Προσκύνημα-εκδρομή στον τόπο οπού έζησε και ετάφη ο μεγάλος ευεργέτης της Ελλάδας και της Μολδαβίας Αναστάσιος Τσούφλης
Ο Πολιτιστικός Σύλλογος Τσεπελόβου ο ‘’Τσούφλης’’ διοργάνωσε από τις 25 έως τις 31 Αυγούστου 2011, Προσκύνημα-εκδρομή στον τόπο οπού έζησε και ετάφη ο μεγάλος ευεργέτης της Ελλάδας και της Μολδαβίας Αναστάσιος Τσούφλης, καταγόμενος από το Τσεπέλοβο Ζαγορίου.Ο Αναστάσιος Τσούφλης γεννήθηκε στον τόπο που γεννηθήκαμε κι εμείς, το στολίδι του Ζαγοριού το Τσεπέλοβο. Περπάτησε στα σοκάκια που περπατήσαμε, είδε τον ήλιο ν’ ανατέλλει στον Κοζακό και να βασιλεύει πίσω απ’ την Τσουκαρνιάσα. Δεν τον χωρούσε όμως ο τόπος, ήταν η φτώχεια κι η άγονη γη που είχε να παλέψει και αμούστακο παιδί έφυγε για να καζαντίσει στην ξενιτιά. ‘’Ξενιτιά. Τι είναι ξενιτιά; Ξενιτιά είναι να ρημάζει ο τόπος. Να γκρεμιούνται τα σπίτια, να πνίγει η βλάστηση τα καρπικά. Ξενιτιά είναι να σβήνουν τα χωριά, να βασιλεύει η απουσία. Να μένουν χωρίς κεράκι τα πεθαμένα και ακόμα χειρότερα να σε χωματίζει ξένος τόπος. Ξενιτιά είναι να χάνεται η μνήμη και πώς να ζήσεις χωρίς μνήμη; Είναι ελπίδα κι η προσμονή. Ξενιτιά είναι η απαντοχή του νόστου.’’Μετά από περιπλάνηση μεγάλη και αφού πέρασε από πολλές δουλειές, κατέφυγε στο Κίσνοβο της Μολδαβίας (Βεσσαραβία), όπου δουλεύοντας σκληρά και τίμια πλούτισε και καζάντισε. Απόκτησε με σύνεση και πολλή δουλειά αυτός και ο αδερφός του, τεράστια περιουσία, η οποία αποτελούνταν από εκτάσεις που περιλάμβαναν ολάκερα χωριά με σιτοβολώνες, από πανδοχεία και χάνια μέχρι και το μεγαλύτερο ξενοδοχείο της τότε Βεσσαραβίας και καταστήματα.Αξιώθηκε να είναι Δημογέροντας και τιμήθηκε με το αξίωμα του ιππότη του Σταυρού. Το φιλανθρωπικό του έργο κατά τη διάρκεια της ζωής του ήταν αξιομνημόνευτο. Και όταν έφτασε στα στερνά του μοίρασε την περιουσία του δίκαια. Δεν αδίκησε κανέναν, ούτε τη νέα του πατρίδα, ούτε το Ελληνικό Έθνος, ούτε και το αγαπημένο του χωριό που φιλοξενούσε στα άγια χώματά του τους γονείς του.Έχτισε στο Κίσνοβο την εκκλησία Άγιος Θεόδωρος ο Τήρων εκπληρώνοντας ταυτόχρονα και την επιθυμία του αδερφού του.Στη διαθήκη του, που συντάχθηκε στις 17 Απριλίου του 1870, περιλαμβάνονται τα πάντα.Πρώτα - πρώτα σκέφτηκε το χωριό του. Εκκλησία - δημογεροντία, άποροι μαθητές - υποτροφίες, άπορες κορασίδες - προικοδότηση, πληρωμή δασκάλων και γιατρών, ενίσχυση των φτωχών, συγγενείς.Στον τόπο που έζησε φρόντισε για την ίδρυση και επέκταση σχολείων και νοσοκομείων καθώς και για υποτροφίες για τη συντήρηση των εκκλησιών.Ενδιαφερόταν για την τόνωση των γραμμάτων, για την ενίσχυση του ελληνικού στοιχείου και την ίδρυση σχολείων στην πολύπαθη Μακεδονία. Από την περιουσία του ιδρύθηκαν τα σχολεία που ονομάστηκαν Τσούφλεια εκπαιδευτήρια της Μακεδονίας σε Γευγελή, Στρωμνίτσα, Ασβεστοχώρι, Δοϊράνη, Πετρίστσι Καμενίκη και κάτω Τζουμαγιά. Ενίσχυσε το Πανεπιστήμιο Αθηνών και την Πολυτεχνική σχολή. Χρηματοδότησε την ίδρυση και συντήρηση του Πολεμικού Ναυτικού. Προέβλεψε ακόμα και το πώς θα διαχειριστεί η περιουσία του μετά το θάνατό του και συνέστησε επιτροπή διαχείρισης της περιουσίας του που ένα μεγάλο κομμάτι της άφησε στο Ελληνικό κράτος και τη μετέπειτα Ακαδημία Αθηνών, της οποίας ακόμη και σήμερα είναι ο πρώτος τη τάξη ευεργέτης.Έλαχε σε μας 24 Τσεπελοβίτες, το χρέος να προσκυνήσουμε στον τάφο του. Με λίγο χώμα απ’ την πατρώα γη του κι ένα λιθάρι, με μια φωτογραφία του χωριού να κοσμεί την μαρμάρινη προθήκη, μνημόσυνο αποδώσαμε στον ευεργέτη μας, ως ένδειξη ελάχιστης τιμής. Κι εκεί, ο Αρχιμανδρίτης και οι πέντε ιερείς της εκκλησίας που έχτισε προς τιμήν και με το όνομα του αδερφού του, βαθιά συγκινημένοι που για πρώτη φορά Έλληνες επισκέπτονται το Κίσνοβο και μάλιστα από το χωριό του μεγάλου ευεργέτη το Τσεπέλοβο. Με πραγματική συγκίνηση επιτελέσαμε το μνημόσυνο, σμίγοντας προσευχές και δεήσεις, στη Ρώσικη και την Ελληνική, κατά τα δικά τους πρεπούμενα. Κι ανταλλάξαμε δώρα κι υπόσχεση να κρατήσουμε επαφή. Και με τη σειρά τους μας έδωσαν κι εκείνοι λίγο χώμα από τον τάφο του, να το μεταφέρουμε στον τόπο του και να το τοποθετήσουμε κοντά στους προγόνους του.Η διαθήκη του Αν. Τσούφλη αρχίζει…‘’Εις το όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος, ο υποφαινόμενος έντιμος κληρονομικός πολίτης και Ιππότης Αναστάσιος, υιός του Κων/νου Τσούφλη, το γένος Έλλην, εκ της κώμης Τσεπελόβου της Ηπείρου τη 14 Απριλίου του 1870… Και μεις προσκυνητές σύγχρονοι στο δρόμο που περπάτησες και την πόλη που έζησες. Τσεπελοβίτες, βαθιά υπόχρεοι για το μεγάλο έργο σου, ο Σύλλογος που σαν ελάχιστη ένδειξη ευγνωμοσύνης φέρει το όνομά σου, τη 29 Αυγούστου του σωτηρίου έτους 2011, 141 χρόνια μετά το θάνατό σου, αφήνουμε στον τάφο σου λίγο χώμα και ένα λιθάρι απ την πατρώα γη σου.‘’Εις το όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος προσευχόμαστε ο Θεός να αναπαύσει την ΨΥΧΗ ΣΟΥ.!!!
Αναρτήθηκε από epirusgate Ετικέτες ΤΣΕΠΕΛΟΒΟ στις 12:09 μ.μ.
