Τρίτη 20 Οκτωβρίου 2015

2. Εγώ μέτραγα τα αστέρια όταν οι άλλοι ......
Κάνοντας έναν απολογισμό σκέφτομαι τι απόμεινε : Τρεις κι εξήντα! Λίγα ψιλά κέρματα το κέρδος μιας ολάκερης ζωής. Μα καλά τι έκανα όλα αυτά τα χρόνια; Κι εγώ που νόμιζα πως έζησα μια έντονη ζωή! Τίποτα στο τίποτα
Κυνηγητό χιμαιρικών ελπίδων σ’ ένα κόσμο δίχως μέλλον. Στα δίχτυα του ψαρά οι φελλοί επιπλέουν τα βαρίδια αναζητούν τον πάτο ν’ ανταλλάξουν προστυχιές με τα αμίλητα ψάρια.
Εγώ μέτραγα τα αστέρια όταν οι άλλοι μοίρ...αζαν τα λάφυρα. Απέμεινα ρέστος, ασκεπής κάτω απ’ τον ήλιο με το παγούρι άδειο και στεγνό. Ας κάνω μια προσθαφαίρεση: Από τη μια, τα χρόνια της πείνας και της στέρησης,
οι μέρες των συνεδριάσεων και των κυνηγητών, τα χρόνια του εγκλεισμού στα σίδερα.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου