Δευτέρα 31 Ιουλίου 2017





Επισκευάζεται το παλαιότερο σε λειτουργία σχολείο στην Ελλάδα- Χτίστηκε το 1780 

Ολοκληρώθηκε η δημοπράτηση των εργασιών, για τις επισκευές στο παλαιότερο σε λειτουργία σχολείο της Ελλάδας. Το σχολείο βρίσκεται στην Ύδρα, και κατασκευάστηκε το 1780. 

Πρόκειται για ένα σημαντικό έργο, καθώς το Α΄ δημοτικό σχολείο, λειτούργησε ως σχολείο από το 1880. Επειδή έχει χαρακτηριστεί μνημείο, οι διαδικασίες είναι χρονοβόρες και απαιτούν ιδιαίτερη προσπάθεια και συντονισμό, με προϋπόθεση τον σεβασμό στον παραδοσιακό οικισμό της Ύδρας.

Το έργο αφορά σε εργασίες επισκευής και συντήρησής του, ώστε να παραμείνει κατάλληλο για χρήση και ασφαλές, καθώς πρόκειται να αντιμετωπισθούν σοβαρά προβλήματα, όπως η έντονη ρηγμάτωση του αρμολογήματος, που επιτρέπει την εισροή νερού στο εσωτερικό της τοιχοποιίας.



Ο συνολικός προϋπολογισμός του έργου ανέρχεται στο ποσό των 180.000 ευρώ, ενώ η χρηματοδότησή του θα γίνει από ίδιους πόρους της Περιφέρειας Αττικής.

Ο αντιπεριφερειάρχης Νήσων, Παναγιώτης Χατζηπηπέρος, σε σχετικές δηλώσεις τόνισε πως το χρόνιο αίτημα του Δήμου, των κατοίκων και των διδασκόντων του νησιού υλοποιείται. «Με γνώμονα την εξυπηρέτηση και την ασφάλεια των παιδιών, καθώς και με σεβασμό στη παράδοση, προγραμματίζουμε και υλοποιούμε σημαντικά έργα που καθυστερούσαν πολλά χρόνια, όπως το εμβληματικό αυτό σχολείο.

Οφείλουμε να το συντηρήσουμε και να το παραδώσουμε ασφαλές, να συνεχίσει να φιλοξενεί στους χώρους και τις επόμενες γενιές της ιστορικής Ύδρας» ανέφερε ο κ. Χατζηπέρος. 

Πηγή: ΑΠΕ


Κυριακή 30 Ιουλίου 2017


Δημοτικό Σχολείο Νεάπολης Ιταλίας
Η ιστορία του σχολείου μας
Το 6/θ ελληνικό δημοτικό σχολείο Νεαπόλεως Βάσης ΝΑΤΟ, αποτελεί ένα αμιγές ελληνικό σχολείο που λειτουργεί ως ισότιμο με τα σχολεία της Α/θμιας Εκπ/σης στην Ελλάδα σύμφωνα με τη Φ.816.41/21/5983/8-11-94, ακολουθώντας τη δομή και το πλαίσιο, αλλά και τα αναλυτικά και ωρολόγια προγράμματα όπως ορίζονται από το ΥΠΕΠΘ για την Α/θμια Εκπαίδευση με τη μόνη διαφοροποίηση ότι λειτουργεί στο εξωτερικό. Το σχολείο λειτουργεί με τα παιδιά των Ελλήνων αξιωματικών που υπηρετούν στη ΒΑΣΗ, αλλά και με παιδιά υπαλλήλων αποσπασμένων από το Υπουργείο Εξωτερικών στο Προξενείο Νεαπόλεως. Σύμφωνα με το νομικό πλαίσιο που διέπει το συγκεκριμένο σχολείο, ο ένας εκ των εκπαιδευτικών είναι δάσκαλος-στρατεύσιμος τοποθετημένος από το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας.  
Για το σχολικό έτος 2007-08, στο σχολείο μας υπηρετούν 6 δάσκαλοι από τους οποίους οι 5 είναι δάσκαλοι αποσπασμένοι από το ΥΠΕΠΘ και ένας δάσκαλος-στρατεύσιμος, ο οποίος τοποθετείται στο Δημοτικό Σχολείο, ενώ παράλληλα υπηρετεί και τη στρατιωτική του θητεία στη Βάση ΝΑΤΟ και μία εκπ/κός-μουσικός.
Σύμφωνα με τα στοιχεία του αρχείου των φακέλων εισερχομένων και εξερχομένων του σχολείου μας, σε έκθεση του τότε προξένου προς το ΥΠΕΠΘ στις 15 Οκτ 1979, για την κατάσταση και λειτουργία του Ελληνικού δημοτικού σχολείου Νεαπόλεως βάσης ΝΑΤΟ Ιταλίας, γινόταν αναφορά στην λειτουργία του σχολείου, από το σχολικό έτος 1969-1970 ως 1/θέσιο πλήρες με αριθμό μαθητών άνω των 17 κάθε χρόνο.
Από το σχολικό έτος 1969-70 έως το 1995-96 λειτούργησε ως 1/θέσιο ή 2/θέσιο, το 1996-2000 ως 3/θέσιο, από το 2001 έως το 2007 ως 4/θέσιο ή 5/θέσιο και από το σχολικό έτος 2007- 08 ως 6/θέσιο. 
Η σχολική μονάδα λειτουργεί από Δευτέρα έως Παρασκευή από τις 8.00-12.30 (5 διδακτικές ώρες, το πρώτο δίωρο και οι υπόλοιπες ώρες των 45 λεπτών, με ένα διάλειμμα των 20΄ και δύο των 10΄).
Στοιχεία Επικοινωνίας
Δημοτικό Σχολείο Νεάπολης Ιταλίας

Viale Saturno 6 (Parco Mazzola)
80014 Lago Patria
Giugliano in Campania (NA)




  1. Α θ ώ ε ς α μ α ρ τ ί ε ς
    Βυθίζω το βλέμμα στη γαλάζια θάλασσα
    των ματιών σου
    Προσπαθώντας να ανιχνεύσω
    τις απόκρυφες σκέψεις...
    Θέλω να κολυμπήσω στον ανήσυχο βυθό
    του μυαλού σου
    να συντονιστώ μαζί του
    ν’ ανιχνεύσω τις επιθυμίες
    Ας το πω καθαρά χωρίς αναστολές
    Κορίτσι μου
    θέλω να γίνω λαθρεπιβάτης
    στο σκάφος του σώματός σου
    στρατηγός και κυρίαρχος της επικράτειάς,
    να γλιστρώ στις παρειές του προσώπου
    να περπατώ στις παρυφές των χειλιών
    Να ανεβοκατεβαίνω στα όρη του στήθους
    να κάνω σλάλομ στις χαράδρες του λαιμού,
    να τρέχω με ταχύτητα στις πεδιάδες της κοιλιάς,
    να κατηφορίζω στις ισάδες των μηρών σου,
    να ανιχνεύω τις σκοτεινές σπηλιές
    που υπάρχουν ανάμεσά τους
    Μα πιο πολύ θέλω ν’ ακούω
    τους στεναγμούς της ευχαρίστησής
    βάλσαμο της καρδιάς μου

Παρασκευή 28 Ιουλίου 2017

  1. Ήθελε να κουρσέψει
    απάτητες κορυφές του νου
    Ν’ ανακαλύψει
    αφανέρωτες πτυχές της σκέψης
    Να ιχνηλατήσει ...
    τα αρχαία μυστικά μονοπάτια
    των πιονέρων της ζωής
    να ερευνήσει
    τους σκοτεινούς λαβύρινθους
    με τις απαντήσεις στις
    πάγιες απορίες του ανθρώπου
    και εν τέλει να σεργιανήσει
    στα λαμπερά ξέφωτα της γνώσης...
    Τι πέτυχε όμως στην πράξη;
    Τσαλαβουτήματα
    στα λασπερά μονοπάτια
    της μετριότητας,
    της κακίας
    και επανάληψης
    Τώρα αναζητεί απεγνωσμένα
    ένα άπατο βάραθρο
    Θα πέσει χωρίς δισταγμό
    μήπως και ξεχαστεί η ντροπή
    της επίγειας εμφάνισής του
Ιστορία της Ευαγγελικής Σχολής
Η Ευαγγελική Σχολή Σμύρνης αποτελεί ένα από τα παλαιότερα σχολεία του ελληνικού χώρου. Ιδρύθηκε το 1733 (κατ’ άλλους το 1717) στη Σμύρνη με την πρωτοβουλία τριών Σμυρναίων προκρίτων και αναδείχθηκε στο σημαντικότερο σχολείο της πόλης, αλλά και ολόκληρης της Μικράς Ασίας.
To 1747 αυτονομήθηκε από την κοινότητα Σμύρνης και τέθηκε υπό βρετανική προστασία, καθεστώς που αναγνώρισε ο Σουλτάνος, ενώ και το Οικουμενικό Πατριαρχείο αποδέχτηκε την πλήρη αυτονομία της Σχολής. Το Σχολείο διοικείτο από πολυμελή Εφορεία και τα έξοδα της λειτουργίας της καλύπτονταν από δωρεές, εράνους και αξιοποίηση των περιουσιακών της στοιχείων.  Στις αρχές του 19ου αι. βρέθηκε σε «έριδα» με το «Φιλολογικό Γυμνάσιο», ένα σχολείο που ίδρυσαν πνευματικοί άνθρωποι της Σμύρνης υπό την καθοδήγηση του Αδαμάντιου Κοραή, που εμφορούνταν από το πνεύμα του Διαφωτισμού κι έκριναν την Ευαγγελική Σχολή ως σχολείο συντηρητικό, με έντονο το θρησκευτικό στοιχείο στην εκπαίδευση που πρόσφερε. Το 1821, με την έκρηξη της Ελληνικής Επανάστασης, η Ευαγγελική Σχολή διέκοψε τη λειτουργία της μέχρι το 1828 που αποκαταστάθηκε η ηρεμία στην πόλη. Παρά την καταστροφή του κτιρίου της τρεις φορές από πυρκαγιά, το σχολείο με νέο κτίριο ή νέες προσθήκες, εξακολούθησε μέχρι το 1922 την πορεία του με αξιόλογους και προβεβλημένους διευθυντές και καθηγητές. Ας σημειωθεί ότι από το 1862 οι απόφοιτοι της Σχολής εγγράφονταν χωρίς εξετάσεις στο Πανεπιστήμιο Αθηνών.  Η Σχολή απέκτησε από νωρίς δικό της τυπογραφείο και βιβλιοδετείο, ενώ σταδιακά  οργάνωσε μία αξιολογότατη Βιβλιοθήκη (το 1922 μετρούσε 72.000 τόμους και 1.200 σπάνια χειρόγραφα), Μουσείο, με πλούσια αρχαιολογική συλλογή 3.000 αντικειμένων (γλυπτών, αναγλύφων, επιγραφών, κεραμικής) και 15.000 νομισμάτων, αλλά και Φυσιογραφικό και Ανθρωπολογικό τμήμα.
     Το 1894 ίδρυσε ανεξάρτητη Εμπορική σχολή, αλλά καισχολή ξένων γλωσσών(γαλλικής, αγγλικής ή γερμανικής, τουρκικής). Διέθετε δε πλούσιο εξοπλισμό οργάνων Φυσικής και Χημείας. To 1910 ίδρυσε Διδασκαλείο, το οποίο κατήρτιζε δασκάλους με σκοπό να υπηρετήσουν στα σχολεία των ελληνικών κοινοτήτων στο εσωτερικό της Μικράς Ασίας. Κατά το σχολικό έτος 1919-1920 αριθμούσε συνολικά 775 μαθητές και τον επόμενο χρόνο 900.  Το 1922 ήταν έτοιμο το νέο της κτίριο, στο οποίο όμως δεν πρόλαβε ποτέ, καθώς μεσολάβησε η Καταστροφή, να εγκατασταθεί. Στο κτίριο αυτό στεγάζεται το τουρκικό λύκειο Kemal Ataturk.
     Το 1922, με τη Μικρασιατική Καταστροφή, έπαψε να λειτουργεί και επανιδρύθηκε στη Νέα Σμύρνη, το 1934. Επρόκειτο τότε για το         δημόσιο Μεικτό Γυμνάσιο της κοινότητας Νέας Σμύρνης,  το οποίο      στεγάστηκε την ίδια χρονιά σε μισθωμένο οίκημα στην κεντρική πλατεία. Το 1935 με Βασιλικό Διάταγμα έλαβε την επωνυμία «Ευαγγελική Σχολή Σμύρνης». Τα επίσημα εγκαίνια του σχολείου, οπότε και η αποκάλυψη της επιγραφής «Ευαγγελική Σχολή Σμύρνης 1717-1934», έγιναν τον Απρίλιο του 1935 με μεγάλη επισημότητα. Μέχρι το σχολικό έτος 1946-1947, το σχολείο παρέμενε μεικτό.To 1947 ιδρύθηκε γυμνάσιο θηλέων και η Ευαγγελική Σχολή συνέχισε την πορεία της ως Γυμνάσιο Αρρένων. Το 1964, με την εκπαιδευτική μεταρρύθμιση Γεωργίου Παπανδρέου, το σχολείο χωρίστηκε σε Γυμνάσιο και Λύκειο. Το 1965 εγκαταστάθηκε σε νεόδμητο κτίριο στην οδό Κοραή. Από το 1967 μέχρι το 1976 λειτούργησε εκ νέου ως εξατάξιο Γυμνάσιο, σύμφωνα με τις σχετικές αποφάσεις της Δικτατορίας.
    Το 1971 αναγνωρίστηκε ως Πρότυπος Σχολή και δεχόταν τους μαθητές κατόπιν εισαγωγικών εξετάσεων. Το 1974 το Πρότυπο Γυμνάσιο Ευαγγελικής Σχολής Σμύρνης εγκαταστάθηκε στο σημερινό του κτίριο, σε σχέδια του σημαντικού αρχιτέκτονα Αλέξανδρου Τομπάζη, στη συμβολή των οδών Αγίας Σοφίας και Λέσβου 4. Στο παλιό κτίριο της οδού Κοραή στεγάστηκε και εξακολουθεί να στεγάζεται το 1ο Γυμνάσιο Αρρένων Νέας Σμύρνης (Λ.Α.Ν.Σ). Με τη μεταρρύθμιση του 1976-77 το σχολείο χωρίστηκε εκ νέου σε δύο βαθμίδες τριετούς φοίτησης, το Γυμνάσιο και το Λύκειο. Από το 1979-1980 άρχισε να δέχεται, πάντα κατόπιν εισαγωγικών εξετάσεων, και κορίτσια. Το 1982 μετονομάστηκε, όπως όλα τα πρότυπα σχολεία, σε Πειραματικό Γυμνάσιο (και Λύκειο αντιστοίχως) και η εισαγωγή των μαθητών γινόταν κατόπιν κλήρωσης στην Α΄ Γυμνασίου.
Το 2011 αναγνωρίστηκε κατόπιν αξιολόγησης ως Πρότυπο Πειραματικό Γυμνάσιο (με σειρά κατάταξης, τρίτο ανάμεσα στα πειραματικά σχολεία όλης της χώρας που είχαν επίσης υποβάλει αίτηση να αναγνωριστούν ως Πρότυπα Πειραματικά Σχολεία). Από τη σχολική χρονιά 2012-2013 οι μαθητές εισάγονται στην Α΄ Γυμνασίου κατόπιν εξετάσεων.
Το 2014 κατατάχθηκε στα 4 Πρότυπα Γυμνάσια της χώρας ως Πρότυπο Γυμνάσιο Ευαγγελικής Σχολής Σμύρνης, και οι μαθητές/τριες του επιλέγονται       κατόπιν εισαγωγικών εξετάσεων για την εισαγωγή τους στην Α’ Γυμνασίου.
Επιμέλεια:  Τ. Καφετζάκη
Άλλες πληροφορίες για την Ευαγγελική Σχολή στην εγκυκλοπαίδεια του Ελληνικού Κόσμου:
Μου αρέσει! Φόρτωση...




