν λειτουργούν πλέον μετά την καποδιστριακή μεταρρύθμιση και την υπαγωγή της πρώην κοινότητας Αλεξάνδρου,... με τους τέσσερις οικισμούς της -Νικιάνα, Μαυρογιαννάτα, Κολυβάτα, Κιάφα- στο Δήμο Λευκάδας. Τα παιδιά επισκέπτονται έκτοτε το δημοτικό σχολείο που βρίσκεται στο χωριό Λυγιά Λευκάδας. Στο παλιό δημοτικό σχολείο, που είναι πέτρινο και κατασκευάστηκε στις αρχές της δεκαετίας του ’50, στεγάζεται σήμερα το νηπιαγωγείο του χωριού.

s o s ……. s o s ….. s o s


Καταιγίδα ψεμάτων, πλημμυρίδα ηλιθιοτήτων, άκοποι κι άσκοποι δονκιχωτισμοί. Κανένας δεν τους ρωτάει το προφανές :
«Ρε μπαγάσηδες με τα παχιά λόγια μπορεί η Κυβέρνηση να εξυπηρετήσει με τα προβλεπόμενα δικά της έσοδα τις εσωτερικές ανάγκες ?»
Με το αχόρταγο κράτος που αντί να μειώνεται δραστικά, ακυρώθηκαν τα πρώτα στοιχειώδη βήματα που έγιναν τα χρόνια της κρίσης. Στις έκτακτες καταστάσεις πιστεύουν ότι τα ψιχία που θα μαζέψουν θα καλύπτουν τίποτ...α ; Μιλάνε για ανάπτυξη γενικά κι αόριστα. Ποιος λογικός κεφαλαιούχος θα διακινδυνεύσει τα κεφάλαιά του στο κλίμα ανασφάλειας, που επικρατεί.
Δεν αποδέχονται τη μείωση, αλλά ωθούν τα πράγματα στην πλήρη κατάργηση. Αποδείχτηκαν πιο ανίκανοι απ' ότι μπορούσε κάποιος να φανταστεί. Υπάρχει κανένας με το στοιχειώδες μυαλό να αποτιμήσει τη ζημιά που επέφερε η 5μηνη καθυστέρηση με την ανύπαρκτη «σκληρή διαπραγμάτευση; Τελικώς ο κυβερνητικός πυρήνας συναπαρτίζεται από παλαιούς Κνίτες, που πορεύονται με το νεανικό όνειρο του σοβιετικού κράτους. Επί μήνες οι νεόκοποι κυβερνήτες παίζουν πάνω στην πράσινη τσόχα τη μοίρα της χώρας μας, χωρίς να έχουν την αίσθηση της καθημερινής συσσώρευσης των ζημιών που επιφέρουν. Ας κάνουν μια σύγκριση της οικονομικής κατάστασης της χώρας από τις αρχές Δεκεμβρίου έως τον τρέχοντα Ιούνιο. Βεβαίως το ίδιο φταίχτες είναι και οι προηγούμενοι κυβερνώντες που άφησαν το χρόνο να περάσει χωρίς να κάνουν τις αυτονόητες διαρθρωτικές αλλαγές στη χώρα. Κορόιδευαν ασυστόλως τους συμμάχους στην Ευρώπη και δεν τόλμησαν α πειράξουν τις συντεχνίες, που αυτές είναι στην πραγματικότητα που κινούν τα νήματα και διοικούν το κράτος.
Αυτή είναι και η τραγικότητα της χώρας. Δεν υπάρχει η αναγκαία ηγεσία να ωθήσει τα πράγματα προς τα μπρος. Μαλώνουν οι ανίκανοι μεταξύ τους ποιος έκανε τα λιγότερα λάθη. Τώρα θα δουν οι χαζοχαρούμενοι ψηφοφόροι τους τι σημαίνει ανθρωπιστική κρίση. Είμαι άκρως απαισιόδοξος. Μου λείπει κι η ελπίδα να πω σ’ ένα λαό να ξεσηκωθεί. Αν υπήρχε τέτοιο ενδεχόμενο δε θα καταντούσαμε εδώ που βρισκόμαστε

Δευτέρα 15 Ιουνίου 2015

Στιγμές και εικόνες από την Εκπαίδευση στη Σιάτιστα

 και η ανέγερση και λειτουργία του Α΄ Δημοτικού Σχολείου της
Αισθάνομαι για πολλούς λόγους ιδιαίτερα συγκινημένη για τη συμμετοχή μου στο πρόγραμμα των εκδηλώσεων για τα εκατόχρονα του 1ου Δημοτικού σχολείου.
Πρώτα, γιατί στο σχολείο αυτό έμαθα κι εγώ τα πρώτα γράμματα, έκανα τους πρώτους φίλους, διαμόρφωσα τις πρώτες εικόνες ζωής και συμπεριφοράς, που με καθόρισαν γενικά στη ζωή μου.
Έπειτα, γιατί στο σχολείο αυτό υπηρέτησαν, από τα πρώτα χρόνια της λειτουργίας του, άτομα από την οικογένεια μας, ο παππούς Ζήσης Ζωγράφος, ο θείος Νικολάκης Ζωγράφος, μαζί τους κι ο παππούς Φίλιππος Ζυγούρης και - στη σειρά τελευταία - η μητέρα μας, η κυρα-Δέσποινα. Μαζί της σ’ αυτήν την πόλη και σ’ αυτό το σχολείο έζησα:

ΚΑΣΤΕΛΛΑ ΕΥΒΟΙΑΣ

 — Ιστορικά Στοιχεία 1
11 Φεβρουαρίου 2013
by ARVANITIS NIKOLAOS
=== ΣΤΟ ΝΟΜΟ ΕΥΒΟΙΑΣ, 16 χλμ. ΒΟΡΕΙΑ ΤΗΣ ΧΑΛΚΙΔΑΣ, ΣΥΝΑΝΤΑΜΕ ΤΟ ΠΟΛΥ ΠΑΛΙΟ ΚΑΙ ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΧΩΡΙΟ ΤΗΣ ΚΑΣΤΕΛΛΑΣ. Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΧΑΝΕΤΑΙ ΠΡΙΝ ΤΗΝ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ 1821. ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΗΝ ΠΡΟΦΟΡΙΚΗ ΠΑΡΑΔΟΣΗ, ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΟΥ ΤΟ ΠΗΡΕ ΑΠΟ ΤΟ ΚΑΣΤΡΟ Η ΚΑΣΤΕΛΙ ΠΟΥ ΥΠΗΡΧΕ ΣΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΤΗΣ ΕΝΕΤΙΚΗΣ ΚΑΤΟΧΗΣ.
=== ΤΟ ΠΑΛΙΟ ΕΚΚΛΗΣΑΚΙ ΤΟΥ ΑΓΙΑΝΝΗ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΤΟΥ 14ου ΑΙΩΝΑ ΜΕ ΣΠΑΝΙΕΣ ΤΟΙΧΟΓΡΑΦΙΕΣ ΥΠΟΔΗΛΩΝΕΙ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΤΟΥ ΧΩΡΙΟΥ ΠΡΙΝ ΤΗΝ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑ ΤΩΝ ΤΟΥΡΚΩΝ ΣΤΗΝ ΕΥΒΟΙΑ. ΣΤΙΣ ΜΕΡΕΣ ΜΑΣ ΕΧΕΙ ΧΑΡΑΚΤΙΡΙΣΤΕΙ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΟ ΜΝΗΜΕΙΟ

ΟΛΟΗΜΕΡΟ ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ Προδρομου Αγίας Τρίδας

 ΠΡΟΔΡΟΜΟΥ - ΑΓΙΑΣ ΤΡΙΑΔΑΣ
Λίγα λόγια για την ιστορία του σχολείου μας...
Τα πρώτα στοιχεία για την εκπαίδευση στον Πρόδρομο αντλούμε από δύο χάρτες που καταγράφουν στο Βιλαέτι της Θεσ/νίκης (Τουρκοκρατία) την εθνική κατανομή των σχολείων....
Στον Πρόδρομο, λοιπόν, υπάρχει σχολείο με δυναμικότητα 50 μαθητών. Επίσης, ο Επίσκοπος Κίτρους Παρθένιος Βαρδάκας στις αρχές του 20ού αιώνα γράφει, ότι οι κάτοικοι διατηρούν Δημοτική Σχολή με 76 μαθητές. Το σχολικό κτίριο με δικές τους δαπάνες έκτισαν οι φιλόμουσοι κάτοικοι. Το 1919 στον Εθνικό οδηγό του Φιλαρέτου-Βασιλειάδη γράφει:

ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΙΣ:
Στο κοινό μονοτάξιο μικτό σχολείο διδάσκει ο κ. Κωνσταντίνος Παπαθεοδώρου με περίπου 65 μαθητές αμφοτέρων των φύλων.

Κυριακή 14 Ιουνίου 2015

ΙΣΤΟΡΙΑ ΣΧΟΛΕΙΟΥ ΧΑΒΑΡΙΟΥ ΑΜΑΛΙΑΔΑΣ

 Το 1890 λειτούργησε σαν ιδιωτικό, Δημοτικό Σχολείο Αρρένων σε κτίριο δίπλα στην εκκλησία του Αγ. Γεωργίου ιδιοκτησίας Χαρ. Ραμπαβίλα.
Το 1892 ιδρύθηκε 1/θ Δημόσιο Δημοτικό Σχολείο Αρρένων και το 1896 έγινε διθέσιο.
Το 1902 ιδρύθηκε Δημοτικό Σχολείο Θηλέων.
Το 1918 ιδρύθηκε Ελληνικό Σχολείο (Σχολαρχείο) το οποίο λειτούργησε μέχρι το 1930 οπότε καταργήθηκε αυτός ο τύπος σχολείων. Ήταν τριτάξιο αντίστοιχο του σημερινού γυμνασίου.
Το 1929, όταν έγινε μικτοποίηση των σχολείων, μεταφέρθηκε στο νέο οικισμό και προάγεται σε 4/θ. Έτσι λειτούργησε ως το 1962.
Το 1935 ιδρύθηκε 2ο Δημοτικό Σχολείο στο συνοικισμό Αγ. Γεωργίου
Το 1962 το 4/θ σχολείο έγινε 5/θ και το 1963 έγινε 6/θ/. Το διδακτήριο στο οποίο στεγάζεται το σημερινό σχολείο θεμελιώθηκε το 1934 και ολοκληρώθηκε το 1967. Η συγχώνευση των δύο σχολείων έγινε το 1969-70.
Το 1969 ιδρύθηκε ο Κρατικός Παιδικός Σταθμός και το 1973 το Νηπιαγωγείο τα οποία και συστεγάζονται.

Σύντομο Ιστορικό

 Το σχολείο μας γεννήθηκε μέσα από το όραμα και το πείσμα μιας νεαρής αριστούχου δασκάλας, της Σταυρούλας Αυγουλέα-Λιναρδάτου, που το καλοκαίρι του 1949, σε ηλικία 23 ετών, στο τέλος μιας κατακλυσμικής και καταστροφικής για την Ελλάδα δεκαετίας, ονειρεύτηκε και αποτόλμησε με δανεικά χρήματα, να ιδρύσει ένα ιδιωτικό σχολείο στα δυτικά προάστια της Αθήνας, στο Περιστέρι.
Το όραμα της νεαρής δασκάλας ήταν να δημιουργήσει ένα σχολείο που θα έβρισκε τρόπους να αναδείξει τις δημιουργικές ικανότητες κάθε μαθητή, ενθαρρύνοντας την αυτοεκτίμηση και αυτοπεποίθησή του και στη συνέχεια, μέσα από αποτελεσματικές διδακτικές προσεγγίσεις, να τον οδηγήσει στην αβίαστη κατάκτηση της γνώσης.
Η πραγμάτωση του οράματος κέρδισε την αναγνώριση της εκπαιδευτικής κοινότητας και της κοινωνίας και οδήγησε το σχολείο μας στο δρόμο της ανάπτυξης και της επιτυχίας.

Η ιστορία του 34ου Δημοτικού Σχολείου Αθηνών

(…για να θυμούνται οι παλιοί και να μαθαίνουν οι νεότεροι…)
Μισό αιώνα ζωής συμπλήρωσε στις 2 Δεκεμβρίου 2012 το κτίριο στο οποίο στεγάζεται το 34ο Δημοτικό Σχολείο Αθηνών.
Τα εγκαίνια του κτιρίου έγιναν στις 2 Δεκεμβρίου 1962 από τον Γρ.Κασσιμάτη , Υπουργό Παιδείας σε κυβέρνηση του Κων.Καραμανλή, παρόντος του τότε Διευθυντή του σχολείου κ. Καλαϊτζή Πολύδωρα , του διδακτικού προσωπικού και πλήθους γονέων και μαθητών.
Η δωρεά του οι...κοπέδου έγινε από την Ειρήνη Πιπέλη και την Ιουλία Ανδρίκου στη μνήμη του Λάμπρου Γ.Βέικου. Βρίσκεται ανάμεσα στις οδούς Διοπόλεως και Χαλκοματάδων στην κορυφή του λόφου του Προφήτη Ηλία Ριζούπολης, δίπλα στον ομώνυμο ναό.
Η ίδρυση του 34ου Δημοτικού Σχολείου Αθηνών έγινε στα μέσα της δεκαετίας του 1930. Λειτουργούσε ως μονοθέσιο Δημοτικό σχολείο πίσω από τη Βίλλα Ακριβή του Ιωάννη Ριζόπουλου στη Λ.Ηρακλείου 154. Μετά το τέλος του Β’Παγκοσμίου πολέμου μεταφέρθηκε σε μια μονοκατοικία στη Κάτω Ριζούπολη.Λόγω έλλειψης αιθουσών μερικοί μαθητές έκαναν μάθημα στον ιερό ναό της Αγίας Αναστασίας. Από τα μέσα της δεκαετίας του 1950 μέχρι το 1962 φιλοξενούνταν στο 8ο Δημοτικό Σχολείο Νέας Ιωνίας.
Η αθώα μικρή λαβωματιά
σε κάποια άμοιρη στιγμή,
ουδέτερη,
που δε θυμόταν πότε
όλα τα χρόνια αυτά...
σιγότρωγε το μέσα του
Το ένιωσε τη στιγμή
που ταΐζε τα περιστέρια
όταν μια τρύπα άνοιξε στο στήθος
και μέσα του φάνηκε το μαύρο κενό
Πάγωσε!
Είμαι ένα τοίχωμα! είπε,
ένα άδειο βαρέλι δίχως τα τσέρκια του
Σαν ταύρος σε κόκκινου πανιού
πρόκληση
έπεσε κατακέφαλα πάνω
σ’ αρχαίο άγαλμα.
Στη βάση του κείται
ένας σωρός άμορφος
ε π ι δ ε ρ μ ί δ ω ν
1973

Σάββατο 13 Ιουνίου 2015

4ο Δημοτικό Σχολείο Λευκίμμης

  Το Σχολείο μας :
Ιστορία-Ταυτότητα- Mαθητές -Tμήματα-Εκπαιδευτικοί- Γονείς-Ολοήμερο-Νηπιαγωγείο...
Το Σχολείο με τον τίτλο Δημοτικό Σχολείο Νεοχωρίου ιδρύθηκε το έτος 1901 και λειτούργησε σε κτίριο νοικιασμένο. Σ' αυτό το Σχολείο πήγαιναν τα παιδιά (Δείτε φωτογραφία του 1939),κυρίως αγόρια , από όλα τα χωριά της κοινότητας Νεοχωρίου. Αργότερα ιδρύθηκε και το Δημοτικό Σχολείο Παλαιοχωρίου . Ύστερα ιδρύθηκαν και τα Σχολεία στα Δραγωτινά , στα Σπαρτερά και στα Κρητικά (δείτε Παλιές φωτογραφίες).Τα Σχολεία αυτά λειτούργησαν μέχρι το έτος 1990.
Το έτος 1984 οι δάσκαλοι των παραπάνω Σχολείων ,με πρωτεργάτες τους Πανδή Σταματέλλο , Πανδή Θεμιστοκλή και Βλάσση Κωνσταντίνο ανέλαβαν πρωτοβουλία ενημέρωσης των κατοίκων των οικισμών της κοινότητας για την συγχώνευση των ολιγοθεσίων Σχολείων σε μια Σχολική Μονάδα για όλους τους μαθητές .Στη προσπάθεια αυτή είχαν την εκφρασμένη βούληση της πολιτείας και την αμέριστη συμπαράσταση του προέδρου της κοινότητας Βλάσση Θρασύβουλου και του κοινοτικού Συμβουλίου.

Ιστορία του σχολείου


Tο κουδούνι χτυπά και η ιστορία μας αρχίζει… Κάπου στην Κομοτηνή στα χρόνια του Μεσοπολέμου…
Πριν από το 1929 το Γ΄ και το Δ΄ Δημοτικό λειτουργούσαν στο χώρο του Κεντρικού Μουσουλμανικού σχολείου. Τον Σεπτέμβριο του 1925 ο επιθεωρητής κ. Δραγούμης πρότεινε το διαχωρισμό τους, έτσι ώστε το Γ΄ Δημοτικό να συμπεριλάβει όλα τα αγόρια και το Δ΄ Δημοτικό όλα τα κορίτσια.
Η ανέγερση του διδακτηρίου άρχισε το 1927, το έργο αποπερατώθηκε το 1928 και η μεταστέγαση έγινε το 1929.
Η παλαιότερη φωτογραφία του σχολείου μας από το 1930
Στην αρχή λειτούργησε ως Δημόσιο εξατάξιο Δημοτικό Σχολείο με πρώτο Διευθυντή τον κ. Φραγγιδάκη Γεώργιο και με πρώτους διδάσκοντες τους Καλογερίδη Λεωνίδα, Παπαδόπουλο Εμμανουήλ, Σαϊτίδου Μαρία, Αλβανοπούλου Λαμπρινή, Ρουμπγίδου Ζωηρό και Νηπιαγωγό την κ. Πατερίδου Βάσω.
Μαθητές του σχολείου το 1930

Καποδιστριακό σχολείο (1ο Δημοτικό Σχολείο Άργους)

Μαρτίου 11, 2009 από Αργολική Αρχειακή Βιβλιοθήκη Ιστορίας & Πολιτισμού
Καποδιστριακό σχολείο (1ο Δημοτικό Σχολείο Άργους)

Το διδακτήριο θεμελιώθηκε στις 12 Ιουνίου 1830 και εγκαινιάστηκε στις 11 Ιουνίου 1831 παρουσία του Καποδίστρια. Τα εγκαίνια έγιναν με ιδιαίτερη λαμπρότητα, γιατί ήταν γνωστό το μεγάλο ενδιαφέρον του κυβερνήτη για την παιδεία του έθνους και η ανέγερση του διδακτηρίου εξέφραζε την εκπαιδευτική πολιτική του. Παράλληλα, ήθελε ν’ αποδείξει προφανώς ο Καποδίστριας ότι είχε λαϊκά ερείσματα, σε μια εποχή που οι αντιπολιτευόμενοι έδειχναν φανερά την έχθρα τους. Ας μην ξεχνάμε πως μετά από τρεις μήνες δολοφονήθηκε.
Στο Άργος υπήρχαν τότε ισχυρές πολιτικές προσωπικότητες που τον αντιπολιτεύονταν, όπως ο Σπ. Τρικούπης, ο Αλ. Μαυροκορδάτος και οι Άγγλοι Ντώκινς και Τσωρς, ενώ στο πλευρό του ήταν οι Δημ. Καλλέργης και Δημ. Τσώκρης και στο σύνολό του ο λαός του Άργους. Πράγματι, κατά τα εγκαίνια προσήλθε, εκτός των επισήμων, πλήθος κόσμου και οι ομιλητές – ο επίσκοπος Ηλιουπόλεως Άνθιμος, ο τοποτηρητής Άργους Ν. Μαυρομάτης και κάποιος μαθητής – τόνισαν το γιγάντιο έργο της κυβέρνησης στο χώρο της εκπαίδευσης και είπαν τα καλύτερα λόγια για τον πατέρα του έθνους Καποδίστρια. Και υπήρξε τόσος ενθουσιασμός, ώστε διενεργήθηκε έρανος και συγκεντρώθηκαν αρκετά χρήματα για την ανέγερση κι άλλων δημόσιων καταστημάτων. Ο ίδιος ο Καποδίστριας έδωσε από το προσωπικό του βαλάντιο ένα σεβαστό ποσόν.

Οι ανθρώπινοι χαρακτήρες στο Facebook

Στο Facebook υπάρχουν όλοι οι χαρακτήρες που βρίσκεις και στον πραγματικό κόσμο. Δε θα μπορούσε άλλωστε να είναι και διαφορετικά. Ας αρχίσουμε να τους μελετάμε ομαδοποιώντας τους.
Στο ένα άκρο είναι αυτοί που παραμένουν κρυμμένοι πίσω από τη κουίντα. Σ’ αυτούς περιλαμβάνονται πολλές υποκατηγορίες. Οι ντροπαλοί και οι έχοντες ένα φόβο με τη νέα τεχνολογία. Διστακτικοί εμφανίζονται αραιά και πού με μια κόσμια ανάρτηση και είναι προφανώς αθ...ώοι. Στην ίδια ομάδα περιλαμβάνονται και εκείνοι που έχουν, για προσωπικούς λόγους έχουν κάτι να κρύψουν, όχι απαραίτητα επιλήψιμο. Υπάρχουν όμως και χειρότερες περιπτώσεις. Αυτοί που εμφανίζονται με άλλο προσωπείο και συζητήσιμες επιδιώξεις. Δυστυχώς υπάρχουν και τέτοιοι, όπως δόξα το θεό υπάρχουν άφθονοι και στο ζωντανό κόσμο.
Στο άλλο άκρο είναι αυτοί που το παίζουν με ανοιχτά τα φύλλα. Μοστράρουν στο κοινό όλα τα χαρακτηριστικά τους- προσόντα ή ελαττώματα- και βγάζουν έτσι τα εσώψυχά τους. Αντί να «εξομολογηθούν» στον παπά της ενορίας ή να ξαπλώσουν στο ντιβάνι του ψυχολόγου το αντικαθιστούν με το ομαδικό κοινό του φέις, ιδιαίτερα όταν δεν έχουν βάλει και κανένα περιορισμό στην πρόσβαση της σελίδας τους.

Παρασκευή 12 Ιουνίου 2015

ΡΑΙΔΕΣΤΟΣ

ΜΑΘΗΤΕΣ ΤΟΥ ΑΡΡΕΝΑΓΩΓΕΙΟΥ ΡΑΙΔΕΣΤΟΥ ΤΟ 1905
Εάν κάποιος επισκεφθεί τη σημερινή πόλη, Ντεκίρ Ντάγ λέγεται σήμερα, με το εμπορικό της λιμάνι και τα ακόμη διατηρούμενα ξύλινα σπίτια στις παλαιές ελληνικές συνοικίες, θα κατανοήσει αυτό που επαναλάμβαναν οι παλαιότεροι αλλά και οι νεώτεροι μελετητές, ότι δηλαδή η πόλη χάρη στη γειτνίαση της με την Κωνσταντινούπολη, καθώς και χάρη στο πλήθος των παραγωγικών της πηγών ,εντασσόταν μεταξύ των προνομιούχων πόλεων της Θράκης. Μεγάλη ήταν η εμπορική της κίνηση. Η Ραιδεστός ακολούθησε βέβαια τη θλιβερή μοίρα και των άλλων πόλεων και χωριών της Θράκης και άφησε πίσω της μόνο δείγματα από την πλούσια πολιτιστική της παράδοση και από την αρχοντιά των ανθρώπων της ( ΠΗΓΗ: ΠΕΡΙ ΘΡΑΚΗΣ 1ος τόμος – εκδόσεις ΠΑΚΕΘΡΑ )
Τα παραπάνω επιβεβαιώνονται και από το βιβλίο του κ. Δημήτρη Α. Μαυρίδη «ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΗ ΣΤΗ ΡΑΙΔΕΣΤΟ» ο οποίος μας ξεναγεί στο παρελθόν μέσα από το σήμερα.

ΚΑΛΛΙΠΟΛΗ


 ΓΕΝΕΤΕΙΡΑ ΤΗΣ ΤΡΑΓΟΥΔΙΣΤΡΙΑΣ ΤΗΣ ΝΙΚΗΣ
ΣΟΦΙΑΣ ΒΕΜΠΟ
Η Καλλίπολη περί τα 1900
ΦΩΤΟ: ΠΗΓΗ Μνεία της καθημάς Ανατολής
...
Normal 0 false false false MicrosoftInternetExplorer4 Η Καλλίπολη διοικητικά υπάγονταν στο Βιλαέτι Αδριανουπόλεως και ήταν έδρα της ομώνυμου διοικήσεως που περιλάμβανε 5 υποδοικήσεις: Καλλιπόλεως, Μάδυτου, Κεσσάνης, Περιστάσεως, Μυριόφυτου. Εκκλησιαστικά μέχρι το 1901(χρονιά που έγινε Μητρόπολη) ήταν έδρα Επισκόπου υπαγόμενη εις την Μητρόπολη Ηρακλείας. Η Καλλίπολη καταλειφθεί τo 1354 από τον Σουλεϊμάν γίο του Ορχάν που εκμεταλλεύτηκαν τον καταστρεπτικό σεισμό που συγκλονίστηκε την περιοχή. Από τον 15ο αιώνα η Καλλίπολη παρουσιάζει ραγδαία πληθυσμιακή πύκνωση.

Δημοτικό σχολείο Πιαλείας Πήγασος

 Το σχολείο μέχρι το 1902 λειτούργούσε περιστασιακά με τη φροντίδα της εκκλησίας σε εκκλησιαστικό κτήριο στο κέντρο του χωριού. Το 1902 ο Θωμάς Ν. Παπαγιαννόπουλος που διορίστηκε σ’αυτό, το μετέτρεψε πλέον σε κανονικό σχολείο στο οποίο υπηρέτησαν πολλοί αξιόλογοι εκπαιδευτικοί (εμφάνιση).
Ο δάσκαλος Θωμάς Παπαγιαννόπουλος στο πρακτικό παράδοσης και παραλαβής της εκκλησίας για την περιουσία που έγινε το 1913, γράφει σχετικά με το δημόσιο σχολε...ίο : “… το παρά το καθολικόν και εν τω περιβάλω της εκκλησίας σχολείον αυτής εν καλή καταστάσει άνευ των επίπλων και σκευών όπερ είναι ανώγεων και εκ του οποίου η εκκλησία δεν λαμβάνει μέχρι σήμερον ενοίκιον. Το συνεχόμενον τω σχολείω ωσαύτος ανώγεων δωμάτιον ου η ανατολική πλευρά ετοιμόρροπος χρησιμεύον ως αποθήκη του σχολείου.

Αναμνήσεις από τα Δημοτικά Σχολεία του Καλαμπακίου.

