Σκοτεινές σπηλιές
Στις απόκρημνες
χαράδρες του μυαλού
μέσα σε άξενες
και σκοτεινές σπηλιές...
είναι καταχωνιασμένες
κάποιες σκέψεις,
ίσως αμαρτωλές.
Δεν τόλμησαν ποτέ
ν’ αναδυθούν στην επιφάνεια
να πάρουν μια δυο ανάσες
αέρα καθαρού.
Αν με ρωτήσετε γιατί,
απάντηση ίσως
να μην υπάρχει
Κάποιες φορές νομίζεις
ότι στάζουν αμαρτίες
κι άλλες φοβάσαι
μη λεκιαστούν
από την κακία
και τη ζήλια των ανθρώπων.
Ντροπαλές σκέψεις,
που δεν τις ψέλλισε
ακόμα ανθρώπινο στόμα,
αναμένουν τη στιγμή
της ελευθερίας τους
η οποία μπορεί και
να μη φτάσει ποτέ…..