Πέμπτη 27 Ιουλίου 2017


Ιωσηφόγλειο ορφανοτροφείο

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια



Το Ιωσηφόγλειο Ορφανοτροφείο είναι ιστορικό οικοδόμημα στη Νέα Σμύρνη, επί της Λεωφόρου Συγγρού, που χτίστηκε τη δεκαετία του 1920 με έξοδα του Μικρασιάτη Χαράλαμπου Ιωσηφόγλου για να φιλοξενήσει τα ορφανά που υπήρχαν μεταξύ της προσφύγων της Μικρασιατικής Καταστροφής. Αργότερα φιλοξένησε παιδιά που έμειναν ορφανά εξαιτίας του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Από το 1951 ως το 1995, στέγασε την Επαγγελματική Σχολή «Αγία Βαρβάρα» του Εθνικού Οργανισμού Πρόνοιας, ενώ έκτοτε φιλοξενεί μαθήτριες εφηβικής ηλικίας που είναι ορφανές ή έχουν οικογενειακά προβλήματα.

ΊδρυσηΤο «Ιωσηφόγλειο» ορφανοτροφείο αρρένων κτίστηκε από τον μικρασιάτη τραπεζίτη και επιχειρηματία Χαράλαμπο Ιωσηφόγλου, στη λεωφόρο Συγγρού, σε έκταση 8.415 τ.μ. που παραχωρήθηκε από το Ελληνικό Δημόσιο και βρίσκεται στα όρια του δήμου Ν. Σμύρνης. Η οικοδόμηση του κτιρίου ολοκληρώθηκε το 1929 και το ορφανοτροφείο άρχισε να λειτουργεί το 1932. Σκοπός του ιδρύματος ήταν η φιλοξενία ορφανών αγοριών προσφυγόπουλων.

Στον εσωτερικό του περίβολο υπάρχει εκκλησάκι του Αγίου Χαραλάμπους, το οποίο θεμελιώθηκε από τον ίδιο τον ευεργέτη αλλά ολοκληρώθηκε από τον γιο του Όμηρο Ιωσηφόγλου. Το 1941 το ίδρυμα επιτάχθηκε από τις αρχές κατοχής, για τη στέγαση στρατιωτικών μονάδων. Με την απελευθέρωση επαναλειτούργησε ως Ορφανοτροφείο παιδιών της.

Παιδούπολη Το 1951 έπαψε να λειτουργεί ως ορφανοτροφείο και στέγασε την "Οικοκυρική και Επαγγελματική Σχολή Αγία Βαρβάρα", του Εθνικού Οργανισμού Προνοίας και κατόπιν ως Παιδούπολη. Η σχολή λειτουργούσε από τον Μάιο του 1949 στη Γλυφάδα, με την επωνυμία "Παιδούπολη-Επαγγελματική Σχολή Αγία Βαρβάρα". Το 1951 μεταφέρθηκε στο Ιωσηφόγλειο Ν. Σμύρνης. Η δημιουργία της σχολής αρχικά είχε στόχο την επαγγελματική κατάρτιση κοριτσιών, θυμάτων του εμφυλίου πολέμου, τα οποία ήταν ορφανά ή είχε διαλυθεί η οικογένειά τους.

Σκοπός ήταν να αποκτήσουν τα κορίτσια ένα βιοποριστικό επάγγελμα που θα τους έδινε τη δυνατότητα επιβίωσης μετά την ενηλικίωσή τους και την επιστροφή τους στην πατρίδα τους. Δεύτερος στόχος ήταν η ανάπτυξη της ικανότητας μετάδοσης και διδασκαλίας επαγγελματικών δεξιοτήτων: ραπτικής, κεντήματος, υφαντικής κλπ από τις απόφοιτες. Αργότερα το εκπαιδευτικό πρόγραμμα εμπλουτίστηκε με οικοκυρική και θεωρητική εκπαίδευση διάρκειας δύο ετών. Το 1972 θεσμοθετήθηκε η τριετής φοίτηση στα εργαστήρια της σχολής.

Επαγγελματική Σχολή Το 1983 η σχολή μετονομάστηκε σε "Ειδική Επαγγελματική Σχολή Αγία Βαρβάρα". Ταυτόχρονα η σχολή προχώρησε σε επέκταση της εκπαιδευτικής δραστηριότητας σε εξωτερικούς μαθητές, κορίτσια και αγόρια εφηβικής ηλικίας. Έτσι στα υπάρχοντα εργαστήρια υφαντικής, ραπτικής και κεντήματος προστέθηκαν εργαστήρια αγγειοπλαστικής, ξυλουργικής, μεταλλοπλαστικής και κοσμήματος.

Το 1995 σταμάτησε η λειτουργία του προγράμματος επαγγελματικής κατάρτισης λόγω διακοπής των επιχορηγήσεων. Το πρόγραμμα φιλοξενίας εφήβων κοριτσιών συνεχίζει τη λειτουργία του μέχρι σήμερα. Φιλοξενεί εσωτερικές μαθήτριες οι οποίες στερούνται οικογένειας ή αυτή αντιμετωπίζει προβλήματα. Εισάγονται στη σχολή έπειτα από εισαγγελική εντολή ή μεσολάβηση άλλων φορέων, σπανιότερα δε έπειτα από αίτηση των κηδεμόνων τους. Τα παιδιά φοιτούν σε γυμνάσια και λύκεια της περιοχής ή σε ειδικά προγράμματα κατάρτισης.

Τετάρτη 26 Ιουλίου 2017

Ορθοδοξία, Σιέρρα Λεόνε και Εκπαίδευση


Με απόφαση και τις ευλογίες της Α.Μ. του Πάπα και Πατριάρχου Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής κ. Θεοδώρου Β΄, η Ορθόδοξη Ιεραποστολή άρχισε στη διψασμένη πνευματικά Σιέρρα Λεόνε το Φεβρουάριο του 2008. Ο πρώτος χώρος λατρείας ήταν η κουζίνα του ισογείου μιας ενοικιασμένης φτωχικής οικείας. Αλλά αμέσως κάναμε σχέδια για την εδώ ανάπτυξη της Ορθόδοξης Εκκλησίας μας. Βασικό σ’ αυτήν τη στρατηγική μας ήταν η απόκτηση ενός λειτουργούντος ήδη μεγάλου σχολικού συγκροτήματος με Δημοτικό σχολείο και Γυμνάσιο στην πρωτεύουσα Φριτάουν με συνολικό αριθμό μαθητών περί τους 1500. Από τότε έχουμε βελτιώσει τις συνθήκες του σχολικού περιβάλλοντος κι επιπλέον έχουμε εισαγάγει μαθήματα κατηχήσεως στο Δημοτικό και στο Γυμνάσιο. Έχουμε επίσης καθημερινές Ιερές Ακολουθίες στο χώρο των σχολείων. Έχουμε και ένα άλλο σχολείο περίπου 15 χιλιόμετρα από το κέντρο της πρωτεύουσας. Αλλά ποιοι είναι οι δάσκαλοι αυτών των σχολείων; Μερικοί είναι βαπτισμένοι Ορθόδοξοι αλλά οι περισσότεροι δεν είναι. Με την ίδρυση του Ορθοδόξου Παιδαγωγικού Κολλεγίου Δυτικής Αφρικής, χάρη στη μεγάλη γενναιοδωρία του Ιεραποστολικού Συνδέσμου «Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός» και των δωρητών του θα προσφέρουμε προγράμματα εκπαιδεύσεως διδασκάλων Δημοτικών σχολείων και νηπιαγωγείων και έτσι θα κάνουμε το Κολλέγιο μας και τους πτυχιούχους του την κύρια πηγή, από την οποία θα προσλαμβάνουμε δασκάλους και νηπιαγωγούς για όλα τα σχολεία μας στη Σιέρρα Λεόνε και στις άλλες χώρες της Επισκοπής μας.


 Το Ορθόδοξο Παιδαγωγικό Κολλέγιο της Δυτικής Αφρικής 

Το Παιδαγωγικό Κολλέγιο
Από την αρχή της Ιεραποστολικής παρουσίας μας στη Σιέρρα Λεόνε αποφασίστηκε να ιδρύσουμε ένα Παιδαγωγικό Κολλέγιο μέσα στα πλαίσια της όλης ιεραποστολικής στρατηγικής μας. Η ίδια υποκινήθηκε σε μεγάλο βαθμό από τον Δρ. Κωνσταντίνο Χριστομάνο, πρώην καθηγητή της Παιδαγωγικής στο Πανεπιστήμιο της Θεσσαλονίκης και ένα από τους συνιδρυτές του Ορθοδόξου Κολλεγίου στην Κένυα. Αλλά η ιδέα ποτέ δεν θα μπορούσε να πραγματοποιηθεί χωρίς την οικονομική βοήθεια τεσσάρων αδελφών που είναι όλοι τους γιατροί. Τα αδέλφια αυτά συγχρόνως ανεγείρουν, στον προαύλιο χώρο του Κολλεγίου, και Ιερό Ναό προς τιμήν των Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης. Με τη χάρη του Θεού αποκτήσαμε ένα θαυμάσιο οικόπεδο στην καρδιά της Φριτάουν. Είναι μέρος ενός λόφου που υψώνεται πάνω από την πόλη με υπέροχη θέα του Ατλαντικού Ωκεανού. Στην πραγματικότητα είναι η ανεμοδαρμένη ακρόπολη της Φριτάουν. Οι οικοδομικές εργασίες άρχισαν περίπου πριν από δύο χρόνια και το Κολλέγιο είναι τώρα σχεδόν έτοιμο.

Το εσωτερικό του Κολλεγίου
Το κτίριο είναι διώροφο με Νεοελληνική αρχιτεκτονική αισθητική. Ελληνικές κολώνες στολίζουν την όψη του και μεγάλα παράθυρα επιτρέπουν το εσωτερικό του κτιρίου να κατακλύζεται από το φως του ήλιου κατά τη διάρκεια της ημέρας. Στο ισόγειο υπάρχουν τα γραφεία της Διοικήσεως και των Καθηγητών. Υπάρχουν κουζίνα, ιατρείο και μια αίθουσα ως χώρος αναψυχής των φοιτητών. Στον επάνω όροφο υπάρχουν δύο μεγάλες αίθουσες διδασκαλίας και μια μεγάλη βιβλιοθήκη. Κάθε αίθουσα διδασκαλίας μπορεί άνετα να δεχθεί 80 με 100 φοιτητές. Η βιβλιοθήκη έχει γραφείο για το βιβλιοθηκάριο και τραπέζια αναγνωστηρίου. Έχουμε αποκτήσει περίπου 80.000 βιβλία, αλλά η υπάρχουσα βιβλιοθήκη μας μπορεί να χωρέσει μόνο 3.000 – 4.000 βιβλία. Ελπίζουμε ότι στο μέλλον θα μπορέσουμε να κάνουμε μια πιο μεγάλη βιβλιοθήκη στον τρίτο όροφο, όταν τον κτίσουμε.
Θα εισαγάγουμε καθίσματα και πίνακες για τις αίθουσες διδασκαλίας από το εξωτερικό σε πολύ χαμηλές τιμές, ενώ όλη η επίπλωση των γραφείων και τα ράφια της βιβλιοθήκης κατασκευάστηκαν από τοπικούς ξυλουργούς. Το κτίριο του Κολλεγίου έως τώρα έχει κοστίσει περίπου 160.000 € εκ των οποίων το μεγαλύτερο μέρος έχει καλυφθεί από τον Ιεραποστολικό Σύνδεσμο «Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός» και τους δωρητές του που διέθεσαν 135.000 €.

 Ιερός Ναός Αγίου Κωνσταντίνου και Ελένης
Ο Ιερός Ναός του Κολλεγίου μας προς τιμήν των Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης είναι μέρος του χώρου του Κολλεγίου όπου μπορούν να χωρέσουν περίπου 230 άτομα. Προορισμός του είναι να συμβάλλει στην πνευματική καλλιέργεια των φοιτητών μας και να τους εισαγάγει στην Ορθόδοξη Χριστιανική λατρεία. Είμαστε πολύ ευγνώμονες στα τέσσερα αδέλφια που ανέλαβαν την ανέγερσή του. Μέχρι τώρα έχουμε δαπανήσει περίπου 95.000 €. Προς το παρόν είναι μισοτελειωμένος, γιατί μας έχουν τελειώσει τα χρήματα.


Έχουμε επιλέξει τους περισσότερους από τους Καθηγητές του Κολλεγίου μας για το χειμερινό εξάμηνο του 2011 κι έχουμε αρχίσει να δημοσιεύουμε αγγελίες για υποψηφίους φοιτητές να υποβάλουν αιτήσεις για την εγγραφή τους. Προβλέπεται ότι οι πρώτοι φοιτητές μας θα είναι περίπου 100. Βεβαίως, ως φιλανθρωπική Επισκοπή θα έχουμε τα χαμηλότερα κατά το δυνατόν δίδακτρα των φοιτητών ακριβώς και μόνον για να μπορούμε να πληρώνουμε το διδακτικό και διοικητικό προσωπικό. Το κολλέγιο αυτό θα στελεχώσει τα μελλοντικά νηπιαγωγεία και δημοτικά σχολεία μας με δασκάλους και νηπιαγωγούς όχι μόνο στη Σιέρρα Λεόνε αλλά και στις άλλες χώρες της Επισκοπής μας στη Δυτική Αφρική.


 Ευχαριστίες


Θέλω να εκφράσω την ευγνωμοσύνη μου στους ευσεβείς δωρητές του Ιεραποστολικού Συνδέσμου για την γενναιοδωρία τους σε δύσκολους οικονομικά χρόνους. Έχετε δημιουργήσει ένα Παιδαγωγικό Κολλέγιο στη Δυτική Αφρική που θα δώσει σε νέους ανθρώπους ευκαιρία να αποκτήσουν επαγγελματικές ικανότητες στην τέχνη της διδασκαλίας, ενώ συγχρόνως θα βοηθήσετε στη διάδοση του Ορθοδόξου Χριστιανισμού σ’ αυτή την περιοχή του κόσμου. Σας ευχαριστώ πολύ.
Χριστός Ανέστη!
π. Θεμιστοκλής Αδαμόπουλος



Ιστορικό-Σκιαγράφημα της Γερμανικής Σχολής Αθηνών

Η Γερμανική Σχολή Αθηνών αναπολεί με υπερηφάνεια την υπερεκατονταετή ιστορία της. Ιδρύθηκε το 1896 από τον διάσημο αρχαιολόγο Wilhelm Dörpfeld.
Η Σχολή, που ιδρύθηκε με σκοπό να λειτουργήσει ως «Σχολείο Συνάντησης» μαθητών διαφορετικών εθνοτήτων και πολιτισμών, λειτουργεί στο Μαρούσι και αποτελείται από το Γερμανικό τμήμα πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης και από το Ελληνικό τμήμα με Γυμνάσιο και Λύκειο.
Η Σχολή παρέχει, με τη βοήθεια Γερμανών και Ελλήνων καθηγητών, σε 1000 περίπου μαθητές μοντέρνα, σύγχρονη εκπαίδευση και προετοιμασία με προοπτική την ζωή στην ενωμένη Ευρώπη.

Η ίδρυση της Σχολής
Ο πρώτος γερμανικός εκπαιδευτικός οργανισμός ιδρύθηκε στην Ελλάδα το 1834. Η ανάγκη για τη δημιουργία ενός τέτοιου σχολείου προέκυψε, καθώς ήρθαν στη χώρα πολλοί Γερμανοί λόγιοι, υπάλληλοι, έμποροι, ιατροί, τεχνίτες και στρατιωτικοί μαζί με τις οικογένειές τους μετά την ανάληψη της Αντιβασιλείας από τον Όθωνα. Η σχολή λειτούργησε έως το 1862 που ο ‘Όθωνας εγκατέλειψε την Ελλάδα. Από το 1872 λειτούργησε με ιδιωτική πρωτοβουλία μια γερμανική σχολή, στην οποία τα μαθήματα γίνονταν μόνο Κυριακές και αργίες. Το κλείσιμό της το 1888 οφείλεται στην οικονομική κρίση.
Το 1896 ο αρχαιολόγος Wilhelm Doerpfeld και οι οικογένειες Γερμανών που κατοικούσαν στην Ελλάδα ανέλαβαν την πρωτοβουλία της ίδρυσης ενός σχολείου για τη διαπαιδαγώγηση και εκπαίδευση των παιδιών τους. Το 1897 δημιουργήθηκε ο Σχολικός Σύλλογος που θα αποτελέσει και φορέα της σχολής, ενώ την ίδια χρονιά εξασφαλίστηκε η οικονομική υποστήριξη από τη Γερμανική Κυβέρνηση. Από το σχολικό έτος 1898-99 είχε δικό της νηπιαγωγείο και μέχρι τον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο διατήρησε το χαρακτήρα δημοτικού σχολείου. Ο αριθμός των μαθητών έφτασε τους 200 μέχρι το αναγκαστικό κλείσιμο της σχολής 1917 εξαιτίας του πολέμου.

Η περίοδος μεταξύ των δύο παγκοσμίων πολέμων
Στις δύο δεκαετίες μεταξύ των παγκοσμίων πολέμων η σχολή εξελίχθηκε και αναβαθμίστηκε σταδιακά από τριτάξιο δημοτικό σε ένα σχολείο από το οποίο οι μαθητές μπορούσαν να αποφοιτήσουν με γερμανικό και ελληνικό απολυτήριο. Η πορεία αυτή δεν ήταν εύκολη, αφού υπήρχαν πολλά προβλήματα που έπρεπε να ξεπεραστούν. Πάντως ο αριθμός των μαθητών, που συνεχώς αυξάνονταν, δείχνει το έντονο ενδιαφέρον που υπήρχε για τη Σχολή. Η αναγνώριση –έστω και περιορισμένη- από το Ελληνικό Κράτος το 1927 ενίσχυσε την πρόοδο αυτή.
Το 1935 η Σχολή αναγνωρίστηκε ως «Πλήρες Δημόσιο Ανώτερο Εκπαιδευτήριο» από το Γερμανικό Υπουργείο Επιστημών, Παιδείας και Λαϊκής Επιμόρφωσης. Ενώ την 1η Απριλίου 1939 διορίστηκε παράλληλα με το Γερμανό και Έλληνας Διευθυντής και η Σχολή πήρε την άδεια για τη λειτουργία μικτών τμημάτων, γεγονός που αποτελούσε εξαίρεση, γιατί ο νόμος όριζε διαχωρισμό τάξεων και φύλων.

Μετά το Β ’παγκόσμιο πόλεμο
Τα γεγονότα του 1944 είχαν σαν αποτέλεσμα την εγκατάλειψη της Σχολής, η οποία επαναλειτούργησε το 1956, όπως είναι φυσικό, με πολλά προβλήματα. Όμως ο αυξανόμενος αριθμός μαθητών και οι ανάγκες για μεγαλύτερους χώρους οδήγησαν το Γερμανικό Υπουργείο Εξωτερικών στην απόφαση για την ανέγερση ιδιόκτητου σχολικού κτιρίου.
Το 1959 ήταν χρονιά μεγάλων μεταρρυθμίσεων για τη Γ.Σ.Α. Καθιερώθηκε για πρώτη φορά μετά τον πόλεμο το γερμανικό απολυτήριο, ενώ δημιουργήθηκαν δύο γυμνασιακά τμήματα, ένα ελληνικό και ένα γερμανικό. Ο διαχωρισμός αυτός ήταν απαραίτητος γιατί στο πλαίσιο της εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης της Κυβέρνησης Καραμανλή ορίζονταν πολύ συγκεκριμένα το περιεχόμενο των μαθημάτων που έπρεπε να διδάσκονται οι Έλληνες μαθητές, ώστε να μην απομακρύνονται από το εθνικό παιδαγωγικό σύστημα ακόμα και αν φοιτούσαν σε ξένα σχολεία.

Η σχολή τα τελευταία 25 χρόνια
Η πορεία της Γ.Σ.Α. τα τελευταία χρόνια είναι σταθερά ανοδική. Το ενδιαφέρον και η αγάπη του κόσμου αποδεικνύεται ισχυρός σύμμαχος στην εξελικτική πορεία της. Έχουν γίνει μεγάλες προσπάθειες για τη βελτίωση της ποιότητας σπουδών σε όλους τους τομείς -στο εκπαιδευτικό/διδακτικό πρόγραμμα, στις επιμέρους/εξωδιδακτικές δραστηριότητες, στις κτιριακές εγκαταστάσεις- που με ιδιαίτερη χαρά διαπιστώνεται ότι αποφέρουν καρπούς. Γεγονός που αποδεικνύεται από τις επιτυχίες των μαθητών που αποφοιτούν από τη σχολή, καθώς ένας ιδιαίτερα μεγάλος αριθμός έχει διακριθεί στην πολιτική, στις τέχνες, στον επιστημονικό και επιχειρηματικό τομέα.
Και επειδή ένα σχολείο είναι ζωντανός οργανισμός, άρα συνεχώς μεταβαλλόμενος, τα σχέδια για περαιτέρω ανάπτυξη και εξέλιξη της Γερμανικής Σχολής Αθηνών συνεχίζονται με γνώμονα πάντα το σεβασμό και την αγάπη για το μαθητή.





Δευτέρα 24 Ιουλίου 2017





Είσοδος
Απατείται εγγραφή ή είσοδος. Πατήστε στο σχετικό εικονίδιο επάνω δεξιά στη σελίδα.
OK
Οικογένεια Γρηγόρη Καπαγιαννίδη: Οι μεγαλοαστοί της Τραπεζούντας που πλούτισαν από ένα λάθοςΕίσοδος
Απατείται εγγραφή ή είσοδος. Πατήστε στο σχετικό εικονίδιο επάνω δεξιά στη σελίδα.
OK

Επιφανείς Πόντιοι στο πλούσιο τραπέζι της έπαυλης Καπαγιαννίδη
Έξαλλος ο έμπορος Γρηγόρης Καπαγιαννίδης κοιτούσε στην αποθήκη του παντοπωλείου του στην Τραπεζούντα, στα μέσα του 19ου αιώνα (γύρω στο 1860) τις τεράστιες ποσότητες ζάχαρης που του είχε προμηθεύσει ο χονδρέμπορος. Ένας υπάλληλός του κατά την παραγγελία πρόσθεσε από λάθος ένα ακόμα μηδενικό, με αποτέλεσμα η προμηθευθείσα ποσότητα ζάχαρης να είναι πολύ μεγαλύτερη από τις ανάγκες των πελατών του, και ο κίνδυνος καταστροφής να είναι κοντά για τον Γρηγόρη Καπαγιαννίδη.
Ωστόσο, ο Θεός είχε άλλα σχέδια για τη μοίρα του! Αυτό το λάθος αποτέλεσε την αιτία για να χτιστεί μια οικονομική αυτοκρατορία – για τα δεδομένα της Τραπεζούντας εκείνης της εποχής.
Λίγο καιρό μετά, εξαιτίας ενός πολέμου, υπήρχε τεράστια έλλειψη προϊόντων στην αγορά και οι τιμές της ζάχαρης αυξήθηκαν κατακόρυφα. Οι μεγάλες ποσότητες που ο Γρηγόρης Καπαγιαννίδης διέθετε από τη λανθασμένη παραγγελία του υπαλλήλου του –ο οποίος είχε στο μεταξύ απολυθεί για την... γκάφα του–, αποδείχθηκαν χρυσωρυχείο γι’ αυτόν και η πώλησή τους τον βοήθησε να αποκτήσει μεγάλη οικονομική επιφάνεια.

