Τετάρτη 30 Σεπτεμβρίου 2015

Αναμνήσεις από τα Δημοτικά Σχολεία του Καλαμπακίου.
-To 1-o Δημοτικό Σχολείο Καλαμπακίου όπως είναι σήμερα. Ένα πανέμορφο ιστορικό κτήριο που σύμφωνα με την αφήγηση του αείμνηστου Πασχάλη Κρικόπουλου στο βιβλίο του «Οι Θεμελιωτές του χωριού Καλαμπακίου», κτίσθηκε το 1935. Σ΄αυτό το σχολείο φοίτησαν πολλές γενεές κατοίκων του Καλαμπακίου και συνεχίζουν να φοιτούν μέχρι σήμερα. Παρουσιάζουμε παρακάτω μερικές φωτογραφίες μαθητών από παλαιότερες εποχές στο 1-ο και 2-ο Δημοτικό Σχολείο Καλαμπακίου.
To 1-o Δημοτικό Σχολείο το έτος 1942 κατά την Βουλγαρική κατοχή
1-o Δημοτικό το έτος 1958
H Α΄τάξη του 1-ου Δημοτικού Σχολείου Καλαμπακίου το σχολικό έτος 1946 – 1947
1946-1947 Α΄ τάξη του Δημοτικού σχολείου Kαλαμπακίου
1-η σειρά επάνω: Κιάναρτζης Γιώργος 2. Μιλτιάδης Πασχάλης 3. Κωστέλης Γιώργος 4. Κρικόπουλος Γιάννης 5. Θεοφάνου Χρήστος 6. Δοκούτσης Καλούδης 7. Καμπουρίδης Χαράλαμπος 8. Μόρφης Χρήστος 9. Ελευθεριάδης Στράτος 10. Ετζόγλου Αντώνιος 11. Πάντη Δήμητρα 12. Μυλωνάς Κώστας 13. Κοσμίδης Δημήτριος 14. Μαρτιάδης Κων/νος.
2-η σειρά: 1. Μαρτιάδης Γεώργιος 2. Καμπουρίδης Παναγιώτης 3. Μιλτιάδης Πασχάλης 4. Καμπουρίδης Χαράλαμπος 5. Κοκκινιάδης Κυριάκος 6. Αλπάντης Γρηγόρης 7. Ιωαννίδης Πασχάλης 8. Ευσταθίου Βασιλική 9. Λουλούδης Θεόδωρος 10. Δαϊλάκης Σταύρος 11. Μαγόπουλος Γεώργιος 12. Ράδος Κων/νος 13. Γκαϊντατζής Αριστείδης 14. Κλωναρίδης Γιώργος 15. Βέτος Γιάννης 16. Δοκούτσης Ευάγγελος.
Νευρόσπαστη
γυναίκα
οι μύδροι
παιδιά της υστερίας σου
Τα μονόστιχα

Γυμνάσιο Τσαριτσάνης
ΓΥΜΝΑΣΙΟ ΤΣΑΡΙΤΣΑΝΗΣ
“ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΟΙΚΟΝΟΜΟΣ”
Η κεντρική είσοδος του Γυμνασίου Τσαριτσάνηςρος Αθλητικών Δραστηριοτήτων
“ΟΙΚΟΝΟΜΕΙΟΣ ΣΧΟΛΗ”
Οικονόμειος Σχολή- Πορεία της στο χρόνο.
α. Ίδρυση- Λειτουργία της στα πρώτα χρόνια του Ν.Ε.Διαφωτισμού
Φάρο πνευματικό για την κεντρική αλλά και την υπόλοιπη Ελλάδα, τόσο στα χρόνια της σκλαβιάς, όσο και αργότερα, μέχρι σήμερα, χωρίς διακοπή, αποτέλεσε η Οικονόμειος Σχολή.
Τα θεμέλιά της μπήκαν το 1670 αλλά άρχισε να λειτουργεί το 1690.Πρώτος δάσκαλός της ήταν ο Νικόλαος Πεταλιάς και τον διαδέχτηκαν ιδιαίτερα αξιόλογες πνευματικές μορφές της εποχής.
Στα μέσα του 18ου αιώνα τα εκπαιδευτήρια πήραν καινούρια μορφή και επαναπροσδιόρισαν το παιδευτικό τους έργο.
Ο σημαντικος δάσκαλος αυτής της περιόδου ήταν ο Κυριάκος Οικονόμου, πατέρας του Κων/νου Οικονόμου. Το σχολείο γνώρισε μεγάλη ακμή επί Κων/νου Κούμα (1798-1802) και ακόμη μεγαλύτερη επί Κων/νου Οικονόμου (1805-1808)
Μετά το 1808 και για ένα χρονικό διάστημα δεν λειτούργησαν τα σχολεία της Τσαριτσάνης εξαιτίας της επιδημίας της πανώλης και επαναλειτούργησαν επί Μητροπολίτη Χρύσανθου με δάσκαλο τον Ιωάννη εξ Αγράφων.
β. Διδάσκαλοι- Μορφή

Τρίτη 29 Σεπτεμβρίου 2015

Κατάμονη
κείσαι
στο ρείθρο
της άβυσσος
Τα μονόστιχα

Μαρτυρίες Μαθητών Σχολείου Άγιου Αδριανού ( δεκαετία ’30 )
Μαρτυρίες Μαθητών Σχολείου Άγιου Αδριανού ( δεκαετία ’30 )

Μαρτυρία Μαλεβίτη Νικολάου
Δάσκαλος: Μητροσύλης Παναγιώτης
Πήγα σχολείο το ’29 στον Πύργο. Εκεί έκανα 2 χρόνια. Μετά πήγαμε στο σημερινό σχολείο όπου στην αρχή κλείστηκε η μια από τις 2 αίθουσες. Δάσκαλος τότε ήταν ο Μητροσύλης Παναγιώτης. Πριν ήταν δάσκαλος στο Χέλι. Ήταν μόνος με 120 μαθητές, 3 τάξεις το πρωί και 3 τάξεις το απόγευμα. Ο Μητροσύλης ήταν πολύ αυστηρός, παράξενος και δυναμικός. Δηλαδή, περισσότερο φόβο είχαμε στο δάσκαλο παρά στους γονείς. Δεν βγαίναμε έξω να παίξουμε όλη τη βδομάδα αλλά κρυφά την Κυριακή σε καμιά «σούδα» . Ακούγαμε δάσκαλο και χανόμαστε.
Ο Μητρόσυλης έμενε στο γραφείο του σχολείου ( κάποιο διάστημα έμεινε και στο σπίτι του Κατσούρη). Πολλές φορές τα μεγάλα παιδιά, τα εξωσχολικά ( Ο Αδριανός του Πα-ναή του Πάρεδρου, ο Φίλης, ο Πάνος και άλλοι), πήγαιναν και τον πείρα¬ζαν. Αυτός τότε έβγαινε με το πιστόλι και έριχνε στον αέρα. Κάθε 15 μέρες έκαιγε τα ρούχα του. Δεν τα έδινε έξω για πλύσιμο.
Μαθητές και μαθήτριες του Δημοτικού Σχολείου Αγίου Αδριανού, με τον δάσκαλό τους Παναγιώτη Μητροσύλη το 1932.
Η ιστορία του ευεργέτη Μιχ. Αναγνωστόπουλου από το Πάπιγκο.
Αναζητώντας στο διαδίκτυο διάφορες πληροφορίες για το Ζαγόρι, στη σελίδα της εφημερίδας Ηπειρωτικός Αγών των Ιωαννίνων (www.agon.gr), βρήκα ένα δημοσίευμα της 15 Φεβρουαρίου 2009, στο οποίο περιγράφεται, με λίγα λόγια, η ιστορία του ευεργέτη Μιχαήλ Αναγνωστόπουλου από το Πάπιγκο. Ενός ανθρώπου, ο οποίος προσέφερε πάρα πολλά στον τόπο μας και στην ανθρωπότητα αλλά δυστυχώς λίγοι είναι αυτοί που γνωρίζουν για την προσφορά του. Το αξιόλογο αυτό δημοσίευμα αναφέρει τα ακόλουθα:
Από την Καραβατιά στο Άγαλμα της Ελευθερίας

Κυριακή 27 Σεπτεμβρίου 2015

Λαμπερή αχτίδα
Το βλέμμα σου
Φωτίζει γλυκά
Τη δόλια την καρδιά μου
...
Τα μονόστιχα
Άλλο η θεωρία κι άλλο η πράξη
Οι θεωρίες για την αντιμετώπιση κρίσιμων στιγμών στη ζωή ενός ανθρώπου είναι πάμπολλες. Όμορφα κι αναλυτικά διατυπωμένες, σαν δώρο τυλιγμένες με χρυσό περιτύλιγμα. Όταν ενημερώνεσαι διαβάζοντάς τες καθησυχάζεις, νιώθεις ασφάλεια και σιγουριά για την περίπτωση που θα βρεθείς αντιμέτωπος μ’ ένα τέτοιο ενδεχόμενο.
Τα πράγματα όμως εξελίσσονται διαφορετικά όταν πραγματικά βρεθείς μπροστά σε μια τέτοια περίπτωση. Ενώ γνωρίζεις εκ των προτέρων ό...τι η ψυχραιμία είναι ο πρωταρχικός όρος για την αντιμετώπισή της, εκείνη τη στιγμή αντιλαμβάνεσαι ότι άλλο η θεωρία κι άλλο η πράξη
Ξαφνικά το μυαλό αρχίζει να υπολειτουργεί, οι προϋπάρχουσες ικανότητες εμφανίζονται κουτσουρεμένες κι έτσι στο πέρας της κρίσης η λύση που δόθηκε-αν δόθηκε- δεν είναι αντάξια των αρχικών προσδοκιών. Όταν κι αν αργότερα σου δίνεται η ευκαιρία ενός απολογισμού διαπιστώνεις αδυναμίες, χαμένες ευκαιρίες, λαθεμένους χειρισμούς κι όλα τα παρόμοια.
Το κακό είναι ότι και στην επανάληψη της κρίσης, πάλι ως ένα βαθμό αναβιώνουν οι παλαιότερες διαπιστωθείσες αδυναμίες. Συμπέρασμα. Άλλο η θεωρία κι άλλο η πράξη. Κυρίαρχος ο ανθρώπινος χαρακτήρας με τις αρετές και τα ελαττώματά του
Το Δημοτικό Σχολείο Επιταλίου - Αγουλινίτσα
(1840 ~ δεκαετία 1970)
Από τα τέλη του 1829, ο Κυβερνήτης του νεοσύστατου Ελληνικού κράτους Ιωάννης Καποδίστριας, προσπαθεί να δημιουργήσει τις βάσεις ενός σύγχρονου εκπαιδευτικού συστήματος. Στο μικρό διάστημα που κυβερνά την φτωχή και κατεστραμμένη από την Επανάσταση χώρα, δημιουργεί σχολεία όπως το Πρότυπο για να εκπαιδεύσει δασκάλους στην Αλληλοδιδακτική Μέθοδο, το Εκκλησιαστικό, το Γεωργικό, το Κεντρικό και το Πολεμικό Σχολείο, χωροθετημένα στην Αίγινα, το Ναύπλιο κλπ. Ακολουθούν δύο χαοτικά χρόνια μετά την δολοφονία του Καποδίστρια στις 27/9/1831 στο Ναύπλιο, μέχρι την έλευση τον Ιανουάριο του 1833 στην ίδια πόλη του δεκαεπτάχρονου Βαυαρού πρίγκιπα Όθωνα
ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΚΑΜΠΗΣ



Αναρτήθηκαν 5-2-2013
Για να θυμούνται οι παλιοί
'Οσοι φοίτησαν στο Δημοτικό σχολείο μας απο την δεκαετία του ΄70 και μετα θα θυμούνται τις παραπάνω τρεις φωτογραφίες που είχαν φιλοτεχνηθεί απο τον Φιλιππιαδιωτη ζωγράφο Παπαδήμα στην είσοδο του τοτε γραφείου οι οποίες παραμένουν μεχρι σήμερα αναλλοίωτες...
Οι δάσκαλοι του σχολείου απο την ίδρυση του νέου κτιρίου είναι οι:
(Από το 1952 μέχρι το 1962 υπηρέτησαν οι κοι. Κλαφούνης, Ντέμισιας, Βαβμβέτσος κα Πίτσα, κα Αννα, κα Σούλα ...............)
Για τα σχολικά έτη απο το 1970 μέχρι σήμερα υπηρέτησαν οι :
Διευθυντές:
Βλαχογεώργος Βασίλειος ,Γιούργα Αρετή, Σερέτης Κων/νος,Δασοκίτης Ιωαν.1978.Ζαγόρας Κων.1980,Νικολαϊδης 1981, Καζανζτής Χρ.1982-86
Αναγνωστου Ιωσήφ 1974,Σταμάτης Στυλιανός1986
Παλιάτσος Νικόλαος 1987 ,Λάκκας Κων/νος 1997 ,Βλάρας Αντώνιος 2006 ,Ζανίκας Παύλος 2007 -8, Βαγγέλης Σπύρος2009-10-11
ΠΑΛΙΑ ΔΡΑΜΑ« Ενθύμιον από την εκδρομή εις τους Κομνηνούς. Α΄Τάξι δημοτικού στο Εβραίικο σχολείο».
Τρίτη, 05 Νοέμβριος 2013 09:29 |
« Ενθύμιον από την εκδρομή εις τους Κομνηνούς. Α΄Τάξι δημοτικού στο Εβραίικο σχολείο».
Τα παραπάνω γράφει από πίσω η φωτό για να θυμάται η κάτοχος εκείνη τη μέρα της ξεγνοιασιάς και του παιχνιδιού.
Η χρονολογία της εκδρομής 1954....
Για όσους δε ξέρουν να πούμε πως το Εβραίικο σχολείο ήταν επί της οδού Παλαιολόγου σήμερα, περίπου απέναντι από το φαρμακείο της κ. ΧηΣτεφάνου-Σαρακώτση.
Το 5ο Δημοτικό Σχολείο Ασπροπύργου βρίσκεται στην Παραλία Ασπροπύργου. Είναι ακριβώς πίσω από τα βενζινάδικα της Εθνικής οδού, στο ρεύμα προς Κόρινθο δεξιά, λίγο πριν αρχίσει ο ανισόπεδος κόμβος του Ασπροπύργου. Το σχολείο βρίσκεται σε μια άκρως βιομηχανική περιοχή με οξύτατα περιβαλλοντικά προβλήματα. Παρόλα αυτά δάσκαλοι και μαθητές δουλεύουμε με αστείρευτο κέφι και άριστη
Το παλιό σχολειό
Πώς τα γράμματα μαθαίναν
όταν ήτανε παιδιά
ο παππούς και η γιαγιά
Γράφουν οι μαθητές της Γ΄ τάξης
Το σχολείο και το προαύλιο
Το σχολείο ήταν ορθογώνιο και στη σκεπή είχε κεραμίδια. Δεν είχαν ορόφους, όπως τώρα. Οι αίθουσες ήταν μεγάλες για να χωράνε πολλά παιδιά. Το προαύλιο του παλιού σχολείου ήταν μεγάλο και στρωμένο με χώμα. Δεν είχαν γήπεδα και κούνιες. Τα κορίτσια έπαιζαν την ώρα του διαλείμματος «κουτσό», «σκοινάκι», «περνά, περνά η μέλισσα» και άλλα παιχνίδια.
Αλέξανδρος Μουζάκης Αμαρίλντο Σουλένι
Καταραμένη
φέρνεις πάνω σου
το στίγμα
του προπατορικού αμαρτήματος
...
Τα μονόστιχα

Παρασκευή 25 Σεπτεμβρίου 2015

Ο εθνικός ευεργέτης Ευάγγελος Ζάππας πολέμησε στο πλευρό του Μάρκου Μπότσαρη το 1821. Αναβίωσε τους Ολυμπιακούς Αγώνες και πριν πεθάνει από ψυχική νόσο, χρηματοδότησε το Ζάππειο Μέγαρο
Ο Ευάγγελος Ζάππας, που είναι σήμερα γνωστός από το ομώνυμο (Ζάππειο) μέγαρο στο κέντρο της Αθήνας, ήταν αγωνιστής του 1821 και εθνικός ευεργέτης.
Εκτός από τις φιλανθρωπίες και τις δωρεές προς το ελληνικό κράτος, έμεινε στην ιστορία ως ο υπεύθυνος για την αναβίωση των Ολυμπιακών Αγώνων.
Ο Ευάγγελος ή Ευαγγέλης Ζάππας γεννήθηκε το 1800 στο χωριό Λάμποβο στη Βόρεια Ήπειρο που βρίσκεται μεταξύ Αργυρόκαστρου και Τεπελενίου.
Ανήκε σε ευκατάστατη οικογένεια, μιας και ο πατέρας του, Βασίλης, ήταν γνωστός έμπορος της περιοχής.
«Μάθε παιδί μου γράμματα… στην Γκόμπλιτσα»
Τρίτη, 28 Απρίλιος 2015 20:30
Το παραπάνω κείμενο είναι από τα «ΔΥΤΙΚΟΜΑΚΕΔΟΝΙΚΑ ΓΡΑΜΜΑΤΑ» του Γιάννη Αδάμου»
“Η Κοζάνη μέσα από τα Ανέκδοτα Αρχεία του Ελληνικού Προξενείου Ελασσόνος 1882-1912”
Η αξία αυτού του κειμένου είναι τεράστια επειδή είναι σπάνια τα γραπτά κείμενα για την μόρφωση των παιδιών στην περιοχή μας και ειδικά στον Κρόκο. Αρκετά σχολικά αρχεία καταστράφηκαν σε πυρκαγιές, σε περιόδους πολέμων και κατά την γερμανική κατοχή. Το σίγουρο είναι πως οι κάτοικοι του Κρόκου έκαναν ότι μπορούσαν για να μην μείνουν τα παιδιά τους αμόρφωτα.
Επί τουρκοκρατίας τα παιδιά στην Γκόμπλιτσα, όπως είναι το παλιό όνομα του χωριού, μάθαιναν γράμματα όχι από δασκάλους διορισμένους αλλά από ανθρώπους που γνώριζαν γραφή και ανάγνωση. Την θέση του διδακτηρίου είχε πάρει ο χώρος της παλιάς εκκλησίας της Αγίας Παρασκευής. Η εκκλησία αυτή προϋπήρχε του σημερινού ναού, ο οποίος ανεγέρθηκε το 1906 και βρισκόταν σε άλλη περιοχή, στην περιοχή «Κοντολάκι». Η λειτουργία αυτού του σχολείου ήταν υποτυπώδης, γραφή, ανάγνωση και λίγα πρακτικά μαθηματικά ήταν η σχολική τους ύλη και ο αριθμός των μαθητών δεν ήταν σταθερός. Ανάμεσα στα ονόματα αυτών των «δασκάλων» που τα αναφέρει ο Γάκης Σιώζος στο βιβλίο του και που συνήθως ήταν παπαδάσκαλοι, βρέθηκε και ένα γυναικείο όνομα, η Δέσπω Τσάμπουρα –Καλύβα.
Οι επιθυμίες σου
χαλκομανίες
στις εσωτερικές σελίδες
των τετραδίων
...
Τα μονόστιχα

Πέμπτη 24 Σεπτεμβρίου 2015

Δημοτικό Σχολείο Εμπρόσνερου
Η ιστορία του σχολείου μας.
Σύμφωνα με τα αρχεία του σχολείου η πρώτη εγγραφή μαθητή έγινε το 1899.
Ήταν ο Θυμάκης Γρηγόρης του Στελή που γεννήθηκε το 1888.
...
Μέχρι το 1928 το σχολείο στεγαζόταν στο παλιό κοινοτικό γραφείο στο κέντρο του χωριού.
Από το 1925 άρχισε η ανέγερση του νέου διδακτηρίου με έξοδα της εκκλησίας του χωρίου.
Ένα από τα πολλά κειμήλια του σχολικού μας αρχείου...Τα περισσότερα έχουν παραδοθεί με πρακτικό στο "Μουσείο Σχολικής Ζωής"...Γραμμένο με μελανοδοχείο με μια τσάμπα από...αίμα,μάλλον τον τρύπησε η μύτη!!!Από κάτω βλέπετε δείγμα των εγγραφόμενων...
Προπολεμική φωτογραφία με τους δασκάλους και τα παιδιά του σχολείου μας,1936 εκδρομή Πρωτομαγιάς στις Βρύσες.
Η ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΣΤΟΝ ΠΟΡΟ
Ο Πόρος έπαιξε ενδιαφέροντα ρόλο στον τομέα της εκπαίδευσης, τόσο το θεωρητικό, όσο και τον επαγγελματικό. Ήταν από τις πρώτες ελεύθερες περιοχές, και αυτό είχε τη δική του, ξεχωριστή σημασία.

Αριστερά το νεοκλασικό κτίριο του Α Δημ. Σχολείου Συγγρού ( χτίστηκε το 1900 ) το 1902. Δεξιά το παλιό Δημαρχείο.
*** Tο Α Δημοτικό Σχολείο - σήμερα κτίριο Συγγρού - κτίστηκε με δωρεά του Ανδρέα Συγγρού, εκεί που βρισκόταν το παλιό νεκροταφείο του Πόρου - σημειώνεται στο τοπογραφικό της 23ης Ιουνίου 1862/ ΦΕΚ 36-1862.
Κατά τη διάρκεια της Τουρκοκρατίας το ρόλο του σχολείου έπαιξαν τα μοναστήρια του Αγίου Δημητρίου Δαμαλά, της Κοίμησης της Θεοτόκου στο Βίδι, και της Ζωοδόχου Πηγής στον Πόρο.
Εκεί οι καλόγεροι, όσο και όπως μπορούσαν, μεταλαμπάδευαν τα ελληνικά γράμματα, αλλά και τα ήθη και τα έθιμα. Δεν είμαστε σίγουροι αν στο νησάκι «Δασκαλιό» λειτούργησε «κρυφό σχολειό».
Κάποια σχολεία οργάνωσαν στον Πόρο και οι Ρώσοι στα χρόνια 1815- 1827
Παπαρούνα
στο λιβάδι
αποζητάς
το χάδι του ήλιου
...
Τα μονόστιχα

Τετάρτη 23 Σεπτεμβρίου 2015

ΛΕΠΤΟΚΑΡΥΑ 1953
11 09 13
Το Δημοτικό Σχολείο με τους μαθητές του και το δάσκαλο Γιάννη Φωτιάδη. Είχε τότε 59 μαθητές. Απο τη συλλογή του καλού Λεπτοκαρυώτη- Θανάση Πέτρου
Σ.Σ. Είχε τόσα παιδιά, όσα δεν έχουν όλα τα χωριά της Μουργκάνας σήμερα…

ΣΧΟΛΕΙΟ ΣΑΠΩΝ
Με αφορμή την εκδήλωση για τα 70 χρόνια
________________________________________
Η ιστορία για το Δημοτικό Σχολείο Σαπών, με τα στοιχεία που μπορέσαμε να αντλήσουμε, αρχίζει μετά την απελευθέρωση της Θράκης. [1920]. Τις πληροφορίες για εκείνη την εποχή πήραμε από τη δασκάλα Αλκμήνη Γουναροπούλου-Ψαθά . Η μητέρα της (Βενετία) ήταν δασκάλα και ήρθαν μαζί από τη Βάρνα της Βουλγαρίας, το 1921 στις Σάπες, για να εργαστεί ως δασκάλα. Οι αναμνήσεις της ήταν για μας η ιστορία ολοζώντανη μπροστά μας και μας συγκλόνισαν. Την καλέσαμε να έρθει από τη Θεσσαλονίκη το 1996, με την ευκαιρία εκδηλώσεων για τα 70 χρόνια από την ίδρυση του σχολείου. Συνήθως τα 70 χρόνια δε θεωρούνται ως χρονικό ορόσημο για μια τέτοια εκδήλωση, όμως μας παρακίνησε να αποφασίσουμε κάτι τέτοιο το γεγονός ότι υπήρχε στη ζωή ένα πρόσωπο πολύ σημαντικό, αφού η μητέρας της, αλλά και η ίδια (90 και χρονών), διετέλεσαν για πολλά χρόνια δασκάλες του σχολείου μας και επίσης το γεγονός ότι ζούσαν πολλά πρόσωπα (μεγάλης ηλικίας) που την εποχή εκείνη ήταν μαθητές του σχολείου. Έτσι με τον τρόπο αυτόν θελήσαμε να τιμήσουμε μαζί με το σχολείο και ανθρώπους που εργάστηκαν αλλά και φοίτησαν ως μαθητές στο σχολείο, την εποχή εκείνη! Σημείωση πρόσθετη: [H Αλκμήνη Γουναροπούλου απεβίωσε το 2001].
Η ιστορία αρχίζει από το 1921
Για την ποίηση
Θα ήθελα το ποίημα να «διηγείται» μια ιστορία ή να «περιγράφει» ένα συμβάν. Τέλος να καταλήγει κατά το δυνατόν σε ένα διδακτικό συμπέρασμα. Ζηλεύω την ικανότητα άλλων, που χρησιμοποιώντας φρέσκιες, όμορφες και δυσεύρετες λέξεις, μπορούν ν’ αποτυπώνουν αφηρημένες εικόνες και δυνατά συναισθήματα μ’ ένα ρυθμό που γίνεται πιο εμφανής κατά την απαγγελία του κειμένου. Θα είχα πολλή δρόμο να διανύσω αν ματαίως προσπαθούσα ν’ αποκτήσω αυτό το προσόν. Παραμένω μόνο στο... επίπεδο της γλυκιάς ζήλειας.
Υπόδειγμα μέτρου για μένα είναι το επίγραμμα που έγραψε ο μεγάλος Διονύσιος Σολωμός για τα καταστρεμμένα Ψαρά
«Στων Ψαρών την ολόμαυρη ράχη, περπατώντας η δόξα μονάχη
μελετά τα λαμπρά παλικάρια και στην κόμη στεφάνι φορεί,
γινωμένο από λίγα χορτάρια, που’ χαν μείνει στην έρημη γη..»
Καθώς το απαγγέλεις η γλώσσα ρέει ευχάριστα από μόνη της κι ο ήχος ευφραίνει την καρδιά. Παρά το γεγονός ότι αναφέρεται σε μια εθνική τραγωδία.
Αναρωτιέμαι πόσο μεγάλο ταλέντο είχε αυτός ο άνθρωπος, που έχοντας πίσω του ασήμαντη παράδοση στην ομιλούμενη ζωντανή γλώσσα, καινοτομούσε, όργωνε πρώτος χέρσα χωράφια. Πιονιέρος και πρωτοπόρος του οφείλουμε αιώνια ευγνωμοσύνη….
Ρακένδυτη
στην αγορά
ελεύθερη
μοστράρεις τα κάλλη σου
Τα μονόστιχα

Τρίτη 22 Σεπτεμβρίου 2015


Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΙΑΣΠΟΡΑ ΣΤΗΝ ΑΖΟΦΙΚΗ (18ος - 19ος ΑΙΩΝΑΣ)
Η Περίπτωση του Ταγκανρόγκ
Το Ταγκανρόγκ βρίσκεται στην άκρη του βόρειου τμήματος του πρώην αρχαιοελληνικού Βασιλείου του Πόντου. Με βάση τις περιγραφές 3 μεγάλων Ελλήνων ιστορικών και γεωγράφων, του Ηροδότου, του Ξενοφώντος και του Στράβωνα σχετικά με την τοποθεσία και τη χρονολογία, αυτές συμπίπτουν με την ύπαρξη αποικίας της Μιλήτου στην περιοχή που έφερε την ονομασία Κρεμνές. Η ακριβής θέση του λιμένος των Κρεμνών στο ακρωτήριο του όρμου του Ταγκανρόγκ ήταν η περιοχή που βρίσκεται σήμερα η ηλιόλουστη παραλία και η παραλία της περιοχής Πουσκίνσκυ.
Η ακμή της Μιλήτου, αποικίας των Ελλήνων στη Μικρά Ασία και ισχυρού μέλους της Ιωνικής Ομοσπονδίας σχετίζεται με τον 5ο αιώνα και των Κρεμνών από τον 7ο έως τον 5ο αιώνα π. Χ. Το 1927 η αρχαιολογική σκαπάνη έφερε στο φως 1 μαρμάρινο βάθρο με Ελληνική επιγραφή και μεγάλο δοχείο Ελληνικής προέλευσης, που χρονολογούνται μεταξύ του 9ου και του 10ου αιώνα μ. Χ. Από αυτό το γεγονός είναι φανερό ότι η Ελληνική κουλτούρα δεν αποσχίστηκε και δεν εξασθένησε, αλλά συνεχίστηκε πολλούς αιώνες μετά την Ρωμαϊκή κατάκτηση και την διάλυση του Βασιλείου του Πόντου.
Ανδρος Η ιστορία της ίδρυσης του σχολείου μας
Ο 19ος αι. βρήκε την Άνδρο, όπως και τις περισσότερες περιοχές της Ελλάδας, με ένα σημαντικό έλλειμμα παιδείας. Το Ελληνικό κράτος, λόγω οικονομικών αδυναμιών, δεν είχε ιδρύσει παντού Δημοτικά Σχολεία. Το πρόβλημα στο νησί τα χρόνια εκείνα ήταν ίσως λιγότερο οξύ από ότι σε άλλες περιοχές, καθώς η Σχολή του Θ. Καΐρη κάλυπτε κάποιο κενό.
Μετά το 1850 ιδρύθηκαν στο νησί 4 Ελληνικά Σχολεία, τα λεγόμενα Σχολαρχεία, τα οποία όμως δεν κατάφεραν να καλύψουν όλες τις ανάγκες του νησιού. Οι νέοι που επιθυμούσαν να συνεχίσουν τις σπουδές στους στο Γυμνάσιο, ήταν αναγκασμένοι να πηγαίνουν στην Αθήνα ή στην Σύρο, που ήταν τότε το μοναδικό νησί των Κυκλάδων το οποίο διέθετε Γυμνάσιο. Για τον λόγο αυτό, το 1810 οι κάτοικοι ξεκίνησαν τις προσπάθειες για ανέγερση Γυμνασίου, οι οποίες όμως απέτυχαν
Υδάτινη
γυναίκα
ποτίζεις τους αγρούς
με σταγόνες θερινής μπόρας
...
Τα μονόστιχα

Δευτέρα 21 Σεπτεμβρίου 2015

Ε ξ ο μ ο λ ό γ η σ η
Αισθάνομαι πεσμένος. Σωματικά πεσμένος. Όμως σημειώνω τούτο: Παρά το επιπλέον βάρος που κουβαλώ- κακώς - πάνω μου, εξαιτίας της αδρανειακής αδηφαγίας, που απτόητη μέχρι πριν λίγο χρόνο συνεχιζόταν, παρά τους πόνους της ισχιαλγίας που με κυκλώνουν, φυσική συνέπεια της χρονικής διαδρομής, μέσα μου εντέλει, χωρίς ντροπή σας εξομολογούμαι ότι ζει και βασιλεύει ένα νέο παλικαράκι με ολάκερη τη δύναμη της νιότης, με την ακόρεστη όρεξη για νέα γνώση και την υπ...όγεια επιθυμία για νέες εμπειρίες.
Ζητώ χρόνο και περιθώρια ζωής, χωρίς να είναι διευκρινισμένος ο δέκτης αυτού του αιτήματος. Γνωρίζω ότι η απαίτησή μου εμπεριέχει κάποιον εγωισμό, αλλά επιτέλους να πω κι εγώ φωναχτά όλα αυτά που από χρόνια είναι εντός μου μυστικά καταχωνιασμένα

Έχω στο μυαλό πολλά να πω και να κάνω. Έστω φιλοδοξώ. Τι κέρδισα από τη σιωπή τόσων δεκαετιών; Όλων εκείνων των χρόνων που οι καθημερινές ανάγκες εξασφάλισης των όρων της οικογενειακής επιβίωσης, επέβαλαν έναν αδιάκοπο και εντατικό επαγγελματικό τρόπο ζωής που απορροφούσε όλη τη σκέψη και τη δύναμη. Τι κέρδισα, αλήθεια, από μια παρεξηγημένη αντίληψη σεμνότητας, που το μόνο που πετυχαίνει στην ουσία είναι να δίνει χώρο στους θρασείς ν’ αλωνίζουν μόνοι τους, περιφέροντας «ανά τας ρύμας και τας οδούς» την μεγεθυμένη μετριότητά τους. Αυτό είναι ένα από τα συμπεράσματα της προσωπικής μου διαδρομής. Δεν έχω παράπονο. Τι νόημα θα είχε άλλωστε! Είναι διαπίστωση και ως τέτοια θα ήθελα να προσληφτεί. Είναι προσέτι μια οδηγία στους μελλοντικούς ναυτιλλόμενους.
ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ
(Το Δημοτικό Σχολείο με τους μαθητές του, όπως ήταν το 1954. Δίπλα στο κτίριο του Σχολείου φαίνεται και το «τωλ» που τοποθετήθηκε για τις ανάγκες στέγασης του μεγάλου αριθμού μαθητών.)
Φωτ.
(Το 3/θέσιο Δημοτικό Σχολείο Αμυγδαλεών σήμερα.)
Φωτ.
Σε ενέργειες της εκκλησίας του χωριού οφείλει την ίδρυση και λειτουργία του το πρώτο δημοτικό σχολείο στις Αμυγδαλιές. Όπως γράφει η διευθύντρια του σχολείου Κλεάνθη Παπαποστόλου στις 13-04-1953 και σύμφωνα με στοιχεία της Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης, το πρώτο μονοτάξιο δημοτικό σχολείο άρχισε να λειτουργεί ως ιδιωτικό από το 1870. Το μισθό του δασκάλου τον κατέβαλε το ταμείο της Εκκλησιαστικής Επιτροπής, τη δε τροφοδοσία του (φαγητό, θέρμανση κλπ) είχαν αναλάβει εκ περιτροπής οι μαθητές. Το πρώτο σχολείο στεγάζονταν σε κτίριο δίπλα στην εκκλησία.
Έκλεισε το ιστορικό σχολείο «Μιχαλοπούλειον» Πειραιάς:
Έπειτα από 83 χρόνια λειτουργίας
Τρίτη, 01 Σεπτεμβρίου 2015 15:26
Λουκέτο έβαλε ένα από τα πλέον ιστορικά ιδιωτικά σχολεία, το «Μιχαλοπούλειον» του Πειραιά, έπειτα από 83 χρόνια λειτουργίας. «Η απόφασή μας είναι οριστική» δήλωσε ο ιδιοκτήτης του εκπαιδευτηρίου, Ευάγγελος Πλαφουτζής.
...
Το «Μιχαλοπούλειον» ιδρύθηκε το 1931 από τη Γιούλα Μιχαλοπούλου - Πλαφουτζή, πτυχιούχο δασκάλα του Αρσακείου Διδασκαλείου. Το σχολείο της, όχι μόνο επέζησε στη γερμανική κατοχή, αλλά λειτούργησε και ως καταφύγιο των μαθητών του και των οικογενειών τους κατά τη διάρκεια των βομβαρδισμών. Από τις τάξεις του πέρασαν χιλιάδες Πειραιώτες, πολλοί από τους οποίους διέπρεψαν στην ενήλικη ζωή τους στον επαγγελματικό και τον κοινωνικό στίβο.
Δουλεύτρα
ανοίγεις
τα χέρια
να πιάσεις τους ανέμους
Τα μονόστιχα

Κυριακή 20 Σεπτεμβρίου 2015

1ο Δημοτικό Σχολείο Κιλκίς
Το 1ο Δημοτικό Σχολείο Κιλκίς πρωτολειτούργησε το 1915 όπως αναφέρεται σε σημειώσεις του Διευθυντή του τότε μεικτού 3/θέσιου Δημοτικού Σχολείου, ο οποίος είχε αντλήσει τις πληροφορίες του από γέροντες της περιοχής. Στεγάζονταν στο παλαιό διδακτήριο που σώζεται και σήμερα και το οποίο λειτούργησε αρχικά ως 5ο Δημοτικό Σχολείο Κιλκίς και στη συνέχεια ως 6ο Δημοτικό Σχολείο Κιλκίς , αφού προηγουμένως επισκευάσθηκε και έγιναν προσθήκες αιθουσών κ.ά..
Στ...ο Αρχείο του Σχολείου φυλάσσεται το παλαιότερο Μαθητολόγιο και ο παλαιότερος Γενικός Τόμος σχολικού έτους 1921-22.
Το σημερινό διδακτήριο του Σχολείου κτίστηκε το 1982 και στην συνέχεια το 1999 προστέθηκε στην αυλή του Σχολείου ένα δευτερεύον κτήριο προκάτ, για να καλύψει τις διδακτηριακές ανάγκες του σχολείου λόγω της αύξησης του μαθητικού πληθυσμού της περιοχής.
Η υποδομή του Σχολείου μας
Το κυρίως κτήριο είναι διώροφο. Στο ισόγειο βρίσκονται το Εργαστήριο Πληροφορικής, το Εργαστήριο Φυσικής, η αίθουσα προβολών, το γραφείο της Διευθύντριας, του Υποδιευθυντή, του Συλλόγου Διδασκόντων , τουαλέτες δασκάλων και μαθητών, τρεις αποθήκες και το λεβητοστάσιο. Στον πρώτο όροφο βρίσκονται έξι αίθουσες διδασκαλίας (Γ΄1, Δ΄1, Ε΄1, Ε΄2, ΣΤ1, ΣΤ΄2) , η αίθουσα σίτισης του Ολοήμερου και η μαθητική δανειστική βιβλιοθήκη.
Το δευτερεύον κτήριο (προκάτ) είναι ισόγειο. Περιλαμβάνει έξι αίθουσες διδασκαλίας (Α΄1, Α΄2, Β΄1, Β΄2,Γ΄2,Δ΄2), αίθουσα αθλητικού υλικού, το Τμήμα Ένταξης, τουαλέτες δασκάλων και μαθητών και το λεβητοστάσιο.
Στον αύλειο χώρο του Σχολείου υπάρχουν γήπεδο ποδοσφαίρου, γήπεδο μπάσκετ, γήπεδο βόλεϊ και ένα μικρό θερμοκήπιο.

Δείτε περισσότερα

Δημοτική Σχολή (Παλαιό Δημοτικό Σχολείο) Άνω Σκοτίνας
Το 1862 κατά την επίσκεψη του στη γενέτειρα του ο Πατριάρχης Αλεξανδρείας κ.κ. Καλλίνικος ενδιαφέρθηκε για την εκπαίδευση των συγχωριανών του αλλά και των γύρω χωριών και έκτισε για αυτόν τον σκοπό Δημοτική Σχολή συστήνοντας για αυτό τον λόγο Κληροδότημα ύψους 30.000 οθωμανικών λιρών τα οποία άφησε για ασφάλεια στην Ιερά Μονή Διονυσίου του Ολύμπου έπειτα σύστησε εφορία δια την διαχείριση του ποσού από τους τόκους του οποίο...υ θα ΄καλύπτονταν τα λειτουργικά έξοδα της εν λόγω Σχολής. Από το έτος 1862 έως και το 1912 χρόνια απελευθέρωσης της Περιοχής από τους Τούρκους η Σχολή συντηρούταν από τους τόκους του ποσού που είχε κληροδοτήσει για αυτήν ο Πατριάρχης Καλλίνικος. Έπειτα μετά την απελευθέρωση και την ανάληψη των λειτουργικών εξόδων από το Ελληνικό κράτος το κληροδότημα χρησιμοποιήθηκε για την ενίσχυση του Δημοτικού Σχολείου της Άνω Σκοτίνας έως και την δεκαετία του 1930-1940 οπότε και το εν λόγω κληροδότημα χάθηκε. Το εν λόγω σχολείο υφίστατο κτιριακά έως και την δεκαετία του 1990 οπότε και κατέρρευσε στην θέση του σήμερα ο επισκέπτης θα συναντήσει την προτομή του Πατριάρχου Αλεξανδρείας
 
Σιωπηλή πόλη
Άδειοι δρόμοι στη σιωπηλή τώρα πόλη
Πριν λίγο στέναζε από το αλαλάζον πλήθος
Όμως δε μπόρεσε να κρατήσει τους ήχους,
τις μυρωδιές και τα συνθήματα που τη δονούσαν....
Τώρα τα μόνα που απόμειναν,
είναι υπολείμματα υλικών,
πού προηγουμένως εκόρεσαν την πείνα και τη δίψα
των ενθουσιασμένων οπαδών του νεόκοπου ηγέτη.
Χορτάτοι από ικανοποίηση,
Σίγουροι ότι το μέλλον θα είναι φωτεινό.
Έτσι κι αλλιώς το πιστεύουν
γιατί Αυτός το είπε. Εγγύηση !
2015
/θ Δημ. Σχολείο Βρυσών Αποκορώνου Χανίων
Όσα γράφονται στη σελίδα αυτή, προέρχονται από το "Λεύκωμα", μία εργασία την οποία έφτιαξαν οι δάσκαλοι του Σχολείου γύρω στο 1950. Τα κείμενα τα έχει γράψει ο κ. Κώστας Γωνιωτάκης που υπηρέτησε στο Σχολείο το διάστημα 1950 - 1966.
Στην εργασία αυτή συμμετείχε και ο χωριανός μας Γεώργιος Ζώης ο οποίος έχει γράψει μάλιστα και τα καλλιγραφικά γράμματα στην ετικέτα του Λευκώματος που φαίνεται πάνω.
Η δημοσίευση της εργασίας αυτή...ς, είναι και μια ελάχιστη αναγνώριση γι αυτούς τους δασκάλους που εργάστηκαν τότε δίνοντας όλη τους την ψυχή στην παιδεία του τόπου μας.
4/τάξιον Δημοτικόν Σχολείον Βρυσών Αποκορώνου
Κατάθεσις θεμελίου λίθου: Απρίλιος 1937
Τοιχοποιία: Σεπτέμβριος - Οκτώβριος 1949
Κατασκευή πλακός: 18 Μαρτίου 1952
Επίχρισις τοιχωμάτων, κατασκευή κουφωμάτων, ελαιοχρωματισμός: Απρίλιος 1952
Ίδρυσις του Δημοτικού Σχολείου Βρυσών και ανέγερσις του πρώτου διδακτηρίου.
Το άσυλο του παιδιού στη Θεσσαλονίκη
Ιστορικό
Το άσυλο του παιδιού, φιλανθρωπικό Σωματείο, Ιδρύθηκε το 1919. Σκοπός του ήταν και η φύλαξη και φροντίδα των παιδιών εργαζομένων γονέων της πόλης της Θεσσαλονίκης και της ευρύτερης περιοχής.
Το έργο του αξιόλογο, γιατί δεν είναι απλά ένας παιδικός σταθμός, αλλά προσφέρει στα παιδιά φύλαξη, εκπαίδευση, διαπαιδαγώγηση, σίτιση, παιδαγωγικό πρόγραμμα ελεύθερου χρόνου και, το σπουδαιότερο δίνει στα παιδιά απέραντη αγάπη, στοργή και ασφάλεια.
Ιδρύτρια του Ασύλου του παιδιού ήταν η Έλλη Αδοσίδου μαζί με αξιόλογες κυρίες της πόλης μας.
Από την ημέρα της ίδρυσής του μέχρι σήμερα, πρωταγωνιστεί στην εξυπηρέτηση των αναγκών του παιδιού και της Ελληνικής οικογένειας, με το Μαιευτήριο ΜΑΝΝΑ που λειτουργούσε στο χώρο του μέχρι το σεισμό του 1978 και την παιδική του Εστία που λειτουργεί μέχρι και σήμερα αδιάλειπτα.
Να σημειώσουμε ότι από το 1919 μέχρι σήμερα δεν σταμάτησε να λειτουργεί και να προσφέρει τις υπηρεσίες του παρά τις αντιξοότητες του πολέμου, της κατοχής και των οικονομικών δυσχερειών και πάντα σε βάση του ολοήμερου σχολείου, που τα τελευταία χρόνια εφαρμόζεται και από την πολιτεία.
Από την ίδρυσή του λειτουργούσε στην οδό Βασ. Γεωργίου, σαν Παιδικός σταθμός, Μαιευτήριο, Οδοντιατρείο, Εξωτερικό Ιατρείο, Νηπιαγωγείο, Δημοτικό Σχολείο και Σχολή Βρεφοκόμων.
Ό ν ε ι ρ ο
Υπέροχες ανοιξιάτικες μυρωδιές ! Κάθομαι ανάμεσα στις ανθισμένες λεμονιές και νιώθω μεθυσμένος. Κλείνω τα μάτια κι ονειρεύομαι. Γιατί όχι; Κανείς δε μπορεί να το απαγορεύσει. Τα όνειρα άλλωστε τίποτα δε στοιχίζουν. Είμαι στη γαλάζια θάλασσα και πετώ πάνω απ’ τα κύματα μαζί με τα θαλασσοπούλια. Οι συνήθως άνοστες κραυγές τους αποκτούν τώρα μια μελωδικότητα. Κάνω κι εγώ σιγόντο. Εκεί στη δυτική άκρη του ορίζοντα ένα αιμάτινο ποτάμι αρχίζει να ρέει τη λάβα του. Δ...ίνει στην ατμόσφαιρα νέο χρώμα κι εντύπωση, ενώ η μέρα κουνάει το μαντήλι και με αποχαιρετά.
Ρωτούν κάποιοι. Τι είναι ε...υτυχία; Κι η απάντηση είναι τόσο απλή, σαν την αγνότητα ενός παιδικού προσώπου. Η.. ε υ τ υ χ ί α.. ε ί ν α ι .. η.. ί δ ι α.. η.. ζ ω ή. Δε λέω! Μια σειρά δυσκολίες και προβλήματα συναπαντάς στην πορεία της, ακόμα και δράματα, υφίστασαι τις οδυνηρές συνέπειες του χρόνου, μα εσύ μην κολλάς εκεί. Απορρόφησε τις λίγες υπέροχες στιγμές. κλείδωσέ τες στο προσωπικό νοητό ερμάρι της μνήμης σου κι όταν δυσκολεύεσαι άνοιγέ το και ξανάζησε την ευτυχία !
Μα είναι ψευδαίσθηση, θα μου πεις ! Και λοιπόν; Όλα περνούν και φεύγουν. Εσύ αλυσόδεσε τα δευτερόλεπτα που απτόητα φεύγουν και κάνε την προσωπική σου συλλογή.
17 Μαρτίου 2015
Η σκιά σου
σκιάζει
το φόντο των δέντρων
δίπλα στην ακροποταμιά
...
Τα μονόστιχα

Πέμπτη 17 Σεπτεμβρίου 2015

Η Ιστορία του 3ου Δημοτικού Σχολείου Γρεβενών
Το σχολείο πρωτολειτούργησε στο Βαρόσι Γρεβενών, στον αύλειο χώρο του Ιερού Ναού Αγίου Γεωργίου. Ιστορικές έρευνες αποδεικνύουν ότι λειτούργησε επί Τουρκοκρατίας το 1750 και επανιδρύθηκε από τον Κοσμά τον Αιτωλό το 1776, ύστερα από την καταστροφή του από τους Αλβανούς. Αποδεδειγμένες μαρτυρίες εντοπίζονται το 1806, όταν ο Γάλλος πρόξενος Μπουκεβύλ φιλοξενήθηκε από το Μητροπολίτη στο Βαρόσι και ανέφερε ότι είδε "..και ένα σ...χολείο παρηγοριά και αποκούμπι του Μητροπολίτη και των πιστών...".
Επίσημα στοιχεία λειτουργίας του σχολείου υπάρχουν από το 1914, όταν λειτούργησε με 28 μαθητές στις τάξεις Α' και Β' και Νηπιαγωγείο με υπεύθυνο δάσκαλο και διευθυντή τον Κων/νο Ταλάρη. Έκτοτε και μέχρι το 1958 λειτουργούσε στο Βαρόσι.
Δημοτικό Σχολείο Αετού Φλώρινας
στις Ιουνίου 15, 2011
Το Δημοτικό Σχολείο Αετού πρωτολειτούργησε το 1871 σε ένα παλιό οίκημα βόρεια του Ιερού Ναού Αγίου Γεωργίου. Ήταν διώροφο με δύο αίθουσες και μια αποθήκη. Λειτουργούσε ως μονοθέσιο. Πρώτος του δάσκαλος ήταν ο Μίσσιος Νικόλαος .
Το κτίριο αυτό κατεδαφίστηκε και το 1920 χτίστηκε το νέο Δημοτικό Σχολείο, στο μέρος όπου σήμερα είναι το ιατρείο. Ήταν ένα τετρατάξιο οίκημα , διώροφο, με γραφείο και δύο διαδρόμους, αρκετά μεγαλ...οπρεπές και επιβλητικό. Χτίστηκε με χορηγία του κράτους και με τη βοήθεια ιδιωτών.
Το 1921 έγιναν τα εγκαίνιά του και λειτούργησε με διευθυντή τον Θεοχαρίδη Γεώργιο . Ήταν διτάξιο μέχρι το 1935, οπότε και προήχθη σε τριτάξιο με διευθυντή τον Παπασπύρου Γεώργιο. Το 1939 προήχθη σε τετρατάξιο. Στις αρχές του 1939 κατέρρευσε η καμάρα της εισόδου και έπειτα από γνωμάτευση της Μηχανικής υπηρεσίας από διώροφο το σχολείο έγινε μονώροφο και τελικώς κρίθηκε ακατάλληλο.
Όμορφη
γυναίκα
λαξεύεις στα μάτια μου
τη λατρεμένη μορφή σου
...
Τα μονόστιχα



Εισιτήριες  εξετάσεις - 1960

Ήταν οι τελευταίες ημέρες στην ογδόη τάξη του 2ου γυμνασίου. Εκ των πραγμάτων οι πιο συχνές συζητήσεις γίνονταν για τα σχέδια του καθενός μετά την αποφοίτηση. Όλοι γύρω του είχαν κάτι να πουν. Λίγοι, γιοι κυρίως επώνυμων οικογενειών της πόλης με τη φροντίδα και των γονέων τους, είχαν διαλέξει πανεπιστήμια σε πόλεις του εξωτερικού. Οι περισσότεροι θα πήγαιναν στις δυο μεγάλες πόλεις -Αθήνα και Θεσσαλονίκη - να κάνουν το καλοκαιρινό εντατικό πρόγραμμα ων φροντιστηρίων, έχοντας προτιμήσεις σε σχολές. Ακόμα οι επαρχιακές πόλεις δεν είχαν αξιόπιστα φροντιστήρια να συγκρατήσουν, όπως γίνεται τώρα, τους μαθητές στη γενέθλια πόλη κσι οι εξετάσεις γίνονταν  μόνο τις έδρες των σχολών, που υπήρχαν στις δυο συτές πόλεις.

Σε όλες αυτές τις συζητήσεις ο Λευτέρης ήταν μόνο ακροατής. Μέχρι τότε δεν είχε σκεφθεί το πρόβλημα και οι πληροφορίες του πάνω στο θέμα ήταν σχεδόν μηδενικές. Ήταν φυσικό να νιώσει μια πίκρα για τη μειονεκτική του θέση κι ένα καταπιεσμένο αίσθημα ζήλιας τον επισκέφτηκε και εγκατάσταθηκε  στο μυαλό του. Ένα πείσμα γεννήθηκε μέσα του που όλο μεγάλωνε κι άρχισε την προσπάθεια να βρεί μια λύση. Από τους δικούς του δεν περίμενε τίποτα, πέρα από την ηθική στήριξη. Έπρεπε ο ίδιος να βρει τη λύση.
Δημοτικό Σχολείο Λουτροπηγής «ενάμισης αιώνας Ιστορίας»
Η Λουτροπηγή είναι χωριό του Ν. Καρδίτσας, στο κέντρο του νότιου ορεινού συγκροτήματος του νομού, βρίσκεται νοτιοανατολικά της Καρδίτσας και σε απόσταση 45 χλμ. Ανήκει διοικητικά στον Δήμο Σοφάδων της Περιφέρειας Θεσσαλίας (πρόγραμμα Καλλικράτης) και είναι χτισμένη στις πλαγιές των Αγράφων σε υψόμετρο 750 μέτρων. Ο πληθυσμός της Λουτροπηγής σύμφωνα με την απογραφή του 2011 είναι 310 μόνιμοι κάτοικοι. Το χωριό μέχρι το 1927 ονομαζόταν Σμόκοβο (σλάβικη λέξη, που σημαίνει φιδότοπος), οπότε μετονομάστηκε σε Λουτροπηγή.
Η Λουτροπηγή είναι γνωστή στο πανελλήνιο από τα περίφημα Λουτρά Σμοκόβου (κατάλληλα για ρευματικές, αρθριτικές, δερματικές και γυναικολογικές παθήσεις καθώς και σε περιπτώσεις βρογχικού κατάρρου, λαρυγγίτιδας και φαρυγγίτιδας) που βρίσκονται μέσα σε μια καταπράσινη ρεματιά σε υψόμετρο 450 μέτρων και απέχουν 6 χιλιόμετρα από το χωριό Λουτροπηγή , αλλά και από την τεχνητή λίμνη Σμοκόβου που εγκαινιάστηκε το 2002 και καταλαμβάνει έκταση περίπου 8,5 τ.χλμ
Δημοτικό Σχολείο Χαροκοπίου

Γράφει ο Π.Π.Β.
...
Το Χαροκόπι ήταν συνοικισμός της Κοινότητος Πετροβουνίου. Από το έτος 1937 που εγώ θυμάμαι, εδώ στο Χαροκόπι δεν υπήρχε σχολείο. Τα λίγα παιδιά που ήταν εδώ πήγαιναν στο σχολείο των Μουζακαίων.
Κατόπιν ενεργειών του αειμνήστου Αναστασίου Κούτλα, το έτος 1937, ήρθε ιδιωτικός δάσκαλος ο Ιωάννης Κατερίνης, ο οποίος μάζευε τα παιδιά στην παλιά εκκλησία των Εισοδίων της Θεοτόκου. Η ήταν μπροστά απ' αυτήν που είναι τώρα, αλλά ήταν στενόμακρη και χωρισμένη στη μέση, δηλαδή από τη μέση προς τα πίσω ως γυναικωνίτη. Αυτόν τον γυναικωνίτη τον χρησιμοποιούσαν για σχολείο.
Ντροπαλή
αναμένεις
τις ύστατες
ώρες του δειλινού
...
Τα μονόστιχα

Τετάρτη 16 Σεπτεμβρίου 2015

ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΚΑΤΑΡΡΑΚΤΗ
Πριν από το 1881 ίσως και πριν από το 1821 οι Καταρρακτούσοι μάθαιναν γράμματα κοντά σε ιδιώτες δασκάλους . Παράλληλα με τα ιδιωτικά σχολεία λειτουργούσε και κοινοτικό που είχε μεγάλη φήμη η οποία έφθανε μέχρι τα γύρω χωριά απ’ όπου προερχόταν πολλοί μαθητές . Σαν σχολείο χρησιμοποιείτο η εκκλησία του Αι- Γιώργη στον Παλιό Καταρράκτη .
Μετά το σεισμό του 1881 όπου το χωριό μεταφέρθηκε στη σημερινή του θέση η τότε ας πούμε υπηρεσία ανοικοδόμησης στην οποία προΐστατο κάποιος Γάλλος που τον έλεγαν Λουψ έδωσε την ξυλεία και χτίστηκε παράγκα , που στέγαζε το σχολείο . Eπειδή όμως η παράγκα καταστράφηκε οι κάτοικοι , με δικά τους έξοδα ,χτίσανε στις 15 Μαΐου του 1889 το Παλιό Σχολείο , όπως ονομάζεται σήμερα , κουβαλώντας πέτρες από τον Παλιό Καταρράκτη .Αυτό λειτούργησε μέχρι το 1957 .
ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΧΩΡΑΦΑΚΙΩΝ ΧΑΝΙΩΝ | Κατηγορία ΣΧΟΛΙΚΕΣ...ΑΘΙΒΟΛΕΣΜΑΘΗΤΙΚΗ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΗΣ ΣΤ' ΤΑΞΗΣ | , στις 31-05-2009
Μαθητική Εφημερίδα
«Σχολικές …Αθιβολές»της Στ’ τάξης του
4/θεσιου Δημοτικού Σχολείου Χωραφακίων
Μάιος 2009 Έτος :1 Τεύχος :1 ...
Συντακτική ομάδα: Σκανδαλάκης Μιχάλης Πολέντα Μαρία
Μπουτσουκούρι Δαβίδ Πετράκης Σπύρος
Υπεύθυνη Δασκάλα :Βορεινάκη Ελένη
Ψάχνοντας στα αρχεία του σχολείου μας βρήκαμε πολλές ενδιαφέρουσες πληροφορίες. Κατ’αρχήν το σχολείο μας δεν λεγόταν Δημοτικό σχολείο Χωραφακίων αλλά Αρρεναγωγείο Χωραφακίων(εικόνα1).Τα πιο παλιά αρχεία που βρήκαμε ξεκινούσαν από το 1907.Το πιο παλιό ενδεικτικό που φυλάσσεται στο αρχείο του σχολείου είναι της μαθήτριας Τσιτσιδάκη Ελένης (εικόνα2) που το 1911 πήγαινε στην Δ’ τάξη. Διαβάζοντας το καταλάβαμε ότι για να πάρει ένας μαθητής ενδεικτικό ή απολυτήριο εξεταζόταν δημόσια.
Ορισμός .....

Το πρώτο του φιλί
Είναι κάτι μνήμες, μικρές και μακρινές, που σε συντροφεύουν δεκαετίες κι όταν έρχονται απρόσκλητες στο μυαλό, σου απαλύνουν το σκοτάδι που η ζωή πολλές φορές μας επιφυλάσσει. Είναι σαν τα φτωχά ψιχουλάκια από το αντίδωρο που πέφτουν στο χώμα από τον απρόσεκτο χριστιανό, που μετά το τέλος της λειτουργίας βγαίνει στο προαύλιο της εκκλησίας και τρώει σε μικρές μπουκιές το αγιασμένο σώμα του Χριστού. Τότε τα σπουργίτια έρχονται και λαίμαργα τα τσιμπολογάνε προσπαθώντας να κοπάσουν λίγο την πείνα τους. Έτσι κι οι μνήμες. Εκεί που η καταιγίδα ανταριάζει τη ζωή σου αυτές σπάνε το αδιαπέραστο τείχος από τα νέφη που κρύβουν τον ουρανό και μια στενή δέσμη φωτεινών ακτίνων του ήλιου κατορθώνει να ζεστάνει την παγωμένη διάθεσή σου, να θωπεύσει τον σπόρο ελπίδας και χαράς που ζει ίσως κοιμισμένος εντός σου.
Ψεύτρα
μοιράζεις
υποσχέσεις
χαλκευμένων ονείρων
(Τα μονόστιχα

Τρίτη 15 Σεπτεμβρίου 2015

Κωνσταντίνος Γ. Κωνσταντινίδης
1856 - 1940
Αγωνιστής και επικεφαλής της κίνησης για την ανεξαρτησία του Πόντου.
Γεννήθηκε το 1856 στην Τραπεζούντα. Πατέρας του ήταν ο περίφημος καπετάν Γιώρ πασάς, ισόβιος δήμαρχος της Κερασούντας και η μητέρα του ήταν Τραπεζούντια από τη γνωστή
οικογένεια του Χατζηκακούλογλου. Τα παιδικά του χρόνια τα πέρασε στη Κερασούντα. Έφηβος έφυγε από εκεί για την Αθήνα να συνεχίσει τις σπουδές του.
Παρέμεινε στην πρωτεύουσα της Ελλάδας μέχρι το 1878. Στα 22 του χρόνια έφυγε για την Μασσαλία όπου ζούσε ο θείος του ο Διονύσιος Κωνσταντινίδης που ασχολούνταν με το εμπόριο. Κοντά του παρέμεινε επί 4 χρόνια.Το 1883 ίδρυσε δικό του εμπορικό οίκο και επιδόθηκε στο εμπόριο με εκπληκτική επιτυχία. Μέσα σε λίγα χρόνια κατάφερε να γίνει ο μεγαλύτερος εισαγωγέας φουντουκιών της Μασσαλίας και ολόκληρης της Δυτικής Ευρώπης, κάνοντας τα φουντούκια γνωστά σε όλα τα Ευρωπαϊκά εμπορικά λιμάνια. Παράλληλα έδωσε μεγάλη ώθηση στην εισαγωγή και εξαγωγή σε όλα τα είδη ξηρών καρπών.
ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΑΝΑΣΚΟΠΗΣΗ ΤΗΣ ΙΔΡΥΣΗΣ ΚΑΙ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ
ΤΟΥ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ ΑΓΙΟΥ ΣΥΛΛΑ
Δημοτικό σχολείο στον Άγιο Σύλλα λειτούργησε για πρώτη φορά το 1916.Ένα μικρό απλό κτήριο, μιας αίθουσας ,στο κέντρο του χωριού, στέγαζε εκείνη την εποχή τα όνειρα, τις προσδοκίες, τους σκοπούς και τους στόχους της εκπαίδευσης για τους κατοίκους του Αγίου Σύλλα.
Στη θέση Τζαμί μεταφέρθηκε και λειτούργησε από το σχολικό έτος έως και το 1954 το σχολείο. Ένα κτήριο ακόμη ποιο μικρό από το προηγούμενο που με μεγάλη δυσκολία χωρούσε μαθητές και δασκάλους.
Το σημερινό διδακτήριο του Σχολείου με τη σημερινή του μορφή κτίστηκε και λειτούργησε για πρώτη φορά το 1954.
Α ΠΡΟΔΡΟΜΙΚΑ ΦΡΟΝΤΙΣΤΗΡΙΑ
Απόσπασμα από το βιβλίο μου «Τα φροντιστήρια στην Ελλάδα. Ιστορία και οι άνθρωποι» Τόμος 1ος Έκδοση 2η
Ο
ικοδιδάσκαλοι υπήρχαν ανέκαθεν. Κάποιοι άνθρωποι, που κατείχαν μια γνώση, αλλά όχι και τα απαραίτητα υλικά μέσα για τη διαβίωσή τους, πήγαιναν από σπίτι σε σπίτι να διδάξουν σε νέους, γόνους διαφόρων οικογενειών.
Οι οικογένειες αυτές πρέπει να έχουν τα εξής δύο χαρακτηριστικά.
Πρώτον να γνωρίζουν την αξία και σημασία της μόρφωσης των παιδιών τους και να έχουν εγκαίρως συνειδητοποιήσει την ανάγκη να αποκτήσουν τα απαραίτητα εφόδια για τη σταδιοδρομία τους.
Δεύτερον να διαθέτουν την οικονομική δυνατότητα πληρωμής των διδάκτρων στο δάσκαλο ή –ακόμη περισσότερο– να είναι αποφασισμένες να στερηθούν άλλες υλικές δαπάνες, ίσως και βασικές, γι’ αυτό το σκοπό.
Τα μαλλιά σου
ξέπλεκα
αναρριπίζουν
στις τέσσερις διευθύνσεις
( Τα μονόστιχα

Δευτέρα 14 Σεπτεμβρίου 2015

Κορυσχάδες Το σχολείο 1944, σήμερα , το χωριό
Το χωριό συνδέθηκε με την ιστορία της Εθνικής Αντίστασης. Ο λόγος είναι ότι σε αυτό το χωριό συνήλθε κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, ύστερα από πανελλήνιες μυστικές εκλογές, το Εθνικό Συμβούλιο, το οποίο αποτελούσαν αντιπρόσωποι των περισσότερων περιοχών της Ελλάδας. Τη διενέργεια των εκλογών αποφάσισε και ανήγγειλε η Πολιτική Επιτροπή Εθνικής Απελευθέρωσης ΠΕΕΑ. η λεγόμενη κυβέρνηση των βουνών, που είχε σχηματιστεί με πρωτοβουλία του ΕΑΜ τον Μάρτιο του 1944. Στις εκλογές έλαβαν μέρος περισσότεροι από ένα εκατομμύριο Έλληνες και εκλέχθηκαν 250 εθνοσύμβουλοι, από ευρύτατο φάσμα.
Η Λαμία χιονισμένη το 1920. Σε πρώτο πλάνο το κτίριο του Παρθεναγωγείου. Κτίσθηκε το 1912 στη θέση όπου πριν ήταν το Κουρσούμ (μολυβοσκέπαστο) τζαμί (1816-1912) και χρησίμευε ως σχολείο. Αρχιτέκτονας ήταν ο Χέλμης και αρχιμάστορας ο Στ. Χαραλαμπόπουλος. Είναι το πρώτο σχολικό κτίριο που ανηγέρθη στη Λαμία. Από το 1912 έως το 1938 στέγασε το «Παρθεναγωγείο», δηλαδή το Δημοτικό Σχολείο Θηλέων. Από το 1938 έως το 1978 στεγάσθηκε το Γυμνάσιο Αρρένων. Το 1978 έγινε Μικτό Γυμνάσιο.... [ΠΗΓΗ: Νίκος Ταξ. Δαβανέλλος, Λαμία, το Χρονικό μιας Πόλης, Αθήνα 1994, σελίδα 106].
Μαθητές και μαθήτριες του Α΄ Ελληνικού Σχολείου (1835-1929) με το Σχολάρχη τους Γιώργο Σπανοκωλέττη το 1923. [ΠΗΓΗ: Νίκος Ταξ. Δαβανέλλος, Λαμία, το Χρονικό μιας Πόλης, Αθήνα 1994, σελίδα 367].
Μαθητές και μαθήτριες του Β΄ Ελληνικού Σχολείου (1909-1929) το 1924. Ολοήμερη εκδρομή στον Άγιο Λουκά και στο Ισαδάκι. Πάνω δεξιά ο Σχολάρχης Τσοχαντάρης, κάτω αριστερά ο δάσκαλος. [ΠΗΓΗ: Νίκος Ταξ. Δαβανέλλος, Λαμία, το Χρονικό μιας Πόλης, Αθήνα 1994, σελίδα 369].
Δείτε περισσότερα