-To 1-o Δημοτικό Σχολείο Καλαμπακίου όπως είναι σήμερα. Ένα πανέμορφο ιστορικό κτήριο που σύμφωνα με την αφήγηση του αείμνηστου Πασχάλη Κρικόπουλου στο βιβλίο του «Οι Θεμελιωτές του χωριού Καλαμπακίου», κτίσθηκε το 1935. Σ΄αυτό το σχολείο φοίτησαν πολλές γενεές κατοίκων του Καλαμπακίου και συνεχίζουν να φοιτούν μέχρι σήμερα. Παρουσιάζουμε παρακάτω μερικές φωτογραφίες μαθητών από παλαιότερες εποχές στο 1-ο και 2-ο Δημοτικό Σχολείο Καλαμπακίου.
To 1-o Δημοτικό Σχολείο το έτος 1942 κατά την Βουλγαρική κατοχή
1-o Δημοτικό το έτος 1958
H Α΄τάξη του 1-ου Δημοτικού Σχολείου Καλαμπακίου το σχολικό έτος 1946 – 1947
1946-1947 Α΄ τάξη του Δημοτικού σχολείου Kαλαμπακίου

Δημοτικό Σχολείο Αυλώνας

Home > Τοπική Ιστορία > Η μονή της Μεταμόρφωσης του Σωτήρος στο Βαρυμπόμπι Τριφυλίας
Η μονή της Μεταμόρφωσης του Σωτήρος στο Βαρυμπόμπι Τριφυλίας
Τετάρτη, Ιανουαρίου 19, 2011 Αναρτήθηκε από ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΑΥΛΩΝΑΣ
Η διάβαση στο μοναστήρι
«Ο δρόμος στενός το διασχίζει το χωριό κι αρχίζει να φιδοσκαρφαλώνει στο αντέρεισμα. Ανήφορος και στροφές και το τοπίο με ένα πράσινο ανεμκό. Κι ολόγυρα ο χώρος ζυμωμένος με στρουρναροχάλικο. Όταν φτάσεις θα σε αμείψει και με το παραπάνω η θέα που θα σου χαρίσει το πλάτωμα που σε πάει ίσια στο μοναστήρι. Όλος ο τριφυλιακός αυλώνας στο κυάλι σου και τα χωριά της μεσημβρινής πλευράς των Νόμιων τυλιγμένα στο αχλύ τους. Σε υποδέχονται τα δέντρα με το θρόισμα των φύλλων τους και την παχιά σκιά τους. Σε γαβζίζει φιλικά, σα να σε καλωσορίζει, ένας σκύλος κατάμαυρος σαν αράπης. Και το μοναστήρι σου ανακαλύπτεται δοξαστικά στη μυστική πλαγιά του, αθέατο απ’ όλο το δρόμο που σε οδήγησε ως εδώ πάνω.» Με το παραπάνω κομμάτι από την περιγραφή του Στάθη Παρασκευόπουλου επιλέξαμε να ξεκινήσουμε το μικρό αφιέρωμα στην Αγιά- Σωτήρω στο Βαρυμπόμπι Τριφυλίας.

Η Ιστορία του Σχολείου Φλώρινας

 Η ιστορία του 1ου Δημοτικού Σχολείου Φλώρινας ξεκινά το 1904 ( επί Τουρκοκρατίας ) που στεγάστηκε σε κτίριο που αγοράστηκε το 1903 από τον Τούρκο Ιντζέ – Πασά, με χρήματα που συγκεντρώθηκαν από έρανο μεταξύ των μελών της ελληνικής κοινότητας.
Λειτούργησε ως « αρρεναγωγείον » για τα αγόρια της ελληνικής κοινότητας, όπου εκτός της αγωγής προσφέρονταν επίσης διαμονή και διατροφή.
...
Το 1913, μετά την απελευθέρωση της Φλώρινας, ονομάστηκε « Α΄ Εξατάξιον Δημοτικόν Σχολείον Φλωρίνης » και συμπεριελήφθη στα επίσημα πλέον σχολεία της Ελλάδας. Ο αριθμός των μαθητών κυμαίνονταν μεταξύ 187 και 457.
Την περίοδο της γερμανικής κατοχής ( 1940 – 1944 ) κατελήφθη από τους κατακτητές και σταμάτησε η λειτουργία του. Κατόπιν λειτούργησε συνεχώς μέχρι και το 1979 οπότε και κατεδαφίστηκε για να οικοδομηθεί στη θέση του το σημερινό διδακτήριο που λειτουργεί από το 1981 μέχρι σήμερα.

Είμαι πολίτης της Ευρώπης

 Όταν βλέπω κάποια κυβερνητικά στελέχη να μιλάνε στην τηλεόραση με μια τέτοια αφέλεια, ένα έχω να πω. Μου θυμίζουν, από παιδικές μνήμες, τους παλαιοημερολογίτες. Δεν είναι μόνο ο φανατισμός, δεν είναι η λογική του τραμ που τους κατέχει, ούτε η αδικαιολόγητη επιθετικότητα σε κάθε απόπειρα κριτικής. Εκείνο που με σοκάρει περισσότερο είναι η βεβαιότητα τους ότι γίνονται πιστευτοί από το φιλοθεάμον κοινό τους. Ας μην ανησυχήσουμε λοιπόν αυτή τη σιγουρ...ιά τους. Όμως θέλω προσωπικά να διευκρινίσω ότι δεν ευθυγραμμίζομαι με την αφέλειά τους.
Γι αυτούς οι σύμμαχοι μας - αυτοί που στην κρίσιμη φάση μας δάνεισαν τα αναγκαία χρήματα με επιτόκια ασυγκρίτως μικρότερα της αγοράς και πιο πριν έδωσαν άφθονα χρήματα σε «προγράμματα» κι «αγροτικές επιδοτήσεις», με τα οποία αρκετοί έξυπνοι συμπατριώτες μας παράνομα πλούτισαν, αυτοί που προσπάθησαν -πλην ματαίως να βάλουν μια τάξη σ’ αυτή τη χώρα και να την κάνουν πιο λειτουργική - μετατρέπονται διαδοχικά σε δανειστές, σε άπονους τοκογλύφους, σε εχθρούς που οργανωμένα εργάζονται για τον αφανισμό μας, σε αιμοβόρους καταπατητές των ελευθεριών του λαού μας. Ένας άκρατος κι ανεξήγητα επιθετικός αντιευρωπαϊσμός, μια τάση αναζήτησης εξωτερικών ενόχων και μετατόπισης ευθυνών σε τρίτους. Η εύκολη πάντοτε λύση. Απομονωτισμός στην εποχή των ανοικτών συνόρων
Η αλήθεια όμως να λέγεται. Αυτή η εκδοχή αρέσει πολύ. Ιδιαίτερα στον ευκολόπιστο κι επιφανειακά σκεπτόμενο συμπατριώτη μας. Αυτός μένει με την ανάμνηση της κοινωνίας μας πριν το 2010, όταν χωρίς αιδώ καταναλώναμε τον πλούτο των επόμενων γενεών, όταν ζούσαμε σε μια φενάκη. Μια ψευδεπίγραφη ευτυχία, που στηριζόταν στα δανεικά. Όμως κι εκείνη η εποχή χαρακτηριζόταν …. λιτότητα

Τετάρτη 10 Ιουνίου 2015

Το σχολείο της Γεωργιούπολης

 Το σχολείο ιδρύθηκε το 1903 επί Κρητικής Πολιτείας και λειτουργεί από την ίδρυσή του ως σήμερα.Το διδακτήριο χτίστηκε το 1937 για να εξυπηρετήσει τις ανάγκες των κατοίκων του χωριού που ανέρχονταν στους 300. Αρχικά διέθετε μια αίθουσα διδασκαλίας
Το 1973 έγινε ανέγερση δεύτερης αίθουσας διδασκαλίας λόγω αυξήσεως των μαθητών.
Από την ίδρυση του ως και το 1947 φοιτούσαν περίπου 25 μαθητές. Παρατηρήθηκε η φοίτηση των κοριτσιών από τα πρώτα χρόνια τη...ς λειτουργίας του σχολείου. Από πληροφορίες γερόντων του χωριού βεβαιώνεται η φοίτηση τους από το 1907.

το σχολείο Βελβενδό

 Η Εκπαίδευση επί Τουρκοκρατίας
- Κοινοτική Σχολή ( 1773/4-1819 )
- Μεικτό Ελληνικό Σχολείο ( 1828-1914 )
- Αστική Σχολή ( 1875-1914 )
Η Κοινοτική Σχολή στο Βελβεντό ιδρύθηκε το έτος 1773, αφού πρώτα εξασφαλίστηκε το ποσό που απαιτείται για τη μισθοδοσία των δασκάλων από τα εκκλησιαστικά ταμεία των δύο ιερών ναών της Κοινότητας. Η ίδρυσή της είναι πολύ πιθανό να είχε άμεση σχέση με τη δράση, στην περιοχή, του Οσίου Κοσμά του Αιτολού.
Με τις δωρεές του Γεωργίου Σακελλαρίου η Σχολή Βελβεντού βελτιώθηκε και μετατράπηκε σε αλληλοδιδακτική. Λειτουργούσαν πλέον παράλληλα « αλληλοδιδακτικό» και «ελληνικό» σχολείο, στο οποίο μάλιστα προστέθηκαν και Γυμνασιακές τάξεις. Μαρτυρείται επίσης η ύπαρξη μικρής Βιβλιοθήκης στο χώρο της Σχολής.

Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΧΩΡΙΟΥ( ΚΑΤΩ ΓΡΑΜΜΑΤΙΚΟ)

Το Κάτω Γραμματικό είναι κοινότητα του Δήμου Έδεσσας του Νομού Πέλλας. Βρίσκεται στη δυτική πλευρά του Βερμίου, μέσα σε ένα καταπράσινο τοπίο. Βρίσκεται σε υψόμετρο 850μ. και απέχει 29χλμ από την Έδεσσα.
Πρόκειται για ένα ιστορικό χωριό που κατά το παρελθόν παρουσίαζε μεγάλη πνευματική και οικονομική ζωή, όπως ιστορείται από τον 12ο αιώνα μ.Χ. Το όνομα του χωριού οφείλεται στην περιπέτεια ενός γραμματέα του χωριού (τον γραμματικό όπως τ...ον έλεγαν τότε) κατά την διάρκεια της Τουρκοκρατίας. Σύμφωνα με μαρτυρίες κατοίκων, στο χωριό τότε κατοικούσε ένας μπέης. Η κόρη του μπέη ερωτεύτηκε σφόδρα τον «γραμματικό» και ήθελε να τον παντρευτεί. Η άρνησή, όμως, του γραμματικού να την παντρευτεί τον οδήγησε στην κρεμάλα, στο μεγάλο πλατάνι του χωριού, το οποίο μάλιστα ζει ακόμη και σήμερα παρόλο που έχει καεί ήδη δύο φορές
…………Στο μακρινό παρελθόν της ζωής του ανθρώπου πάνω στη γη, σκοτεινές μάγισσες και σοφοί γέροντες ψιθύριζαν σιγά στα αυτιά αθώων παιδιών ιστορίες, που σπάνια καταγράφηκαν σε χαρτί κι έτσι δεν είναι ευρύτερα γνωστές. Μια απ’ αυτές λέει ότι στην ευθεία του ορίζοντα που συναντιέται ο ουρανός και η θάλασσα υπάρχει μια αόρατη για το γυμνό μάτι δίοδος που είναι ορατή μόνο από λίγους ευλογημένους, που τους δίνεται η άδεια να τη διαβούν και να βρεθούν σ’ έναν άλλο, όμορφα πλασμένο, κόσμο………

Τρίτη 9 Ιουνίου 2015

Το 5ο Δημοτικό Σχολείο Δράμας

 Το 5ο Δημοτικό Σχολείο Δράμας ιδρύθηκε το 1927 με την ονομασία Ε΄2/θέσιο Μικτό Δημοτικό Σχολείο Δράμας και προήλθε από τη συγχώνευση του Ε΄1/θέσιου Δημοτικού Θηλέων Δράμας και του Ε΄ 1/θέσιου Δημοτικού Αρρένων Δράμας.
Αναστέλλεται η λειτουργία του την περίοδο 1941-44 λόγω βουλγαρικής κατοχής. Την περίοδο αυτή καταστρέφονται και τα αρχεία του σχολείου. Το Ε΄ Δημοτικό Σχολείο Δράμας επαναλειτουργεί το σχολικό έτος 1945-46 με 234 μαθητές.
Το 1954 ...ονομάζεται 5ο Δημοτικό Σχολείο Δράμας, καταργώντας τη γραμματική αρίθμηση.
ΚΤΙΡΙΑΚΕΣ ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ
Μέχρι το 2.000 φιλοξενείται σε κτίρια άλλων Δημοτικών Σχολείων.

ΣΎΝΤΟΜΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΧΩΡΙΟΥ ΚΑΡΥΔΙΑ

ΣΥΝΤΟΜΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ ΚΑΡΥΔΙΑΣ
ΠΑΛΙΟ ΔΙΔΑΚΤΗΡΙΟ

Το παλιό κτίριο που στέγασε τις ανάγκες του σχολείου στις αρχές του αιώνα, αλλά και πριν από αυτόν, χτίστηκε επί τουρκοκρατίας και ίσως πριν το 1850.
Ήταν το ίδιο κτίριο-γνωστό στους κατοίκους ως "Το κονάκι του Αγά"- που αργότερα επισκεύασε και άλλαξε τη διαρρύθμιση του η Βασιλική Πρόνοια και το χρησιμοποίησε για τις ανάγκες της -χωρίς τις πολλές επισκευές το παλιό αυτό κτίσμα θα ήταν αδύνατο να μην καταρρεύσει- στους χώρους δε αυτούς στεγάστηκε αργότερα και το «σπίτι του παιδιού». Αποτελούνταν από δύο αίθουσες διδασκαλίας ,ενώ είχε και ημιυπόγειο χώρο ,ο οποίος χρησιμοποιούνταν ως αποθήκη. Οι αίθουσες ήταν "ασπρισμένες'' με ασβέστη ,ενώ στους τοίχους υπήρχαν ένας χάρτης της Ελλάδας, ένας παγκόσμιος και ένας της Αμερικής. Σε μια γωνία ήταν ο μαυροπίνακας και δίπλα η ξυλόσομπα την οποία και τροφοδοτούσαν με ξύλα που έφερναν μαζί τους οι μαθητές, κάθε πρωί.

Δημοτικό Σχολείο της Αγιάς Σοφιάς

. 6 Οκτωβρίου, 2014
Το Δημοτικό Σχολείο της Αγίας Σοφίας, άρχισε να κατασκευάζεται το έτος 1936, όταν Πρόεδρος στο χωριό ήταν ο Αναστάσιος Ι. Σιαβελής και δάσκαλος ο Δημήτριος Κατσούλος από το γειτονικό Παρθένι (Μπερτσοβά). Σημαντική ήταν η συμβολή των παραπάνω ανθρώπων στην κατασκευή του, όπως και όλων των ΑγιαΣοφιτών εκείνης της εποχής, οι οποίοι νωρίτερα και από τα πρώτα χρόνια συστάσεως του χωριού μας, χρησιμοποιούσαν ως Σχολεία διάφορα σπίτια του χωριού με την ευγενική παραχώρηση των ιδιοκτητών τους, όπως: Χρήστου Λαμπίρη (Μερεντίτη), εκεί που βρίσκεται το σημερινό καφενείο του χωριού μας, Κων/νου Γ. Λαμπίρη (Μπέρκου) και Δημητρίου Καραζάνου.

Δευτέρα 8 Ιουνίου 2015

Η γνωριμία με το θάνατο.


Σε κάποια φάση γίναμε φίλοι. Ο γιος του διευθυντού του δημοτικού σχολείου κι εγώ. Ήμασταν συμμαθητές στο σχολείο. Στην αρχή το παιδί το θεωρήσαμε σαν κλειστό και φοβισμένο, γιατί πολύ λίγο συμμετείχε στα παιχνίδια που απαιτούσαν δύναμη, διεκδίκηση και σωματικό κόπο. Η ερμηνεία που δώσαμε στην αρχή ήταν πως τηρεί τις εντολές του αυστηρού πατέρα του. Αυτός, ως γιος του δασκάλου, έπρεπε να είναι το υπόδειγμα μέσα στο σχολείο, δίνοντας και το μέτρο σύγκρισης για το τι είναι σωστό και τι όχι.
Αντίθετα επειδή ήταν έξυπνο και διαβαστερό παιδί συμμετείχε σε πνευματικά παιχνίδια με ξεχωριστή απόδοση, είχε ευρύτερες γνώσεις από μας, ήταν καταδεκτικός και σεβόταν τους συμμαθητές του και πάντα ήταν διαθέσιμος να προσφέρει βοήθεια σε κάτι που περνούσε απ’ τα χέρια του. Ποτέ δεν εκμεταλλεύτηκε το γεγονός της θέσης του πατέρα του.

Ιστορική Αναδρομή

 Λίγα λόγια για την ιστορία του σχολείου μας...
Η Ιερά Μονή των Ουρσουλινών, στην Τήνο
m@4@5l@4@11@9@11@9@5xe" filled="f" stroked="f"> Το 1862 ιδρύεται στην Τήνο οργανωμένο μοναστήρι Ουρσουλινών Μοναχών. Ήταν ένα ξεκίνημα για ένα λαμπρό μέλλον, που έμελλε να στεγάσει ταυτόχρονα ή διαδοχικά ορφανοτροφείο, οικοτροφείο, γαλλικό Γυμνάσιο, πανεπιστήμιο, ελληνικό δημοτικό, ταπητουργία, ραπτική, αργαλειούς κλπ. Ουσιαστικά είναι επίτευγμα της αγγλικής καταγωγής Μαρίας-Άννας Ληβς, η οποία γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη το 1825 και είχε ασπαστεί το μοναχικό σχήμα των Oυρσουλινών από το 1853. Δυο χρόνια μετά την εγκατάστασή τους στην Τήνο, είχε ήδη σχηματιστεί μια μικρή κοινότητα από τέσσερις αδελφές και ένα σχολείο, όπου φοιτούσαν εικοσιτέσσερα κορίτσια του νησιού. Το 1876-1877, έχουμε αιτήσεις απ’ όλο το χώρο της Ανατολής για να γίνουν δεκτές μαθήτριες στο Σχολείο των Λουτρών.

Η Σύρνα

Η Σύρνα είναι ορεινός οικισμός στην επαρχία Γορτυνίας του νομού Αρκαδίας. Μέχρι το 1998 ήταν έδρα της ομώνυμης κοινότητας, στην οποία υπάγονταν και ο οικισμός Άνω Καλυβάκια. Από το 1998, διοικητικά ανήκε στο δήμο Τρικολώνων, ο οποίος ήταν ένας από τους αρχικούς δήμους του Ελληνικού Κράτους ιδρυθείς το 1836. Σύμφωνα με τα γραφόμενα του Παυσανία, οι "Τρικόλωνοι" ήταν πόλη που πιθανόν βρισκόταν στην περιοχή του τριγώνου που σχηματίζεται από τα χωριά Παλαμάρι, Παύλια και Σύρνα. Σήμερα, διοικητικά ανήκει στο δήμο Γορτυνίας, ο οποίος δημιουργήθηκε με το σχέδιο Καλλικράτης .

Η ιστορία της εκπαίδευσης και του Δημοτικού Σχολείου των Κυνοπιαστών ΕΤΟΣ ΙΔΡΥΣΕΩΣ 1826


Οι μαθητές του Δημοτικού Σχολείου Κυνοπιαστών με τους δασκάλους τους, το σχολικό έτος 1936-37 Α΄ ΛΑΤΙΝΟΚΡΑΤΙΑ (1266 - 1797) – ΕΞΙ ΑΙΩΝΕΣ ΣΤΟ ΣΚΟΤΑΔΙ Tην τύχη ολόκληρου του νησιού της Κέρκυρας, στους έξι αιώνες λατινοκρατίας (13ος - 18ος αι. με Ανδεγαυούς και Ενετούς) ακολούθησε, όπως ήταν φυσικό, το χωριό των Κυνοπιαστών της περιφέρειας Μέσης. Χάρτης του νησιού της περιόδου της Ενετοκρατίας Η γλώσσα των ξένων κυρίαρχων είχε επιβληθεί ως επίσημη σε όλες τους τις κτήσεις στο Ιόνιο, παρά το γεγονός ότι οι κάτοικοι στη συντριπτική τους πλειονότητα, μιλούσαν ελληνικά. Ο Ελληνορθόδοξος Μητροπολιτικός θρόνος της Κέρκυρας είχε καταργηθεί και ο Καθολικός Αρχιεπίσκοπος πήρε την πρώτη θέση στην εκκλησιαστική τάξη. Οι ορθόδοξοι κάτοικοι είχαν ωστόσο εκκλησιαστικό τους ηγέτη τον “Μεγάλο Πρωτόπαπα”, στον οποίο υπάκουε ο ορθόδοξος κλήρος. Στα χρόνια της λατινοκρατίας δεν υπήρχε δημόσια εκπαίδευση, όπως καταγράφηκε αργότερα, τον 19ο αιώνα.

Σάββατο 6 Ιουνίου 2015

Tο Στεφανοβίκειο

Tο Στεφανοβίκειο βρίσκεται στο Νομό Μαγνησίας και ήταν έδρα του πρώην Δήμου Κάρλας και μία από τις τέσσερις κοινότητες του πρώην Δήμου Κάρλας που με το Πρόγραμμα Καλλικράτης ανήκει στον Δήμο Ρήγα Φεραίου που προέκυψε από την συνένωση των προϋπαρχόντων δήμων Φερών και Κάρλας και της Κοινότητας Κεραμιδίου. Η έκταση του νέου Δήμου είναι 549.77 τ.χλμ και ο πληθυσμός του 10.922 κάτοικοι σύμφωνα με την απογραφή του 2011. Έδρα του νέου δήμου ορίστηκε το Βελεστίνο.
Σ...ύμφωνα με την απογραφή του 2011, ο πληθυσμός των Δημοτικών Διαμερισμάτων του νέου Δήμου Ρήγα Φεραίου είναι:
Οικισμός Κάτοικοι
Βελεστίνο 3 044
Στεφανοβίκειο 1 970

''NEOΚΛΑΣΙΚΟ'' Λαογραφικό και Ιστορικό Μουσείο στην Κάλυμνο

Το πατρικό του σπίτι, ένα αρχοντικό των αρχών του περασμένου αιώνα στην... πλατεία του 3ου Δημοτικού Σχολείου Καλύμνου, έχει μετατρέψει ο συνταξιούχος εκπαιδευτικός Μιχάλης Κυράννης σε λαογραφικό και ιστορικό μουσείο με το όνομα ΝΕΟΚΛΑΣΙΚΟ.
Αν το επισκεφθεί κανείς θα δει μία παραδοσιακή κουζίνα με την πιατοθήκη, την παρατσιά, όλα τα οικιακά σκεύη που χρησιμοποιούσαν παλιά όπως σκάφες για ζύμωμα, σίδερα με κάρβουνο, ...σουφράδες (τραπέζια), δοχεία για το λάδι και το κρασί, τυπάρια κ.ά.
Στην κρεβατοκάμαρα μπορεί να δει κανείς το παλιό σιδερένιο κρεβάτι, το λαβομάνο, τα στέφανα με τη στεφανοθήκη, παλιά μηχανή ραψίματος, φωτογραφίες οικογενειακές, πορτραίτα με τον προπαππού του που ήταν καπνέμπορος, λογιστικά βιβλία και οικογενειακά κειμήλια.
Το Κεντρικό Σχολείο - Εϋνάρδειο
Το κεντρικό σχολείο-Εϋνάρδειο βρίσκεται στο κέντρο της πόλης της Αίγινας (πλατεία Μητρόπολης). Ονομάστηκε Εϋνάρδειο από τον δωρητή, Ελβετό φιλέλληνα τραπεζίτη, J.G.Eynard, και φίλο του Κυβερνήτη Ιωάννη Καποδίστρια. Το Εϋνάρδειο είναι ένα νεοκλασικό κτίσμα, με περιστύλιο, όπου στέγαζε το Κεντρικό Σχολείο και τα τμήματα μετεκπαίδευσης δασκάλων.
Στην ανατολική πλευρά του κτηρίου υπάρχει εντοιχισμένη επιγραφή: Ο ΚΥΒΕΡΝΗΤΗΣ / ΤΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΝΕΟΛΑ...ΙΑ / ΕΔΕΙΜΑΤΟ / ΕΝ ΕΤΕΙ ΧΗΗΗΗΔΔΔ ( 1830)

Οι καταστροφές

 Σε προηγούμενο μου σημείωμα με τον τίτλο
«Τ ο κ ό σ τ ο ς τ ω ν κ α τ α σ τ ρ ο φ ώ ν» έγραφα
«…. Έτσι στα τελευταία χρόνια γαλουχήθηκε μια γενιά που θεωρεί δικαίωμα της να καταστρέφει, ξέροντας κιόλας ότι αυτή η πράξη δε θα έχει καμιά προσωπική αρνητική επίπτωση πάνω τους. Για την πλευρά αυτή θα επανέλθω αργότερα»
Την υπόσχεσή μου τηρώ τώρα γιατί οι εικόνες των καταστροφών, που βλέπω συνεχώς στην οθόνη της τηλεόρασης με πληγώνουν αφάνταστα. Δε μπορώ να στέκομαι σιωπηλός.
Το φαινόμενο για τα χρόνια της δικής μου ηλικιακής διαδρομής δεν είναι παλαιό. Η όποια καταστροφή, η όποια απόπειρα αντίστασης στα όργανα της τάξης είχε πάντα κι αυτόματα οδυνηρές συνέπειες. Μόνο στα τελευταία χρόνια εμφανίστηκε και φούντωσε ιδιαίτερα την εποχή της διακυβέρνησης του Κώστα Καραμανλή, που το κυριότερο προσόν του ήταν το όνομα που έφερε και με κύρια αντίληψη και πολιτικό προσανατολισμό

Παρασκευή 5 Ιουνίου 2015

Δημοτικό σχολείο Ροδοβανίου. Η ιστορία ενός σχολείου με αβέβαιο μέλλον

.Γράφει ο Κωστής Πετράκης, κοινωνιολόγος
Το τελευταίο διάστημα, με την πρόθεση της κυβέρνησης για την εφαρμογή “Καλλικράτη” και στην εκπαίδευση με συγχωνεύσεις, υποβαθμίσεις και κλεισίματα σχολείων, το δημοτικό σχολείο Ροδοβανίου, το μοναδικό εν λειτουργία στο Ανατολικό Σέλινο, ήλθε στο προσκήνιο ως ένα από αυτά.
Ελάχιστοι γνωρίζουν για την πλούσια ιστορία του σχολείου, που μέρος της καταγράφηκε σε χειρόγραφο έτους 1953-1954, του δασκάλου Γεωργίου Χατζηδάκη, που τότε δίδασκε στο Ροδοβάνι.
Ευχαριστούμε θερμά τους σημερινούς δασκάλους του σχολείου που μας εμπιστεύθηκαν τη σημαντική αυτή μαρτυρία για τη δημοσίευση.