Η Άννα Θεοφυλάκτου μάς ξεναγεί στις μνήμες της οικογένειάς της (φωτ.: Ρωμανός Κοντογιαννίδης)


Τη Δόμνα Αμοιρόγλη (1843-1935), όπως λέει η Άννα Θεοφυλάκτου, ο Γρηγόρης Καπαγιαννίδης την παντρεύτηκε χωρίς να το σχεδιάζει. Ενώ πήγαινε σε κάποιο σημείο του Πόντου για να ζητήσει μια άλλη κοπέλα σε γάμο, έμαθε καθ’ οδόν ότι κλέφτηκε με άλλον άντρα. Για τα ήθη της εποχής ο Γρηγόρης Καπαγιαννίδης (δεξιά, φωτ. αρχείου Άννας Θεοφυλάκτου) ήταν αδύνατο να γυρίσει στον τόπο του χωρίς νύφη, και τη λύση έδωσε η προξενήτρα, η οποία θυμήθηκε ότι εκεί κοντά έμενε μια όμορφη 17χρονη κοπέλα, η κόρη του Αμοιρόγλη.
Την ζήτησαν σε γάμο, αλλά ο πατέρας της ήταν στην αρχή αρνητικός. Δεν ήθελε να την παντρέψει, διότι πίστευε αυτό που του είχε πει λίγα χρόνια πριν ένας Τούρκος μπέης, ότι, δηλαδή, η κοπέλα είχε μεγάλη τύχη, και όπου πήγαινε θα την έπαιρνε μαζί της. Τελικά η αντίσταση του πεθερού κάμφθηκε, και ο Γρηγόρης Καπαγιαννίδης με τη Δόμνα Αμοιρόγλη ενώθηκαν με τα δεσμά του γάμου.
Τράπεζα και έπαυλη
Με τη Δόμνα Αμοιρόγλη –υπήρξε το 1904 η πρώτη πρόεδρος της Μέριμνας Ποντίων Κυριών– ο Γρηγόρης Καπαγιαννίδης απέκτησε τέσσερα παιδιά: τη Μελπομένη, τον Κώστα (1868-1915), τον Αλκιβιάδη (1870-1941) και τη Λευκοθέα. Όπως λέει η Άννα Θεοφυλάκτου, ο Κώστας Καπαγιαννίδης ήταν πολύ εργατικός και μεθοδικός στη ζωή του, σε αντίθεση με τον αδελφό του Αλκιβιάδη, ο οποίος ήταν περισσότερο γλεντζές.

Εκδρομή Ποντίων της Τραπεζούντας στο Σοούκ Σου. 1ο αμάξι: Μπογιατζίδης, Αλκιβιάδης Καπαγιαννίδης·
2ο: Παναγιώτης Εφραιμίδης, Θεοφύλακτος Θεοφυλάκτου· 3ο: Αναστάσιος Λεοντίδης, Λάζαρος Κωνσταντινίδης·
έφιππος: Αδάμ Κ. Θεοφυλάκτου
Με τη βοήθεια των δύο γιων του ο Γρηγόρης Καπαγιαννίδης προχώρησε στην ίδρυση μιας τράπεζας, της τράπεζας Καπαγιαννίδη, η οποία ήταν η μεγαλύτερη στην περιοχή και ανέβασε σημαντικά εκτός από το οικονομικό, και το κοινωνικό προφίλ της οικογένειας. Εκείνη την εποχή στον Πόντο λειτουργούσαν η τράπεζα του μεγάλου ευεργέτη του Πόντου Κωστάκη Θεοφυλάκτου, ο οποίος με τα χρήματά του κατασκεύασε θέατρο και νηπιαγωγείο, η Τράπεζα Αθηνών και μία οθωμανική. Μετά την τράπεζα Καπαγιαννίδη δημιουργήθηκε και η τράπεζα Φωστηρόπουλου.



Ψυχή του τραπεζικού ιδρύματος, αλλά και των υπόλοιπων εμπορικών δραστηριοτήτων Καπαγιαννίδη, ήταν ο Κώστας, ο οποίος διαδέχθηκε τον πατέρα του στις επιχειρήσεις. Το 1904 ο Κώστας παντρεύτηκε την Άννα Τριανταφυλλίδη. Μετά το γάμο τους κατασκεύασε το 1906 την περίφημη έπαυλη Καπαγιαννίδη στην εξοχική περιοχή της Τραπεζούντας Σόουκ Σου. Ήταν το μεγαλοπρεπέστερο σπίτι της Τραπεζούντας και είχε ανεγερθεί από τον περίφημο μηχανικό Κακουλίδη, ο οποίος είχε κτίσει και το νέο κτήριο του Φροντιστηρίου. Στη νεοκλασική έπαυλη Καπαγιαννίδη φιλοξενήθηκε σε επίσκεψή του στην Τραπεζούντα ο Μουσταφά Κεμάλ, και για το λόγο αυτόν σήμερα έχει μετατραπεί σε μουσείο, που ονομάζεται Ατατούρκ Κιοσκ και διασώζονται έπιπλα και διάκοσμος της εποχής.


Η έπαυλη Καπαγιαννίδη
Ο Κώστας Καπαγιαννίδης πέθανε το 1915, πριν από τον ξεριζωμό. «Είχε προβλέψει τις τραγικές εξελίξεις και γι’ αυτό ενημέρωνε τους πολίτες να είναι προσεκτικοί και να αποφεύγουν τις μεγάλες καταθέσεις των χρημάτων τους. Έτσι, έπαθε και οικονομική καταστροφή. Μετά τον ξεριζωμό η οικογένειά του έφτασε στην Αθήνα, όπου βρίσκονται σήμερα οι απόγονοί του», λέει η Άννα Θεοφυλάκτου.
Στην Αθήνα εγκαταστάθηκε και η οικογένεια της Λευκοθέας, ενώ ο Αλκιβιάδης Καπαγιαννίδης έφτασε στην Ελλάδα μετά από περιπέτειες το 1936. Επειδή ήταν Ρώσος υπήκοος, μόλις έφυγαν από τον Πόντο οι τελευταίοι, κυνηγήθηκε από τους Τούρκους και τελικά εξορίστηκε στην Κένυα. Δύο χρόνια αργότερα επέστρεψε στην οικογένειά του στην Κωνσταντινούπολη. Στην Ελλάδα ήρθε το 1936 άρρωστος από Πάρκινσον, και πέθανε το 1941 στην Αθήνα.
ΚΟΝΤΟ
Ο Κώστας Καπαγιαννίδης με τη σύζυγό του Άννα
Από τον Πόντο στην Ευρώπη
Κατά την Άννα Θεοφυλάκτου, μεγαλοαστοί της Τραπεζούντας είχαν διάφορες εμπορικές σχέσεις με την Ευρώπη, την οποία επισκέπτονταν συχνά μαζί με τις οικογένειές τους. Η ίδια θυμάται κι ένα περιστατικό στις αρχές του προηγούμενου αιώνα, το οποίο έλαβε χώρα στη Λοζάνη και της το διηγήθηκε η μητέρα της, Ιφιγένεια, εγγονή της Δόμνας Καπαγιαννίδη.


«Η μητέρα μου, με την ηλικιωμένη τότε γιαγιά της, βρέθηκαν κάποια στιγμή στη Λοζάνη. Η προγιαγιά μου πήρε και τη μητέρα μου μαζί της για να την βοηθήσει, αφού γνώριζε πολύ καλά τη γαλλική γλώσσα. Σε κάποια στιγμή συνάντησαν μια φίλη της προγιαγιάς μου, την κυρία Κωνσταντινίδη, η οποία εκθείασε ένα εστιατόριο πάνω από τη λίμνη, το οποίο όμως, όπως είπε, ήταν λίγο αλμυρό. Η προγιαγιά μου δεν κατάλαβε και ρώτησε τη μητέρα μου, τι εννοούσε λέγοντας “αλμυρό”.
»Όταν η μητέρα μου της εξήγησε ότι ήταν ακριβό, απάντησε “δεν είναι δυνατό να πάει σε αυτό μία κυρία Κωνσταντινίδη και να μην πάει μία κυρία Καπαγιαννίδη”.
»Κάλεσε και άλλες φίλες της και επισκέφτηκαν το “αλμυρό” εστιατόριο. Η Δόμνα Καπαγιαννίδη ήταν πολύ χουβαρντού και δεν υπολόγιζε το χρήμα. Σε αντίθεση με τον σύζυγό της, Γρηγόρη, που ήταν από οικονόμος έως σφικτός».
Ρωμανός Κοντογιαννίδης



  1. Εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας
    Ενθυμούμαι τα θετικά σχόλια ηγετικών παραγόντων των μεγάλων δυνάμεων για τις «βελούδινες» επαναστάσεις, που απελευθέρωσαν χώρες Αφρικής και Ασίας από τους -πράγματι- αυταρχικούς ηγέτες τους. Όμως η πανηγυρικώς εορτασθείσα πτώση τους άνοιξε τον ασκό του Αιόλου. Πίσω και υπόγεια από αυτούς, που όμως με την αυταρχικότητα των ηγετών διατηρούσαν υπό έλεγχο την κατάσταση, εμφανίστηκαν χειρότερες καταστάσεις, για τις οποίες δεν μας ενημέρωσαν ποτέ ...προηγουμένως. Ήξεραν ή δεν ήξεραν ; Αν ισχύει το δεύτερο το πράγμα γίνεται ακόμα χειρότερο. Ποιος είναι υπεύθυνος των εκατοντάδων χιλιάδων νεκρών και των εκατομμυρίων προσφύγων; Θα βρεθεί τουλάχιστον ένας υπεύθυνος αυτής του ομαδικού κατά της ανθρωπότητας εγκλήματος, του σύγχρονου Αρμαγεδδώνα, που ζήσαμε τα τελευταία χρόνια και που μετέφερε τον τρόμο μέσα στις αυλές μας;
    Δεν ήταν αναπόφευκτα τα γεγονότα. Ενθυμούμαι τις δηλώσεις του τραγικού εκείνου Ολάν που άφησε πίσω του ερείπια και ποταμούς αίματος
    «Το πρόβλημα της Συρίας θα λυθεί σε λίγες μέρες με την πτώση του Ασάντ»
    Αυτός έφυγε κακήν κακώς, μα ο Ασάντ έμεινε. Ας απαντήσουν στα αμείλικτα ερωτήματα : Ποιος εξόπλισε και χρηματοδότησε όλες τις απίθανες τρομοκρατικές ομάδες στις χώρες αυτές. Μια επιτροπή του ΟΗΕ ας εξουσιοδοτηθεί να μελετήσει αυτό το ομαδικό τερατούργημα κι ας εξοπλιστεί με την εξουσία σε ένα δικαστήριο του κόσμου να παραπέμψει τους ενόχους. Υπάρχουν και είναι πολλοί

Αρχή φόρμας

Τέλος φόρμας

Ιστορία της Σχολής Χιλλ

Η Σχολή Χιλλ είναι το παλαιότερο σχολείο στην Ελλάδα που εξακολουθεί να λειτουργεί, χωρίς διακοπή, μέχρι και σήμερα.

Το ‘Hill Memorial School’ ιδρύθηκε από τον Αμερικάνο ιεραπόστολο John Hill και τη γυναίκα του Fanny Francis Mulligan, το 1831, τρία χρόνια πριν γίνει η Αθήνα πρωτεύουσα του ελληνικού κράτους.  Τα «εκπαιδευτικά καταστήματα του κ. Χίλλου» περιλάμβαναν «σχολείον κορασίδων», «σχολείον απόρων παίδων» και «διδασκαλείον θηλέων». Από το 1835, στις δραστηριότητες του σχολείου προστέθηκε η λειτουργία του πρώτου νηπιαγωγείου της χώρας, ενώ λίγα χρόνια αργότερα άρχισε να λειτουργεί και οικοτροφείο. 

Τα πρώτα χρόνια η Σχολή Χιλλ στεγαζόταν σε έναν τούρκικο πύργο κοντά στους Αέρηδες και τη χρονιά που η Αθήνα έγινε πρωτεύουσα μεταφέρθηκε σε ένα νέο κτίριο, στη συμβολή των οδών Ν. Νικοδήμου και Θουκυδίδου, που σχεδιάστηκε για να εξυπηρετήσει τις ανάγκες ενός πολύ σύγχρονου, για την εποχή, σχολείου. Εκατό χρόνια αργότερα το κτίριο αυτό κατεδαφίστηκε και στη θέση του χτίστηκε ένα ολοκαίνουριο σχολείο, αυτό που έως σήμερα στεγάζει τη Σχολή Χιλλ.
Η διεύθυνση του σχολείου πέρασε από τους Χιλλ στις επόμενες γενιές, και έχει φτάσει μέχρι και σήμερα να λειτουργεί από μέλη της  πέμπτης και έκτης γενιάς της ίδιας οικογένειας. 

Στη διάρκεια των 182 σχεδόν χρόνων παρουσίας στην εκπαιδευτική κοινότητα, η Πολιτεία έχει τιμήσει τη Σχολή Χιλλ με διακρίσεις για το έργο και την προσφορά της, όπως:

• 1836, απονομή χρυσού μεταλλίου στους Hill από το βασιλιά Όθωνα
• 1881, έγγραφο «Βασιλικής Ευαρέσκειας» από το βασιλιά Γεώργιο Α’ για τη συμπλήρωση 50 χρόνων λειτουργίας, επαινώντας ιδιαίτερα τη συμβολή του σχολείου στη γυναικεία εκπαίδευση
• 1928 συγχαρητήρια έγγραφα από τον πρωθυπουργό Ελευθέριο Βενιζέλο και τον Αρχιεπίσκοπο Αθηνών και Πάσης Ελλάδος Χρυσόστομο
• 1953, χρυσό μετάλλιο από το Δήμο Αθηναίων για τη συμπλήρωση 122 χρόνων από την ίδρυση του σχολείου
• 1985, βραβείο της Ακαδημίας Αθηνών για το διδακτικό έργο του σχολείου και την εκπαιδευτική του δραστηριότητα
• 2004, βράβευση από το Δήμο Αθηναίων για την προσφορά και το έργο ως πνευματικό ίδρυμα που λειτουργεί από τότε που ιδρύθηκε και το Ελληνικό κράτος το 1834

Πιο πολύ όμως τιμούν το σχολείο οι συνεργάτες του και όλα εκείνα τα παιδιά που μεγάλωσαν μέσα σ' αυτό και δηλώνουν, ο καθένας με το δικό του τρόπο, πως το σχολείο τους έχει σταθεί σημείο αναφοράς στη ζωή τους.


Σάββατο 22 Ιουλίου 2017




http://www.womantoc.gr/img/headings/tw_heading_life.svg
Το πιο όμορφο σχολείο της Ελλάδας βρίσκεται στην Κάρπαθο
εν είναι μόνο το συγκλονιστικό, ιστορικό κτίριο. 06 Ιουλ. 17
Κι όμως υπάρχει ένα σχολειό ξεχωριστό, φτάνει να σταθείς στην ξωπορτιά του και να το κοιτάξεις και μαθαίνεις γράμματα! Κι αυτό δεν είναι άλλο από το Δημοτικό σχολείο Διαφανίου στην νήσο Κάρπαθο. Αυτό το σχολείο στα σίγουρα έχει ψυχή.  Το κτήριο δεν είναι καινούριο, θεμελιώθηκε τον Ιούλιο του 1959 και εκτός από τα χρήματα της Νομαρχίας (150.000 δρχ) μεγάλος δωρητής του ήταν ο ευεργέτης Μιχαήλ Αβδελλής, που έδωσε 45.000 δραχμές για την κατασκευή του.
Οι εξωτερικές καλλιτεχνικές προσθήκες στο διθέσιο δημοτικό σχολείο Διαφανίου έγιναν από τα αδέλφια Αντώνη, Μανώλη και Γιάννη Χατζηβασίλη με την επίβλεψη του πατέρα τους, του σπουδαίου λαϊκού ζωγράφου Βασίλη και από την πρώτη φάση δημιουργίας έδωσαν έναν εντελώς διαφορετικό χαρακτήρα στο κτήριο που έχει πρόσοψη 23,7 μέτρα.  Τα σχέδια και οι δημιουργίες μεταξύ άλλων έχουν να κάνουν με τον Μέγα Αλέξανδρο, τον Αρχιμήδη αλλά και τον Χριστό! Οι καλλιτέχνες πάντρεψαν με μοναδική τελειότητα τον αρχαίο κόσμο και την πίστη στο Θεό.

Οι εργασίες πραγματοποιήθηκαν το 1994 (το κάτω μέρος) ύστερα από πρόταση του τότε αντιπρόεδρου της κοινότητος Ολύμπου κ.Νίκου Ορφανού επί προεδρίας Μιχάλη Πρωτόπαπα.
Τα σχέδια και οι δημιουργίες μεταξύ άλλων έχουν να κάνουν με τον Μέγα Αλέξανδρο, τον Αρχιμήδη αλλά και τον Χριστό! Οι καλλιτέχνες πάντρεψαν με μοναδική τελειότητα τον αρχαίο κόσμο και την πίστη στο Θεό.

Το 2008 συνεχίστηκε και ολοκληρώθηκε με πρόεδρο της σχολικής επιτροπής κ. Ντίνο Πρωτόπαπα επί προεδρίας κ. Κώστα Τσαμπανάκη. 
Όταν δέχτηκαν την πρόταση να καλλωπιστεί με Μικι Μαους ή ζωγραφική απστράκτ, όπως σε αλλά σχολεία της πατρίδος μας, ο Βασίλης Χατζηβασίλης είχε διαφορετική άποψη: «Δεν είναι δυνατόν σε Ελληνικό σχολείο να μπουν τέτοιου είδους δημιουργήματα. Έχουμε Ιστορία έχουμε Πολιτισμό από κει να αντλήσουμε να φτιάξαμε το Ωραίο και να εκπέμπει Ελληνισμό. Ο καλλιτέχνης πρέπει να δημιουργεί από αυτό που τρέφεται και βλέπει, και να εμπνέει τις επόμενες γενιές»
Η απίστευτη καλλιτεχνική εργασία μοιράστηκε σε οκτώ ιστορικές ενότητες και την όλη φιλοσοφία μας παρουσιάζει ο ζωγράφος και συνδημιουργός του έργου, ο Γιάννης Χατζηβασίλης: “Η πρώτη ενότητα είναι από ένα ρητό του Ιπποκράτη από την Κω , 460 – 370 π.χ ΝΟΥΣ ΥΓΙΗΣ ΕΝ ΣΩΜΑΤΙ ΥΓΙΕΙ .. Δηλαδή ο νους είναι υγιής μέσα σε ένα υγιές σώμα.  Η δεύτερη ενότητα σε ανάγλυφο παριστάνει το δρόμο της Αρετής και της Κακίας και πιο πρέπει να διαλέξεις.  Η τρίτη ενότητα είναι από την Συνάντηση του Σόλωνα με το Κροίσο «Μηδένα προ του τέλους μακάριζε». Η τέταρτη ενότητα είναι για το κρυφά σχολεία. Η πέμπτη ενότητα είναι από το Χριστό.
Η έκτη ενότητα είναι από τον Αρχιμήδη (περ. 287 π.Χ- περ. 212 π.Χ.) Μη μου τους κύκλους τάραττε … (μη μου χαλάς τους κύκλους,) μην με ταράζεις …  Η εβδόμη ενότητα είναι από την συνάντηση του Αλέξανδρου με τον Διογένη: ‘Μη μου στερείς αυτό που δε μπορείς να μου δώσεις’!
Η Ογδοη ενότητα από το μύθο του Δαίδαλου και του γιού του Ίκαρου, “Γνώμη γερόντων ασφαλέστερα νέων”.
Πάνω από την κεντρική είσοδο γράψαμε ΕΥ ΖΗΝ, αυτές οι δύο συλλαβές λένε περισσότερα από πάρα πολλά βιβλία. Αυτό το ΕΥ πόση δύναμη πολιτισμού έχει! Αν προσέξετε είναι η καρδιά του σχολείου βρίσκεται στο κέντρο και πάνω από την είσοδο.
  Ο Μέγας Αλέξανδρος είχε πει: “στον πατέρα μου οφείλω το ζην και στο δάσκαλό μου το ευ ζην”.  Δίπλα στην είσοδο υπάρχουν δυο αρχαίες Ελληνίδες, που κρατάνε Υδρίες, η μια γράφει Ηθική και η άλλη Επιστήμη.
Όταν δέχτηκαν την πρόταση να καλλωπιστεί με Μικι Μαους ή ζωγραφική απστράκτ, όπως σε αλλά σχολεία της πατρίδος μας, ο Βασίλης Χατζηβασίλης είχε διαφορετική άποψη.
Ο κάθε ένας που περνά το κατώφλι σε ένα εκπαιδευτικό κτίριο (ειδικότερα στην Ελλάδα), πρέπει να γνωρίζει ότι ο σκοπός του δεν είναι να μάθει γράμματα να σπουδάσει, να γίνει επιστήμονας, για να εκμεταλλεύεται τους συνανθρώπους του και να ζει μόνο για το συμφέρον του, αλλά να αποκτήσει την ηθική για να γίνει χρήσιμο το διάβα του στη γη, πριν τον πάρει μέσα της”.
Το διθέσιο δημοτικό σχολείο Διαφανίου σήμερα λειτουργεί και ως νηπιαγωγείο και έχει 2 δασκάλους, νηπιαγωγό και 9 μαθητές, πρόσφατα με απόφαση και έξοδα του Δήμου Καρπάθου συντηρήθηκε με αγάπη και φροντίδα από τον μάστορα Νικόλαο Λεντάκη, εδώ να σημειώσουμε ότι και τα δυο παιδιά του είναι γραμμένα και παρακολουθούν μαθήματα σε αυτό το σχολείο.
Το στολίδι του Διαφανίου θα συνεχίσει να λειτουργεί; Ο Νίκος Λεντάκης καμαρώνει για το κτίριο όμως φοβάται, αμφιβάλει, και ταυτόχρονα τρομάζει στην ιδέα:
“Τα επόμενα χρόνια, αν οι κάτοικοι συνεχίσουν να φεύγουν, δεν θα μείνει παιδί στο Διαφάνι κι έτσι αναγκαστικά δεν θα υπάρχει λόγος να κρατάμε το πιο όμορφο σχολείο ανοιχτό”. Εμείς ας ελπίσουμε να διαψευστούν τέτοιες σκέψεις κι ας απολαύσουμε το μοναδικό σχολείο που μαθαίνεις γράμματα μόνο με μια ματιά. 
«Τα επόμενα χρόνια, αν οι κάτοικοι συνεχίσουν να φεύγουν, δεν θα μείνει παιδί στο Διαφάνι κι έτσι αναγκαστικά δεν θα υπάρχει λόγος να κρατάμε το πιο όμορφο σχολείο ανοιχτό»
Πηγή: thesecretrealtruth.blogspot.com


Η Ανώτερη Σχολή Τουριστικής Εκπαίδευσης Κρήτης (Α.Σ.Τ.Ε.Κ.) είναι η μία από τις δυο Ανώτερες Σχολές Τουριστικής Εκπαίδευσης που λειτουργούν υπό την αιγίδα του Υπουργείου Τουρισμού.
Η Σχολή ιδρύθηκε το 1995 με την ονομασία Ανώτερη Σχολή Τουριστικής Εκπαίδευσης Αγίου Νικολάου (Α.Σ.Τ.Ε.Α.Ν.) Στην αρχή εγκαταστάθηκε η έδρα της Σχολής ήταν στο ξενοδοχείο Marmin στην περιοχή της Ελούντας. Το 1999 μεταστεγάστηκε σε κτιριακό συγκρότημα στην περιοχή Ξερόκαμπος του Δήμου Αγίου Νικολάου.
Το 2006, η Σχολή μεταφέρθηκε στο κτίριο που στεγάζεται σήμερα, στην οδό Λατούς 25 στον Άγιο Νικόλαο. Στόχος της Σχολής είναι η παροχή άρτιας εκπαίδευσης στην ειδικότητα της διοίκησης ξενοδοχειακών επιχειρήσεων και η προετοιμασία ανώτερων στελεχών για την τουριστική βιομηχανία.
Γνωρίζοντας ότι η αναβάθμιση του Ελληνικού και γενικά του Τουρισμού εξαρτάται από την άρτια επαγγελματική εκπαίδευση και κατάρτιση όσων εργάζονται στο χώρο αυτό, το πρόγραμμα σπουδών και τα διαγράμματα ύλης προσαρμόζονται συνεχώς πάνω στις σύγχρονες απαιτήσεις του επαγγέλματος.
Έτσι εξασφαλίζονται οι καλύτερες προοπτικές για μια επιτυχημένη επαγγελματική σταδιοδρομία στον τουριστικό κλάδο. Μάλιστα οι απόφοιτοι της Σχολής έχουν απορρόφηση σχεδόν 100% και είναι περιζήτητοι στη  στελέχωση ξενοδοχειακών  και τουριστικών   επιχειρήσεων  σε ολόκληρη την Ελλάδα.