Φωτοσκίαση
Η μεγαλοσύνη
δεν κυκλοφορεί
στα σοκάκια...
ως σπαταλημένη

Αποφεύγει το φως
μα δεν αγαπά
το σκοτάδι
όχι πως το φοβάται
Απλώς κρύβεται διακριτικά
πίσω από μια
μια φωτεινή ακτίνα.
για να μη φαίνεται
Βλέπει το φως
Παρατηρεί τα συμβαίνοντα
μα προτιμά τη σκιά
που αυτό δημιουργεί

Σάββατο 12 Σεπτεμβρίου 2015

Λάχι
Πάνω ακριβώς από την Νεάπολη στέκεται το χωριό του Λαχίου. Χτισμένο σε σημείο που έχει οπτική πρόσβαση στο όρμο των Βατίκων και το πέρασμα των Κυθήρων χαρίζει πανέμορφη θέα στον επισκέπτη.
Εκτείνεται σε μήκος 800 μέτρων στην διεύθυνση του δρόμου που οδηγεί προς τον Καβομαλέα. Το χωριό κατοικείται από περίπου 500 άτομα και ο Άγιος Χαράλαμπος είναι η εκκλησία του χωριού που δεσπόζει στο κεντρικό τμήμα του χωριού.
Αμέτρητα σκαλιά ξεπροβάλλουν αριστερά και δεξιά του άξονα τ...ου δρόμου, οδηγούν τον επισκέπτη στις οικίες του χωριού που απολαμβάνουν την θέα της θάλασσας, των νησιών και του ηλιοβασιλέματος .
Νιζόπολη Πελαγονίας: Το ελληνικό σχολείο
Η ελληνοβλαχική κοινότητα της Νιζόπολης βρίσκεται 8 xλμ νότια του Μοναστηρίου στις υπώρειες του όρους Περιστέρι.
Το ελληνικό σχολείο της Νιζόπολης χτίστηκε το 1870. Η κτητορική επιγραφή στο αέτωμα του κτηρίου αναφέρει:...
«ενδελεχεί μερίμνη και αγρύπνω επιστασία Μητροπολίτου Πελαγωνείας ΑΜΒΡΟΣΙΟΥ ανηγέρθη η σχολή αύτη χορηγούντος ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ Δ. ΜΠΕΜΠΗ».

Ο ευεργέτης της κοινότητας Κωνσταντίνος Μπέμπης διατηρούσε την εποχή εκείνη επιχειρήσεις στο Ρουχτσούκ της Ρουμανίας. Το λαμπρό σχολικό συγκρότημα στέγασε αρρεναγωγείο, παρθεναγωγείο και νηπιαγωγείο.
Ανταύγεια του ήλιου
που δύει
ματώνεις
όλο τον ορίζοντα
(Τα μονόστιχα)

Παρασκευή 11 Σεπτεμβρίου 2015

Μυωπική
παρουσία
μυωπικά σύνορα ορίζουν
το πέρας των οριζόντων σου

Φιλιππούπολη
Η Κεντρική Ελληνική Σχολή Φιλιππουπόλεως
Αμέσως μετά την έκρηξη της ελληνικής επαναστάσεως του 1821 η ελληνική σχολή της Φιλιππουπόλεως γνώρισε ραγδαία παρακμή λόγω των διώξεων του ελληνικού στοιχείου, της γενικής αναταραχής που επικρατούσε και της μαζικής εισροής Βουλγάρων στην πόλη.
Μετά το θάνατο του γηραιού σχολάρχη Κωνστ. Οικονόμου (στα 1827) δίδαξε μέχρι το 1830 σ’ αυτήν ο Σηλυμνιώτης Χατζή Ιορδάνης με βοηθούς τον Νικ. Σακκελίωνα και τον ιερέα Γεώργιο Σακκελάριο, και αργότερα, στα 18321835, διατέλεσαν σχολάρχες της ελληνικής σχολής Φιλιππουπόλεως ο Ζακύνθιος λόγιος Γ. Τσουκαλάς, ο εθνικός ευεργέτης Σαράντης Αρχιγένης, ο Μετσοβίτης Αδ. Ζαπέκος και άλλοι.
Η προοδευτική διείσδυση της βουλγαρικής κίνησης υποχρέωσε την ελληνική κοινότητα να πάρει τα απαραίτητα μέτρα, για να τονώσει την κατάσταση της ελληνικής παιδείας στην Φιλιππούπολη.
Έτσι στα 1850 μετακάλεσε από την Βιέννη τον Σερραίο Αλέξ. Ξάνθο και τον διόρισε σχολάρχη. Το 1863 ανάλαβε την διεύθυνση της σχολής ο Στενημαχίτης Βλάσιος Σκορδέλης, ο οποίος αναδείχθηκε σε κορυφαίο λόγιο και πατριώτη.
Βαλλιάνειο Γυμνάσιο Κεραμειών
Η Κεραμειές είναι η πρωτεύουσα του δήμου Λειβαθούς της Κεφαλλονιάς. Οι Κεραμειές βρίσκεται σε υψόμετρο 140 μέτρων και ο πληθυσμός του ανέρχεται στους 374 κατοίκους (απογραφή2001).
Στο χωριό υπάρχει το δημαρχείο, Δημοτικό Σχολείο, Γυμνάσιο και Λύκειο και ΚΕΠ (Κέντρο Εξυπηρέτησης Πολιτών)
Οι Κεραμιές είναι πατρίδα του Εθνικού Ευεργέτη Παναγή Βαλλιάνου, ενός εκ των αδερφών Βαλλιάνου που δώρισαν τα χρήματα για να κτιστεί η Εθνική Βιβλιοθήκη στην Αθήν...α. Το σπίτι όπου γεννήθηκε, το 1814, βρίσκεται στις Κεραμιές και, αν και άντεξε στους σεισμούς του 1953, σήμερα έχει εγκαταλειφθεί ερειπωμένο.

Τετάρτη 9 Σεπτεμβρίου 2015

Κατάνοιχτη
αναμένεις
τη θεία επίθεση
καταμεσής του δρόμου

Δημοτικό Σχολείο Βασιλικών…
120 Χρόνια Ιστορίας
Μιχαήλ Δ. Καραντάλης
Δημοτικό Σχολείο Βασιλικών
Το Δημοτικό Σχολείο Βασιλικών συμπλήρωσε πάνω από εκατόν είκοσι χρόνια ιστορίας, τουλάχιστον γραπτής, αφού η πρώτη γραπτή πηγή από το διασωσμένο αρχείο του σχολείου ξεκινά με την καταγραφή, το 1885, των πρώτων δύο δασκάλων που υπηρέτησαν στο σχολείο και στη συνέχεια των πρακτικών του διδακτικού προσωπικού και της σχολικής εφορείας και των μαθητολογίων. Μέσα από τη μελέτη του αρχειακού υλικού του σχολείου και της αδιάληπτης μέχρι σήμερα λειτουργίας του, ξεδιπλώνεται η ελληνική εκπαιδευτική πραγματικότητα σε σχέση με την κοινωνική πραγματικότητα ενός ντόπιου γεωργικού κεφαλοχωρίου δίπλα στη Θεσσαλονίκη, στην επιθυμία του και την προσπάθειά του να «μορφωθεί», η οποία καθαρά τεκμηριώνεται από τις συνεχείς δωρεές των Βασιλικιωτών μεταναστών της Αμερικής. Σήμερα η ιστορία του ίδιου σχολείου συνεχίζεται έχοντας έναν αυξημένα οριακά αριθμό μαθητών λόγω της εγκατάστασης κατοίκων της Θεσσαλονίκης στα ανατολικά της πόλης.
Λαογραφικό & Ιστορικό Μουσείο Ξάνθης

Ιδρύθηκε το 1975 και στεγάζεται στο αρχοντικό Κουγιουμτζόγλου, στην παλιά πόλη της Ξάνθης. Το κτίριο, έκθεμα και το ίδιο, αποτελεί ιστορική μαρτυρία για την κοινωνική και οικονομική ζωή μιας πόλης που άκμασε στις αρχές του 20ου αιώνα.
Οι μόνιμες συλλογές συντηρήθηκαν με την, κατά 80%, συνδρομή των ευεργετών. Σήμερα, φιλοξενούνται εδώ εκθέσεις που παρουσιάζουν στοιχεία από τον δημόσιο και ιδιωτικό βίο, την κοινωνική, οικονομική, θρησκευ...τική ζωή της πόλης και της υπαίθρου των αρχών του 20ου αιώνα.
Παράλληλα, λειτουργούν εργαστήρια και εκπαιδευτικά προγράμματα που δίνουν το στίγμα της νέας δημιουργίας στην πόλη. Το Λαογραφικό & Ιστορικό Μουσείο Ξάνθης είναι το ίδρυμα που απέκτησε, συντήρησε και ερευνά τα στοιχεία της νεότερης ιστορίας της πόλης.
Επικοινωνεί εκθέτοντας τις υλικές μαρτυρίες των ανθρώπων και του περιβάλλοντός του, που συνέβαλλαν στην διαμόρφωση της φυσιογνωμίας της περιοχής και έχει ως σκοπό τη συνεχή μελέτη αυτών, την εκπαίδευση και την ψυχαγωγία των επισκεπτών.
Γι’ αυτό, η οργάνωση της επίσκεψης στο Ισόγειο, παρουσιάζει στον επισκέπτη πρώτα μια αναφορά στη νεότερη ιστορία της πόλης. Στη συνέχεια, η έκθεση «Ξάνθη 1860 -1940 περίοδος ακμής» αναφέρεται στην αστική τάξη και τους καπνέμπορους. Σε αυτό το επίπεδο βρίσκονται το Πωλητήριο, και ο Πολυχώρος όπου πραγματοποιούνται προβολές, διαλέξεις, συναυλίες καθώς και η αίθουσα εκπαιδευτικών δραστηριοτήτων.
Ευάλωτη
μοιάζεις
με νιφάδα χιονιού
μες τον νοτιά

Ο βιωματικός χρόνος
Θέλω να ταλαιπωρήσω τη σκέψη μου αναμετρώντας την με το χρόνο. Δεν εννοώ βεβαίως τον αντικειμενικό χρόνο με τη θεωρητική υπόσταση και τις φιλοσοφικές του προεκτάσεις. Εδώ θέλω ν’ ασχοληθώ με κάτι πιο άμεσο, πιο χειροπιαστό, μα αρκετές φορές και πιο οδυνηρό. Τον προσωπικό μου χρόνο, το χρόνο της δικής μου διαδρομής. Να περιγράψω - εν ολίγοις – πώς τον αντιμετώπισα από τη στιγμή που συνειδητοποίησα την ύπαρξή μου στη ζωή μέχρι τώρα που διανύω την τελευταία φάση της.
Με το χρόνο είχα σχεδόν πάντα μια διαφορά φάσης. Πότε εγώ ασθμαίνοντας τον κυνηγούσα, πότε αυτός απειλητικά με καταδίωκε. Είναι σπάνιες οι περιπτώσεις - κι αυτές μικρής διάρκειας – που συμβαδίζαμε ταιριασμένα και σε φάση. Μικρός κυνηγούσα το χρόνο, με τη μόνιμη έγνοια να μεγαλώσω όσο το δυνατόν πιο γρήγορα. Να γίνω συμμέτοχος σε μια σειρά δραστηριότητες, που ζήλευα και ήταν για μένα απαγορευμένες από τους μεγαλύτερους με την καθησυχαστική προτροπή
« Υπομονή. Δεν μπορείς τώρα! Θα τα κάνεις όταν μεγαλώσεις!»
Τα ελληνικά σχολεία στην Βόρεια Θράκη
Κωνσταντίνου Α. Βακαλόπουλου
Ιστορία του Βόρειου ελληνισμού
Θ Ρ Α Κ Η
Αυτονόητο είναι ότι η Φιλιππούπολη αποτέλεσε τον φάρο της ελληνικής παιδείας και τον πυρήνα της πολιτιστικής παρουσίας του ελληνισμού της Βόρειας Θράκης. Μικρότερα, αλλά πολύ αξιόλογα εκπαιδευτικά κέντρα του ελληνικού στοιχείου της Βόρειας Θράκης και του Εύξεινου Πόντου, υπήρξαν: η Αγχίαλος, η Μεσημβρία, η Σωζόπολη, ο Πύργος, η Βάρνα, ο Στενήμαχος, η Κούκλενα, τα Άνω Βοδενά, η Περιστερά, το Καβακλή και άλλα.
Λίγο πριν τους ανθελληνικούς διωγμούς (1906) της Ανατολικής Ρουμελίας, στα 1903, ο βορειοθρακικός ελληνισμός γνώριζε ακόμη μεγάλη ακμή τόσο ως προς την εκπαιδευτική δράση του όσο και ως προς την πληθυσμική συνοχή του παρά τις θλιβερές συνθήκες, μέσα έζησε μετά την αυτονόμηση της μεγάλης αυτής επαρχίας (1878).
Άγιος Νικόλαος
Ο Άγιος Νικόλαος είναι ένα από τα μεγαλύτερα και ομορφότερα χωριά των Βατίκων.
Κτισμένο στην νότια πλευρά του όρους Κριθίνα, του υψηλότερου βουνού των Βατίκων και με θέα προς τα Κύθηρα, τα Αντικύθηρα αλλά και την Κρήτη όταν το επιτρέπει ο καιρός είναι το τελευταίο χωριό πριν τον Καβομαλέα και την Αγία Ειρήνη. Το όνομα του χωριού οφείλεται στον ομώνυμο ναό που στέκει κοντά στην είσοδο του και πάνω από τον δρόμο.
Πλούσια βλάστηση και μικρές παλιές οικίες κτισμέν...ες πάνω σε υψώματα με αμφιθεατρικό τρόπο δημιουργούν ένα πανέμορφο τοπίο και ένα υπέροχο χωριό που αξίζει κανείς να επισκεφτεί και να περπατήσει στα μικρά σοκάκια του που ξεκινούν αριστερά και δεξιά από τον κύριο δρόμο του και οδηγούν σε χαμηλότερα αλλά κυρίως σε ψηλότερα σημεία και προσφέρουν την υπέροχη θέα. Οι δραστηριότητες των κατοίκων είναι η αλιεία, η γεωργία, η ναυτιλία αλλά και η κτηνοτροφία.
Από τον Άγιο Νικόλαο, είτε από τον περιφερειακό του δρόμο,είτε από τον κεντρικό δρόμο του χωριού, κινηθείτε νοτιοανατολικά στον δρόμο προς τον Καβομαλέα για να επισκεφτείτε τις παραλίες Ριζμαρί, Άσπες, Λυγιά, Πηγάδι, το απολιθωμένο δάσος Αγίας Μαρίνας και τους μικρούς ψαράδικους οικισμούς Κόρακα και Προφήτης Ηλίας με το ομώνυμο εκκλησάκι και το φυσικό λιμάνι.

Δείτε περισσότερα

Ανερμάτιστη
κυκλοφορείς
ως μεθυσμένη
σε λαφυραγωγημένους
δρόμους

Νικόλαο Καλημεράκη
Στον μεγάλο ευεργέτη της Κρήτης και της γενέτειρας του, Νικόλαο Καλημεράκη ,είναι αφιερωμένο το φετινό ημερολόγιο του Πολιτιστικού Συλλόγου Αγίου Μύρωνα που κυκλοφόρησε πρόσφατα .
Ο δραστήριος Πολιτιστικός Σύλλογος της κωμόπολης θέλοντας να τιμήσει την μνήμη του άξιου τέκνου του Αγίου Μύρωνα ,της ομογένειας της Αμερικής και του ανθρώπου που είχε την ιδέα και υλοποίησε ως πρόεδρος της Παγκρητικής να συγκεντρωθούν χρήματα και να ανεγερθεί το Βενιζέλειο Νοσοκομείο εκφράζοντας ένα φόρο τιμής κυκλοφόρησε το ημερολόγιο του για το 2104 στο οποίο υπάρχει ένα πλούσιο φωτογραφικό υλικό για τον Νικόλαο Καλημεράκη .
Επίσης το ημερολόγιο συνοδεύεται από κείμενα για τις δραστηριότητες του, την προσφορά του στον Άγιο Μύρωνα αλλά και την Κρήτη γενικότερα με υλικό που παραχώρησε ο πρώην γραμματέας της Κοινότητας Γιάννης Φραγκιαδάκης και στενός συνεργάτης του Καλημεράκη .
Στις σελίδες του ημερολογίου υπάρχουν άγνωστες πτυχές του μεγάλου τέκνου της Κρήτης που διέθεσε χρήμα, χρόνο και ιδέες προκειμένου ο τόπος του η αγαπημένη του Κρήτη και το χωριό του να πάνε σημαντικά βήματα μπροστά σε εποχές ιδιαίτερα δύσκολες.

Μουσικό σχολείο Σιάτιστας


1997-2012 : 15 Χρόνια
Posted on 16 Ιανουαρίου, 2013 by lignostar

Σκεφτήκαμε πως δεν έχει νόημα να μιλάμε για την μουσική στη χώρα μας αν δεν προβάλουμε το θεσμό των Μουσικών σχολείων.
Την αρχή κάνει η Σιάτιστα. Λάβαμε και δημοσιεύουμε από την διευθύντρια του Μουσικού σχολείου Σιάτιστας κα Nτούρου το παρακάτω κείμενο. Την ευχαριστούμε για την πολύτιμη συμβολή της στο ξεκίνημα της προσπάθειας. Ευχόμαστε να ακολουθήσουν κι άλλα σχολεία.
Μπράβο στους εκπαιδευτικούς
Μπράβο στα παιδιά
Μπράβο στους γονείς
Γ Λιγνός
1997-2012 : 15 Χρόνια Μουσικό Σχολείο Σιάτιστας: Σύντομο Ιστορικό
Το Μουσικό Σχολείο Σιάτιστας λειτούργησε για πρώτη φορά τον Σεπτέμβριο του 1997 υπό την Διεύθυνση του κ. Γεωργίου Φίλιου.
Η γεωγραφική θέση της πόλης ευνοεί την συγκέντρωση μαθητών από την ευρύτερη περιοχή της Κοζάνης αλλά και των όμορων νομών, Γρεβενών και Καστοριάς στους οποίους δεν υπάρχουν Μουσικά Σχολεία. Κατά τη διάρκεια της 15ετούς πορείας του το Μουσικό Σχολείο Σιάτιστας πραγματοποίησε πολλές και ποικίλες εκδηλώσεις στην Σιάτιστα, την Κοζάνη και άλλες πόλεις της Δυτικής Μακεδονίας συμβάλλοντας στην ανάπτυξη της δημόσιας πολιτιστικής και καλλιτεχνικής εκπαίδευσης της περιοχής. Παράλληλα οι μαθητές του συμμετείχαν με επιτυχία στους

Κυριακή 6 Σεπτεμβρίου 2015

Άβα Παπαθεοφίλου: Μία Ελληνίδα μαθαίνει Ελληνικά στα παιδιά του Σοβέτο, στην Νότια Αφρική
Εστία διάδοσης της ελληνικής γλώσσας και του πολιτισμού λειτουργεί στο δημοτικό σχολείο του Ανατολικού Τζαμπούβου (Jabuvu East Primary School), στην περιοχή του Σοβέτο, στο Γιοχάνεσμπουργκ της Νότιας Αφρικής, χάρη στις άοκνες και σε εθελοντική βάση προσπάθειες της εκπαιδευτικού Άβας Παπαθεοφίλου.
"Τους κάνουμε τα ελληνικά με τραγουδάκια, με παιχνίδια" δήλωσε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ η κ. Παπαθεοφίλου, προσθέτοντας ότι χρησιμοποιεί την ελληνική φιλοσοφία και τη μυθολογία, την οποία τα παιδιά παραλληλίζουν με τη δική τους.
Μάρτυρας αυτών των προσπαθειών έγινε ο πατριάρχης Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής Θεόδωρος, όταν κατά την πρόσφατη επίσκεψή του στο σχολείο, οι μαθητές τον υποδέχθηκαν, κρατώντας ελληνικές σημαίες και τραγουδώντας τον εθνικό ύμνο της χώρας μας.
Ελίκα
Η Ελίκα είναι το πρώτο χωριό που συναντά κανείς όταν επισκέπτεται τα Βάτικα χτισμένο στους πρόποδες βουνού και ατενίζοντας τον Λακωνικό κόλπο.
Οφείλει το όνομα της πιθανώς στην πανέμορφη νύμφη της Ελίκης κατά μία εκδοχή και στο όνομα κάποιου οικιστή από τα Άλικα της Μάνης που εγκαταστάθηκε στην περιοχή μετά την επανάσταση του 1821 κατά μία άλλη εκδοχή.
Ένα χωριό με έντονη αγροτική ζωή αλλά και πλήθος φυσικών ομορφιών σας καλεί να το ανακαλύψετε και να επισκεφτείτε τον παραλιακό οικισμό του, τον Μαραθιάς και τις παραλίες των Λιμνών και του Πλατανιστού. Στην ευρύτερη περιοχή θα βρείτε και τους πύργους του "Φονιά" και τον "Κουλεντιανό" που αποτελούσαν μέρη του συστήματος που ειδοποιούσε με φωτιές για την επιδρομή κατακτητών και πειρατών από την θάλασσα.