Αποστολή με μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου BlogThis!Μοιραστείτε το στο TwitterΜοιραστείτε το στο FacebookΚοινοποίηση στο Pinterest
Ο Πολιτιστικός Σύλλογος Τσεπελόβου ο ‘’Τσούφλης’’ διοργάνωσε από τις 25 έως τις 31 Αυγούστου 2011, Προσκύνημα-εκδρομή στον τόπο οπού έζησε και ετάφη ο μεγάλος ευεργέτης της Ελλάδας και της Μολδαβίας Αναστάσιος Τσούφλης, καταγόμενος από το Τσεπέλοβο Ζαγορίου.Ο Αναστάσιος Τσούφλης γεννήθηκε στον τόπο που γεννηθήκαμε κι εμείς, το στολίδι του Ζαγοριού το Τσεπέλοβο. Περπάτησε στα σοκάκια που περπατήσαμε, είδε τον ήλιο ν’ ανατέλλει στον Κοζακό και να βασιλεύει πίσω απ’ την Τσουκαρνιάσα. Δεν τον χωρούσε όμως ο τόπος, ήταν η φτώχεια κι η άγονη γη που είχε να παλέψει και αμούστακο παιδί έφυγε για να καζαντίσει στην ξενιτιά. ‘’Ξενιτιά. Τι είναι ξενιτιά; Ξενιτιά είναι να ρημάζει ο τόπος. Να γκρεμιούνται τα σπίτια, να πνίγει η βλάστηση τα καρπικά. Ξενιτιά είναι να σβήνουν τα χωριά, να βασιλεύει η απουσία. Να μένουν χωρίς κεράκι τα πεθαμένα και ακόμα χειρότερα να σε χωματίζει ξένος τόπος. Ξενιτιά είναι να χάνεται η μνήμη και πώς να ζήσεις χωρίς μνήμη; Είναι ελπίδα κι η προσμονή. Ξενιτιά είναι η απαντοχή του νόστου.’’Μετά από περιπλάνηση μεγάλη και αφού πέρασε από πολλές δουλειές, κατέφυγε στο Κίσνοβο της Μολδαβίας (Βεσσαραβία), όπου δουλεύοντας σκληρά και τίμια πλούτισε και καζάντισε. Απόκτησε με σύνεση και πολλή δουλειά αυτός και ο αδερφός του, τεράστια περιουσία, η οποία αποτελούνταν από εκτάσεις που περιλάμβαναν ολάκερα χωριά με σιτοβολώνες, από πανδοχεία και χάνια μέχρι και το μεγαλύτερο ξενοδοχείο της τότε Βεσσαραβίας και καταστήματα.Αξιώθηκε να είναι Δημογέροντας και τιμήθηκε με το αξίωμα του ιππότη του Σταυρού. Το φιλανθρωπικό του έργο κατά τη διάρκεια της ζωής του ήταν αξιομνημόνευτο. Και όταν έφτασε στα στερνά του μοίρασε την περιουσία του δίκαια. Δεν αδίκησε κανέναν, ούτε τη νέα του πατρίδα, ούτε το Ελληνικό Έθνος, ούτε και το αγαπημένο του χωριό που φιλοξενούσε στα άγια χώματά του τους γονείς του.Έχτισε στο Κίσνοβο την εκκλησία Άγιος Θεόδωρος ο Τήρων εκπληρώνοντας ταυτόχρονα και την επιθυμία του αδερφού του.Στη διαθήκη του, που συντάχθηκε στις 17 Απριλίου του 1870, περιλαμβάνονται τα πάντα.Πρώτα - πρώτα σκέφτηκε το χωριό του. Εκκλησία - δημογεροντία, άποροι μαθητές - υποτροφίες, άπορες κορασίδες - προικοδότηση, πληρωμή δασκάλων και γιατρών, ενίσχυση των φτωχών, συγγενείς.Στον τόπο που έζησε φρόντισε για την ίδρυση και επέκταση σχολείων και νοσοκομείων καθώς και για υποτροφίες για τη συντήρηση των εκκλησιών.Ενδιαφερόταν για την τόνωση των γραμμάτων, για την ενίσχυση του ελληνικού στοιχείου και την ίδρυση σχολείων στην πολύπαθη Μακεδονία. Από την περιουσία του ιδρύθηκαν τα σχολεία που ονομάστηκαν Τσούφλεια εκπαιδευτήρια της Μακεδονίας σε Γευγελή, Στρωμνίτσα, Ασβεστοχώρι, Δοϊράνη, Πετρίστσι Καμενίκη και κάτω Τζουμαγιά. Ενίσχυσε το Πανεπιστήμιο Αθηνών και την Πολυτεχνική σχολή. Χρηματοδότησε την ίδρυση και συντήρηση του Πολεμικού Ναυτικού. Προέβλεψε ακόμα και το πώς θα διαχειριστεί η περιουσία του μετά το θάνατό του και συνέστησε επιτροπή διαχείρισης της περιουσίας του που ένα μεγάλο κομμάτι της άφησε στο Ελληνικό κράτος και τη μετέπειτα Ακαδημία Αθηνών, της οποίας ακόμη και σήμερα είναι ο πρώτος τη τάξη ευεργέτης.Έλαχε σε μας 24 Τσεπελοβίτες, το χρέος να προσκυνήσουμε στον τάφο του. Με λίγο χώμα απ’ την πατρώα γη του κι ένα λιθάρι, με μια φωτογραφία του χωριού να κοσμεί την μαρμάρινη προθήκη, μνημόσυνο αποδώσαμε στον ευεργέτη μας, ως ένδειξη ελάχιστης τιμής. Κι εκεί, ο Αρχιμανδρίτης και οι πέντε ιερείς της εκκλησίας που έχτισε προς τιμήν και με το όνομα του αδερφού του, βαθιά συγκινημένοι που για πρώτη φορά Έλληνες επισκέπτονται το Κίσνοβο και μάλιστα από το χωριό του μεγάλου ευεργέτη το Τσεπέλοβο. Με πραγματική συγκίνηση επιτελέσαμε το μνημόσυνο, σμίγοντας προσευχές και δεήσεις, στη Ρώσικη και την Ελληνική, κατά τα δικά τους πρεπούμενα. Κι ανταλλάξαμε δώρα κι υπόσχεση να κρατήσουμε επαφή. Και με τη σειρά τους μας έδωσαν κι εκείνοι λίγο χώμα από τον τάφο του, να το μεταφέρουμε στον τόπο του και να το τοποθετήσουμε κοντά στους προγόνους του.Η διαθήκη του Αν. Τσούφλη αρχίζει…‘’Εις το όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος, ο υποφαινόμενος έντιμος κληρονομικός πολίτης και Ιππότης Αναστάσιος, υιός του Κων/νου Τσούφλη, το γένος Έλλην, εκ της κώμης Τσεπελόβου της Ηπείρου τη 14 Απριλίου του 1870… Και μεις προσκυνητές σύγχρονοι στο δρόμο που περπάτησες και την πόλη που έζησες. Τσεπελοβίτες, βαθιά υπόχρεοι για το μεγάλο έργο σου, ο Σύλλογος που σαν ελάχιστη ένδειξη ευγνωμοσύνης φέρει το όνομά σου, τη 29 Αυγούστου του σωτηρίου έτους 2011, 141 χρόνια μετά το θάνατό σου, αφήνουμε στον τάφο σου λίγο χώμα και ένα λιθάρι απ την πατρώα γη σου.‘’Εις το όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος προσευχόμαστε ο Θεός να αναπαύσει την ΨΥΧΗ ΣΟΥ.!!!
Αναρτήθηκε από epirusgate Ετικέτες ΤΣΕΠΕΛΟΒΟ στις 12:09 μ.μ.
Αποστολή με μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου BlogThis!Μοιραστείτε το στο TwitterΜοιραστείτε το στο FacebookΚοινοποίηση στο Pinterest
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου